Στην βορειοανατολική Ουγγαρία βρίσκεται μια ιστορική οινοπαραγωγική περιοχή, η οποία ονομάζεται Τοκάι-Tokaj. Είναι μία από τις επτά μεγαλύτερες αμπελουργικές περιοχές της Ουγγαρίας. Οι αμπελώνες καταλαμβάνουν μια γωνιά της μεγάλης οροσειράς των Καρπαθίων.
Η περιοχή αρχικά ονομαζόταν Hegyalja, λέξη η οποία στα ουγγρικά σημαίνει "πρόποδες". Αποτελείται από 28 χωριά και από 11.149 εκτάρια αμπελώνων, από τα οποία σήμερα υπολογίζεται ότι 5.500 καλλιεργούνται.
Φωτογραφία K.Csabi
Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 2002. Η φήμη της όμως ήταν μεγάλη και πριν από αυτήν την διάκριση. Το κρασί Tokaj Aszú είναι το παλαιότερο κρασί, ευγενούς σήψεως (η προσβολή των σταφυλιών από τον μύκητα Botrytis cinerea, που κάτω από συγκεκριμένες κλιματολογικές συνθήκες "σαπίζει" το υπερώριμο σταφύλι. Με τη δράση του μύκητα το σταφύλι χάνει το μεγαλύτερο μέρος του νερού του κι έτσι αυξάνεται η συγκέντρωση σακχάρων).
Φωτογραφία szirmaik
Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 2002. Η φήμη της όμως ήταν μεγάλη και πριν από αυτήν την διάκριση. Το κρασί Tokaj Aszú είναι το παλαιότερο κρασί, ευγενούς σήψεως (η προσβολή των σταφυλιών από τον μύκητα Botrytis cinerea, που κάτω από συγκεκριμένες κλιματολογικές συνθήκες "σαπίζει" το υπερώριμο σταφύλι. Με τη δράση του μύκητα το σταφύλι χάνει το μεγαλύτερο μέρος του νερού του κι έτσι αυξάνεται η συγκέντρωση σακχάρων).
Η περιοχή Tokaj είναι μια όμορφη, καταπράσινη περιοχή με χαμηλούς λόφους και κοιλάδες που σχηματίζονται από τα ποτάμια που την διατρέχουν. Το ηφαιστειακό υπέδαφος, πλούσιο σε πετρώματα, μέταλλα, απολιθώματα και υπόγειες πηγές και οι νότιες πλαγιές, που λούζονται από τον ήλιο είναι οι συντελεστές για την εξάπλωση του μύκητα βοτρύτη και τη παρασκευή του υπέροχου κρασιού.
Φωτογραφία szirmaik
Ποικιλίες κρασιού, όπως οι Furmint και Hárslevelü έχουν καλλιεργηθεί για αιώνες στην περιοχή και μαζί με τις ποικιλίες Sárgamuskotály, Kabar, Kövérszőlő και Zéta είναι οι μοναδικές ποικιλίες που επιτρέπεται να καλλιεργούνται. Εκπληκτικά είναι και τα κελάρια της περιοχής. Ένα τεράστιο σύστημα κελαριών, που φτιάχτηκαν μεταξύ 1400 και 1600 μ.Χ. παρέχουν μια σταθερή θερμοκρασία και την ιδανική υγρασία για την ωρίμανση του κρασιού.
Πηγή φωτογραφίας
Φωτογραφία MissDaisy44
Κανείς δεν ξέρει πότε παράχθηκαν τα πρώτα κρασιά στην περιοχή Tokaj. Τα ιστορικά αρχεία δείχνουν την δημιουργία αμπελώνων από τον 12ο αιώνα. Ειδικοί υποστηρίζουν την ύπαρξη των αμπελώνων από την εποχή των Κελτών, δηλαδή π.Χ. Απολιθωμένο φύλλο σταφυλιού που βρέθηκε στο χωριό Erdőbénye δείχνει την ύπαρξη της αμπελουργίας από τη ρωμαϊκή εποχή.
Φωτογραφία szirmaik
Η ιστορία της περιοχής είναι πλούσια κι ένα κομμάτι αυτής είναι ελληνικό. Σημαντικοί Ελληνες έμποροι, που μετοίκησαν στην περιοχή από την Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 17ου αιώνα, αφοσιώθηκαν στο συγκεκριμένο κρασί και το έκαναν γνωστό στις μεγάλες αγορές της εποχής. Μάλιστα, τα ονόματα των οικογενειών Κεφαλά και Μωρέλη κατέχουν ξεχωριστή θέση σ' αυτή την ιστορία, ενώ τα σπίτια τους στο κέντρο της ομώνυμης πόλης αποτελούν αξιοθέατο μέχρι και σήμερα.
Φωτογραφία Verita
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ αποκαλούσε το κρασί Tokaj Αszu "κρασί των βασιλιάδων, βασιλιά των κρασιών." Η ιστορία λέει ότι το κρασί γεννήθηκε όταν η παρατεταμένη πολιορκία της περιοχής από τα στρατεύματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα μέσα του 17ου αιώνα, ανάγκασε τους αμπελουργούς να τρυγήσουν πολύ αργά τα σταφύλια, τα οποία ήταν πλέον υπερώριμα και προσβεβλημένα από βοτρύτη.
Φωτογραφία Hétszőlő vineyards
Το κρασί Tokaji αποτελούσε το πιο σημαντικό αγαθό για την περιοχή από τον 17ο αιώνα. Η εξαγωγή του ήταν μια σημαντική πηγή εισοδήματος για τους πρίγκιπες της Τρανσυλβανίας, στους οποίους ανήκε η περιοχή Tokaj εκείνη την εποχή. Τον 18ο αιώνα, η περιοχή Tokaj έφθασε στο απόγειο της ακμής της. Τόσο η Πολωνία όσο και η Ρωσία είχαν γίνει σημαντικές αγορές για το κρασί της. Τέτοια ήταν η σημασία της Tokaj στη Ρωσία, ότι οι Ρώσοι αυτοκράτορες διατήρησαν de facto αποικία στην περιοχή, προκειμένου να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός της αυτοκρατορικής αυλής με το περίφημο κρασί.
Φωτογραφία Hot Hungarian Chef
Ο μύθος λέει: "Νεράιδες κατοικούσαν στις πλαγιές του Τοκάι. Μια ερωτευμένη νεραιδούλα, που έψαχνε στις πλαγιές του λόφου να βρει αυτόν που αγαπούσε δάκρυσε. Τα δάκρυά της έπεσαν στις ρίζες των αμπελιών κι έτσι το κρασί τους έγινε τόσο γλυκό."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου