Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Τα κυκλικά σπίτια (Roundhouses)

Τα κυκλικά σπίτια (Roundhouses) είναι ένας τύπος σπιτιών με κυκλικό σχέδιο, τα οποία αρχικά χτίστηκαν στη δυτική Ευρώπη. Οι τοίχοι κατασκευάζονταν από πέτρινους ή ξύλινους πασσάλους, που ενώνονταν μεταξύ τους με καλαμωτές κι ένα κολλώδες υλικό. Η στέγη τους ήταν κωνική και αχυρένια. Η διάμετρός τους κυμαινόταν από 5-15 μέτρα.
Φωτογραφία Magnus Manske
Στη Βρετανία κατασκευάζονταν κυκλικά σπίτια από την Εποχή του Σιδήρου. Πολλές σύγχρονες προσομοιώσεις roundhouses έχουν κατασκευαστεί, μεταξύ των οποίων:
Στο Bodrifty-αυτό είναι το σύγχρονο όνομα ενός χωριού της Εποχής του Σιδήρου, του οποίου μόνο τα ερείπια έχουν απομείνει στην Κορνουάλη. Η κατοίκησή του ξεκίνησε τον 4ο π.Χ. αιώνα (σύμφωνα με άλλο αρχαιολόγο τον 7ο π.Χ. αιώνα) από αγρότες που ζούσαν σε κυκλικές καλύβες. 
Φωτογραφία tony.shipton
Το 1999, ένας μικροκαλλιεργητής με μια μικρή επιχορήγηση ανοικοδόμησε ένα κυκλικό σπίτι στο Bodrifty. Ένα έργο για το οποίο απαιτήθηκε προηγούμενη έρευνα της αρχιτεκτονικής δομής των Roundhouses και σκληρή εργασία, αφού μεταφέρθηκαν τόνοι γρανιτένιων βράχων, κόπηκαν, διαμορφώθηκαν και ενώθηκαν εκατοντάδες κορμοί δέντρων και χρειάστηκαν ώρες εργασίας για τη κοπή των καλαμιών για την κατασκευή της στέγης.
Φωτογραφία Michael Murray
Η αρχαία φάρμα Butser-είναι ένα αρχαιολογικό υπαίθριο μουσείο που βρίσκεται κοντά στο Πίτερσφιλντ στο Hampshire, στη νότια Αγγλία. Εδώ υπάρχουν αναπαραστάσεις προϊστορικών κτιρίων, ανάμεσά τους και roundhouses από την Εποχή του Σιδήρου. Αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο, αλλά και τόπο εγχειρημάτων της πειραματικής αρχαιολογίας.
Φωτογραφία Midnightblueowl
Το Castell Henllys-ένας ακόμα αρχαιολογικός χώρος στο βόρειο Pembrokeshire, στην Ουαλία στον οποίο έχουν ανακατασκευαστεί τέσσερα κυκλικά σπίτια, πάνω στα αρχαία ερείπιά τους.
Φωτογραφία Ruth Jowett
Το Flag Fen-κοντά στο Peterborough, μια αρχαιολογική τοποθεσία που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού, πιθανώς θρησκευτική. Στο χώρο υπάρχουν αναπαραστάσεις  δύο roundhouses της Εποχής του Χαλκού και ενός από την Εποχή του Σιδήρου.
Φωτογραφία Kev747 
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο St Fagans-ένα υπαίθριο μουσείο στο Κάρντιφ. Ιστορικά, ο τρόπος ζωής, ο πολιτισμός και η αρχιτεκτονική των ανθρώπων της Ουαλίας "αναβιώνουν" σε αυτό το μουσείο. Στο χώρο του υπαίθριου μουσείου έχουν ανεγερθεί εκ νέου περισσότερα από 40 κτίρια, που αντιπροσωπεύουν την αρχιτεκτονική διάφορων περιοχών της Ουαλίας. 
Φωτογραφία Immanuel Giel 
Φωτογραφία  Tas1927
 Στην Ιρλανδία, στο Craggaunowen-"Το Ζωντανό παρελθόν", ένα υπαίθριο αρχαιολογικό μουσείο στο County Clare, υπάρχουν τα crannógs. Αυτά είναι μερικώς ή εξ ολοκλήρου τεχνητά νησιά, συνήθως χτισμένα σε λίμνες, ποτάμια και εκβολές ποταμών. Σε αυτά υπάρχουν παραδείγματα των πρώτων ιστορικών χώρων κατοικίας. Τα crannogs χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικίες πάνω από πέντε χιλιετίες από την Ευρωπαϊκή Νεολιθική Περίοδο, ως τα τέλη του 17ου-αρχές του 18ου αιώνα.
