Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Golden silk orb-weaver-Ιστός ισχυρός σαν ατσάλι

Nephila ονομάζεται ένα γένος αραχνών που αποτελείται από πολλά είδη, τα οποία βρίσκονται σε θερμές περιοχές σε όλο τον κόσμο. Είναι οι αρχαιότερες αράχνες στον κόσμο, που επιζούν μέχρι και σήμερα. Το μεγαλύτερο γνωστό μέλος της οικογένειας των αραχνιδών ανακαλύφθηκε σε απολίθωμα της Ιουράσιας περιόδου από την Κίνα. Το είδος, που πήρε το όνομα Nephila jurassica, είχε διάμετρο 15 εκατοστά. 
Φωτογραφία Maximus Aurelius
Ένα από τα είδη του γένους Nephila είναι η αράχνη Golden silk orb-weaver. Οι θηλυκές είναι μεγάλες και εντυπωσιακές με το μέγεθός τους να φτάνει τα 4,8-5,1 εκατοστά, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το μήκος των ποδιών τους. Τα αρσενικά είναι συνήθως μικρότερα και μοιάζουν νάνοι μπροστά στα θηλυκά αφού το μέγεθός τους δεν ξεπερνά τα 2,5 εκατοστά.
Φωτογραφία Zoohouse
Η Golden silk orb-weaver είναι μια αξιοσημείωτη αράχνη, αφού, όπως και οι υπόλοιπες αράχνες του γένους, γνωρίζει καλά την τέχνη της υφαντικής. Οι ιστοί που υφαίνει είναι πράγματι εντυπωσιακοί. Είναι κυκλικοί και συχνά έχουν σχέδια ζιγκ ζαγκ. Είναι κοινό θέαμα σε πολλές αυλές σπιτιών και απλώνονται μέχρι κι ένα μέτρο. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι τα μυρμήγκια δεν πειράζουν τους ιστούς αυτούς. Ο λόγος είναι ότι η αράχνη επιστρώνει τον ιστό της με μια χημική ουσία που απωθεί τα μυρμήγκια.
Φωτογραφία greenkayak
Το όνομα που έχει δοθεί στην αράχνη αυτή αναφέρεται στον ιστό της και όχι στην ίδια. Τα νήματα του ιστού της είναι κίτρινα και κάτω από το φως του ήλιου λάμπουν σαν χρυσάφι.  Χημικές και οργανικές ουσίες, όπως οι κινόνες είναι αυτές που συμβάλλουν στο κίτρινο χρώμα του ιστού. 
Φωτογραφία hyperion327
Το χρώμα των ινών έχει διπλό σκοπό: οι ηλιόλουστοι ιστοί παγιδεύουν τις μέλισσες που προσελκύονται από το φωτεινό κίτρινο χρώμα του, ενώ τα σκιερά σημεία του λειτουργούν ως καμουφλάζ. Η αράχνη έχει τη δυνατότητα να ρυθμίζει την ένταση της χρωστικής ανάλογα με το φως και το χρώμα του περιβάλλοντος.
Η αυστραλιανή Golden silk orb-weaver (Nephila edulis) έχει παρατηρηθεί σε θυελλώδεις, βροχερές ημέρες να καταστρέφει το κάτω μέρος του ιστού της, για να περνάει ο ισχυρός άνεμος χωρίς να τον καταστρέψει εξ ολοκλήρου.
Φωτογραφία  Venomator
Στο παρελθόν υπήρξαν προσπάθειες παραγωγής ενδυμάτων από το μετάξι της Nephila. Καμιά όμως από αυτές δεν ήταν εμπορικά βιώσιμη. 
Πρώτος ο Γάλλος Francois-Xavier Bon de Saint Hilaire, έδειξε πως θα μπορούσε να δημιουργηθεί ύφασμα από το μετάξι της αράχνης, το 1709. Έβρασε κουκούλια, αποσπώντας τα νήματα για να φτιάξει κάλτσες, γάντια και μια πλήρη ενδυμασία για τον βασιλιά Λουδοβίκο XIV. Στα τέλη του 19ου αιώνα δημιουργήθηκαν δύο υφάσματα, τα οποία εκτέθηκαν στην Paris Exposition Universelle. Δεν διασώζονται όμως δείγματα από αυτά.
Φωτογραφία Zainul Akramin
Το 2004, ένας σχεδιαστής κλωστοϋφαντουργίας, ο Simon Peers και ένας επιχειρηματίας, ο Nicholas Godley κατάφεραν με εργασία τριών χρόνων και με τη συλλογή 1,2 εκατομμυρίων!!! αραχνών Golden silk orb-weavers, τις οποίες συνέλεξαν από την άγρια φύση στην Μαδαγασκάρη και τις απελευθέρωναν 30 λεπτά αφότου αυτές παρήγαγαν το μετάξι, να δημιουργήσουν ένα σάλι, το οποίο αποτέλεσε έκθεμα  στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το 2009. Μέχρι το 2012 κατάφεραν να παράγουν ένα δεύτερο, μεγαλύτερο ένδυμα, μια κάπα, το οποίο μαζί με το σάλι, εκτέθηκαν στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο.
Φωτογραφία Cmglee
Πηγή φωτογραφίας
'Το μετάξι της αράχνης είναι ελαστικό και ανθεκτικό και απίστευτα ισχυρό, σε σύγκριση με το χάλυβα" δήλωσε ο Simon Peers. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το μετάξι της είναι πέντε φορές πιο ισχυρό από το ατσάλι, δύο φορές πιο ελαστικό από το νάυλον, αδιάβροχο κι εκτατό. Τα κύρια συστατικά του μεταξιού της αράχνης είναι δύο αμινοξέα, η γλυκίνη και η αλανίνη. Η ευθυγράμμιση αυτών των αμινοξέων είναι υπεύθυνη για την απίστευτη δύναμη του μεταξιού της αράχνης.
Φωτογραφία Zainul Akramin
Το χαρακτηριστικό κοκκινωπό ή κιτρινο-πρασινωπό χρώμα τους αποτελεί προειδοποίηση για τα αρπακτικά, στα οποία το δηλητήριό της θα μπορούσε να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα. Στο κεφαλοθώρακα και μέχρι την αρχή της κοιλιάς τους έχουν λευκά σημάδια. Τα πόδια τους είναι ριγέ με εξειδίκευση στην ύφανση. 
Φωτογραφία greenkayak
Το μεγαλύτερο είδος Nephila που έχει καταγραφεί έφτανε σε μέγεθός τα 6,9 εκατοστά και μπορούσε να παγιδεύσει και να φάει έναν μικρού μεγέθους σπίνο. Το 2012 στο Queensland φωτογραφήθηκε μια μεγάλη αράχνη την ώρα που θανάτωνε κι έτρωγε ένα δενδρόβιο φίδι, μήκους μισού μέτρου.  Οι Golden silk orb-weavers είναι γνωστό ότι τρώνε περιστασιακά θηράματα τόσο μεγάλα όσο τα μικρά πουλιά ακόμη και φίδια.
Φωτογραφία hyperion327
Το δηλητήριό τους είναι ισχυρό αλλά όχι θανατηφόρο για τον άνθρωπο. Το δάγκωμα προκαλεί τοπικό άλγος, ερυθρότητα και φουσκάλες που συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε ένα 24-ωρο διάστημα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις που οδηγούν σε αναπνευστικά προβλήματα (σε ασθματικούς) ή ταχείας δράσης ακούσιες μυϊκές κράμπες.
Φωτογραφία welle23
Στην Ιαπωνική μυθολογία, η Jorōgumo, ένα είδος Yokai (υπερφυσικό τέρας), θεωρείται ότι είναι μια αράχνη Nephila, η οποία μπορεί να μεταμορφώνεται σε μια σαγηνευτική γυναίκα. Ο μύθος λέει ότι η πανέμορφη γυναίκα προσελκύει έναν άνδρα σε μια ήσυχη καλύβα για να παίξουν Biwa , ένα είδος ιαπωνικού λαούτου. Με τον ήχο του οργάνου αποσπά την προσοχή του και ταυτόχρονα τυλίγει το θύμα της με μεταξωτές κλωστές. Θα είναι το επόμενο γεύμα της!
Φωτογραφία Wagner2005
Πηγές 1 2 3 4 5 6

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Επίπεδες χώρες του πλανήτη

Υπάρχουν χώρες στον πλανήτη μας οι οποίες δεν έχουν καθόλου βουνά. Η έκτασή τους είναι κυρίως πεδινή και μόνο μικροί λόφοι ανυψώνονται μόλις λίγα μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Ξεκινώντας από τις Μαλδίβες και το νησί Villingili, στο οποίο υπάρχει ένα φυσικό ύψωμα μόλις 2,4 μέτρων, που αποτελεί το χαμηλότερο υψηλό σημείο του κόσμου, περνώντας στη Niulakita στο Τουβαλού με το ψηλότερο σημείο του στα 5 μέτρα, καταλήγουμε στην ατόλλη Likiep των Νήσων Μάρσαλ με το ψηλότερο σημείο της να φτάνει τα 10 μέτρα.
Μη νομίζετε όμως ότι μόνο σε αυτά τα νησιά του Ειρηνικού και του Ινδικού ωκεανού υπάρχουν υψώματα τόσο χαμηλά. Υπάρχουν χώρες από τις μεγάλες του πλανήτη μας με αυτή την χαρακτηριστική γεωγραφία. Ας δούμε μερικές από αυτές.
Η Γκάμπια
 Φωτογραφία  urjsa
Η Γκάμπια είναι μια μικρή χώρα της Δυτικής Αφρικής. Έχει ασυνήθιστο σχήμα-μακριά και στενή σαν φίδι- κι έκταση 11.300 km². Η κυριότερη συγκοινωνιακή αρτηρία της είναι ο ομώνυμος ποταμός, ο οποίος εκβάλλει στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η χώρα είναι ως επί το πλείστον ένα χαμηλό οροπέδιο που μειώνεται σε ύψος, καθώς πλησιάζει τις ακτές του Ατλαντικού. Μεγάλο μέρος της αποτελείται από πεδιάδες που πλημμυρίζουν και περιστοιχίζονται από χαμηλούς λόφους. Ο ψηλότερος από αυτούς, ο Κόκκινος Βράχος, έχει ύψος μόλις 53 μέτρα.
Φωτογραφία  C.Ladavicius
Το Κουβέιτ
 Φωτογραφία flickrmune
Το Κουβέιτ εκτείνεται στη χαμηλή, παράκτια βορειοανατολική ζώνη της Αραβικής χερσονήσου. Το έδαφος αποτελείται από μια επίπεδη, αμμώδη έρημο, της οποίας το μέγιστο υψόμετρο (στο δυτικό άκρο) δεν ξεπερνά τα 300 μ. Οι αμμώδεις εκτάσεις καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας. Στο έδαφος της χώρας δεν υπάρχουν ποτάμια, παρά μόνο   ελάχιστες πηγές γλυκού νερού, που εμφανίζονται κοντά στον όρμο του Κουβέιτ.
Φωτογραφία  Psycho Milt
Η Μολδαβία
 Φωτογραφία  Serhio
Το μεγαλύτερο τμήμα της έκτασης της Μολδαβίας βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ποταμούς, τον Προύθο στα δυτικά και τον Δνείστερο στα βορειοανατολικά. Η χώρα δεν βρέχεται από θάλασσα, παρόλο που τα νότια σύνορά της φτάνουν πολύ κοντά στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Το βόρειο μέρος της χώρας κυριαρχείται από λόφους, που δεν ξεπερνούν όμως τα 430 μέτρα σε ύψος. Το υψηλότερο σημείο της χώρας βρίσκεται στο Ντεάλουλ Μπαλανέστι (Dealul Bălăneşti).
Φωτογραφία dorinika
Η Γουινέα-Μπισσάου
 Φωτογραφία Francofranco56
Η Δημοκρατία της Γουινέας Μπισσάου είναι χώρα στη Δυτική Αφρική με έκταση 36.120 τετρ. χλμ. Η χώρα συνορεύει με τη Σενεγάλη στα βόρεια, ενώ στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Επίσης, συνορεύει με τη Γουινέα στα ανατολικά και στα νότια. Το μήκος των ακτών της είναι 350 χιλιόμετρα. Στη χώρα ανήκουν και περίπου 60 παράκτια νησιά. Το έδαφος της Γουινέας-Μπισσάου είναι ως επί το πλείστον χαμηλή παράκτια πεδιάδα με βάλτους ριζοφόρων στις παράκτιες περιοχές και σαβάνες στα ανατολικά. Το υψηλότερο σημείο είναι στα 300 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, σε μια ανώνυμη τοποθεσία στα βορειοανατολικά της χώρας.
Η Δανία
 Φωτογραφία olesiggaard
 Η Δανία είναι μία τελείως επίπεδη χώρα, καθώς το υψηλότερο σημείο της, το Møllehøj στα δυτικά της χώρας, μόλις που φτάνει τα 170 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το δανέζικο ανάγλυφο διαμορφώθηκε κατά την εποχή των παγετώνων, και αυτός είναι ο λόγος που η χώρα είναι τελείως επίπεδη. Οι δυτικές ακτές της ηπειρωτικής Δανίας είναι χαμηλές, χωρίς λιμάνια και καλύπτονται από αμμόλοφους, συχνά με ύψος πάνω από 30 μέτρα. Βρίσκονται εκτεθειμένες στις χειμερινές καταιγίδες και σε πολύ ισχυρούς ανέμους. Αντίθετα, οι ανατολικές ακτές που βρέχονται από τη Βαλτική παρουσιάζουν πολλές κολπώσεις. Συνολικά η Δανία έχει 405 νησιά, από τα οποία τα 75 είναι ακατοίκητα. Ποτάμια και λίμνες υπάρχουν πολλά, αλλά σχεδόν όλα είναι πολύ μικρά. 
Φωτογραφία  Richard Sir
Η Εσθονία
 Το έδαφός της Εσθονίας είναι πεδινό, κυρίως λόγω της διάβρωσης των παγετώνων του Τεταρτογενούς. Το υψηλότερο σημείο της χώρας είναι το Suur Munamägi στα νοτιοανατολικά σε 318 μέτρα. Περισσότερο από το 50% του εδάφους της καλύπτεται από δάση, κυρίως κωνοφόρα, στα οποία ζουν ελάφια, αγριόχοιροι, κάστορες κ.ά. ζώα. Στην Εσθονία ανήκουν περίπου 1.500 νησιά που βρίσκονται στη Βαλτική θάλασσα. Η ακτογραμμή της είναι σχεδόν 3.800 χλμ. με όρμους και κολπίσκους.
Φωτογραφία  TN Drum Guy
Η Λετονία
 Φωτογραφία Gatis Pāvils
Η Λετονία βρίσκεται στις ανατολικές ακτές της Βαλτικής Θάλασσας, ανάμεσα στην Εσθονία και τη Λιθουανία. Περίπου το 98% της χώρας βρίσκεται κάτω από 200 μέτρα υψόμετρο. Πεδιάδες καλύπτουν περισσότερο από το 75% της χώρας. Η Λετονία έχει περισσότερα από 12.000 ποτάμια, από τα οποία μόνο τα 17 έχουν μήκος μεγαλύτερο από 97 χλμ, και περισσότερες από 3.000 μικρές λίμνες. Τα δάση, κυρίως με πεύκα, καλύπτουν το 41% της έκτασης της χώρας. 
Φωτογραφία Ingrid Norbergs
Η Λιθουανία
 Φωτογραφία Wojsyl
Η Λιθουανία βρίσκεται στη βόρεια Ευρώπη και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση από τις βαλτικές χώρες. Έχει 99 χιλιόμετρα αμμώδη ακτογραμμή από τα οποία τα 38 βρίσκονται στη Βαλτική Θάλασσα. Η χώρα έχει πολυάριθμες λίμνες. Είναι - όπως και όλες οι χώρες της περιοχής - μια χώρα όπου δεν υπάρχουν βουνά.  Ο λόφος Aukštojas είναι το ψηλότερο σημείο της Λιθουανίας με υψόμετρο 294 μέτρα.  Η Λιθουανία είναι μια χώρα με πολλούς υδροβιότοπους, πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Γενικά είναι μια χώρα πνιγμένη στα δάση με κύριο δέντρο το πεύκο και τη λεύκα. 
Φωτογραφία  Lithuanian Tours
Η Λευκορωσία
 Φωτογραφία zedlik
Η Λευκορωσία είναι μια χώρα που δεν βρέχεται από θάλασσα, σχετικά επίπεδη, χωρίς ψηλά βουνά. Το ψηλότερο σημείο της είναι ο λόφος Τζιαρζίνσκαγια με υψόμετρο 345 μέτρα. Το 40% της έκτασής της καλύπτεται από δάση. Στο βορρά κυριαρχούν τα κωνοφόρα, ενώ νοτιότερα ευδοκιμούν τα φυλλοβόλα δέντρα. Πολλά μικρά ποτάμια και 11.000 λίμνες βρίσκονται στη Λευκορωσία.
Φωτογραφία  andr81
Πηγές 1 2

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Κάτω από το μικροσκόπιο

Ο Βρετανός φωτογράφος και καθηγητής Rob Kesseler καταγράφει τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες από διάφορα είδη φυτών. Ο κόσμος της τέχνης και της επιστήμης ενώνονται και αποκαλύπτονται οι περίτεχνες και συναρπαστικές δομές διάφορων φυτικών ειδών.
Γύρη, σπόροι, φύλλα και καρποί με ειδική τεχνική μας αποκαλύπτουν και την παραμικρή τους λεπτομέρεια με εκπληκτική σαφήνεια!!
Scutellaria galericulata
Γύρη ακακίας
Ρumia crithmifolia (apiaceae)
Commelinaceae
Γύρη πεύκης
Hackelia
Hippocrepis unisiliquosa
Castilleja flava
Krameria erecta
Malva sylvestris
Nemesia versicolor
Tolmiea menziesii 
Σπόρος
Cardiospermum
Φράουλα

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Το νησί Malpelo-ένα οικολογικό κόσμημα

Το Malpelo είναι ένα μικρό νησί στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό. Βρίσκεται 500 χλμ δυτικά από την ηπειρωτική χώρα της Κολομβίας. Είναι ένα ακατοίκητο νησί. Μόνο μια μικρή στρατιωτική βάση των ένοπλων δυνάμεων της Κολομβίας βρίσκεται εκεί. 
Ένας απότομος, γυμνός βράχος υψώνεται στο νησί με τρεις ψηλές κορυφές. Η ψηλότερη κορυφή ονομάζεται Cerro de la Mona κι έχει ύψος 300 μέτρα.
Απομονωμένο, το νησί αυτό περιβάλλεται από μια σειρά βράχων και δεν συνδέεται με άλλα νησιά ή την ηπειρωτική χώρα. Όλοι οι βράχοι είναι ηφαιστειακής προέλευσης και δημιουργήθηκαν πριν από 16-17 εκατομμύρια χρόνια.
Φωτογραφία  wirodive
Το Malpelo κάποτε ήταν 8-10 φορές μεγαλύτερο από το σημερινό του μέγεθος των οκτώ  τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το συνεχές σφυροκόπημα του ωκεανού και οι καιρικές συνθήκες έχουν διαβρώσει το νησί σχηματίζοντας απότομους γκρεμούς και θαλάσσια σπήλαια κατά μήκος των ακτών του. 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Το νησί Malpelo, με έκταση 350 εκτάρια και ο περιβάλλων θαλάσσιος χώρος, με έκταση 857.150 εκτάρια, αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.  Αναρωτιέστε μήπως τι το ιδιαίτερο έχει, για να συμπεριληφθεί στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ; 
Φωτογραφία To_Chuck
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Εκ πρώτης όψεως, το νησί αυτό φαίνεται σαν ένας βράχος ξερός και άγονος, που στερείται από κάθε είδους βλάστηση. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. 
Τα περιττώματα ενός είδους θαλάσσιων πουλιών, των γκουανό, είναι ένα πρώτης τάξεως λίπασμα, γνωστό στους Ίνκας, αλλά και στους προγενέστερους Μότσε, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ευρέως. Αυτό είναι που έχει καταστήσει το νησί μια σημαντική πηγή θρεπτικών συστατικών.
Αποτέλεσμα είναι να αναπτυχθούν στο νησί αποικίες φυκών, λειχήνων και βρύων. Επίσης έχουν αναπτυχθεί φτέρες και θάμνοι, όλα με τη βοήθεια των θρεπτικών συστατικών από τα γκουανό. 
Φωτογραφία  Ralph Fedor
Η χερσαία πανίδα του νησιού είναι προσαρμοσμένη στις άγονες συνθήκες και στις εναποθέσεις των γκουανό, που αποτελούν τη βάση της οικολογίας του νησιού, τόσο στην ξηρά όσο και υποθαλάσσια. Υπάρχουν δώδεκα ενδημικά είδη, πέντε χερσαία και επτά θαλάσσια. Το νησί επισκέπτονται συχνά περίπου δώδεκα είδη αποδημητικών πουλιών και μπορεί να περηφανεύεται για την μεγαλύτερη αποικία των μασκοφόρων boobies (Sula dactylatra) στον κόσμο, περισσότερα από 40.000 θαλασσοπούλια
Φωτογραφία Benjamint444
Φωτογραφία  Ralph Fedor
Μια κυκλική περιοχή του νησιού με ακτίνα 9.656 χλμ. εντάχθηκε από τον Ιούλιο του 2006 στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ λόγω της πλούσιας βιοποικιλότητας, την οποία η Κολομβιανή κυβέρνηση προσπαθεί να προστατέψει.
Φωτογραφία CAUT
Επιπλέον, αυτό το τεράστιο θαλάσσιο πάρκο είναι η μεγαλύτερη μη αλιευτική ζώνη στον ανατολικό τροπικό Ειρηνικό Ωκεανό. Λόγω της πλούσιας βιοποικιλότητας παρατηρούνται μεγάλες συναθροίσεις θαλάσσιας βιοποικιλότητας. 
Έχουν καταγραφεί 17 είδη θαλάσσιων θηλαστικών-ανάμεσά τους η μεγάπτερη  και η γαλάζια φάλαινα-5 χερσαία και 7 θαλάσσια είδη ερπετών, 61 είδη πουλιών, 394 είδη ψαριών και 340 είδη μαλακίων.
Φωτογραφία Mister No [ITA]
Το νησί Malpelo φιλοξενεί επίσης έναν μοναδικό πληθυσμό καρχαριών. Κοπάδια αποτελούμενα από 500 σφυροκέφαλους και εκατοντάδες "μεταξωτούς" καρχαρίες (Carcharhinus falciformis) κατοικούν στα νερά γύρω από το νησί.
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
 Καταδυτικές αποστολές συναντούν πολύ συχνά τους καρχαρίες, γι΄αυτό το νησί είναι πολύ δημοφιλές για τέτοιου είδους καταδύσεις. Το Malpelo είναι ένα από τα λίγα μέρη, όπου έχει ειδωθεί ζωντανός ο καρχαρίας smalltooth sand tiger (Odontaspis ferox), ένα είδος που ζει σε πολύ βαθιά νερά. Επίσης, έχει καταγραφεί η παρουσία φαλαινοκαρχαριών και τόνων.
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Το Malpelo είναι διεθνώς αναγνωρισμένο, ως κορυφαίος καταδυτικός προορισμός λόγω της παρουσίας απότομων βράχων και σπηλαίων εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς. Παρέχει ένα σημαντικό ενδιαίτημα σε θαλάσσια είδη που απειλούνται διεθνώς κι ένα αδιατάρακτο περιβάλλον μέσα στο οποίο αρπακτικά και πελαγικά είδη διατηρούν την φυσική τους συμπεριφορά. Είναι ένα πραγματικό οικολογικό κόσμημα για τον πλανήτη Γη.
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία fundacionmalpelo 
Φωτογραφία To_Chuck
Πηγές 1 2 3 4

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...