Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Στις δυτικές πλαγιές του Ταΰγετου

Ο Ταΰγετος, η υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία ελληνική μυθολογία και πήρε την ονομασία του από την Ταϋγέτη, μία από τις επτά Ατλαντίδες ή Πλειάδες, κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του Λακεδαίμονα και μητέρα του Ευρώτα.  

Η περιοχή του Δυτικού Ταΰγετου έχει υμνηθεί από τον Όμηρο για το περίφημο κρασί του τον Δένθη, το φυσικό οχυρό Δενθιάδες και τους κατοίκους του τους Δενθάλιους, που κατοικούσαν στην όμορφη Δενθαλιάτιδα Χώρα.
Φωτογραφία  Prof. Mortel
Εκεί, σκαρφαλωμένα στις βορειοδυτικές πλαγιές του Ταΰγετου συναντάμε μικρά χωριά-η Αλαγονία, η Αρτεμισία, το Καρβέλι, το Λαδά, οι Πηγές, η Νέδουσα. Αυτά τα χωριά, στα ομηρικά χρόνια αποτελούσαν την Δενθαλιάτιδα Χώρα, μια περιοχή που λόγω της μεγάλης στρατιωτικής σημασίας της αποτελούσε πάντα το μήλο της έριδας μεταξύ των Μεσσηνίων και των Λακώνων.
Φωτογραφία mfromhere 
Ο ποταμός Νέδωνας ή Νέδοντας είναι κοινός παρονομαστής για τα χωριά αυτά, αφού βρίσκονται στη λεκάνη απορροής των υδάτων του. Ο ποταμός πηγάζει από τις δυτικές πλαγιές του Ταύγετου, σε υψόμετρο 1100 μέτρων και μετά από διαδρομή 30 χλμ. εκβάλει στον Μεσσηνιακό κόλπο, δυτικά της Καλαμάτας. Το πανέμορφο και πολύ εντυπωσιακό τοπίο, η ποιότητα και η ποικιλία της βλάστησης καθιστούν την περιοχή του ποταμού Νέδοντα ιδιαίτερα σημαντική.
Φωτογραφία Vagelis Papacharalabous 
Φωτογραφία elisert 
Λίγα λόγια για τα χωριά:
Η Αλαγονία ή Σίτσοβα είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά 799 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε πλαγιά της οροσειράς του Μαλεβού ή Αγίου Παντελεήμονα, που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταΰγετου. Χίλια περίπου μέτρα από την πλατεία του χωριού υπάρχει τοπίο με μεγάλους βράχους, ψηλά πλατάνια, άφθονα νερά και μικρό καταρράκτη. Πρόκειται για την παραδοσιακή βρύση Νίκα και τη θέση Λουκά.
Φωτογραφία akrale 
Η Αρτεμισία ή Τσερνίτσα, με πολλά και αξιόλογα ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία, όπως η ιστορική Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ. Στη θέση  Άγιος Πολύκαρπος ή Λαγού χάνι εντυπωσιάζει το πανέμορφο πέτρινο εξάτοξο γεφύρι με ομοιόμορφα και ισομεγέθη τόξα χτισμένο το 1901 με την χαρακτηριστική γκρίζα πέτρα της περιοχής, μοναδικό στην Πελοπόννησο.
Φωτογραφία taygetios 
Οι Πηγές ή Μικρή Αναστάσοβα, χτισμένο αμφιθεατρικά στα 760 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε μια τοποθεσία πλούσια σε βλάστηση και νερά.

Το Καρβέλι ή Κουτσαβά Καρβέλι, με το περίφημο Μοναστήρι της Σιδερόπορτας, το οποίο μαζί με τα άλλα μοναστήρια (Μαρδάκι, Μελέ και Βελανιδιάς), αποτέλεσαν φωτεινούς φάρους της πορείας του ελληνισμού και ορμητήρια της επανάστασης του 1821.

