Στο Ηράκλειο της Κρήτης, στην επαρχία Μαλεβιζίου, βρίσκεται το χωριό Άγιος Μύρων. Απέχει 18 χλμ. από το Ηράκλειο και είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας.
Οι Τούρκοι το ονόμαζαν Τσατάλ Κιογιού, δηλαδή Δίκορφο Χωριό, λόγω της θέσης του. Είναι χτισμένο στην κορυφή δύο λόφων, σε υψόμετρο 440 μέτρων. Οι 770 περίπου κάτοικοί του ασχολούνται με την γεωργία και την παραγωγή σταφίδας και κρασιού. Το χωριό αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα σταφιδοπαραγωγά και οινοπαραγωγά χωριά της Κρήτης.
Η αρχαιότερη ονομασία του ήταν Ραύκος και ταυτίζεται με την αρχαία πολιτεία, που ήκμασε τη μινωική εποχή στην περιοχή του σημερινού χωριού. Τα ελάχιστα τυχαία ευρήματα τα οποία βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, μεταξύ αυτών επιγραφές και νομίσματα, χρονολογούνται από το 1900 π.Χ. Ο Άγιος Μύρωνας πήρε το όνομά του από τον Άγιο Μύρωνα (έζησε μεταξύ 250 - 350) που γεννήθηκε στην αρχαία Ραύκο και ήταν επίσκοπος Κρήτης στον επισκοπικό θρόνο της Γόρτυνας στο τέλος του 4ου αιώνα.
Η πρώτη μνεία για το χωριό γίνεται σε συμβόλαιο προς τιμήν του Αγίου Μύρωνα, το 1281. Στη απογραφή του Καστροφύλακα, το 1583, (Κ102) το χωριό αναφέρεται Samiro και με 254 κατοίκους. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ο Άγιος Μύρωνας έγινε το κέντρο της αντίστασης κατά των Οθωμανών. Πολλοί Αγιομυργιανοί συμμετείχαν στο Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908) με οπλαρχηγό το Γιάννη Μακράκη, καθώς και στην επανάσταση του Θερίσου στο πλευρό του Ελευθέριου Βενιζέλου, αλλά και στους Βαλκανικούς Αγώνες του 1912 – 1913. Τέσσερις κάτοικοι βρήκαν το θάνατο ηρωικά, στο έπος του 1940. Στα χρόνια της κατοχής η σύσσωμη η κωμόπολη συμμετείχε στην αντίσταση. Το 1856 το χωριό καταστράφηκε ολοσχερώς από σεισμό. Ξαναχτίστηκε έπειτα και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά χωριά της περιοχής.
Ο Άγιος Μύρωνας διακρίνεται για την πολύ ενδιαφέρουσα πολεοδομική του συγκρότηση και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Σε περίοπτη θέση βρίσκεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μύρωνα, ο οποίος έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Μέσα στο ναό βρίσκεται ο τάφος του Αγίου, όπως και τα λείψανά του μέσα σε πολυτελή λειψανοθήκη. Στα δυτικά και κάτω από το ναό βρίσκεται η σκήτη όπου μόνασε ο Άγιος, η οποία μετατράπηκε σε παρεκκλήσι.
Ο Άγιος Μύρων μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Δέκιου και πολλά θαύματα έχουν αποδοθεί στον πολιούχο του χωριού. Για παράδειγμα, ένας κοντινός βράχος που είναι γνωστός ως δράκος και, σύμφωνα με την παράδοση, είναι τα απομεινάρια ενός δράκου που συνήθιζε να τρώει ανθρώπους και ζώα και σκοτώθηκε από τον Άγιο Μύρωνα, ο οποίος τον άγγιξε με την πατερίτσα του και τον σκότωσε σώζοντας έτσι τους κατοίκους της περιοχής.
Ο επισκέπτης του χωριού μπορεί να επισκεφθεί την σκήτη και τον τάφο του Αγίου. Κάθε χρόνο, στις 8 Αυγούστου το πανηγύρι του χωριού είναι προς τιμήν του. Άλλες εκκλησίες του χωριού είναι η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων με εντυπωσιακές τοιχογραφίες και το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, η οποία έχει έναν αιωνόβιο ευκάλυπτο. Επίσης, μέσα στο χωριό, είναι τρεις πέτρινες βρύσες που αφορούν το τοπικό έθιμο του κλείδωνα που γιορτάζεται στο χωριό κάθε χρόνο με πανηγύρι. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του χωριού αποτελεί το ρολόι του σχολείου που διακρίνεται απ’ ολόκληρη την επαρχία Μαλεβιζίου. Σε μικρή απόσταση από το χωριό είναι η περιοχή του Δράκου, όπου υπάρχουν τρία σπήλαια: το Αγίασμα, το Ανώνυμο και του Μανούρα η σπηλιά. Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον μέρος στο οποίο, γύρω από τα σπήλαια, δημιουργείται από τον άνεμο ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο, το φαινόμενο των ήχων.
Στο χωριό, μεταξύ άλλων, λειτουργούν παραδοσιακοί ξενώνες, ένα συγκρότημα δύο κτιρίων, που έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα μνημεία από το Υπουργείο Πολιτισμού, με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά, μορφολογικά και τεχνικά στοιχεία στις όψεις και στην εσωτερική τυπολογία τους. Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες το κτίριο έχει χτιστεί στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι χτισμένοι σε υψόμετρο 700 μέτρων, με θέα τον Ψηλορείτη, τη θάλασσα και την πλούσια βλάστηση της περιοχής, γεμάτη από ελαιώνες, αμπέλια, πεύκα λεύκες, κυπαρίσσια και οπωροφόρα δέντρα. Τα πετρόκτιστα κτίρια έχουν ανακαινιστεί πλήρως με παραδοσιακές τεχνικές αναστύλωσης και τοπικά υλικά, χωρίς επεμβάσεις που να αλλοιώνουν την αρχιτεκτονική και πολιτιστική τους φυσιογνωμία.
_taxobox.jpg/450px-Thalurania_colombica_(female)_taxobox.jpg)
.jpg/800px-Barcelona_Mercat_Boqueria_11_(8273029408).jpg)
_-_4.jpg)
.JPG/756px-Mercato_Barcelona_St._Josep_(La_Boqueria).JPG)
