Στη Σλοβενία υπάρχει ένα σύστημα σπηλαίων, που είναι γνωστά με το όνομα Σπήλαια Skocjan.
Τα σπήλαια αυτά θεωρούνται φυσικοί θησαυροί του πλανήτη Γη κι έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ ως Μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, από το 1986.
Φωτογραφία Dennis Tang
Τα σπήλαια αυτά θεωρούνται φυσικοί θησαυροί του πλανήτη Γη κι έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ ως Μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, από το 1986.
Κατατάσσονται ανάμεσα στα πιο σημαντικά σπήλαια του κόσμου. Είναι πάνω απ' όλα, ένα φυσικό φαινόμενο παγκόσμιας σημασίας, ίσης με αυτήν του Γκράντ Κάνυον, του Μεγάλου Κοραλλιογενή Υφάλου, των νησιών Γκαλαπάγκος και του όρους Έβερεστ.
Φωτογραφία jacob morgan
Επίσης, έχουν εγγραφεί από το 1999 στη λίστα των υγροτόπων με διεθνή σημασία της Συνθήκης Ραμσάρ, λόγω της σημασίας του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο περιλαμβάνει σπάνια και συχνά ενδημικά είδη. Μαζί με το υπόγειο ρεύμα του ποταμού Ρέκα αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους υπόγειους καρστικούς υγρότοπους της Ευρώπης.
Φωτογραφία jacob morgan
Οι πρώτες γραπτές πηγές για τα σπήλαια Škocjan προέρχονται από την αρχαιότητα (2ος αιώνας π.Χ.) από τον Ποσειδώνιο τον Ρόδιο (Έλληνας πολυμαθής Στωικός φιλόσοφος, αστρονόμος, γεωγράφος, πολιτικός, ιστορικός και δάσκαλος). Έχουν σημειωθεί στους παλαιότερους χάρτες που υπάρχουν γι΄αυτό το μέρος του κόσμου, π.χ. στον χάρτη Lazius-Ortelius από το 1561. Καταγραφές δείχνουν ότι ο διακεκριμένος Γάλλος ζωγράφος τοπίων Louis-Francois Cassas επισκέφθηκε την περιοχή το 1782 και ζωγράφισε τον ποταμό Ρέκα και τα σπήλαια.
Φωτογραφία Žiga
Η περιοχή στην οποία βρίσκονται τα σπήλαια ονομάζεται Καρστ. Οι δολίνες είναι τόσο πολλές, που διαμορφώνουν το τοπίο. Τέτοιου είδους τοπία ονομάζονται καρστικά. Η περιοχή Καρστ βρίσκεται στα σύνορα Ιταλίας-Σλοβενίας και είναι από τις πιο διάσημες στον κόσμο για τη μελέτη των καρστικών φαινομένων.
Φωτογραφία jacob morgan
Τα Σπήλαια Skocjan είναι ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο, δημιουργία του ποταμού Ρέκα. Ο ποταμός Ρέκα πηγάζει κάτω από το οροπέδιο Sneznik και ρέει για περίπου πενήντα πέντε χιλιόμετρα πάνω στην επιφάνεια του εδάφους.
Φωτογραφία Husond
Αυτό το εξαιρετικό σύστημα ασβεστολιθικών σπηλαίων περιλαμβάνει δολίνες (βαθιές λακκούβες ή τρύπες), οι οποίες δημιουργήθηκαν από τη κατάρρευση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων, λόγω της διάσπασής του από το βρόχινο νερό. Δημιουργήθηκαν οι δολίνες Velika (μέχρι 165 μέτρα βάθος) και Mala (120 μέτρα βάθος). Οι δύο δολίνες χωρίζονται από μια φυσική γέφυρα, απομεινάρι της αρχικής οροφής του σπηλαίου. Πάνω από τις σπηλιές απλώνεται το χωριό Skocjan.
