Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Τα δάση της Ευρώπης απειλούνται


Τα δάση της Ευρώπης απειλούνται: κλιματικές αλλαγές, πυρκαγιές, ξηρασία και αρρώστιες απειλούν πολλά είδη δέντρων με αφανισμό. Πώς μπορούμε να τα προστατεύσουμε; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει παρουσιάσει Πράσινη Βίβλο για τη διάσωση των ευρωπαϊκών δασών και εισηγητής για το ΕΚ είναι ο κ. Κρίτων Αρσένης (Σοσιαλιστές – ΠΑΣΟΚ), η έκθεση του οποίου κατατίθεται προς ψήφιση την Τετάρτη 16 Μαρτίου στην επιτροπή περιβάλλοντος του σώματος.
Το 42% της Ευρώπης καλύπτεται από δάση και δασώδεις περιοχές, με 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε όλη την ΕΕ να εξαρτώνται από το δάσος, όπως εξαρτώνται και τα εδάφη που προστατεύουν τα δέντρα και οι υδάτινοι πόροι, χωρίς να ξεχνάμε το ρόλο των δέντρων στην απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα και τη ρύθμιση του κλίματος σε τοπικό ή και περιφερειακό επίπεδο.
Το δάσος απειλείται από το τις κλιματικές αλλαγές
Οι κλιματικές αλλαγές απειλούν τα δάση της Ευρώπης με ακραία φαινόμενα όπως εξαιρετικά ισχυρές καταιγίδες, πυρκαγιές και περιόδους ξηρασίας να γίνονται πολύ συνηθέστερα. Ως συνέπεια όλων αυτών, πολλά δέντρα υφίστανται δραματική μείωση του αριθμού τους, άλλα απειλούνται ευθέως με εξαφάνιση τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης. Για παράδειγμα η οξιά απειλείται με αφανισμό στη Μεσόγειο ενώ δραματική αναμένεται να υπάρξει η μείωση των πληθυσμών μανιταριών και ορισμένων ειδών χόρτου. 
Τι μπορεί να γίνει;
Σύμφωνα με την έκθεση του κ. Αρσένη, λύσεις υπάρχουν και περιλαμβάνουν την υποχρεωτική εφαρμογή προγραμμάτων αειφόρου διαχείρισης των δασών στο πλαίσιο πενταετών εθνικών δασικών προγραμμάτων, με ενδεχόμενη εισαγωγή πληρωμών για τις υπηρεσίες που μας προσφέρει το οικοσύστημα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου δημιουργίας δασών σε περιοχές που σήμερα δεν είναι δασικές. Προτείνεται τέλος η υποβολή νομοθετικών προτάσεων για την πρόληψη των πυρκαγιών και δασική πληροφόρηση.

Μανδρίλλος-Ο μεγαλύτερος και ο πιο χρωματιστός πίθηκος

Ο Μανδρίλλος ή αλλιώς πίθηκος κυνοκέφαλος είναι ένα πρωτεύον θηλαστικό ζώο, που συγγενεύει με τους μπαμπουίνος και τους δρίλλους.
 Είναι το μεγαλύτερο είδος πιθήκου. 
Ο Κάρολος Δαρβίνος έγραψε:"Κανένα άλλο μέλος της τάξης των θηλαστικών δεν είναι τόσο ασυνήθιστα χρωματισμένο όσο ένας αρσενικός ενήλικας μανδρίλλος". 
Είναι ίσως το πιο πολύχρωμο ζώο από όλα τα πρωτεύοντα. 
Έχει ένα λαδί ή σκούρο γκρι τρίχωμα με κίτρινες και μαύρες ζώνες και άσπρη κοιλιά. Το πρόσωπό του είναι άτριχο με μακρύ ρύγχος με δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: μια κόκκινη λωρίδα στη μέση του και δύο φουσκωμένες μπλε λωρίδες στα πλάγια.Τα ρουθούνια του και τα χείλη του είναι κόκκινα και έχει κίτρινη γενειάδα. 
Πηγή
Το ζώο αυτό βρίσκεται στο νότιο Καμερούν, στη Γκαμπόν, στη Γουινέα και στο Κονγκό. Προτιμά να ζει σε τροπικά δάση. 
Είναι παμφάγο . Τρώει κυρίως φρούτα, φύλλα, μανιτάρια, ρίζες αλλά και μυρμήγκια, αράχνες, σκαθάρια, σαλιγκάρια, σκορπιούς κ.ά. Αποτελεί δε, τροφή για τις λεοπαρδάλεις, τους αετούς και ορισμένα είδη φιδιών. 
Οι μανδρίλλοι ζουν σε μεγάλες σταθερές ομάδες, που αποτελούνται από εκατοντάδες ζώα-κατά μέσο όρο 620 ζώα. Η μεγαλύτερη ομάδα μανδρίλλων που έχει παρατηρηθεί αποτελούνταν από 1300 ζώα. 
Αν και περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στο έδαφος, μπορούν να σκαρφαλώσουν στα δέντρα για να κοιμηθούν. 
Όσο αφορά την διατήρησή του στην άγρια φύση, έχει χαρακτηριστεί ευάλωτο ζώο, κυρίως λόγω της καταστροφής των ενδιαιτημάτων του, καθώς και λόγω του κυνηγιού για το κρέας του.
Πηγές: 1 2

Η WWF καταγγέλλει περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Ινδονησία


Συνεχίζονται τα περιβαλλοντικά εγκλήματα στα δάση της Ινδονησίας σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF.
Ειδικότερα, όπως καταγγέλλει η οργάνωση, κρυφή βιντεοκάμερα κατέγραψε μπουλντόζες να αποψιλώνουν δασικές εκτάσεις για την καλλιέργεια φοινικόδεντρων, την ώρα που πληθαίνουν τα είδη που απειλούνται με αφανισμό λόγω της καταστροφής των οικοτόπων τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι πριν τις μπουλντόζες, η κρυφή κάμερα είχε καταγράψει μια τίγρη της Σουμάτρας, είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση, να περνά από την περιοχή.
Η διαμάχη μεταξύ της βιομηχανίας φοινικέλαιου και των περιβαλλοντολόγων έχει σοβαρές επιπτώσεις για την Ινδονησία, τα σχέδια της οποίας για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών πιθανότατα θα επιβραδύνουν την ανάπτυξη των εγχώριων εταιρειών φοινικέλαιου.
Οι σκηνές που κατέγραψε η κρυφή κάμερα της WWF σε δασική περιοχή κοντά στο Riau της Σουμάτρας δείχνουν μια αρσενική τίγρη να πλησιάζει και να μυρίζει τη συσκευή. Μια εβδομάδα αργότερα μπουλντόζες κόβουν τα δέντρα στην ίδια περιοχή για την καλλιέργεια φοινικόδεντρων.
«Η περιοχή δεν είναι κατάλληλη για φοινικόδεντρα γεγονός που καθιστά την αποψίλωση παράνομη. Είναι φανερό ότι η επιβολή του νόμου είναι αδύναμη και ότι η κατάσταση πρέπει να βελτιωθεί», τόνισε σε δηλώσεις του εκπρόσωπος του γραφείου της WWF στην Ινδονησία.
Η WWF καταγγέλλει ότι η περιοχή που καταστράφηκε είναι υπό την προστασία της τοπικής κυβέρνησης του Riau από το 1994, ωστόσο ο διευθυντής της υπηρεσίας δασικής προστασίας ισχυρίζεται ότι η περιοχή δεν έχει καταχωρηθεί στις προστατευόμενες.
Σημειώνεται ότι η Ινδονησία σχεδιάζει την επιβολή μορατόριουμ για την έκδοση νέων αδειών εκμετάλλευσης δασικών εκτάσεων, στο πλαίσιο συμφωνίας 1 δισ. δολαρίων με τη Νορβηγία με στόχο τη μείωση του ρυθμού αποψίλωσης των δασών.
Σοβαρότερο αγκάθι για την προστασία των δασών της Ινδονησίας είναι η έλλειψη συντονισμού και σχεδιασμού μεταξύ των τοπικών και της κεντρικής κυβέρνησης.
Δείτε το βίντεο

Γλυπτά από άμμο

Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρουσιάζουν γλυπτά φτιαγμένα από άμμο. 
Τα δύο κύρια υλικά της τέχνης αυτής είναι η άμμος και το νερό. Καλή άμμος για τη δημιουργία ενός γλυπτού είναι αυτή που περιέχει λίγο άργιλο και λάσπη.
Κατά καιρούς διοργανώνονται διάφορα φεστιβάλ στα οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο, για να παρουσιάσουν τις δημιουργίες τους πάνω στην άμμο.
Φωτογραφία: Adamantios
Φωτογραφία: Jjron

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

WWF: κίνδυνος να εξαφανιστούν 230 εκατ. εκτάρια δάσους μέχρι το 2030


Οι πολιτικοί και ο επιχειρηματικός κόσμος πρέπει να θέσουν φιλόδοξους στόχους για τη μείωση του ρυθμού αποψίλωσης των δασών, στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Αυτό επισημαίνεται στην έκθεση που δημοσίευσε την Τετάρτη η WWF  International με τίτλο «Ζωντανά Δάση».
Στο πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης εξετάζονται τα αίτια της αποψίλωσης των δασών και αναγνωρίζονται οι ευκαιρίες που προσφέρονται στον επιχειρηματικό κόσμο για να υιοθετήσει ένα νέο μοντέλο αειφορίας.
Με βάση τα νέα στοιχεία, αν δεν ληφθούν άμεσα, μέτρα μέχρι το 2030 θα εξαφανιστούν περισσότερα από 230 εκατομμύρια εκτάρια δασικής έκτασης.
Σε αυτό το πλαίσιο οι συντάκτες συστήνουν στους πολιτικούς και τις επιχειρήσεις να ενωθούν υπό τον στόχο της «μηδενικής αποψίλωσης και υποβάθμισης δασών» μέχρι το 2020, έτσι ώστε να μετριαστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να μειωθεί ο ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας.
«Καταστρέφουμε τα δάση μας γιατί αποτυγχάνουμε να επιλύσουμε πολιτικά ζητήματα ζωτικής σημασίας, που αφορούν στη διακυβέρνηση και την παροχή οικονομικών κινήτρων, για να κρατήσουμε τα δάση ζωντανά», τόνισε σε δηλώσεις του ο Rod Taylor, επικεφαλής της WWF International για τα δάση.
Πηγή

Αυτό το γνωρίζετε;;;

Ποιο είναι το πιο δυνατό ζώο στον κόσμο;; 
Ένα σκαθάρι, που ονομάζεται Ηρακλής, θεωρείται το δυνατότερο ζώο στον κόσμο. Μπορεί να σηκώσει και να μεταφέρει βάρος με 850 φορές το βάρος του σώματός του!!! 
Εκπληκτικό;;; Για να καταλάβετε τη δύναμή του, σας λέω ότι ένας τεράστιος Αφρικανικός ελέφαντας μπορεί να σηκώσει μόνο το 25% του βάρους του.

Γιατί το χιόνι είναι λευκό;; 

Το φως που πέφτει στο χιόνι αντανακλάται από τους μικρούς παγοκρυστάλλους, οι οποίοι δεν απορροφούν σχεδόν καθόλου φως. Όταν το φως φτάνει στο μάτι, όλα τα χρώματα της ίριδας είναι παρόντα – και έτσι το φως γίνεται αντιληπτό ως λευκό.

Ποιο είναι το πιο δηλητηριώδες ζώο στον κόσμο;; 
Μια μέδουσα με το όνομα Box Jellyfish είναι το πιο δηλητηριώδες ζώο στον κόσμο. Το δηλητήριό της είναι από τα πιο θανατηφόρα. Το τσίμπημά  της είναι εξαιρετικά επώδυνο και συχνά θανατηφόρο. Κάθε πλοκάμι της έχει 500.000 cnidocytes - καμάκια σε σχήμα βελόνας, που "ρίχνουν" δηλητήριο στο θύμα.

Ποιο είναι το μικρότερο ερπετό στον κόσμο;;

Το σαμιαμίθι Jaragua sphaero, που ζει στη Δομινικανή Δημοκρατία, έχει μήκος περίπου 16 χιλιοστά από το ρύγχος ως την άκρη της ουράς του. Χάρη στο μικρό του μέγεθος, το ερπετό κρύβεται εύκολα και δε χρειάζεται τόσο πολλή τροφή.

Τι είναι ο ηλιακός άνεμος;;

Ο Ήλιος, όπως και άλλα άστρα, εκπέμπουν ένα συνεχές ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων. Πρόκειται κυρίως για πρωτόνια και ηλεκτρόνια, τα οποία στην περίπτωση του Ήλιου ονομάζονται ηλιακός άνεμος. Κινούνται στο διάστημα με ταχύτητες εκατοντάδων χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Όταν αυτά τα φορτισμένα σωματίδια συναντήσουν τη γήινη ατμόσφαιρα, ενδέχεται να δημιουργηθεί βόρειο και νότιο σέλας στους αντίστοιχους πόλους.

Ποια ζώα παραμένουν περισσότερο χρόνο σε νάρκη;;

Ο ρέκορντμαν της νάρκης είναι ένα δίπνευστο ψάρι, που ζει σε τροπικές περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο. Ορισμένα είδη ζουν σε λίμνες, οι οποίες αποξηραίνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τέτοιων ψαριών που ξύπνησαν από νάρκη μετά 4 χρόνια και άρχισαν να κολυμπούν σαν να μην είχε συμβεί τίποτε.

Πόσο γρήγορα περιστρέφεται η Γη;;

Ως γνωστόν, η Γη κάνει μια πλήρη περιστροφή σε 24 ώρες. Όσον αφορά την ταχύτητα, αυτό εξαρτάται από το γεωγραφικό πλάτος. Σε απόσταση δέκα μέτρων από τους πόλους, η ταχύτητα είναι μόλις 2,62 μέτρα την ώρα, ενώ στον ισημερινό είναι 1.674 χιλιόμετρα την ώρα.
Πόσο ψηλή μπορεί να γίνει μια καμηλοπάρδαλη;;
Οι καμηλοπαρδάλεις είναι τα ψηλότερα ζώα της Γης. Ένα αρσενικό μπορεί να φτάσει και τα 5 μέτρα, ενώ ορισμένα αγγίζουν αισίως τα 6. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οι καμηλοπαρδάλεις μπορούν να εντοπίζουν τους εχθρούς τους εγκαίρως. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλά άλλα ζώα, όπως οι αντιλόπες, οι ζέβρες και τα γκνου, φιλοξενούνται στις παρέες τους, αφού τα ψηλά θηλαστικά λειτουργούν ως σύστημα συναγερμού.

Μπορούν τα ψάρια να ξεχωρίζουν τα χρώματα;;

Χρώματα μπορούν να διακρίνουν τα περισσότερα ψάρια – κατά βάση, όμως, μόνο τα ψάρια που ζουν κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Τα ψάρια της βαθιάς θάλασσας, που ζουν σε σκοτεινό περιβάλλον, στερούνται αυτής της ικανότητας.

Πόσο γρήγορα μπορούν να κινηθούν τα σαλιγκάρια;;

Τα σαλιγκάρια δε φημίζονται για την ταχύτητά τους, αλλά υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα διάφορα είδη. Ορισμένα από αυτά δεν κινούνται σχεδόν καθόλου, ενώ το χερσαίο σαλιγκάρι Helix aspersa μπορεί να φτάσει τα 2,3 χιλιοστόμετρα το δευτερόλεπτο, όταν βιάζεται πολύ. Η ταχύτητα αυτή ισούται με 8 μέτρα την ώρα ή 1 χιλιόμετρο σε 5 ολόκληρα μερόνυχτα.
Πηγές: 1  2 

Στα νύχια του γερακιού


Πέντε χειμώνες καραδοκούσε ο Φινλανδός φωτογράφος Arto Juvonen για να συλλάβει με τη φωτογραφική μηχανή του τη στιγμή που το πτηνό αρπάζει το θήραμά του στον αέρα. Τα κατάφερε κοντά σε μια χωματερή όπου συγκεντρώνονται εκατοντάδες ασημόγλαροι και ψάχνουν για τροφή. 
Εκεί ακριβώς όμως ελλοχεύει κι ο κίνδυνος. 
Μετά το «κλικ» της μηχανής το γεράκι, με το θήραμα στο στόμα, εξαφανίζεται και μόνο η ηχώ από την απελπισμένη κραυγή του γλάρου ακούγεται πια από ψηλά.
Η υπομονή του Juvonen ανταμείφθηκε με το Διεθνές Βραβείο Φωτογραφίας Δραματικού Μοτίβου.
Πηγή: 1

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Μύθοι και παραδόσεις που συνοδεύουν τις πεταλούδες

Ελληνική μυθολογία
Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ονομάζονταν «ψυχές», καθώς πιστευόταν ότι είναι οι ψυχές των νεκρών. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο στάδιο μεταμόρφωσης από την κάμπια, «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού».

Στην ελληνική αλλά και τη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας. Απελευθερωμένο από τον θάνατο το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, αναχωρώντας από τα δεσμά της χρυσαλίδας της.
"Με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί τον ίδιο τον Έρωτα σαγήνεψε. Ο Ζέφυρος την μετέφερε σε μια ανθισμένη κοιλάδα, για να ζήσει σε ανάκτορο ονειρικό. Κάθε νύχτα συναντούσε εκεί έναν εραστή, που υποτίθεται ότι δεν έπρεπε να δει. Με τις κακόβουλες συμβουλές των αδελφών της ξύπνησε η περιέργειά της και προσπάθησε μ’ ένα λυχνάρι να δει ποιος μοιραζόταν το κρεβάτι της. Μια σταγόνα λάδι έπεσε πάνω στον θεό που πέταξε αμέσως μακριά. Έτσι άρχισε η φοβερή θλίψη, από την οποία θα μπορούσε να ξεφύγει η Ψυχή μόνο με την βοήθεια του Έρωτα".
Στο μύθο η Ψυχή συνδέεται με την πεταλούδα και ο μύθος ερμηνεύεται βάσει αυτής της διπλής ιδιότητας. Είναι η ιστορία της ψυχής που αγγίζεται από τη θεία αγάπη, αλλά εξαιτίας των λαθών της πρέπει να υποβληθεί σε ορισμένες δοκιμασίες πριν επιτύχει την μακαριότητα της αθανασίας. Η νυχτοπεταλούδα που προσελκύεται από τη φλόγα, σαν την ψυχή που προσελκύεται από τις θεϊκές αλήθειες, καίει τα φτερά της
Φωτογραφία:  Airbete
Άλλες μυθολογίες και παραδόσεις του κόσμου

Εξαιτίας της ομορφιάς τους, της δύναμης της πτήσης και της πλήρους μεταμόρφωσής τους οι πεταλούδες απαντώνται συχνά  στους μύθους των Βορειοαμερικανών Ινδιάνων. Σε ένα από τα πρώιμα ανθρωπολογικά άρθρα του, ο Grinnell αναφέρεται σε μια βασική πεποίθηση των Μπλάκφουτ, ότι τα όνειρα έρχονται στον ύπνο με μια πεταλούδα. Το σύμβολό τους για την πεταλούδα ήταν ένα σχέδιο που έμοιαζε με μαλτέζικο σταυρό με έναν βραχίονα οριζόντιο και το άλλο κάθετο. Το σύμβολο ζωγραφιζόταν σε ένα οίκημα για να δείξει ότι το ύφος και η μέθοδος διαμόρφωσης του οικήματος διδάχθηκαν στον ιδιοκτήτη σε ένα όνειρο. Ήταν επίσης η συνήθεια των γυναικών της φυλής να κεντούν το σύμβολο της πεταλούδας σε ένα μικρό κομμάτι δέρματος ελαφιού και να το δένουν στα μαλλιά του μωρού τους, όταν ήθελαν να το κοιμήσουν. Ταυτόχρονα ψιθύριζαν ένα νανούρισμα, ζητώντας από την πεταλούδα να έλθει και να κοιμήσει το παιδί τους.
Η πεταλούδα ήταν επίσης σημαντική στους μύθους και τα τελετουργικά των Ινδιάνων Χόπι, ιδιαίτερα στον χορό της πεταλούδας, ενώ ακόμη και μια φυλή των Χόπι, οι Πουέμπλο, ονομαζόταν φυλή της πεταλούδας. Το πνεύμα της πεταλούδας προσωποποιείται επίσης στη μορφή των Κατσίνα. Τα Κατσίνα αντιπροσωπεύουν την πνευματική ουσία όλων των πραγμάτων στον αισθητό κόσμο.  Αντιπροσωπεύουν το παιχνίδι, τα τρόφιμα, τα πουλιά, τα έντομα ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο προσωποποιημένο. Κατά τη διάρκεια ιερών χορών, οι άνδρες που υποδύονται τα Κατσίνα παρουσιάζουν ομοιώματα των κατσίνα τους στις γυναίκες και τα παιδιά. Τα ειδώλια είναι γνωτά ως Πόλι Σιο Χέμις Κατσίνα (Κατσίνα πεταλούδα), Πόλι Τάκα (Άνδρας Πεταλούδα) και Πόλι Μάνα (Κορίτσι πεταλούδα)
Φωτογραφία:  Darkone
Η καθαρή ομορφιά της πεταλούδας ερμηνεύεται σε ένα μύθο των Παπάγκο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο δημιουργός ένιωσε θλίψη για τα παιδιά, όταν συνειδητοποίησε ότι το πεπρωμένο τους ήταν να γεράσουν και να γίνουν αδύναμα πλάσματα. Μάζεψε, λοιπόν, τα όμορφα χρώματα από διάφορες πηγές όπως το φως του ήλιου, τα φύλλα, τα λουλούδια, και ο ουρανός. Έβαλε τα χρώματα σε ένα μαγικό σακκούλι και το παρουσίασε στα παιδιά. Όταν εκείνα το άνοιξαν, οι χρωματισμένες πεταλούδες πέταξαν έξω ελεύθερες, γοητεύοντας τα παιδιά που δεν είχαν δει ποτέ τίποτα τόσο όμορφο. Οι πεταλούδες τραγούδησαν κι έκαναν τα παιδιά ακόμα πιο ευτυχισμένα. Όμως, τα πουλιά παραπονέθηκαν στο δημιουργό γιατί οι πεταλούδες ήταν τόσο όμορφες και μπορούσαν να τραγουδούν όπως τα πουλιά. Για αυτό ο δημιουργός απέσυρε από τις πεταλούδες τη δυνατότητα να τραγουδούν. Από τότε, αν και όμορφες, παραμένουν σιωπηλές.
Ένας ενδιαφέρων συνδυασμός της συμπεριφοράς εντόμων και της ανθρώπινης σεξουαλικότητας βρίσκεται στον θρύλο του τρόπου της πεταλούδας των Ναβάχο. Ένας αμφίφυλος θεός, ο Μπεγκοτσίντι, ήταν αρχηγός του λαού της πεταλούδας και εξυπηρετούσε τις σεξουαλικές ανάγκες και των αρσενικών και των θηλυκών πεταλούδων. Όταν ο Μπεγκοτσίντι αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα, οι άνθρωποι πεταλούδες αποφάσισαν να γίνουν αιμομίκτες παρά να παντρευτούν ξένους. Αυτό τους «τρέλανε», κάτι που φαίνεται σήμερα στην τάση τους να ορμούν στις φλόγες. Η εθιμική βάση του μύθου φαίνεται πως ήταν η αυξανόμενη ανησυχία μικρών και απομονωμένων ομάδων με ενδογαμικές τάσεις. Έτσι, ο θρύλος του τρόπου της πεταλούδας είναι για τους Ναβάχο μια ερμηνεία της απαγόρευσης (Ταμπού) ενάντια στην αιμομιξία.
Φωτογραφία:  Galawebdesign
Γεννημένες από την κάμπια στη χρυσαλίδα, οι πεταλούδες ήταν ένα σύμβολο αναγέννησης, ευτυχίας και χαράς για τους γηγενείς του Μεξικού. Σε έναν μύθο, ο ισχυρός θεός-ερπετό, ο Κετζαλκοάτλ, εισέρχεται στον κόσμο με τη μορφή της χρυσαλίδας, από την οποία προβάλλει με τρόπο οδυνηρό στο πλήρες φως της τελειότητας που συμβολίζεται από την πεταλούδα. Η πεταλούδα-οψιανός, Ιτζπαπαλότλ, είναι προστάτιδα θεότητα στο ημερολόγιο των Αζτέκ. Εκτός από τα παραπάνω οι Αζτέκ επίσης πίστευαν ότι οι μακάριοι νεκροί με τη μορφή όμορφων πεταλούδων επισκέπτονταν τους συγγενείς τους, για να τους βεβαιώσουν ότι όλος ήταν καλά. Αυτές οι πεταλούδες πετούσαν γύρω από το σπίτι και γύρω από τις ανθοδέσμες που διακοσμούσαν τις οικίες των ευγενών Αζτέκ. Θεωρείτο αγένεια αν μύριζε κανείς τα λουλούδια από πάνω. Ο επισκέπτης ήταν υποχρεωμένος να τα μυρίσει από πλάγια θέση, γιατί η κορυφή ήταν αφιερωμένη στις ψυχές που έρχονταν και απολάμβαναν τη μυρωδιά, ιδιαίτερα αφιερωμένη στην ύπαρξή τους.
Ο γηγενείς Νοτιοαμερικανοί ενσωμάτωσαν επίσης τα διάφορα λεπιδόπτερα στις μυθολογίες τους. Για τους Γκοατζίρο της Κολομβίας, εάν κάποια ιδιαίτερα μεγάλη, λευκή πεταλούδα βρεθεί σε κάποια κρεβατοκάμαρα δεν πρέπει κανείς να την κακομεταχειριστεί ή να τη διώξει, γιατί είναι το πνεύμα ενός προγόνου που έρχεται να επισκεφτεί την κατοικία. Τον ίδιο μύθο συναντάμε στην Ιαπωνία, με τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες. Εάν η πεταλούδα γίνει ενοχλητική, πρέπει να τη διώξει κανείς με μεγάλη προσοχή και φροντίδα, διαφορετικά το πνεύμα θα πάρει εκδίκηση. 
Ανάμεσα στους Αϊμάρα της Βολιβίας ένας ορισμένος σπάνιος τύπος νυχτοπεταλούδας θεωρείται οιωνός θανάτου.
Φωτογραφία:  Rajesh Shah
Είναι πολυάριθμα τα παραδείγματα των λεπιδόπτερων γενικότερα στις μυθολογίες γηγενών λαών σε όλο τον κόσμο. O Μίρτσεα Ελιάντε για παράδειγμα αναφέρει ότι στη Μαδαγασκάρη και το Νάγκα Μανιπούρ ορισμένες φυλές διεκδικούν την καταγωγή τους από την πεταλούδα. Σύμφωνα με τους Πίμα της Βόρειας Αμερικής κατά τη στιγμή της έναρξης της δημιουργίας ο δημιουργός Τσιοβοτμάκι πήρε τη μορφή πεταλούδας και πέταξε τριγύρω στον κόσμο, έως ότου βρήκε τόπο κατάλληλο για το ανθρώπινο γένος. 
Οι Μαορί της Νέας Ζηλανδίας πιστεύουν ότι η ψυχή επιστρέφει στη γη μετά το θάνατο με τη μορφή της πεταλούδας. 
Στα νησιά του Σολομώντα εκείνος που φεύγει απ’ τη ζωή, μπορεί να διαλέξει τι θα γίνει μετά το θάνατο και επιλέγει συχνά μια πεταλούδα. 
Στον Ισλαμικό Σουφισμό η νυχτοπεταλούδα που αναλώνεται στο φως της φλόγας του κεριού είναι η ψυχή που αναλώνεται στη θεία φλόγα. 
Η Μαρίγια Γκιμπούτας-εξέχουσα μορφή της αρχαιολογίας-αναγνωρίζει με τη σειρά της στο σύμβολο της πεταλούδας ένα από τα ιδεογράμματα της πρώιμης νεολιθικής γλώσσας των προωτευρωπαϊκών φύλων και συνδέει το σύμβολο με τις ιδιότητες της μητέρας θεάς.
Οι πρωτοευρωπαϊκοί λαοί γενικά πίστευαν ότι η ανθρώπινη ψυχή έπαιρνε τη μορφή της πεταλούδας και έτσι την αντιμετώπιζαν με μεγάλο σεβασμό, συχνά με φόβο. Οι Βορειοευρωπαϊκοί λαοί είναι γεμάτοι παραδόσεις για το γεγονός ότι τα όνειρα δεν είναι τίποτε άλλο από περιπλανήσεις της ψυχής-πεταλούδας σε άλλους κόσμους. 
Στη νότια Γερμανία οι παραδόσεις αναφέρουν ότι οι νεκροί ξαναγεννιούνται σαν παιδιά που πετούν τριγύρω με τη μορφή της πεταλούδας. Τούτο συνδέει τις πεταλούδες με την ιδέα της γονιμότητας. 
Οι Ιρλανδοί με τη σειρά τους θεωρούν ότι οι πεταλούδες είναι οι ψυχές των νεκρών που περιμένουν να περάσουν από το Καθαρτήριο.
Φωτογραφία: Tbc
Επιστρέφοντας στην αρχαία ελληνική ψυχή ως πεταλούδα, θα επιχειρήσουμε άλλον έναν συγκρητισμό, καθώς ανακαλύπτουμε μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση στη μυθολογία των Αζτέκ και των Μάγια. Η Ιτζπαπαλότλ είναι η θεά οψιανός-πεταλούδα, δηλαδή η ψυχή εγκλωβισμένη μέσα στην πέτρα. Η φαινομενικά αντινομιακή ιδέα είναι ότι η πεταλούδα/ψυχή απελευθερώνεται από το σώμα από τη θυσιαστική λεπίδα του οψιανού και ταυτόχρονα εγκλωβίζεται μέσα του. Η Ιτζπαπαλότλ είναι το θηλυκό αντίστοιχο του θεού Τετζκατλιπόκα («τετζκάτ» σημαίνει «εγχειρίδιο οψιανού»). Η πεταλούδα είναι, επίσης, σύμβολο του Ξοτσιπίλλι του αρσενικού θεού της βλάστησης και των λουλουδιών, ο οποίος όμως συνδέεται και με το αστραποβόλημα της φλόγας.
Δείτε υπέροχες φωτογραφίες πεταλούδων εδώ
Πηγή:  1

Πέτρινα γεφύρια της Ηπείρου

Ο άνθρωπος  στην προσπάθειά του να επικοινωνήσει, να μετακινηθεί, να συντομεύσει τις αποστάσεις έπρεπε να αντιμετωπίσει τα εμπόδια της φύσης- ορμητικά και βαθιά ποτάμια, χαράδρες κ.ά.- και να συμφιλιωθεί με αυτήν. Στην προσπάθεια του αυτή έφτιαξε πέτρινα γεφύρια. Τα πέτρινα γεφύρια στην Ελλάδα είναι λιτά, όμορφα, εναρμονισμένα με το φυσικό περιβάλλον. Εξαιρετικά δείγματα αρχιτεκτονικής, που πολλά διατηρούνται και σήμερα σε άριστη κατάσταση
Δείτε φωτογραφίες πέτρινων γεφυριών της Ηπείρου.
Γεφύρι της Γκούρας  στον ποταμό Άραχθο
Μονότοξο γεφύρι, βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων και χτίστηκε το 1944
Γεφύρι του Βαθύλακκου στον Αχέροντα
Μονότοξο γεφύρι, στο νομό Θεσπρωτίας.
Γεφύρι του Μύλου (Κήπων) στον ποταμό Αώο
Τρίτοξο με άνισα τόξα γεφύρι, βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων και χρονολογείται από το 1748.
Το Καλογερικό γεφύρι ή Πλακίδα στον ποταμό Αώο
Τρίτοξο  γεφύρι, βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων και χρονολογείται από το 1814.
Το Κατωγέφυρο στον ποταμό Καλαμά
Δίτοξο γεφύρι, βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων και χρονολογείται από το 1889.
  Γεφύρι στην Ποταμιά  στον ποταμό Καλαμά
Μονότοξο γεφύρι στο νομό Ιωαννίνων
Γεφύρι στο Γκρέτσι στον ποταμό Καλαμά
Μονότοξο γεφύρι, με δύο βοηθητικά τόξα, βρίσκεται στο νομό Ιωαννίνων και χρονολογείται από το 1830
Τα δυο γεφύρια στον ποταμό Καλαμά
Δίτοξα γεφύρι, που σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών και βρίσκονται στο νομό Ιωαννίνων
Γεφύρι της Τύριας στον ποταμό Καλαμά
Δίτοξο γεφύρι στο νομό Ιωαννίνων
Γεφύρι της Γκρίκας  στον ποταμό Ξάνθο
Μονότοξο γεφύρι, στο νομό Θεσπρωτίας που χρονολογείται από το 1798
Πηγή φωτογραφιών και πληροφοριών για τα γεφύρια
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...