Φωτογραφία Christine Westerback
Crannogs υπάρχουν και στη Σκωτία, αν και δεν υπάρχουν πειστικές αρχαιολογικές αποδείξεις για την ύπαρξή τους από την Πρώιμη και Μέση Εποχή του Χαλκού.
 Τα crannogs είναι ευρέως διαδεδομένα στην Ιρλανδία με περίπου 1.200 παραδείγματα, ενώ η Σκωτία "επίσημα" περιλαμβάνει 347 τοποθεσίες που αναφέρονται ως τέτοια. Ο πραγματικός αριθμός στη Σκωτία ποικίλλει σημαντικά μεταξύ περίπου 350 - 500.
Φωτογραφία Richard Fensome
Στην Ιταλία είναι οι Trulli, σε περιοχές της νότιας ιταλικής περιφέρειας της Απουλίας.
(Δείτε την εγγραφή Οι Trulli του Alberobello-ένα παράθυρο στο παρελθόν).
Φωτογραφία Marcok
Στη Ισπανία υπάρχουν οι pallosas, τα παραδοσιακά ψάθινα σπίτια σε περιοχές της οροσειράς Serra dos Ancares στη Γαλικία. Κυκλικές ή οβάλ κατοικίες, με διάμετρο 10-20 μέτρα και στέγη κατασκευασμένη από μίσχους σίκαλης. Είναι προ-Ρωμαϊκής προέλευσης, πιθανόν Κέλτικης. Οι Pallozas έχουν ομοιότητες με τα στρογγυλά σπίτια της Εποχής του Σιδήρου στην Μεγάλη Βρετανία. 
Φωτογραφία FCPB
Είχαν χρησιμοποιηθεί μέχρι το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, όταν η βελτίωση της επικοινωνίας  διευκόλυνε την άφιξη σύγχρονων οικοδομικών υλικών στην περιοχή. Σήμερα, οι pallosas υπάρχουν στη Γαλικία, σε διάφορες περιοχές του δήμου Καντίν και τη δυτική Αστούριας.
Φωτογραφία Vicente Maza Gómez
 Το αξιοσημείωτο σύνολο Pallozas στην πόλη Bierzan, του Campo del Agua σε μεγάλο βαθμό καταστράφηκε από μια μεγάλη πυρκαγιά στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οι πιο διάσημες pallosas είναι αυτές στο Piornedo, ένα μικρό χωριό της Ισπανίας, οι οποίες από τη δεκαετία του '70 είναι ένα εθνογραφικό μουσείο. Έχουν κατασκευαστεί νέες Pallozas που χρησιμοποιούνται κυρίως ως εξοχικές κατοικίες, ακόμη και σε απομακρυσμένες περιοχές, όπου δεν υπάρχουν παραδοσιακά.
Κυκλικά σπίτια βρίσκονται σε πολλές χώρες της Αφρικής, όπως η Μποτσουάνα, το Λεσόθο (όπου οι καλύβες είναι γνωστές ως mokhoro), τη Νότια Αφρική και τη Σουαζιλάνδη.  Στη Νότια Αφρική είναι γνωστά ως Rondavel.
Φωτογραφία Magnus Manske
Roundhouses είναι ακόμα σε χρήση στην Παπούα Νέα Γουινέα και είναι παρόμοια με αυτά που χτίστηκαν στη Δυτική Ευρώπη.
Στο τέλος του 20ου αιώνα άρχισε η κατασκευή μοντέρνων, οικολογικών κυκλικών σπιτιών. Τα σύγχρονα κυκλικά σπίτια χτίζονται όπως αυτά του οικολογικού χωριού Dancing Rabbit κοντά στο Rutledge, στο Μιζούρι των ΗΠΑ, δηλαδή με τη χρήση του δομικού υλικού που ονομάζεται cob ( αποτελείται από πηλό, άμμο, άχυρο, νερό και χώμα).

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Η Παραλία των καθεδρικών ναών

Η "Παραλία των καθεδρικών ναών" - "Playa de Las Catedrales" είναι μία από τις ωραιότερες αμμώδεις παραλίες της Ισπανίας. 
Αυτό είναι το τουριστικό όνομα της "Παραλίας των Αγίων Νερών"-"Praia de Augas Santas". Βρίσκεται στην ακτή της Κανταβρίας, στην επαρχία Λούγκο, δέκα χλμ. δυτικά από την πόλη Ριμπαντέο.
Το όνομά της οφείλεται στους παράξενους σχηματισμούς των βράχων της. Φυσικές αψίδες και σπηλιές, οι οποίες είναι ορατές όταν τραβιούνται τα νερά κατά την άμπωτη. Κατά τη διάρκεια της υψηλής παλίρροιας , η παραλία φαίνεται αρκετά μικρή, αλλά εξακολουθεί να είναι κατάλληλη για κολύμπι.
Ο επισκέπτης της παραλίας, όσο διαρκεί η άμπωτη, μπορεί να θαυμάσει τους εντυπωσιακούς για το μέγεθός τους βράχους και τις γραφικές θαλάσσιες σπηλιές.
Η "Παραλία των καθεδρικών ναών" έχει κηρυχθεί Μνημείο της Φύσης από το περιφερειακό υπουργείο Περιβάλλοντος της Xunta de Galicia.


Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Τα σπήλαια Skocjan-ένας φυσικός θησαυρός στον πλανήτη Γη

Στη Σλοβενία υπάρχει ένα σύστημα σπηλαίων, που είναι γνωστά με το όνομα Σπήλαια Skocjan. 
Τα σπήλαια αυτά θεωρούνται φυσικοί θησαυροί του πλανήτη Γη κι έχουν συμπεριληφθεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ ως Μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, από το 1986.
Φωτογραφία Dennis Tang
Κατατάσσονται ανάμεσα στα πιο σημαντικά σπήλαια του κόσμου. Είναι πάνω απ' όλα, ένα φυσικό φαινόμενο παγκόσμιας σημασίας, ίσης με αυτήν του Γκράντ Κάνυον, του Μεγάλου Κοραλλιογενή Υφάλου, των νησιών Γκαλαπάγκος και του όρους Έβερεστ. 
Φωτογραφία jacob morgan
Επίσης, έχουν εγγραφεί από το 1999 στη λίστα των υγροτόπων με διεθνή σημασία της Συνθήκης Ραμσάρ, λόγω της σημασίας του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο περιλαμβάνει σπάνια και συχνά ενδημικά είδη. Μαζί με το υπόγειο ρεύμα του ποταμού Ρέκα αποτελούν έναν από τους μεγαλύτερους υπόγειους καρστικούς υγρότοπους της Ευρώπης.
Φωτογραφία jacob morgan
Οι πρώτες γραπτές πηγές για τα σπήλαια Škocjan προέρχονται από την αρχαιότητα (2ος αιώνας π.Χ.) από τον Ποσειδώνιο τον Ρόδιο (Έλληνας πολυμαθής Στωικός φιλόσοφος, αστρονόμος, γεωγράφος, πολιτικός, ιστορικός και δάσκαλος). Έχουν σημειωθεί στους παλαιότερους χάρτες που υπάρχουν γι΄αυτό το μέρος του κόσμου, π.χ. στον χάρτη Lazius-Ortelius από το 1561. Καταγραφές δείχνουν ότι ο διακεκριμένος Γάλλος ζωγράφος τοπίων Louis-Francois Cassas επισκέφθηκε την περιοχή το 1782 και ζωγράφισε τον ποταμό Ρέκα και τα σπήλαια.
Φωτογραφία Žiga
Η περιοχή στην οποία βρίσκονται τα σπήλαια ονομάζεται Καρστ. Οι δολίνες είναι τόσο πολλές, που διαμορφώνουν το τοπίο. Τέτοιου είδους τοπία ονομάζονται καρστικά.  Η περιοχή Καρστ βρίσκεται στα σύνορα Ιταλίας-Σλοβενίας και είναι από τις πιο διάσημες στον κόσμο για τη μελέτη των καρστικών φαινομένων. 
Φωτογραφία jacob morgan
Τα Σπήλαια Skocjan είναι ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο, δημιουργία του ποταμού Ρέκα. Ο ποταμός Ρέκα πηγάζει κάτω από το οροπέδιο Sneznik και ρέει για περίπου πενήντα πέντε χιλιόμετρα πάνω στην επιφάνεια του εδάφους. 
Φωτογραφία Husond 
 Αυτό το εξαιρετικό σύστημα ασβεστολιθικών σπηλαίων περιλαμβάνει δολίνες (βαθιές λακκούβες ή τρύπες), οι οποίες δημιουργήθηκαν από τη κατάρρευση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων, λόγω της διάσπασής του από το βρόχινο νερό. Δημιουργήθηκαν οι δολίνες Velika (μέχρι 165 μέτρα βάθος) και Mala (120 μέτρα βάθος).  Οι δύο δολίνες χωρίζονται από μια φυσική γέφυρα, απομεινάρι της αρχικής οροφής του σπηλαίου. Πάνω από τις σπηλιές απλώνεται το χωριό Skocjan.
Φωτογραφία Ramón
Τα σπήλαια Škocjan βρίσκονται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα του Πάρκου Kraski. Η προστατευόμενη περιοχή εκτείνεται σε 200 εκτάρια και περιλαμβάνει τέσσερα βαθιά χάσματα, το Sokolak στα νότια, το Globocak στα δυτικά, το Sapen dol και το Lisicina στα βόρεια. Η περιοχή περιλαμβάνει επίσης το σπήλαιο Mahorcic, το οποίο έχει πολλές υπόγειες λίμνες και πέντε καταρράκτες.
Φωτογραφία Annebethmi
Ένα από τα μεγαλύτερα γνωστά υπόγεια φαράγγια στον κόσμο είναι αυτό που διακρίνει τα σπήλαια Skocjan. Το υπόγειο κανάλι είναι περίπου 3,5 χλμ. μα πλάτος 10-60 μέτρα και ύψος πάνω από 140 μέτρα. Ο ποταμός Ρέκα εισέρχεται στα σπήλαια Škocjan σε ένα υπόγειο πέρασμα μήκους 350 μέτρων, επανεμφανίζεται στο κάτω μέρος ενός χάσματος βάθους 150 μέτρων και μήκους 300 μέτρων, πριν εξαφανιστεί μέσα σε ένα πέρασμα μήκους 2 χιλιομέτρων, στην δολίνα Velika. 
Φωτογραφία jacob morgan
Στη συνέχεια ρέει υπόγεια για 34 χλμ., ενώνεται με τον ποταμό Τιμάβο και εκβάλλει στην Αδριατική. Η θέα του μεγάλου ποταμού, την περίοδο των βροχών, καθώς εξαφανίζεται υπόγεια, στο κάτω μέρος της Velika, 160 μ. κάτω από την επιφάνεια, είναι μαγευτική και τρομακτική ταυτόχρονα.
Φωτογραφία Andou
Τα σπήλαια Skocjan είναι ένα δίκτυο έντεκα σπηλαίων, με κοιλότητες, καταβόθρες, φυσικές γέφυρες και πολλά γεωλογικά χαρακτηριστικά.  Μια συλλογή από όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες οδηγεί στην επιφάνεια. Συνολικά υπάρχουν 25 επίπεδα κατά μήκος του ποταμού. Τα σπήλαια είναι παράδειγμα φυσικής ομορφιάς με μεγάλη αισθητική αξία. 
Φωτογραφία Ramón
Λόγω των ιδιαίτερων μικροκλιματικών συνθηκών, έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό οικοσύστημα. Ένα μείγμα οικοτόπων εκπροσωπείται, οι οποίοι αντιστοιχούν στις χλωρίδες της Κεντρικής Ευρώπης, της Μεσογείου, των Άλπεων, την βλάστηση της Ιλλυρίας και την υπομεσογειακή. Η σπάνια ενδημική Campanula justiniana φυτρώνει εδώ. Αλπικά είδη, όπως η Prumula auricula και μεσογειακά είδη, όπως είδη της φτέρης Adiantum,  φυτρώνουν και αναπτύσσονται δίπλα-δίπλα, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο στη φύση. 
Φωτογραφία jacob morgan
Στους βράχους και σε σκοτεινά μέρη, εκεί όπου ο ήλιος σπάνια λάμπει, ακόμα και το καλοκαίρι και κάνει κρύο όλο το χρόνο επιβιώνουν τα αλπικά είδη. Αντίθετα, οι εκπρόσωποι των μεσογειακών ειδών επιβιώνουν σε πιο υψηλές θερμοκρασίες. Αυτές υπάρχουν στην οροφή του Σπηλαίου Schmidl, όπου λόγω της ατμόσφαιρας του σπηλαίου η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω του μηδενός, ακόμα και τον χειμώνα. 
Φωτογραφία ulrichstill
Πλούσια είναι και η πανίδα των σπηλαίων. 
Στις υπόγειες στοές ζουν πέντε είδη νυχτερίδας σε μεγάλους αριθμούς και η ενδημική σαλαμάνδρα των σπηλαίων Proteus anguinus.
Φωτογραφία jacob morgan
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, πολλοί κάτοικοι από τα γειτονικά χωριά και ιδιαίτερα τα χωριά Škocjan και Matavun συμμετείχαν στην κατασκευή μονοπατιών, στην εξερεύνηση και μελέτη των σπηλαίων. Απασχολούνταν ως οδηγοί, συνοδοί και εργάτες. Με την αδιάκοπη εργασία τους οι ντόπιοι έφτιαξαν 12.000 μέτρα μονοπατιών στις σπηλιές, σχεδόν το διπλάσιο μήκος από αυτό όλου του συστήματος των Σπηλαίων Škocjan. Ένα εγχείρημα πολύ δύσκολο και επικίνδυνο για τη ζωή τους. Το έργο τους παραμένει ένα μνημείο των δεξιοτήτων τους και της αφοσίωσής τους. Σήμερα λίγοι επισκέπτες περπατούν στα μονοπάτια, μια εμπειρία που προκαλεί δέος. 
Φωτογραφία  jim_skreech
Η περιοχή έχει μεγάλη πολιτιστική και ιστορική σημασία, καθώς έχει κατοικηθεί από τους προϊστορικούς χρόνους. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ότι κατοικούνταν για περισσότερα από 10.000 χρόνια. Αρχαιολογικά ευρήματα φανερώνουν την ύπαρξη οικισμών από τη μέση Λίθινη Εποχή έως την Εποχή του Σιδήρου. 
Φωτογραφία Husond 
Πολύτιμα αρχαιολογικά ευρήματα στη "Mušja Jama", όπου βρέθηκε ένας ναός-σπηλιά, δείχνουν την επίδραση του ελληνικού πολιτισμού. Στη θέση που σήμερα βρίσκονται τα σπήλαια είχε κατασκευαστεί φρούριο. Οι Ρωμαίοι στην ίδια περιοχή είχαν ανεγείρει οχύρωση και κατά τον Μεσαίωνα είχε δημιουργηθεί ένας οχυρωμένος αγροτικός οικισμός. Τα σπήλαια εμφανίζονται σε πολλά  περιγραφικά έργα μεταξύ 1599-1689. 
Φωτογραφία Andou
Η περιοχή αυτή ήταν σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά ιερά προσκυνήματα στην Ευρώπη, τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου. Ήταν σημαντικός τόπος λατρείας σε σχέση με την μετά θάνατον ζωή και την επικοινωνία με τα πνεύματα των προγόνων.
Φωτογραφία Jabbi
Τα τελευταία χρόνια, τα σπήλαια Škocjan έχουν περίπου 100.000 επισκέπτες ετησίως. 'Εχουν κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση και το κράτος της Σλοβενίας έχει δεσμευτεί να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί και να προστατευθεί αυτή η εξαιρετική φυσική τοποθεσία.
Φωτογραφία  saxyscorpio
Πηγές 1 2 3 4

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ορυζώνες-εκπληκτικές φωτογραφίες

Οι ορυζώνες της Κίνας και της νοτιοανατολικής Ασίας απλώνονται σε πλαγιές λόφων και σε ορεινές περιοχές. Πολλοί από αυτούς είναι εκατοντάδων ή ακόμα και χιλιάδων χρόνων. 
Η καλλιέργεια του ρυζιού σε ορισμένους ορυζώνες, όπως στους ορυζώνες Cordilleras στις Φιλιππίνες, γίνεται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο, όπως πριν από χιλιάδες χρόνια. Η ιστορία τους πολλές φορές είναι συνυφασμένη με την ιστορία των ανθρώπων, τον πολιτισμό τους και τις παραδοσιακές πρακτικές τους.
Η θέα των ορυζώνων από ψηλά δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για έργα τέχνης. Ελπίζω να απολαύσετε τις φωτογραφίες.

























Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...