Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Misumena vatia-η αράχνη που αλλάζει χρώμα

Misumena vatia-αυτό είναι το επιστημονικό όνομα μιας μικρής αράχνης, η οποία στη Βόρεια Αμερική είναι γνωστή ως "αράχνη της χρυσόβεργας" ή "αράχνη του λουλουδιού". Ο λόγος για την ονομασία αυτή είναι ότι, η μικρή αραχνούλα συνήθως βρίσκεται να κυνηγάει πάνω στους βλαστούς του φυτού σολιδάγο ή αλλιώς χρυσόβεργα.
Φωτογραφία Quartl
Οι αρσενικές αράχνες του είδους φτάνουν μόλις τα 5 mm, ενώ οι θηλυκές είναι μεγαλύτερες και φτάνουν τα 10 mm. Το χρώμα τους μπορεί να είναι λευκό ή κίτρινο, ανάλογα με το λουλούδι στο οποίο κυνηγούν. Ειδικά οι νεαρές θηλυκές, οι οποίες μπορούν να κυνηγήσουν σε ποικιλία λουλουδιών, όπως μαργαρίτες και ηλίανθους, μπορούν να αλλάζουν χρώμα "κατά βούληση".
Φωτογραφία Dhatier
Στη Βόρεια Αμερική εντοπίζονται συχνότερα πάνω σε χρυσόβεργες, οι οποίες είναι φωτεινά κίτρινα λουλούδια, που προσελκύουν περισσότερα έντομα, κυρίως το φθινόπωρο. Συχνά, είναι πολύ δύσκολο να τις εντοπίσεις όταν βρίσκονται πάνω στο κίτρινο λουλούδι.
Φωτογραφία Olei
Οι αράχνες αυτές μπορούν και αλλάζουν το χρώμα τους εκκρίνοντας μια υγρή, κίτρινη χρωστική ουσία στην εξωτερική στοιβάδα κυττάρων του σώματός τους. Η αλλαγή χρώματος από λευκό σε κίτρινο διαρκεί από 10 έως 25 ημέρες, ενώ το αντίθετο διαρκεί περίπου 6 ημέρες.
Φωτογραφία juliaf
Το χρωματικό καμουφλάζ τους δίνει το πλεονέκτημα να μην γίνονται αντιληπτές σε πουλιά ή άλλα αρπακτικά. Ταυτόχρονα, τους επιτρέπει να καραδοκούν τα θύματά τους, που έλκονται από τα λουλούδια. Όταν αυτά πλησιάσουν η μικρή αράχνη εξουδετερώνει το θύμα της με ένα ισχυρό δηλητήριο, παρά το μικρό μέγεθός της.
Ό,τι χρώμα και να έχει, λευκό ή κίτρινο, η αράχνη αυτή είναι ένα εκπληκτικό πλασματάκι!! Δεν συμφωνείτε;;;
Φωτογραφία HeidiG71
Φωτογραφία Shennele
Φωτογραφία Luc Viatour
Φωτογραφία Quartl
Φωτογραφία böhringer friedrich
Φωτογραφία Luc Viatour
Φωτογραφία pjt56
Φωτογραφία Bird-watcher
Πηγή 1

Όμορφοι καταρράκτες που ρέουν σε στήλες βασάλτη

Ο βασάλτης είναι ένα ηφαιστειογενές πέτρωμα με χρώμα γκρίζο έως μαύρο. Προέρχεται από στερεοποίηση λάβας ηφαιστείων  και είναι πάρα πολύ σκληρό πέτρωμα. Αντέχει σε μεγάλες πιέσεις και αποχωρίζεται εύκολα σε πλάκες και σε στύλους.
Οι στήλες βασάλτη δεν σπανίζουν στον πλανήτη μας. Εκείνο που πραγματικά είναι σπάνιο και εντυπωσιακό είναι καταρράκτες, το νερό των οποίων ρέει πάνω στις βασαλτικές στήλες. Αυτά τα τοπία είναι πράγματι εντυπωσιακά!! Δείτε μερικά παραδείγματα.
Φωτογραφία Andreas Tille
Ο Svartifoss (μαύρος καταρράκτης) είναι ένας καταρράκτης στο Εθνικό Πάρκο Σκαφτάφελλ στην Ισλανδία και ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα του πάρκου. Περιβάλλεται από στήλες σκούρας λάβας , στις οποίες χρωστά το όνομά του. Οι εξαγωνικές στήλες μορφοποιήθηκαν από την ροή λάβας που έπηξε αργά και δημιούργησε κρυστάλλωση. 
Φωτογραφία Chmee2
H χρωματική αντίθεση του μαύρου πετρώματος και του λευκού νερού είναι που κάνει τον καταρράκτη Aldeyiatfoss ενδιαφέροντα και εντυπωσιακό.  Βρίσκεται κι αυτός στην Ισλανδία, στο βόρειο τμήμα της. Ο ποταμός Skjalfandafliot πέφτει εδώ, από ύψος 20 μέτρων.
Φωτογραφία Andreas Tille
Πολύ εντυπωσιακός είναι και ο καταρράκτης Selfoss στον ποταμό Jokulsa a Fjollum, στα βόρεια της Ισλανδίας. Ο ποταμός τροφοδοτείται από τον παγετώνα Vatnajokull. Ως εκ τούτου η ροή του νερού εξαρτάται από τον καιρό, την εποχή και την ηφαιστειακή δραστηριότητα. 
Φωτογραφία Faded Kodachrome
Ο καταρράκτης Latourell βρίσκεται στο φαράγγι του ποταμού Κολούμπια στο Όρεγκον των ΗΠΑ. Ο τρόπος που πέφτει ο καταρράκτης, πάνω από τον μεγάλο βασαλτικό βράχο, είναι εντυπωσιακός και δημιουργεί ένα μοναδικό τοπίο μέσα στην περιοχή του φαραγγιού.
Φωτογραφία PJ Blalock
Μέσα στο ίδιο φαράγγι, από ύψος 115 μέτρων, πέφτει και ο καταρράκτης Palouse, ένας από τους ομορφότερους καταρράκτες της πολιτείας Ουάσινγκτον. Η περιοχή του φαραγγιού είναι μια μοναδικά γραφική περιοχή, που προστατεύεται από το ομώνυμο Εθνικό Πάρκο.
Φωτογραφία Just Peachy!
Όχι απλώς χαριτωμένος, όπως σημαίνει το όνομά του στη γλώσσα Ινδιάνων Chinook, αλλά πανέμορφος είναι ο καταρράκτης Toketee. Βρίσκεται στο Όρεγκον των ΗΠΑ, στη συμβολή των ποταμών North Umpqua και Clearwater. Έχει δύο επίπεδα και πέφτει από ύψος 36 μέτρων.
Φωτογραφία Tiensche
Στην Αυστραλία θα συναντήσουμε τον επόμενο καταρράκτη. Ονομάζεται Millstream και είναι ο μεγαλύτερος σε πλάτος καταρράκτης της Αυστραλίας. Ρέει πάνω σε βράχο βασάλτη, κληρονομιά του ηφαιστειακού οροπεδίουAtherton.
Φωτογραφία Khonsus
Στην ίδια περιοχή, σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία βρίσκεται και ο καταρράκτης Millaa Millaa. Το όνομά του, στη γλώσσα των Αβορίγινων, σημαίνει "άφθονο νερό". Είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Έχει ύψος 18 μέτρα και στη βάση του σχηματίζεται μια μικρή λίμνη κατάλληλη για κολύμπι.
Φωτογραφία Sam67fr
Στη φωτογραφία αυτή, βλέπετε ολοκάθαρα τις βασαλτικές στήλες. Ένας καταρράκτης της Τασμανίας στην Αυστραλία, ρέει πάνω σε αυτές τις στήλες. Ονομάζεται Dip και είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός μετά από δυνατή βροχή.
Φωτογραφία colinmel
Τέλος, στη Σκωτία συναντάμε τον καταρράκτη Kilt Rock. Πέφτει από ένα βράχο 90 μέτρων, τον οποίο οι Σκωτσέζοι παρομοιάζουν σαν μια φούστα με πιέτες. Βρίσκεται στο νησί Isle of Skye της Σκωτίας. Στη φωτογραφία, εκτός από τον εντυπωσιακό καταρράκτη, βλέπετε τις βασαλτικές στήλες που έχουν πέσει στη θάλασσα.
Πηγές 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Αγώνας για την επιβίωση

Στον βορρά του μέλλοντος, χωρίς πάγους, η μητέρα δεν θα μπορούσε να κυνηγήσει. Ο αγώνας για να ταΐσει το εαυτό της και το μικρό της θα ήταν δύσκολος. Αυτό το, χωρίς πάγους, σκηνικό της φωτογραφίας κοντά στο Kapp Fanshawe δίνει μια μικρή γεύση για το πως μπορεί να είναι το βραχώδες μέλλον της Αρκτικής.
Φωτογραφία Paul Nicklen

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Το κίτρινο της φύσης

Κίτρινο-χρώμα του ήλιου, φωτεινό, ζεστό. Χρώμα που τυφλώνει, εντυπωσιάζει, εμπνέει. Συμβολίζει τη ζωντάνια, τη νεότητα, τη χαρά, την πνευματικότητα, αλλά και τον δόλο και τη φιλοδοξία. Στις δημιουργίες της  φύσης, είναι απλώς ένα υπέροχο χρώμα!!!
Φωτογραφία Andrea_R
Φωτογραφία Imcall
Φωτογραφία Llez
Φωτογραφία Buonaventura's & Carla's
Φωτογραφία eagle-ffm
Φωτογραφία Melburnian
Φωτογραφία Luigi FDV
Φωτογραφία Ram-Man
Φωτογραφία klareralt
Φωτογραφία 3268zauber
Φωτογραφία kobbydagan
Φωτογραφία MathKnight 
Φωτογραφία Fir0002
Φωτογραφία n.clark
Φωτογραφία Hans Hillewaert
Φωτογραφία eagle-ffm
Φωτογραφία SehLax
Φωτογραφία Llez

Τα αριστουργηματικά υφαντά της αράχνης

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Αράχνη ήταν υφάντρα ξακουστή σε όλο τον κόσμο. Κάποτε καυχήθηκε πως ήταν ανώτερη κι από την ίδια την Αθηνά, προστάτιδα της υφαντικής τέχνης, η οποία και την προκάλεσε σε μονομαχία. Η Αθηνά στο υφαντό της απεικόνιζε τη διαμάχη της με τον Ποσειδώνα για την Αθήνα, ενώ η Αράχνη απεικόνιζε τα ερωτικά κατορθώματα των θεών του Ολύμπου. Οργισμένη η Αθηνά έσκισε το υφαντό της Αράχνης, η οποία μην αντέχοντας τη ντροπή, κρεμάστηκε. Η Αθηνά τη λυπήθηκε και χαλάρωσε τη θηλιά από τον λαιμό της, την τιμώρησε όμως και τη μεταμόρφωσε στο έντομο αράχνη.
Η αράχνη αδιάκοπα υφαίνει τον ιστό της. Είναι η κατοικία της, αλλά και η παγίδα που στήνει για να πιάσει τη λεία της. Σ' αυτόν αιχμαλωτίζονται διάφορα έντομα, που τα πλησιάζει και τα σκοτώνει με ένα δάγκωμά της. Υφαίνει τον ιστό της με ένα υγρό που παράγει το σώμα της. Στο κάτω μέρος της κοιλιάς της υπάρχουν ειδικοί πόροι, που λέγονται αραχνογόνοι αδένες απ΄όπου βγαίνει ένα ιξώδες υγρό. όταν αυτό έρθει σε επαφή με τον αέρα πήζει και δημιουργεί ένα πολύ λεπτό νήμα. Με αυτό το νήμα η αράχνη δημιουργεί τον ιστό της.
Φωτογραφία Lviatour
Η δημιουργία του ιστού είναι μια διαδικασία που απαιτεί πολύ ενέργεια, λόγω της μεγάλης ποσότητας πρωτεϊνών που απαιτείται. Είναι σύνηθες για τις αράχνες να τρώνε τον ιστό τους, για να καλύψουν μέρος της ενέργειας που χρειάζονται καθημερινά.
Φωτογραφία The Heartwood
Οι αράχνες χρησιμοποιούν διάφορους τύπους αδένων για να δημιουργούν διαφορετικούς τύπους νημάτων. Μερικές αράχνες είναι ικανές να δημιουργούν μέχρι και οκτώ διαφορετικούς τύπους νημάτων, κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Φωτογραφία Man-ucommons
Οι ιστοί που φτιάχνουν έχουν επίσης διάφορες μορφές. Πολλά είδη αραχνών ταξινομούνται με βάση τον τύπο του ιστού που δημιουργούν. Κυκλικοί σπειροειδείς ιστοί, επίπεδοι, σωληνοειδείς ή με μορφή πλέγματος είναι κάποιες από τις διαφορετικές μορφές που έχουν οι ιστοί των αραχνών.
Φωτογραφία Lmbuga
Ιστοί αράχνης έχουν υπάρξει εδώ και 140 εκατομμύρια χρόνια. Μικροσκοπικά κομμάτια ιστού αράχνης, που διατηρήθηκαν 140 εκατομμύρια χρόνια μέσα σε κεχριμπάρι αποκαλύπτουν ότι οι αράχνες χρησιμοποιούν τις ίδιες τεχνοτροπίες ύφανσης από την εποχή των δεινοσαύρων. Οι αράχνες έφτιαχναν κυκλικούς ιστούς από τις αρχές της Κρητιδικής περιόδου, τότε που στον πλανήτη κυριαρχούσαν τα ερπετά. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι αράχνες άρχισαν να υφαίνουν ιστούς ακόμα νωρίτερα, ωστόσο οι απτές αποδείξεις σπανίζουν. Μέχρι σήμερα το αρχαιότερο δείγμα ήταν ένα κομμάτι ιστού που βρέθηκε μέσα σε κεχριμπάρι στο Λίβανο και χρονολογείται στα 130 εκατομμύρια χρόνια.
Φωτογραφία Phyzome 
Η μεγάλη αντοχή του ιστού μιας αράχνης οφείλεται στον ιδιαίτερο και περίτεχνο σχεδιασμό του. Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης, το γεγονός ότι ο ιστός μπορεί να αντέχει παρά την άσκηση μεγάλων δυνάμεων  οφείλεται στο πανίσχυρο μετάξι της αράχνης αλλά και στον ιδιαίτερο σχεδιασμό της ύφανσής του. Επίσης, ανακάλυψαν ότι – σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη ίνα - το μετάξι της αράχνης έχει την ιδιότητα να μαλακώνει ή να σκληραίνει, ανάλογα με το φορτίο που δέχεται κάθε φορά. 
Φωτογραφία Wojsyl
Ακόμα, οι Αμερικανοί διαπίστωσαν ότι ο αριστουργηματικός ιστός της αράχνης είναι φτιαγμένος από δύο είδη μεταξιού: το πρώτο είναι άκαμπτο και ξηρό και χρησιμοποιείται περισσότερο σε σημεία με φορά από το κέντρο προς τα έξω. Το δεύτερο είδος νήματος μεταξιού είναι λεπτότερο και πιο κολλώδες από το πρώτο, δημιουργεί τη σπειροειδή δομή του ιστού και συνήθως επάνω σε αυτό παγιδεύονται τα άτυχα θηράματα της πανούργας αράχνης.
Φωτογραφία Fir0002
Αν τώρα αναρωτιέστε πως καταφέρνει η αράχνη και δεν παγιδεύεται η ίδια στην παγίδα που στήνει για τη λεία της, η απάντηση είναι η εξής: οι αράχνες μπορούν και υφαίνουν δύο τύπους μεταξιού-κολλώδες και μη κολλώδες. Επίσης, έχουν στα πόδια τους μικροσκοπικά τριχίδια καλυμμένα με αντικολλητική επίστρωση. Αυτό τους επιτρέπει να πατούν στον ιστό τους χωρίς να κολλάνε. Το σίγουρο είναι ότι, πρέπει να είναι προσεκτικές που πατάνε, ώστε να αποφεύγουν να πέφτουν οι ίδιες στην παγίδα που στήνουν για άλλους.
Φωτογραφία Valter Jacinto 
Φωτογραφία Fir0002
Φωτογραφία Muhammad Mahdi Karim
Φωτογραφία OATTIELIMMMTM Photography
Φωτογραφία Pixie
Φωτογραφία Jim-AR
Φωτογραφία aussiegall
Πηγές 1  2  3  4

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...