Φωτογραφία Ramón
Τα σπήλαια Škocjan βρίσκονται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα του Πάρκου Kraski. Η προστατευόμενη περιοχή εκτείνεται σε 200 εκτάρια και περιλαμβάνει τέσσερα βαθιά χάσματα, το Sokolak στα νότια, το Globocak στα δυτικά, το Sapen dol και το Lisicina στα βόρεια. Η περιοχή περιλαμβάνει επίσης το σπήλαιο Mahorcic, το οποίο έχει πολλές υπόγειες λίμνες και πέντε καταρράκτες.
Φωτογραφία Annebethmi
Ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά υπόγεια φαράγγια στον κόσμο είναι αυτό που διακρίνει τα σπήλαια Skocjan. Το υπόγειο κανάλι είναι περίπου 3,5 χλμ. μα πλάτος 10-60 μέτρα και ύψος πάνω από 140 μέτρα. Ο ποταμός Ρέκα εισέρχεται στα σπήλαια Škocjan σε ένα υπόγειο πέρασμα μήκους 350 μέτρων, επανεμφανίζεται στο κάτω μέρος ενός χάσματος βάθους 150 μέτρων και μήκους 300 μέτρων, πριν εξαφανιστεί μέσα σε ένα πέρασμα μήκους 2 χιλιομέτρων, στην δολίνα Velika.
Φωτογραφία jacob morgan
Στη συνέχεια ρέει υπόγεια για 34 χλμ., ενώνεται με τον ποταμό Τιμάβο και εκβάλλει στην Αδριατική. Η θέα του μεγάλου ποταμού, την περίοδο των βροχών, καθώς εξαφανίζεται υπόγεια, στο κάτω μέρος της Velika, 160 μ. κάτω από την επιφάνεια, είναι μαγευτική και τρομακτική ταυτόχρονα.
Φωτογραφία Andou
Τα σπήλαια Skocjan είναι ένα δίκτυο έντεκα σπηλαίων, με κοιλότητες, καταβόθρες, φυσικές γέφυρες και πολλά γεωλογικά χαρακτηριστικά. Μια συλλογή από όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες οδηγεί στην επιφάνεια. Συνολικά υπάρχουν 25 επίπεδα κατά μήκος του ποταμού. Τα σπήλαια είναι παράδειγμα φυσικής ομορφιάς με μεγάλη αισθητική αξία.
Φωτογραφία Ramón
Λόγω των ιδιαίτερων μικροκλιματικών συνθηκών, έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό οικοσύστημα. Ένα μείγμα οικοτόπων εκπροσωπείται, οι οποίοι αντιστοιχούν στις χλωρίδες της Κεντρικής Ευρώπης, της Μεσογείου, των Άλπεων, την βλάστηση της Ιλλυρίας και την υπομεσογειακή. Η σπάνια ενδημική Campanula justiniana φυτρώνει εδώ. Αλπικά είδη, όπως η Prumula auricula και μεσογειακά είδη, όπως είδη της φτέρης Adiantum, φυτρώνουν και αναπτύσσονται δίπλα-δίπλα, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο στη φύση.
Φωτογραφία jacob morgan
Στους βράχους και σε σκοτεινά μέρη, εκεί όπου ο ήλιος σπάνια λάμπει, ακόμα και το καλοκαίρι και κάνει κρύο όλο το χρόνο επιβιώνουν τα αλπικά είδη. Αντίθετα, οι εκπρόσωποι των μεσογειακών ειδών επιβιώνουν σε πιο υψηλές θερμοκρασίες. Αυτές υπάρχουν στην οροφή του Σπηλαίου Schmidl, όπου λόγω της ατμόσφαιρας του σπηλαίου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω του μηδενός, ακόμα και τον χειμώνα.
Φωτογραφία ulrichstill
Πλούσια είναι και η πανίδα των σπηλαίων.
Στις υπόγειες στοές ζουν πέντε είδη νυχτερίδας σε μεγάλους αριθμούς και η ενδημική σαλαμάνδρα των σπηλαίων Proteus anguinus.
Φωτογραφία jacob morgan
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, πολλοί κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά και ιδιαίτερα τα χωριά Škocjan και Matavun συμμετείχαν στην κατασκευή μονοπατιών, στην εξερεύνηση και μελέτη των σπηλαίων. Απασχολούνταν ως οδηγοί, συνοδοί και εργάτες. Με την αδιάκοπη εργασία τους οι ντόπιοι έφτιαξαν 12.000 μέτρα μονοπατιών στις σπηλιές, σχεδόν το διπλάσιο μήκος από αυτό όλου του συστήματος των Σπηλαίων Škocjan. Ένα εγχείρημα πολύ δύσκολο και επικίνδυνο για τη ζωή τους. Το έργο τους παραμένει ένα μνημείο των δεξιοτήτων τους και της αφοσίωσής τους. Σήμερα λίγοι επισκέπτες περπατούν στα μονοπάτια, μια εμπειρία που προκαλεί δέος.
Φωτογραφία jim_skreech
Η περιοχή έχει μεγάλη πολιτιστική και ιστορική σημασία, καθώς έχει κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ότι κατοικούνταν για περισσότερα από 10.000 χρόνια. Αρχαιολογικά ευρήματα φανερώνουν την ύπαρξη οικισμών από τη μέση Λίθινη Εποχή έως την Εποχή του Σιδήρου.
Φωτογραφία Husond
Πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα στη "Mušja Jama", όπου βρέθηκε ένας ναός-σπηλιά, δείχνουν την επίδραση του ελληνικού πολιτισμού. Στη θέση που σήμερα βρίσκονται τα σπήλαια είχε κατασκευαστεί φρούριο. Οι Ρωμαίοι στην ίδια περιοχή είχαν ανεγείρει οχύρωση και κατά τον Μεσαίωνα είχε δημιουργηθεί ένας οχυρωμένος αγροτικός οικισμός. Τα σπήλαια εμφανίζονται σε πολλά περιγραφικά έργα μεταξύ 1599-1689.
Φωτογραφία Andou
Η περιοχή αυτή ήταν σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά ιερά προσκυνήματα στην Ευρώπη, τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου. Ήταν σημαντικός τόπος λατρείας σε σχέση με την μετά θάνατον ζωή και την επικοινωνία με τα πνεύματα των προγόνων.
Φωτογραφία Jabbi
Τα τελευταία χρόνια, τα σπήλαια Škocjan έχουν περίπου 100.000 επισκέπτες ετησίως. 'Εχουν κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση και το κράτος της Σλοβενίας έχει δεσμευτεί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί και να προστατευθεί αυτή η εξαιρετική φυσική τοποθεσία.
Φωτογραφία saxyscorpio
Επίσης, έχουν εγγραφεί από το 1999 στη λίστα των υγροτόπων με διεθνή σημασία της Συνθήκης Ραμσάρ, λόγω της σημασίας του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο περιλαμβάνει σπάνια και συχνά ενδημικά είδη. Μαζί με το υπόγειο ρεύμα του ποταμού Ρέκα αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους υπόγειους καρστικούς υγρότοπους της Ευρώπης.
Οι πρώτες γραπτές πηγές για τα σπήλαια Škocjan προέρχονται από την αρχαιότητα (2ος αιώνας π.Χ.) από τον Ποσειδώνιο τον Ρόδιο (Έλληνας πολυμαθής Στωικός φιλόσοφος, αστρονόμος, γεωγράφος, πολιτικός, ιστορικός και δάσκαλος). Έχουν σημειωθεί στους παλαιότερους χάρτες που υπάρχουν γι΄αυτό το μέρος του κόσμου, π.χ. στον χάρτη Lazius-Ortelius από το 1561. Καταγραφές δείχνουν ότι ο διακεκριμένος Γάλλος ζωγράφος τοπίων Louis-Francois Cassas επισκέφθηκε την περιοχή το 1782 και ζωγράφισε τον ποταμό Ρέκα και τα σπήλαια.
Η περιοχή στην οποία βρίσκονται τα σπήλαια ονομάζεται Καρστ. Οι δολίνες είναι τόσο πολλές, που διαμορφώνουν το τοπίο. Τέτοιου είδους τοπία ονομάζονται καρστικά. Η περιοχή Καρστ βρίσκεται στα σύνορα Ιταλίας-Σλοβενίας και είναι από τις πιο διάσημες στον κόσμο για τη μελέτη των καρστικών φαινομένων.
Τα Σπήλαια Skocjan είναι ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο, δημιουργία του ποταμού Ρέκα. Ο ποταμός Ρέκα πηγάζει κάτω από το οροπέδιο Sneznik και ρέει για περίπου πενήντα πέντε χιλιόμετρα πάνω στην επιφάνεια του εδάφους.
Αυτό το εξαιρετικό σύστημα ασβεστολιθικών σπηλαίων περιλαμβάνει δολίνες (βαθιές λακκούβες ή τρύπες), οι οποίες δημιουργήθηκαν από τη κατάρρευση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων, λόγω της διάσπασής του από το βρόχινο νερό. Δημιουργήθηκαν οι δολίνες Velika (μέχρι 165 μέτρα βάθος) και Mala (120 μέτρα βάθος). Οι δύο δολίνες χωρίζονται από μια φυσική γέφυρα, απομεινάρι της αρχικής οροφής του σπηλαίου. Πάνω από τις σπηλιές απλώνεται το χωριό Skocjan.
Τα σπήλαια Škocjan βρίσκονται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα του Πάρκου Kraski. Η προστατευόμενη περιοχή εκτείνεται σε 200 εκτάρια και περιλαμβάνει τέσσερα βαθιά χάσματα, το Sokolak στα νότια, το Globocak στα δυτικά, το Sapen dol και το Lisicina στα βόρεια. Η περιοχή περιλαμβάνει επίσης το σπήλαιο Mahorcic, το οποίο έχει πολλές υπόγειες λίμνες και πέντε καταρράκτες.
Ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά υπόγεια φαράγγια στον κόσμο είναι αυτό που διακρίνει τα σπήλαια Skocjan. Το υπόγειο κανάλι είναι περίπου 3,5 χλμ. μα πλάτος 10-60 μέτρα και ύψος πάνω από 140 μέτρα. Ο ποταμός Ρέκα εισέρχεται στα σπήλαια Škocjan σε ένα υπόγειο πέρασμα μήκους 350 μέτρων, επανεμφανίζεται στο κάτω μέρος ενός χάσματος βάθους 150 μέτρων και μήκους 300 μέτρων, πριν εξαφανιστεί μέσα σε ένα πέρασμα μήκους 2 χιλιομέτρων, στην δολίνα Velika.
Στη συνέχεια ρέει υπόγεια για 34 χλμ., ενώνεται με τον ποταμό Τιμάβο και εκβάλλει στην Αδριατική. Η θέα του μεγάλου ποταμού, την περίοδο των βροχών, καθώς εξαφανίζεται υπόγεια, στο κάτω μέρος της Velika, 160 μ. κάτω από την επιφάνεια, είναι μαγευτική και τρομακτική ταυτόχρονα.
Τα σπήλαια Skocjan είναι ένα δίκτυο έντεκα σπηλαίων, με κοιλότητες, καταβόθρες, φυσικές γέφυρες και πολλά γεωλογικά χαρακτηριστικά. Μια συλλογή από όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες οδηγεί στην επιφάνεια. Συνολικά υπάρχουν 25 επίπεδα κατά μήκος του ποταμού. Τα σπήλαια είναι παράδειγμα φυσικής ομορφιάς με μεγάλη αισθητική αξία.
Λόγω των ιδιαίτερων μικροκλιματικών συνθηκών, έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό οικοσύστημα. Ένα μείγμα οικοτόπων εκπροσωπείται, οι οποίοι αντιστοιχούν στις χλωρίδες της Κεντρικής Ευρώπης, της Μεσογείου, των Άλπεων, την βλάστηση της Ιλλυρίας και την υπομεσογειακή. Η σπάνια ενδημική Campanula justiniana φυτρώνει εδώ. Αλπικά είδη, όπως η Prumula auricula και μεσογειακά είδη, όπως είδη της φτέρης Adiantum, φυτρώνουν και αναπτύσσονται δίπλα-δίπλα, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο στη φύση.
Στους βράχους και σε σκοτεινά μέρη, εκεί όπου ο ήλιος σπάνια λάμπει, ακόμα και το καλοκαίρι και κάνει κρύο όλο το χρόνο επιβιώνουν τα αλπικά είδη. Αντίθετα, οι εκπρόσωποι των μεσογειακών ειδών επιβιώνουν σε πιο υψηλές θερμοκρασίες. Αυτές υπάρχουν στην οροφή του Σπηλαίου Schmidl, όπου λόγω της ατμόσφαιρας του σπηλαίου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω του μηδενός, ακόμα και τον χειμώνα.
Πλούσια είναι και η πανίδα των σπηλαίων.
Στις υπόγειες στοές ζουν πέντε είδη νυχτερίδας σε μεγάλους αριθμούς και η ενδημική σαλαμάνδρα των σπηλαίων Proteus anguinus.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, πολλοί κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά και ιδιαίτερα τα χωριά Škocjan και Matavun συμμετείχαν στην κατασκευή μονοπατιών, στην εξερεύνηση και μελέτη των σπηλαίων. Απασχολούνταν ως οδηγοί, συνοδοί και εργάτες. Με την αδιάκοπη εργασία τους οι ντόπιοι έφτιαξαν 12.000 μέτρα μονοπατιών στις σπηλιές, σχεδόν το διπλάσιο μήκος από αυτό όλου του συστήματος των Σπηλαίων Škocjan. Ένα εγχείρημα πολύ δύσκολο και επικίνδυνο για τη ζωή τους. Το έργο τους παραμένει ένα μνημείο των δεξιοτήτων τους και της αφοσίωσής τους. Σήμερα λίγοι επισκέπτες περπατούν στα μονοπάτια, μια εμπειρία που προκαλεί δέος.
Η περιοχή έχει μεγάλη πολιτιστική και ιστορική σημασία, καθώς έχει κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ότι κατοικούνταν για περισσότερα από 10.000 χρόνια. Αρχαιολογικά ευρήματα φανερώνουν την ύπαρξη οικισμών από τη μέση Λίθινη Εποχή έως την Εποχή του Σιδήρου.
Πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα στη "Mušja Jama", όπου βρέθηκε ένας ναός-σπηλιά, δείχνουν την επίδραση του ελληνικού πολιτισμού. Στη θέση που σήμερα βρίσκονται τα σπήλαια είχε κατασκευαστεί φρούριο. Οι Ρωμαίοι στην ίδια περιοχή είχαν ανεγείρει οχύρωση και κατά τον Μεσαίωνα είχε δημιουργηθεί ένας οχυρωμένος αγροτικός οικισμός. Τα σπήλαια εμφανίζονται σε πολλά περιγραφικά έργα μεταξύ 1599-1689.
Η περιοχή αυτή ήταν σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά ιερά προσκυνήματα στην Ευρώπη, τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου. Ήταν σημαντικός τόπος λατρείας σε σχέση με την μετά θάνατον ζωή και την επικοινωνία με τα πνεύματα των προγόνων.
Τα τελευταία χρόνια, τα σπήλαια Škocjan έχουν περίπου 100.000 επισκέπτες ετησίως. 'Εχουν κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση και το κράτος της Σλοβενίας έχει δεσμευτεί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί και να προστατευθεί αυτή η εξαιρετική φυσική τοποθεσία.
Φοβερά ενδιαφέρον το κείμενό σου Νίκη!!!!!!Υπέροχες ομορφιές που θα ήθελα πάρα πολύ να τις επισκεφθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
Καλημέρα Άννα. Κι εγώ πολύ θα ήθελα να πάω, αλλά προς το παρόν αρκούμαι στο διαδίκτυο για τέτοιου είδους ταξίδια. Μια όμορφη Κυριακή σου εύχομαι!!
Διαγραφή