Ο Λίγηρας είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Γαλλίας. Πηγάζει στη Νότια Γαλλία, και ρέει με κατεύθυνση βόρεια, περνάει από την Ορλεάνη για να εκβάλει στον Ατλαντικό Ωκεανό. Στην πορεία του αυτή διασχίζει καταπράσινες εύφορες κοιλάδες. Η κοιλάδα του Λίγηρα αποκαλείται συχνά "Κήπος της Γαλλίας". Μια μαγευτική γη με αμπελώνες, λουλούδια και καταπράσινους λόφους.
Ένα υπέροχο φυσικό τοπίο, που δεν άφησε ασυγκίνητους ούτε τους βασιλιάδες και τους ευγενείς του Μεσαίωνα. Εδώ, σ΄αυτήν την περιοχή έχτισαν τα κάστρα τους και τα παλάτια τους, αληθινά κομψοτεχνήματα αρχιτεκτονικής.
Φωτογραφία Lieven Smits
Η συγκέντρωση τόσων εντυπωσιακών μνημείων σε αυτή την περιοχή οδήγησε την ΟΥΝΕΣΚΟ να χαρακτηρίσει μέρος αυτής Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Σήμερα πολλά από αυτά αποτελούν ιδιόκτητες κατοικίες. Πολλές από αυτές είναι ανοιχτές για το κοινό. Άλλα λειτουργούν ως ξενοδοχεία και κάποια έχουν αναλάβει οι τοπικές αρχές και είναι σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα, προσελκύοντας εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Η συγκέντρωση τόσων εντυπωσιακών μνημείων σε αυτή την περιοχή οδήγησε την ΟΥΝΕΣΚΟ να χαρακτηρίσει μέρος αυτής Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Σήμερα πολλά από αυτά αποτελούν ιδιόκτητες κατοικίες. Πολλές από αυτές είναι ανοιχτές για το κοινό. Άλλα λειτουργούν ως ξενοδοχεία και κάποια έχουν αναλάβει οι τοπικές αρχές και είναι σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα, προσελκύοντας εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.
Θα ξεκινήσουμε την περιήγησή μας από το Château de Chambord, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα αρχοντικά στον κόσμο, λόγω της πολύ ξεχωριστής γαλλικής αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής του.
Φωτογραφία Church of emacs
Είναι το μεγαλύτερο αρχοντικό στην κοιλάδα του Λίγηρα. Το κτίριο, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, κατασκευάστηκε από τον βασιλιά François I, για να ασκεί το αγαπημένο χόμπι του, το κυνήγι, αλλά και για να βρίσκεται κοντά στην ερωμένη του. Διαθέτει περισσότερα από 440 δωμάτια και 85 σκάλες, ενώ χαρακτηριστική είναι η διπλή ελικοειδής σκάλα που χρησιμοποιούσε μόνο ο βασιλιάς.
Φωτογραφία Lieven Smits
Συνεχίζουμε με το Château de Blois, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης Blois. Κατοικία πολλών βασιλιάδων, αλλά και ο τόπος που πήγε το 1429 η Ιωάννα της Λωραίνης, για να την ευλογήσει ο αρχιεπίσκοπος της Ρεμς, πριν οδηγήσει τον στρατό της για να απελευθερώσει την Ορλεάνη.
Φωτογραφία Stevage
Το αρχοντικό περιλαμβάνει διάφορα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί από τον 13ο έως τον 17ο αιώνα. Διαθέτει 564 δωμάτια, το καθένα με το δικό του τζάκι, 75 σκάλες και 100 κρεβατοκάμαρες. Το 1841 το Château de Blois χαρακτηρίστηκε ιστορικό μνημείο. Αναστηλώθηκε, απόκτησε ζωγραφική διακόσμηση στους τοίχους και τα ταβάνια και μετατράπηκε σε μουσείο.
Φωτογραφία Manfred Heyde
Στο μικρό χωριό Chenonceaux συναντάμε το επόμενο αρχοντικό, το Château de Chenonceau. Χτίστηκε στη θέση ενός παλιού μύλου στον ποταμό Cher γύρω στον 11ο αιώνα. Το αρχικό αρχοντικό πυρπολήθηκε το 1412 και ανακατασκευάστηκε το 1430.
Φωτογραφία Caspian blue
Το εσωτερικό του διαθέτει πολλά όμορφα δωμάτια κι ένα μεγάλο παρεκκλήσι διακοσμημένο με έργα τέχνης ανεκτίμητης αξίας. Αξιοσημείωτοι είναι και οι κήποι του, που καλύπτουν όλη την περιοχή μέχρι την όχθη του ποταμού.
Φωτογραφία Lieven Smits
Ανάμεσα στις πόλεις Blois και Amboise, πάνω στον ποταμό Λίγηρα βρίσκεται το κάστρο Château de Chaumont. Χτίστηκε τον 10ο αιώνα από τον κόμη Odo I. Αργότερα το κάστρο καταστράφηκε από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΑ' και ξαναχτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Charles I d'Amboise.
Φωτογραφία @lain G
Προστατεύεται ως ιστορικό μνημείο από το 1840 και από το 1938 αποτελεί κρατική περιουσία και είναι ανοιχτό για το κοινό.
Φωτογραφία Manfred Heyde
Στην κοινότητα Cellettes, λίγο νότια από την πόλη Blois βρίσκεται το Château de Beauregard. Ένα αναγεννησιακό κάστρο το οποίο κατοικείται, αλλά επιτρέπονται οι επισκέψεις από τουρίστες.
Φωτογραφία Manfred Heyde
Το κάστρο είναι γνωστό για την πινακοθήκη του, στην οποία περιλαμβάνονται 327 πορτραίτα διάσημων ανθρώπων από τον 17ο αιώνα. Η συλλογή αυτή, η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, αποτελεί το αριστούργημα του κάστρου.
Στην κοινότητα Villandry βρίσκεται το Château de Villandry. Το κάστρο αυτό είναι διάσημο για τους πανέμορφους κήπους του. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι είναι από τους ομορφότερους κήπους στον κόσμο.
Φωτογραφία Jean-Christophe BENOIST
Το Château d'Azay-le-Rideau είναι ένα από τα πρώτα αναγεννησιακά γαλλικά κάστρα. Χτίστηκε το 1515-1527 πάνω σε ένα νησί στον ποταμό Indre. Αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του είναι η εσωτερική σκάλα του, η οποία είναι ενσωματωμένη στο κτίριο και τα γλυπτά που το διακοσμούν.
Φωτογραφία Jean-Christophe BENOIST
Στην κοινότητα Rigny-Ussé θα συναντήσουμε το Château d'Ussé. Χτισμένο στην άκρη του δάσους της Chinon έχει θέα στην κοιλάδα του Λίγηρα και την κοιλάδα του Indre. Το κάστρο αυτό χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα για την οικογένεια Buiel. Οι πολλές στέγες, οι πυργίσκοι, οι φεγγίτες και οι καμινάδες είναι τα χαρακτηριστικά του. Οι λευκοί πέτρινοι τοίχοι σε συνδυασμό με τις μπλε στέγες το καθιστούν ιδιαίτερα όμορφο.
Φωτογραφία Manfred Heyde
Πάμε τώρα στο Amboise, μια κοινότητα στις όχθες του ποταμού Λίγηρα. Εκεί, σε μια προεξοχή πάνω από τον ποταμό, χτίστηκε το Château d'Amboise, αγαπημένη κατοικία βασιλιάδων. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό μνημείο από το 1840.
Φωτογραφία Владимир Шеляпин
500 μέτρα πιο πέρα βρίσκεται το Clos Lucé, το οποίο συνδέεται με το Château d'Amboise με ένα υπόγειο πέρασμα. Χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα σε αναγεννησιακό ύφος. Είναι το μέρος όπου έζησε και εργάστηκε τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Εδώ πέθανε στις 2 Μαΐου 1519.
Φωτογραφία Ceridwen
Σήμερα το Clos Lucé είναι μουσείο, αντικατοπτρίζει την υπέροχη ιστορία της περιοχής και περιλαμβάνει σαράντα από τις μηχανές που σχεδίασε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Φωτογραφία Eponimm
Σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ, το τοπίο της κοιλάδας του Λίγηρα και κυρίως τα πολιτιστικά μνημεία της απεικονίζουν σε μεγάλο βαθμό τα ιδεώδη της Αναγέννησης και της εποχής του Διαφωτισμού. Είναι ένα εξαιρετικό πολιτιστικό τοπίο που μαρτυρεί την ανταλλαγή ανθρώπινων αξιών και την ανάπτυξη του ανθρώπου σε συνδυασμό με την αρμονική του αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, περισσότερο από δύο χιλιετίες.
Είναι το μεγαλύτερο αρχοντικό στην κοιλάδα του Λίγηρα. Το κτίριο, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, κατασκευάστηκε από τον βασιλιά François I, για να ασκεί το αγαπημένο χόμπι του, το κυνήγι, αλλά και για να βρίσκεται κοντά στην ερωμένη του. Διαθέτει περισσότερα από 440 δωμάτια και 85 σκάλες, ενώ χαρακτηριστική είναι η διπλή ελικοειδής σκάλα που χρησιμοποιούσε μόνο ο βασιλιάς.
Συνεχίζουμε με το Château de Blois, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης Blois. Κατοικία πολλών βασιλιάδων, αλλά και ο τόπος που πήγε το 1429 η Ιωάννα της Λωραίνης, για να την ευλογήσει ο αρχιεπίσκοπος της Ρεμς, πριν οδηγήσει τον στρατό της για να απελευθερώσει την Ορλεάνη.
Το αρχοντικό περιλαμβάνει διάφορα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί από τον 13ο έως τον 17ο αιώνα. Διαθέτει 564 δωμάτια, το καθένα με το δικό του τζάκι, 75 σκάλες και 100 κρεβατοκάμαρες. Το 1841 το Château de Blois χαρακτηρίστηκε ιστορικό μνημείο. Αναστηλώθηκε, απόκτησε ζωγραφική διακόσμηση στους τοίχους και τα ταβάνια και μετατράπηκε σε μουσείο.
Στο μικρό χωριό Chenonceaux συναντάμε το επόμενο αρχοντικό, το Château de Chenonceau. Χτίστηκε στη θέση ενός παλιού μύλου στον ποταμό Cher γύρω στον 11ο αιώνα. Το αρχικό αρχοντικό πυρπολήθηκε το 1412 και ανακατασκευάστηκε το 1430.
Το εσωτερικό του διαθέτει πολλά όμορφα δωμάτια κι ένα μεγάλο παρεκκλήσι διακοσμημένο με έργα τέχνης ανεκτίμητης αξίας. Αξιοσημείωτοι είναι και οι κήποι του, που καλύπτουν όλη την περιοχή μέχρι την όχθη του ποταμού.
Ανάμεσα στις πόλεις Blois και Amboise, πάνω στον ποταμό Λίγηρα βρίσκεται το κάστρο Château de Chaumont. Χτίστηκε τον 10ο αιώνα από τον κόμη Odo I. Αργότερα το κάστρο καταστράφηκε από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΑ' και ξαναχτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Charles I d'Amboise.
Προστατεύεται ως ιστορικό μνημείο από το 1840 και από το 1938 αποτελεί κρατική περιουσία και είναι ανοιχτό για το κοινό.
Στην κοινότητα Cellettes, λίγο νότια από την πόλη Blois βρίσκεται το Château de Beauregard. Ένα αναγεννησιακό κάστρο το οποίο κατοικείται, αλλά επιτρέπονται οι επισκέψεις από τουρίστες.
Το κάστρο είναι γνωστό για την πινακοθήκη του, στην οποία περιλαμβάνονται 327 πορτραίτα διάσημων ανθρώπων από τον 17ο αιώνα. Η συλλογή αυτή, η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, αποτελεί το αριστούργημα του κάστρου.
Στην κοινότητα Villandry βρίσκεται το Château de Villandry. Το κάστρο αυτό είναι διάσημο για τους πανέμορφους κήπους του. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι είναι από τους ομορφότερους κήπους στον κόσμο.
Το Château d'Azay-le-Rideau είναι ένα από τα πρώτα αναγεννησιακά γαλλικά κάστρα. Χτίστηκε το 1515-1527 πάνω σε ένα νησί στον ποταμό Indre. Αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του είναι η εσωτερική σκάλα του, η οποία είναι ενσωματωμένη στο κτίριο και τα γλυπτά που το διακοσμούν.
Στην κοινότητα Rigny-Ussé θα συναντήσουμε το Château d'Ussé. Χτισμένο στην άκρη του δάσους της Chinon έχει θέα στην κοιλάδα του Λίγηρα και την κοιλάδα του Indre. Το κάστρο αυτό χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα για την οικογένεια Buiel. Οι πολλές στέγες, οι πυργίσκοι, οι φεγγίτες και οι καμινάδες είναι τα χαρακτηριστικά του. Οι λευκοί πέτρινοι τοίχοι σε συνδυασμό με τις μπλε στέγες το καθιστούν ιδιαίτερα όμορφο.
Πάμε τώρα στο Amboise, μια κοινότητα στις όχθες του ποταμού Λίγηρα. Εκεί, σε μια προεξοχή πάνω από τον ποταμό, χτίστηκε το Château d'Amboise, αγαπημένη κατοικία βασιλιάδων. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό μνημείο από το 1840.
500 μέτρα πιο πέρα βρίσκεται το Clos Lucé, το οποίο συνδέεται με το Château d'Amboise με ένα υπόγειο πέρασμα. Χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα σε αναγεννησιακό ύφος. Είναι το μέρος όπου έζησε και εργάστηκε τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Εδώ πέθανε στις 2 Μαΐου 1519.
Σήμερα το Clos Lucé είναι μουσείο, αντικατοπτρίζει την υπέροχη ιστορία της περιοχής και περιλαμβάνει σαράντα από τις μηχανές που σχεδίασε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ, το τοπίο της κοιλάδας του Λίγηρα και κυρίως τα πολιτιστικά μνημεία της απεικονίζουν σε μεγάλο βαθμό τα ιδεώδη της Αναγέννησης και της εποχής του Διαφωτισμού. Είναι ένα εξαιρετικό πολιτιστικό τοπίο που μαρτυρεί την ανταλλαγή ανθρώπινων αξιών και την ανάπτυξη του ανθρώπου σε συνδυασμό με την αρμονική του αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, περισσότερο από δύο χιλιετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου