▼

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Όμορφα, ανθοφόρα δέντρα

Όλα τα δέντρα είναι όμορφα, όμως τα ανθοφόρα ξεχωρίζουν, εντυπωσιάζουν, στολίζουν μα τα άνθη τους το χώρο που βρίσκονται. Δείτε μερικά ανθοφόρα δέντρα που θεωρούνται καλλωπιστικά και γι΄αυτό φυτεύονται στους κήπους, στα πάρκα και στους δρόμους των πόλεων.

 Κουτσουπιά (Cercis siliquastrum)
Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο δέντρο της Μεσογειακής και της ελληνικής υπαίθρου που ξεχωρίζει κάθε άνοιξη στους αγρούς με τα πυκνά μωβ άνθη της. Το ύψος του φτάνει τα 12 μέτρα.
Φωτογραφία David Monniaux 
Φωτογραφία duerstch
Κρανιά (Cornus florida)
Ένα είδος κρανιάς που κατάγεται από την ανατολική και κεντρική Βόρεια Αμερική. Τα άνθη της έχουν τέσσερα λευκά ή ροζ ή κόκκινα πέταλα. Το ύψος της φτάνει τα 10 μέτρα.
Μανόλια (Magnolia liliiflora)
Ένα μικρό δέντρο με καταγωγή από τη νοτιοανατολική Κίνα. Τα μεγάλα κι εντυπωσιακά ροζ-μωβ άνθη της ανθίζουν στις αρχές της άνοιξης.
Φωτογραφία  Kurt Stueber
Φωτογραφία Semnoz
Chionanthus virginicus
Ένα δέντρο που φύεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, φτάνει σε ύψος τα 10-11 μέτρα με λευκά αρωματικά άνθη.
Φωτογραφία Jerzy Opioła
Φωτογραφία  Jay Sturner
Γιακαράντα (Jacaranda mimosifolia)
Ένα υπο-τροπικό δέντρο  εγγενές στην νότια-κεντρική Νότια Αμερική, που φτάνει σε ύψος τα 5-15 μέτρα. Τα μπλε ή μωβ άνθη της σχηματίζουν όμορφες ταξιανθίες.
Φωτογραφία Thierry Caro
Φωτογραφία Kahuroa 
Yoshino cherry (Prunus speciosa)
Είδος κερασιάς εγγενές στο νησί Οσίμα, της Ιαπωνίας, στο οποίο θεωρείται εθνικός θησαυρός. Το ύψος του φτάνει τα 4-12 μέτρα και τα άνθη του με πέντε λευκά πέταλα είναι πολύ εντυπωσιακά.
Φωτογραφία TwinStar
Φωτογραφία Moonik
Αμυγδαλιά (Prunus dulcis)
Ο προάγγελος της Άνοιξης φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης όπου καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια. Τα λευκά-ροζ άνθη της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για ποιητές, συγγραφείς και ζωγράφους.
Φωτογραφία באדיבות אתרצמח השדה
Φωτογραφία Micheo
Μανόλια (Saucer magnolia)
Ακόμα ένα είδος μανόλιας, με μεγάλα, όμορφα λευκά-ροζ-μωβ λουλούδια, φυτεύεται ευρέως στα βρετανικά νησιά, ιδιαίτερα στο νότιο τμήμα της Αγγλίας, αλλά και στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα στις ανατολικές και δυτικές ακτές. 
Φωτογραφία Zp
Φωτογραφία Badgernet
Πηγές 1 2 3 4 5 6 7 8


στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Η εκκλησία Urnes Stave

Η ξύλινη εκκλησία Urnes Stave του 12ου αιώνα δίπλα στο φιόρδ Lustrafjorden, στη Νορβηγία δημιουργεί ένα πανέμορφο και γραφικό τοπίο. 
Η εκκλησία, που θεωρείται η παλαιότερη του είδους της, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα της παραδοσιακής ξύλινης αρχιτεκτονικής της Σκανδιναβίας κι  έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο της Ουνέσκο, ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς,από το 1979.



στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Η ζωή βρίσκει τον δρόμο και τον τρόπο

Υπάρχουν φυτά που είναι πολύ ανθεκτικά και καταφέρνουν και επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες και σε μέρη που άλλα δεν μπορούν. 
Στην έρημο, μοναχικά, προσαρμόζονται στις άνυδρες συνθήκες κι έχουν το δικό τους σημαντικό οικολογικό ρόλο, αφού κάποια είδη μειώνουν την ταχύτητα με την οποία μετακινείται η άμμος.
Φωτογραφία TARIQ-M
Φωτογραφία  TARIQ-M
Σε βραχώδεις περιοχές, σε εδάφη ξερά, το ένστικτο επιβίωσης αποδεικνύεται ισχυρότερο όλων. Φαίνεται σαν να μην υπάρχει ίχνος νερού, αλλά το μικρό δέντρο που βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω σίγουρα έχει ανακαλύψει μια πηγή.
Φωτογραφία  Thankful!
Στην έρημο Μοχάβι στις ΗΠΑ ευδοκιμούν μεταξύ 1.750 και 2.000 είδη φυτών. Η Κοιλάδα του Θανάτου φιλοξενεί πολλά είδη φυτών που έχουν προσαρμοστεί σε αυτό το σκληρό έρημο περιβάλλον. Το Eremalche rotundifolia είναι ένα ανθοφόρο φυτό της ερήμου. Φυτρώνει σε αμμώδεις και βραχώδεις περιοχές στην Κοιλάδα του Θανάτου και άλλες ερήμους. Μόνο του, μέσα στην απέραντη και ξερή έρημο, φαίνεται πως έχει βρει την πηγή που του προσφέρει ζωή και σίγουρα είναι αποφασισμένο να ζήσει.
 Φωτογραφία  Erik.Nielsen.Photos
Στην όμορφη άσπρη άμμο της ερήμου White Sands στο Νέο Μεξικό επιβιώνει το Yucca elata. Είναι ένα σκληραγωγημένο φυτό και το μόνο που χρειάζεται είναι το φως του ήλιου.
Φωτογραφία   Visual Coyote
Η μικρή βιολέττα cheiranthifolia φυτρώνει κι επιβιώνει σε υψόμετρο 2-3 χιλιάδες μέτρα στο ξηρό, πετρώδες έδαφος της καλντέρας του ηφαιστείου Τέιντε, στην Τενερίφη των Κανάριων Νήσων. Είναι κρυμμένη κάτω από τους βράχους κι εμφανίζεται μόνο για τρεις εβδομάδες την άνοιξη, την εποχή της επικονίασης.
Φωτογραφία  Hans G. Oberlack
Ο μικρός κατιφές της ερήμου (Baileya multiradiata), ένα αγριολούλουδο ενδημικό στις ερήμους στο βόρειο Μεξικό και τις νοτιοδυτικές ΗΠΑ, βρίσκει το δρόμο του μέσα από το ξηρό, σκασμένο έδαφος της ερήμου μετά από μια σπάνια και τόσο σημαντική βροχόπτωση.
Φωτογραφία  Dsyrengelas
Η ζωή πάντα βρίσκει τον δρόμο και τον τρόπο να αναπτυχθεί!!
Φωτογραφία Serendigity
Φωτογραφία  TARIQ-M
Φωτογραφία  Bass Photography
Φωτογραφία  satosphere

στις 4 σχόλια:

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Τα πυργόσπιτα των Batammariba

Koutammakou ή Γη των Batammariba είναι μια μεγάλη ημι-ορεινή περιοχή στο βόρειο Τόγκο, χώρα της δυτικής Αφρικής, η οποία εκτείνεται και στο γειτονικό Μπενίν. Το Koutammakou είναι ένα πολιτιστικό τοπίο κι έχει ανακηρυχθεί από την Ουνέσκο Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, από το 2004.
Σε αυτή την περιοχή κατοικούν οι Tammari ή Batammariba, κυρίως ανιμιστές στο θρήσκευμα. Είναι διάσημοι για τα πυργόσπιτά τους, γνωστά ως  "Tata Somba" και ως “takienta” , τα οποία αντανακλούν πλήρως την κοινωνική δομή. Είναι κατασκευασμένα από λάσπη κι έχουν σφαιρικό σχήμα. Πολλά από αυτά είναι διώροφα με επίπεδες ή κωνικές αχυρένιες στέγες. Το ισόγειο των σπιτιών χρησιμοποιείται ως στάβλος για τη νύχτα, ενώ οι εσωτερικές εσοχές του χρησιμοποιούνται για το μαγείρεμα. Στον επάνω όροφο υπάρχει αυλή, η οποία χρησιμοποιείται για την ξήρανση των σιτηρών, έχει χώρους για ύπνο και σιταποθήκες.
Σε αυτή τη γη, η φύση συνδέεται στενά με τα τελετουργικά και τις πεποιθήσεις της κοινωνίας.  Το Koutammakou είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της εδαφικής κατοχής από έναν λαό που βρίσκεται σε συνεχή αναζήτηση της αρμονίας ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Τα πυργόσπιτα των Batammariba αποτελούν εθνικό σύμβολο της χώρας του Τόγκο.
Πηγές 1 2 3


στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

Το μονοπάτι με τις αετοφωλιές

"Szlak Orlich Gniazd" ονομάζεται στα Πολωνικά μια σημαντική διαδρομή στη νοτιοδυτική Πολωνία που αποτελεί προστατευόμενη περιοχή. "Το Μονοπάτι των Αετοφωλιών" - μια ονομασία που παραπέμπει στα εντυπωσιακά αρπακτικά πουλιά, αλλά δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτά. 

Το Μονοπάτι των Αετοφωλιών βρίσκεται μεταξύ των πόλεων Częstochowa και Κρακοβίας και πρόκειται για μια σειρά 25 μεσαιωνικών κάστρων, που χρονολογούνται από τον 14ο αιώνα. Τα κάστρα έχουν ονομαστεί "αετοφωλιές" γιατί τα περισσότερα είναι χτισμένα πάνω σε μεγάλους, ψηλούς βράχους στην περιοχή Jura Chain, μια ορεινή περιοχή με πολλά ασβεστολιθικά βράχια, βραχώδεις λόφους, φαράγγια και κοιλάδες.
Τα περισσότερα κάστρα χτίστηκαν όταν βασιλιάς της Πολωνίας ήταν ο Casimir ΙΙΙ ο Μέγας (1333-1370), προκειμένου να προστατευθούν τα δυτικά σύνορα της χώρας και η πόλη της Κρακοβίας. Αργότερα, τα κάστρα πέρασαν στα χέρια αριστοκρατικών οικογενειών, οι οποίοι προσπάθησαν να μετατρέψουν τα κάστρα-φρούρια σε εντυπωσιακά αρχοντικά. Τα περήφανα κάστρα με το πέρασμα των αιώνων μετατράπηκαν σε μεγάλο βαθμό σε γραφικά ερείπια.
Το ¨Μονοπάτι των Αετοφωλιών¨, με μήκος 163 χλμ., θεωρείται μία από τις καλύτερες τουριστικές διαδρομές στην Πολωνία. 
Πηγές 1 2


στις Δεν υπάρχουν σχόλια: