Το ντόντο (Raphus cucullatus) ήταν ενδημικό πουλί που ζούσε στον Ινδικό ωκεανό και ειδικότερα στο νησί του Μαυρίκιου. Ήταν συγγενικό είδος με τα περιστέρια. Το ύψος του ανερχόταν περίπου στο ένα μέτρο και το βάρος του περίπου στα 20 κιλά. Τρεφόταν κυρίως με φρούτα που φύτρωναν στο έδαφος. Εξαλείφθηκε εξαιτίας της παρουσίας ανθρώπων στον Μαυρίκιο μεταξύ 1660-1680.
Ο πιο κοντινός συγγενής του ντόντο είναι ένα είδος περιστεριού που βρέθηκε σε μικρά νησιά και παράκτιες περιοχές από τα νησιά Ανταμάν και Νικομπάρ , στην Ινδία στον κόλπο της Βεγγάλης, ανατολικά στο αρχιπέλαγος της Μαλαισίας έως τα νησιά του Σολομώντα και το Παλάου. Είναι το μόνο ζωντανό μέλος του γένους Caloenas, η επιστημονική του ονομασία είναι "Caloenas nicobarica" και η κοινή "Περιστέρι Νικομπάρ".
Πρόκειται για ένα μεγάλο περιστέρι με μήκος 40 εκατοστών. Το φτέρωμά του πλούσιο σε ιριδίζοντα χρώματα-μπλε, πράσινο, χάλκινο- εντυπωσιάζει! Ξεχωριστή και η ουρά του, μικρή και λευκή. Το θηλυκό είναι ελαφρώς μικρότερο από το αρσενικό και λιγότερο πλουμιστό.
Φωτογραφία Tomfriedel
Φωτογραφία Dick Daniels
Τρέφεται με σπόρους, φρούτα, μπουμπούκια ενώ του αρέσουν ιδιαίτερα τα σιτηρά. Μια πέτρα στο στομάχι του (gastrolith ) βοηθά στο άλεσμα σκληρών τροφών. Η πτήση του είναι γρήγορη, ενώ σε αντίθεση με άλλα περιστέρια τα πουλιά αυτού του είδους πετούν σε στήλες και όχι ως κοπάδι. Η λευκή του ουρά είναι εμφανής κατά την πτήση και λειτουργεί ως "φανάρι" για να κρατάει ενωμένο το κοπάδι όταν διασχίζει τη θάλασσα την αυγή ή το σούρουπο.
Φωτογραφία ryaninc
Τα περιστέρια Νικομπάρ θηρεύονται για τροφή, για κατοικίδια, παρόλο που το εμπόριό τους είναι παράνομο, αλλά και για την πέτρα που έχουν στο στομάχι τους που χρησιμοποιείται στην κοσμηματοποιία. Το ασυνήθιστο πουλί αποτελεί συχνό θέαμα στους ζωολογικούς κήπους , όπου και αναπαράγονται παρέχοντας έτσι τα πουλιά που απαιτούνται. Ο πληθυσμός τους όμως στην άγρια φύση μειώνεται λόγω της απώλειας των οικοτόπων τους.
Φωτογραφία tsaiian
Φωτογραφία guppiecat
Τρέφεται με σπόρους, φρούτα, μπουμπούκια ενώ του αρέσουν ιδιαίτερα τα σιτηρά. Μια πέτρα στο στομάχι του (gastrolith ) βοηθά στο άλεσμα σκληρών τροφών. Η πτήση του είναι γρήγορη, ενώ σε αντίθεση με άλλα περιστέρια τα πουλιά αυτού του είδους πετούν σε στήλες και όχι ως κοπάδι. Η λευκή του ουρά είναι εμφανής κατά την πτήση και λειτουργεί ως "φανάρι" για να κρατάει ενωμένο το κοπάδι όταν διασχίζει τη θάλασσα την αυγή ή το σούρουπο.
Τα περιστέρια Νικομπάρ θηρεύονται για τροφή, για κατοικίδια, παρόλο που το εμπόριό τους είναι παράνομο, αλλά και για την πέτρα που έχουν στο στομάχι τους που χρησιμοποιείται στην κοσμηματοποιία. Το ασυνήθιστο πουλί αποτελεί συχνό θέαμα στους ζωολογικούς κήπους , όπου και αναπαράγονται παρέχοντας έτσι τα πουλιά που απαιτούνται. Ο πληθυσμός τους όμως στην άγρια φύση μειώνεται λόγω της απώλειας των οικοτόπων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου