Ο ελέφαντας έχει τη μεγαλύτερη περίοδο κυοφορίας από οποιοδήποτε άλλο θηλαστικό-σχεδόν δύο χρόνια. Τα νεογέννητα ελεφαντάκια έχουν ύψος 85 εκατοστών και ζυγίζουν περίπου 120 κιλά. Η μαμά ελεφαντίνα είναι σίγουρα πολύ ανθεκτική! Κανένα άλλο ζώο της γης δεν γεννά μεγαλύτερα μωρά.
Τα νεογέννητα μικρά μπορούν αμέσως να σταθούν στα πόδια τους και να ακολουθήσουν τη μαμά τους και ολόκληρο το κοπάδι. Αποτελούν συνήθως το κέντρο της προσοχής για όλο το κοπάδι. Το έργο της μαμάς ελεφαντίνας μόλις αρχίζει. Ο δεσμός της με το μωρό της είναι ο πιο ισχυρός από κάθε άλλο ζώο στη Γη. Αν το μωρό είναι θηλυκό μένει συνήθως με τη μητέρα του μέχρι την ενηλικίωσή του. Είναι όμως πολύ πιθανό να παραμείνει μαζί της μέχρι να πεθάνει, σε βαθιά γεράματα.
Το αρσενικό μωρό-ελέφαντας παραμένει κι αυτό με τη μητέρα του μέχρι να ενηλικιωθεί. Ο δεσμός όμως μητέρας και γιου δεν είναι για μια ζωή. Όταν φτάνει στην εφηβεία-σε ηλικία 12 ετών-γίνεται πολύ ενοχλητικός. Θέλει συνεχώς να παλεύει με άλλους ελέφαντες ή να φλερτάρει. Η μητέρα και η γιαγιά του τον οδηγούν στην άκρη του κοπαδιού, για να συμμορφωθεί.
Τις πρώτες μέρες της ζωής του ένα μικρό ελεφαντάκι χρειάζεται την απόλυτη στήριξη της μητέρας του. Τα πόδια είναι ασταθή και στηρίζεται στην αφή, την όσφρηση και την ακοή του, καθώς η όρασή του δεν είναι καλή. Τη δεύτερη βδομάδα είναι πιο σταθερό κι έχει καλύτερο έλεγχο του σώματός του. Μετά τον πρώτο μήνα, μπορεί να σηκώσει και να κρατήσει αντικείμενα στο στόμα του. Δεν μπορεί όμως να ρουφήξει νερό με την προβοσκίδα του. Εξακολουθεί να εξαρτάται από τη μητέρα του, η οποία είναι πάντα δίπλα του.
Τους τρεις πρώτους μήνες τρέφεται με το γάλα της μητέρας του. Θηλάζει μέχρι τον έκτο μήνα της ζωής του, οπότε γίνεται πιο ανεξάρτητο όσον αφορά στη σίτισή του. Χρειάζονται εννέα μήνες για να τελειοποιηθούν τα πόδια, το στόμα και η προβοσκίδα του. Μετά από ένα χρόνο είναι ικανό να φροντίσει τον εαυτό του. Χρειάζεται όμως ακόμα τη μητέρα του για να το προστατεύει από τα αρπακτικά.
Η σωματική επαφή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη μητέρα και το μικρό. Είναι μια μορφή επικοινωνίας. Όταν κινούνται, οι μητέρες αγγίζουν τα μικρά τους με την προβοσκίδα ή το πόδι τους όταν αυτά είναι δίπλα τους ή με την ουρά τους όταν είναι πίσω τους. Όταν ένα μικρό θέλει να ξεκουραστεί θα ακουμπήσει πάνω στα μπροστινά πόδια της μητέρας του κι όταν θέλει να θηλάσει θα αγγίξει το στήθος ή το πόδι της.
πολύ ενδιαφέρον , μου άρεσε όλα αυτά που διάβασα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα δελφινάκι! Ο ελέφαντας είναι ένα εκπληκτικό ζώο!!
Διαγραφή