Το Λαδά ή Κουτσαβά Λαδά, χτισμένο στους νότιους πρόποδες του Αγίου Γεωργίου που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταϋγέτου, με τον μεγαλοπρεπή ναό των Ταξιαρχών, που ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό κωδωνοστάσιό του. Στη θέση Μάτια υπάρχει δίτοξο γεφύρι, που συνδέει το χωριό με το Καρβέλι.
Φωτογραφία  Panegyrics of Granovetter
Η Νέδουσα ή Μικρή Αναστάσοβαχτισμένη σε υψόμετρο 701 μέτρων, αριστερά και δεξιά του Μεγαλοαναστασοβίτικου ρέματος ή ρέματος της Νέδουσας, με το οποίο συμβάλλει ο ποταμός Νέδοντας. Σημαντικά αξιοθέατα του χωριού είναι το Πέτρινο Μονότοξο Γεφύρι του Παντελικού, η ιστορική μονή Μαρδακίου, η προτομή και το σπίτι του Νικηταρά, οι δύο νερόμυλοι, τα πανέμορφα πέτρινα εξωκλήσια, με αυτό του Άγιου Στράτηγου να ξεχωρίζει, αφού είναι χτισμένο μέσα σε σπηλιά στην είσοδο του χωριού, o γερο-πλάτανος στη θέση Καμίνια που στο εσωτερικό του χωράει έως και δέκα άτομα.
Φωτογραφία elisert 
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω για τη Χορηγόσκαλα, μια τοποθεσία ηρωισμού και θυσίας. Πρόκειται για ένα στενό βραχώδες κι επικίνδυνο πέρασμα και βρίσκεται στα μεθόρια της Αρτεμισίας, της Νέδουσας και του Δυρραχίου. Ονομάζεται "το Ζάλογγο της Μεσσηνίας" αφού εδώ, στις 21 Μαΐου 1826, είκοσι περίπου Ελληνίδες με τα παιδιά τους εγκλωβίστηκαν στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν από την αρπακτική μανία των Τουρκοαιγυπτίων  και θυσιάστηκαν. Πολέμησαν μέχρι τέλους, κρατώντας δρεπάνια, κασμάδες, δικράνια και πέτρες. Δεν δέχτηκαν να πέσουν στα χέρια των εχθρών και προτίμησαν να γκρεμιστούν από τα τρομερά βράχια της Χορηγόσκαλας.
Πίνακας ζωγραφικής Σταύρου Καλυβιώτη:
« 21-22 Μαΐου 1826  Οι Αντρειωμένες Γυναίκες της  Χορηγόσκαλας».
   (Λάδι σε μουσαμά, 60 Χ 80). 
Πίνακας συμβολικός: 
Οι άγνωστες Ελληνίδες πέφτουν από τα βράχια. Στα βράχια σχηματίζονται ηρωικές μορφές προγόνων.  Στο πρώτο πλάνο, μικρή Ελληνίδα ξυπόλυτη –σέρνοντας τα βάσανα της Φυλής και με το βλέμμα στο κενό-, ακολουθεί την ίδια μοίρα…

Ευχαριστώ τον κο Σταύρο Καλυβιώτη για τις πληροφορίες και το λεύκωμα που μου έστειλε σχετικά με τη Χορηγόσκαλα. Όσοι ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα γι΄αυτό το ιστορικό γεγονός επισκεφτείτε την ιστοσελίδα 
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/06/blog-post_50.html

Πηγές 1 2 3 4 5 6 7 8 9


Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

Οι νυχτοπεταλούδες που μετρούν τη γη

Οι νυχτοπεταλούδες γεωμέτρες ανήκουν σε μια πολύ μεγάλη οικογένεια (Geometridae), που αριθμεί περισσότερα από 35.000 είδη νυχτοπεταλούδων. Οφείλουν το παράξενο όνομά τους στον τρόπο με τον οποίο κινούνται οι κάμπιες τους-είναι σαν να μετρούν τη γη. Δείτε την κίνησή τους στη φωτογραφία που ακολουθεί.
Η κάμπια αυτή είναι του είδους Milionia basalis, μιας νυχτοπεταλούδας που απαντάται στην Ιαπωνία, την νοτιοανατολική Ασία, τη Βιρμανία και στο βορειοανατολικό τμήμα των Ιμαλαΐων. Δείτε στις επόμενες φωτογραφίες τα όμορφα χρώματά της.
Οι περισσότερες νυχτοπεταλούδες γεωμέτρες έχουν πράσινο, γκρι ή καφετί χρώμα, που τις βοηθά να κρύβονται από τους θηρευτές τους. Είναι όμως και μερικά είδη που ξεχωρίζουν, όπως η Milionia basalis, που βλέπετε στις φωτογραφίες παραπάνω, αλλά και η Lythria purpuraria, είδος που απαντάται από τη Δυτική Ευρώπη προς τη Σιβηρία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, το Τουρκμενιστάν και το Καζακστάν.
Οι περισσότερες είναι μετρίου μεγέθους, με άνοιγμα φτερών περίπου 3 εκατοστά. Η Rhodometra sacraria έχει άνοιγμα φτερών που φτάνει μόλις τα 22-28 χιλιοστά. Ξεχωρίζει όμως για τη ροζ γραμμή που έχει πάνω στο κιτρινωπό ή κρεμ φόντο των φτερών της.
Η Scopula decorata είναι κι αυτή μικρή νυχτοπεταλούδα γεωμέτρης, με άνοιγμα φτερών 20-23 χιλιοστά. Δεν έχει έντονα χρώματα, αλλά τη διάλεξα για τις όμορφες άκρες των φτερών της, που μοιάζουν με δαντέλα.


Doi Inthanon - η κορυφή της Ταϊλάνδης

Γνωστό ως "η κορυφή της Ταϊλάνδης " το Εθνικό Πάρκο Doi Inthanon καλύπτει μια έκταση 482 τ.χλμ. στην επαρχία Τσιάνγκ Μάι, στο βόρειο τμήμα της Ταϊλάνδης. Το πάρκο αποτελεί μέρος της οροσειράς των Ιμαλαΐων, με το υψόμετρο να κυμαίνεται μεταξύ 800 και 2.565 μέτρων.
Φωτογραφία Beam Cho-Ching #51
 Φωτογραφία Ziegler175
Η ψηλότερη κορυφή του είναι η Doi Inthanon, που είναι και το ψηλότερο βουνό της χώρας. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του βασιλιά Inthawichayanon, ο οποίος ανησυχούσε για τα ορεινά δάση της χώρας κι ενδιαφερόταν για τη διατήρηση και προστασία τους. Διέταξε να ταφεί η σορός του στην κορυφή του βουνού, το οποίο πήρε το όνομά του.
 Φωτογραφία Ziegler175
Η διαδρομή μέχρι την κορυφή του βουνού προσφέρει εντυπωσιακή θέα. Τα τροπικά δάση των νεφών με την πλούσια αειθαλή βλάστηση, οι όμορφοι καταρράκτες που έχουν νερό όλο το χρόνο, οι ανθισμένες κερασιές (Sakura) προσελκύουν ντόπιους, αλλά και ξένους τουρίστες.  Η πλούσια ορνιθοπανίδα- 383 είδη πουλιών αποτελούν πόλο έλξης για τους παρατηρητές τους.
Η κορυφή του Doi Inthanon ξεχωρίζει και για τις δύο στούπες-αρχιτεκτονικές δομές που περιέχουν κειμήλια Βουδιστών και είναι τόποι προσευχής και περισυλλογής. Ονομάζονται Naphamethinidon, που σημαίνει "με τη δύναμη της γης και του αέρα» και Naphaphonphumisiri, που σημαίνει "ύπαρξη με τη δύναμη του αέρα και τη χάρη της γης".
Φωτογραφία   -AX-

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Το όμορφο Paraty στην Βραζιλία

Το Paraty είναι μια διατηρητέα αποικιακή πόλη της Βραζιλίας. Βρίσκεται  στην Costa Verde (Πράσινη Ακτή), μια καταπράσινη περιοχή, που εκτείνεται κατά μήκος της ακτογραμμής της πολιτείας του Ρίο ντε Τζανέιρο. 
Η πόλη βρίσκεται στον κόλπο της Ilha Grande, ο οποίος είναι διάσπαρτος με πολλά τροπικά νησιά. Στο φόντο της υψώνονται βουνά που φτάνουν τα 1.400 μέτρα με πλούσια τροπική βλάστηση και όμορφους καταρράκτες. Περιβάλλεται από πολλά εθνικά πάρκα και προστατευόμενες φυσικές περιοχές.
Το χωριό Paraty αρχικά ιδρύθηκε το 1597. Ιδρύθηκε ως πόλη από Πορτογάλους αποικιοκράτες το 1667, σε μια περιοχή που κατοικούνταν από τους Ινδιάνους Guaianás. Paraty, στη γλώσσα των ιθαγενών Tupi, σημαίνει «ποτάμι των ψαριών». Η πόλη γνώρισε μεγάλη άνθηση τον 18ο αιώνα, όταν στα βουνά της Minas Gerais ανακαλύφθηκαν τα μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού σε όλο τον κόσμο. Το Paraty έγινε στρατηγικό λιμάνι εξαγωγής του χρυσού. Η Βασιλική Οδός-Caminho do Ouro, ένας πλακόστρωτος δρόμος σε απόκρημνες περιοχές, κατασκευάστηκε για την μεταφορά του χρυσού, με τελικό προορισμό τη Λισαβόνα. Η Βασιλική Οδός προτάθηκε το 2004 για Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Το Paraty είναι γνωστό για τους λιθόστρωτους δρόμους στο ιστορικό κέντρο του. Σε αυτό το τμήμα της πόλης δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα, παρά μόνο πεζοί και ποδήλατα. Τα άλογα και τα κάρα είναι ένα πολύ συνηθισμένο θέαμα στο Paraty και χρησιμοποιούνται συχνά σε όλη την πόλη. Μεγάλο μέρος της αρχιτεκτονικής της πόλης δεν έχει αλλάξει για 250 χρόνια ή περισσότερο, αφού μπόρεσε να διατηρήσει πολλά από τα ιστορικά της κτίρια.
Ένα συνηθισμένο θέαμα στο Paraty είναι οι πλημμυρισμένο δρόμοι. Μια φορά το μήνα, όταν υπάρχει Πανσέληνος και η παλίρροια είναι υψηλή, το θαλασσινό νερό ανεβαίνει και χύνεται μέσα στο ιστορικό κέντρο της πόλης μέσα από ειδικά ανοίγματα στους κυματοθραύστες, που χωρίζουν την πόλη από το λιμάνι. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να υποχωρήσει η παλίρροια.
Φωτογραφία  Diego3336
Το Paraty είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Η όμορφη ιστορική πόλη με τις μπαρόκ εκκλησίες, τα φρούρια και τα πλακόστρωτα δρομάκια, οι παραλίες με τα σμαραγδένια νερά, τα βουνά με τα τροπικά δάση και τους όμορφους καταρράκτες προσελκύουν πολλούς τουρίστες, που θέλουν να συνδυάσουν τον πολιτιστικό τουρισμό με το όμορφο φυσικό περιβάλλον.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...