Καφέ, μαύρη, γκρίζα, πολική-αυτά είναι κάποια από τα πιο γνωστά είδη αρκούδας. Ανάμεσά τους και το γιγάντιο πάντα. Ζώα μεγαλόσωμα, τρομακτικά-εκτός βέβαια από το συμπαθητικό πάντα-σαρκοφάγα ή παμφάγα-με εξαίρεση πάλι το πάντα που είναι φυτοφάγο, μοναχικά. Η πολική αρκούδα είναι το μεγαλύτερο είδος με ύψος που ξεπερνά τα 3 μέτρα και βάρος που φτάνει τα 750 κιλά στα αρσενικά και τα 300 κιλά στα θηλυκά.
Στο αντίποδα είναι το είδος με την επιστημονική ονομασία Helarctos malayanus ή αλλιώς "Αρκούδα του ήλιου". Περίεργο όνομα για αρκούδα! Δεν συμφωνείτε;; Ο θρύλος λέει ότι το ζώο αυτό ονομάστηκε έτσι λόγω του λευκού ή κίτρινου κομματιού γούνας που έχει στο στήθος του, με σχήμα ημισελήνου και συμβολίζει τον ανατέλλοντα ήλιο.
Η αρκούδα αυτή είναι το μικρότερο είδος αρκούδας. Έχει κοντόχοντρο, μυώδες σώμα, μικρά αυτιά και μικρό ρύγχος, στο οποίο οφείλεται το παρατσούκλι της-"αρκούδα-σκύλος". Το ενήλικο ζώο έχει ύψος 120-150 εκατοστά και βάρος 27-65 κιλά, ένα ανάστημα που ταιριάζει απόλυτα στην δενδρόβια ζωή του και της επιτρέπει να μετακινείται με ευκολία ανάμεσα στα δέντρα. Έχει μάλιστα παρατηρηθεί να φτιάχνει πλατφόρμες ύπνου ψηλά πάνω από το έδαφος με κλαδιά και φύλλα. Στη μαλαισιανή γλώσσα ονομάζεται "basindo nan tenggil", που σημαίνει "αυτός που του αρέσει να κάθεται ψηλά". Τα μακριά αιχμηρά νύχια και τα γυμνά πέλματα βοηθούν την αρκούδα του ήλιου να σκαρφαλώνει στα δέντρα με ιδιαίτερη ευκολία.
Φωτογραφία Tina Bell Vance
Φωτογραφία Ryan E. Poplin
Το είδος απαντάται στα τροπικά δάση της νοτιοανατολικής Ασίας, από τη νότια Κίνα έως την ανατολική Ινδία και νότια έως την Ινδονησία. Είναι το πιο σπάνιο είδος αρκούδας. Ένα υποείδος απαντάται μόνο στο νησί της Βόρνεο. Το Λάος θεωρείται από τα τελευταία προπύργια της αρκούδας του ήλιου, λόγω των άγριων εκτάσεων, της έλλειψης ανθρώπινου πληθυσμού και την αφθονία των δασών.
Φωτογραφία theroadhere
Η "αρκούδα του μελιού", όπως είναι αλλιώς γνωστή λόγω της ιδιαίτερης αδυναμίας της στο μέλι, δεν πέφτει σε χειμερία νάρκη. Δεν χρειάζεται άλλωστε, αφού στα τροπικά δάση που ζει η τροφή είναι άφθονη σε όλη τη διάρκεια του έτους. Οι μέλισσες και το μέλι αποτελούν σημαντικό μέρος της διατροφής της. Είναι παμφάγο είδος και τρέφεται κυρίως με τερμίτες, μυρμήγκια, σκαθάρια, αλλά και με μια μεγάλη ποικιλία φρούτων. Προτιμά ιδιαιτέρως τα σύκα!
Φωτογραφία Austronesian Expeditions
Φωτογραφία conwest_john
Αρκούδα του ήλιου ονομάζεται, αλλά είναι ένα νυκτόβιο ζώο. Έχει εξαιρετική όσφρηση και πολύ μακριά μυτερά νύχια, που ξεπερνούν τα 10 εκατοστά και τα χρησιμοποιεί για να σχίσει τους κορμούς των δέντρων και τις φωλιές των τερμιτών. Η γλώσσα της είναι επίσης μακριά (20-25 εκατοστά) και με αυτήν βγάζει το μέλι από τις κυψέλες των μελισσών.
Φωτογραφία Edinburgh Zoo Official
Είναι ένα εξαιρετικά επιθετικό ζώο και μπορεί να επιτεθεί ακόμα και χωρίς αιτία. Οι κυνόδοντές της, που συγκρίνονται με αυτούς των λιονταριών και των τίγρεων, τα εξαιρετικά ισχυρά σαγόνια και τα μακριά, αιχμηρά νύχια, την καθιστούν ένα από τα πιο επικίνδυνα ζώα της ζούγκλας.
Φωτογραφία J. Patrick Fischer
Φωτογραφία Nick Varvel
Την περίοδο της αναπαραγωγής, τα θηλυκά φτιάχνουν τη φωλιά τους στο έδαφος κι εκεί γεννούν 1-2 μικρά. Τα μικρά είναι πλήρως εξαρτημένα από τη μητέρα τους και θηλάζουν για περίπου 18 μήνες. Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις μητέρων να κουβαλούν το μικρό τους στην αγκαλιά τους και να περπατούν με τα πίσω πόδια, ένα σπάνιο χαρακτηριστικό μεταξύ των αρκούδων. Μετά από 1-3 μήνες τα μικρά είναι έτοιμα να τρέξουν, να παίξουν και να αναζητήσουν τροφή μαζί με τη μητέρα τους.
Φωτογραφία melissa413
Η αποψίλωση των δασών και η λαθροθηρία είναι οι κύριες αιτίες που το είδος έχει χαρακτηριστεί ευπαθές και κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Οι οικότοποί τους εξαφανίζονται γρήγορα, οι λαθροθήρες τις κυνηγούν ανελέητα για τη γούνα τους και άλλα μέρη του σώματός τους, που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική και αγρότες τις σκοτώνουν γιατί τρώνε τις σοδειές τους. Το χειρότερο είναι, ότι πολλές φορές τα ενήλικα θηλυκά σκοτώνονται από λαθροθήρες για να πάρουν τα μικρά τους ως εξωτικά κατοικίδια. Υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός της αρκούδας του ήλιου έχει μειωθεί κατά 30% τα τελευταία 30 χρόνια.
Φωτογραφία poplinre
Το είδος απαντάται στα τροπικά δάση της νοτιοανατολικής Ασίας, από τη νότια Κίνα έως την ανατολική Ινδία και νότια έως την Ινδονησία. Είναι το πιο σπάνιο είδος αρκούδας. Ένα υποείδος απαντάται μόνο στο νησί της Βόρνεο. Το Λάος θεωρείται από τα τελευταία προπύργια της αρκούδας του ήλιου, λόγω των άγριων εκτάσεων, της έλλειψης ανθρώπινου πληθυσμού και την αφθονία των δασών.
Η "αρκούδα του μελιού", όπως είναι αλλιώς γνωστή λόγω της ιδιαίτερης αδυναμίας της στο μέλι, δεν πέφτει σε χειμερία νάρκη. Δεν χρειάζεται άλλωστε, αφού στα τροπικά δάση που ζει η τροφή είναι άφθονη σε όλη τη διάρκεια του έτους. Οι μέλισσες και το μέλι αποτελούν σημαντικό μέρος της διατροφής της. Είναι παμφάγο είδος και τρέφεται κυρίως με τερμίτες, μυρμήγκια, σκαθάρια, αλλά και με μια μεγάλη ποικιλία φρούτων. Προτιμά ιδιαιτέρως τα σύκα!
Αρκούδα του ήλιου ονομάζεται, αλλά είναι ένα νυκτόβιο ζώο. Έχει εξαιρετική όσφρηση και πολύ μακριά μυτερά νύχια, που ξεπερνούν τα 10 εκατοστά και τα χρησιμοποιεί για να σχίσει τους κορμούς των δέντρων και τις φωλιές των τερμιτών. Η γλώσσα της είναι επίσης μακριά (20-25 εκατοστά) και με αυτήν βγάζει το μέλι από τις κυψέλες των μελισσών.
Είναι ένα εξαιρετικά επιθετικό ζώο και μπορεί να επιτεθεί ακόμα και χωρίς αιτία. Οι κυνόδοντές της, που συγκρίνονται με αυτούς των λιονταριών και των τίγρεων, τα εξαιρετικά ισχυρά σαγόνια και τα μακριά, αιχμηρά νύχια, την καθιστούν ένα από τα πιο επικίνδυνα ζώα της ζούγκλας.
Την περίοδο της αναπαραγωγής, τα θηλυκά φτιάχνουν τη φωλιά τους στο έδαφος κι εκεί γεννούν 1-2 μικρά. Τα μικρά είναι πλήρως εξαρτημένα από τη μητέρα τους και θηλάζουν για περίπου 18 μήνες. Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις μητέρων να κουβαλούν το μικρό τους στην αγκαλιά τους και να περπατούν με τα πίσω πόδια, ένα σπάνιο χαρακτηριστικό μεταξύ των αρκούδων. Μετά από 1-3 μήνες τα μικρά είναι έτοιμα να τρέξουν, να παίξουν και να αναζητήσουν τροφή μαζί με τη μητέρα τους.
Η αποψίλωση των δασών και η λαθροθηρία είναι οι κύριες αιτίες που το είδος έχει χαρακτηριστεί ευπαθές και κινδυνεύει να εξαφανιστεί. Οι οικότοποί τους εξαφανίζονται γρήγορα, οι λαθροθήρες τις κυνηγούν ανελέητα για τη γούνα τους και άλλα μέρη του σώματός τους, που χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ασιατική ιατρική και αγρότες τις σκοτώνουν γιατί τρώνε τις σοδειές τους. Το χειρότερο είναι, ότι πολλές φορές τα ενήλικα θηλυκά σκοτώνονται από λαθροθήρες για να πάρουν τα μικρά τους ως εξωτικά κατοικίδια. Υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός της αρκούδας του ήλιου έχει μειωθεί κατά 30% τα τελευταία 30 χρόνια.
Πολύ ενδιαφέρον!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Μάριον!
Διαγραφή