Λιοντάρι-το δεύτερο μεγάλο αιλουροειδές μετά την τίγρη. Κανένα άλλο ζώο δεν έχει εμπνεύσει την φαντασία του ανθρώπου τόσο, όσο το λιοντάρι. Είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα ζωικά σύμβολα στην ανθρώπινη κουλτούρα. Έχει απεικονιστεί ευρύτατα στη λογοτεχνία, τη γλυπτική, τη ζωγραφική, τις εθνικές σημαίες και στον κινηματογράφο.
Φωτογραφία yaaaay
Το λιοντάρι είναι ο πιο τρομακτικός κυνηγός στην άγρια φύση. Ζώο δυνατό που συνήθως κυνηγά σε συντονισμένες ομάδες παραμονεύοντας το επιλεγμένο θήραμα. Εντούτοις δεν έχει ιδιαίτερη αντοχή.
Φωτογραφία 7 lions
Η καρδιά μιας λέαινας αποτελεί το 0,57 % του βάρος του σώματός της (για ένα αρσενικό το ποσοστό είναι 0,45 %), ενώ η καρδιά της ύαινας φτάνει σχεδόν το 1% του βάρους του σώματός της. Έτσι παρόλο που οι λέαινες φτάνουν ταχύτητες της τάξης των 81 χιλιομέτρων την ώρα, μπορούν να την διατηρήσουν για σύντομα ξεσπάσματα μόνο και έτσι πρέπει να είναι κοντά στο θήραμα πριν ξεκινήσουν την επίθεση.
Φωτογραφία norro
Επωφελούνται από διάφορους παράγοντες που μειώνουν την ορατότητα. Πολλά κυνήγια λαμβάνουν χώρα κοντά σε κάποιο είδος καλύμματος ή τη νύχτα. Κινούνται αθόρυβα προς το θύμα μέχρι να φτάσουν σε απόσταση περίπου 30 μέτρων ή λιγότερη.
Φωτογραφία Dave Elliott
Συνήθως συνεργάζονται αρκετές λέαινες και περικυκλώνουν το κοπάδι από διαφορετικά σημεία. Μόλις πλησιάσουν επιτίθενται στο πλησιέστερο θήραμα. Η επίθεση είναι σύντομη και δυνατή, επιχειρούν να πιάσουν το θύμα με μία γρήγορη εφόρμηση και ένα τελικό άλμα.
Φωτογραφία safari-partners
Το θύμα συνήθως φονεύεται με στραγγαλισμό, το οποίο μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική ισχαιμία ή ασφυξία. Το θύμα φονεύεται επίσης καθώς το λιοντάρι του κλείνει το στόμα και τα ρουθούνια με τα σαγόνια του (το οποίο επίσης προκαλεί ασφυξία). Τα μικρότερα θηράματα εντούτοις φονεύονται απλώς με ένα ισχυρό πλήγμα του ποδιού.
Φωτογραφία Corinata
Το λιοντάρι είναι ο πιο τρομακτικός κυνηγός στην άγρια φύση. Ζώο δυνατό που συνήθως κυνηγά σε συντονισμένες ομάδες παραμονεύοντας το επιλεγμένο θήραμα. Εντούτοις δεν έχει ιδιαίτερη αντοχή.
Η καρδιά μιας λέαινας αποτελεί το 0,57 % του βάρος του σώματός της (για ένα αρσενικό το ποσοστό είναι 0,45 %), ενώ η καρδιά της ύαινας φτάνει σχεδόν το 1% του βάρους του σώματός της. Έτσι παρόλο που οι λέαινες φτάνουν ταχύτητες της τάξης των 81 χιλιομέτρων την ώρα, μπορούν να την διατηρήσουν για σύντομα ξεσπάσματα μόνο και έτσι πρέπει να είναι κοντά στο θήραμα πριν ξεκινήσουν την επίθεση.
Επωφελούνται από διάφορους παράγοντες που μειώνουν την ορατότητα. Πολλά κυνήγια λαμβάνουν χώρα κοντά σε κάποιο είδος καλύμματος ή τη νύχτα. Κινούνται αθόρυβα προς το θύμα μέχρι να φτάσουν σε απόσταση περίπου 30 μέτρων ή λιγότερη.
Συνήθως συνεργάζονται αρκετές λέαινες και περικυκλώνουν το κοπάδι από διαφορετικά σημεία. Μόλις πλησιάσουν επιτίθενται στο πλησιέστερο θήραμα. Η επίθεση είναι σύντομη και δυνατή, επιχειρούν να πιάσουν το θύμα με μία γρήγορη εφόρμηση και ένα τελικό άλμα.
Το θύμα συνήθως φονεύεται με στραγγαλισμό, το οποίο μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική ισχαιμία ή ασφυξία. Το θύμα φονεύεται επίσης καθώς το λιοντάρι του κλείνει το στόμα και τα ρουθούνια με τα σαγόνια του (το οποίο επίσης προκαλεί ασφυξία). Τα μικρότερα θηράματα εντούτοις φονεύονται απλώς με ένα ισχυρό πλήγμα του ποδιού.
Οι λέαινες αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του κυνηγιού της αγέλης, όντας μικρότερες, ταχύτερες και πιο ευκίνητες από τα αρσενικά καθώς και απαλλαγμένες από το βάρος της βαριάς χαίτης που προκαλεί υπερθέρμανση. Δρουν συντονισμένα προκειμένου να παραμονέψουν και να σκοτώσουν το θήραμα με επιτυχία. Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού συνεργάζονται, επικοινωνούν, αλλάζουν στρατηγικές, θέσεις και ρόλους όταν χρειάζεται.
Φωτογραφία Falense
Αν βρίσκονται αρσενικά στην περιοχή του κυνηγιού τείνουν να κυριαρχούν στο θήραμα αφού οι λέαινες το έχουν σκοτώσει και έχουν φάει. Είναι πιο πιθανό να το μοιραστούν με τα μικρά παρά με τις λέαινες ενώ σπανίως μοιράζονται θήραμα που έχουν σκοτώσει τα ίδια.
Φωτογραφία Gryfus
Τα μικρότερα θηράματα τρώγονται επιτόπου στη θέση του κυνηγιού και έτσι μοιράζεται ανάμεσα στους κυνηγούς, ενώ όταν το θήραμα είναι μεγαλύτερο συχνά σύρεται στην περιοχή της αγέλης. Τα μεγάλα θηράματα μοιράζονται περισσότερο, παρόλο που τα μέλη της αγέλης συμπεριφέρονται επιθετικά μεταξύ τους, καθώς το καθένα προσπαθεί να καταναλώσει όσο περισσότερο φαγητό είναι δυνατόν.
Φωτογραφία Caelio
Αν βρίσκονται αρσενικά στην περιοχή του κυνηγιού τείνουν να κυριαρχούν στο θήραμα αφού οι λέαινες το έχουν σκοτώσει και έχουν φάει. Είναι πιο πιθανό να το μοιραστούν με τα μικρά παρά με τις λέαινες ενώ σπανίως μοιράζονται θήραμα που έχουν σκοτώσει τα ίδια.
Τα μικρότερα θηράματα τρώγονται επιτόπου στη θέση του κυνηγιού και έτσι μοιράζεται ανάμεσα στους κυνηγούς, ενώ όταν το θήραμα είναι μεγαλύτερο συχνά σύρεται στην περιοχή της αγέλης. Τα μεγάλα θηράματα μοιράζονται περισσότερο, παρόλο που τα μέλη της αγέλης συμπεριφέρονται επιθετικά μεταξύ τους, καθώς το καθένα προσπαθεί να καταναλώσει όσο περισσότερο φαγητό είναι δυνατόν.
Τα θηράματα αποτελούνται κυρίως από μεγάλα θηλαστικά, γκνου, ιμπάλα, ζέβρες, βούβαλους και φακόχοιρους στην Αφρική και νιγκλάι, αγριόχοιρους και διάφορα είδη ελαφιών στην Ινδία. Θηράματα αποτελούν και πολλά άλλα είδη αναλόγως με τη διαθεσιμότητα. Κυρίως περιλαμβάνονται οπληφόρα που ζυγίζουν 50 έως 300 κιλά όπως κούντου, αλκέλαφοι, όρυγες και ταυρότραγοι (ελάντ). Περιστασιακά σκοτώνουν σχετικά μικρά είδη όπως γαζέλες Τόμσον ή σπρίνγκμποκ.
Φωτογραφία Hok
Τα λιοντάρια που ζουν κοντά στην ακτή της Ναμίμπ τρέφονται εκτεταμένα με πτερυγιόποδα. Στο Σερενγκέτι το προτιμώμενο θήραμα είναι το γκνού και η ζέβρα. Στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ, τα λιοντάρια κυνηγούν συχνά καμηλοπαρδάλεις. Στο Πάρκο Μανιάρα οι βούβαλοι αποτελούν το 62% της διατροφής των λιονταριών, λόγω του μεγάλου πληθυσμού των βουβάλων. Περιστασιακά κυνηγούν ιπποπόταμους, ενώ αποφεύγουν εντελώς του ενήλικες ρινόκερους. Στον ποταμό Σαβούτι κυνηγούν ελέφαντες, γεγονός ασυνήθιστο.
Φωτογραφία http://www.big5.ch
Το λιοντάρι είναι ζώο τρομακτικό, θαρραλέο, επιβλητικό. Σύμβολο δύναμης και μεγαλοπρέπειας. Δικαίως έχει κερδίσει τον τίτλο "βασιλιάς των ζώων".
Φωτογραφία Twogiantscoops
Φωτογραφία safari-partners
Φωτογραφία Daniel Dolpire
Φωτογραφία Thomson Safaris
Φωτογραφία Mrs. Wai Chun Turnbull
Τα λιοντάρια που ζουν κοντά στην ακτή της Ναμίμπ τρέφονται εκτεταμένα με πτερυγιόποδα. Στο Σερενγκέτι το προτιμώμενο θήραμα είναι το γκνού και η ζέβρα. Στο Εθνικό Πάρκο Κρούγκερ, τα λιοντάρια κυνηγούν συχνά καμηλοπαρδάλεις. Στο Πάρκο Μανιάρα οι βούβαλοι αποτελούν το 62% της διατροφής των λιονταριών, λόγω του μεγάλου πληθυσμού των βουβάλων. Περιστασιακά κυνηγούν ιπποπόταμους, ενώ αποφεύγουν εντελώς του ενήλικες ρινόκερους. Στον ποταμό Σαβούτι κυνηγούν ελέφαντες, γεγονός ασυνήθιστο.
Το λιοντάρι είναι ζώο τρομακτικό, θαρραλέο, επιβλητικό. Σύμβολο δύναμης και μεγαλοπρέπειας. Δικαίως έχει κερδίσει τον τίτλο "βασιλιάς των ζώων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου