Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Το ουράνιο τόξο της φωτιάς

Η ομορφιά στη φύση εμφανίζεται ποικιλοτρόπως και είναι παντού γύρω μας, όπου και να κοιτάξουμε. Τα οπτικά φαινόμενα είναι ένας από αυτούς τους τρόπους. Φαινόμενα που συναρπάζουν και μαγεύουν με την εκπληκτική ομορφιά τους. 
Ένα από αυτά είναι το "Ανάστροφο ουράνιο τόξο" ή "Ουράνιο τόξο φωτιάς".
Φωτογραφία Mitternacht90
Ο αγγλικός όρος είναι circumhorizontal arc και δεν πρόκειται για ουράνιο τόξο, ούτε συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με τη φωτιά. Είναι ένα σπάνιο φαινόμενο και ιδιαίτερα στην βόρεια Ευρώπη. Σχηματίζεται από παγοκρυστάλλους με πεπλατυσμένο σχήμα που βρίσκονται σε υψηλά σύννεφα θύσανους (cirrus). Ο ήλιος θα πρέπει να βρίσκεται ψηλά, σε υψόμετρο  58 ° και περισσότερο. Τέλος θα πρέπει ο ήλιος να "χτυπήσει" τους παγοκρυστάλλους από ορισμένη γωνία. Τότε, όταν υπάρχουν αυτές οι προυποθέσεις, εμφανίζεται μια λωρίδα με τα χρώματα της ίριδας. Αυτός είναι και ο λόγος της σπανιότητας του φαινομένου.
Φωτογραφία Mikell Johnson
Φωτογραφία Senior Airman Matthew Plew
Φωτογραφία Jeff Kubina
Φωτογραφία WIZAURADPRO
Φωτογραφία Eusebius
Φωτογραφία  scott3eh
Φωτογραφία Nbarr 
Φωτογραφία fotokiosk
Φωτογραφία Ashamar


Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Dalceridae-σαν κοσμήματα

Κοσμήματα;; θα μπορούσε και να είναι. Ίσως και να είναι από μια άποψη-κοσμήματα της φύσης. Αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες-πολύχρωμα και γυαλιστερά-είναι κάμπιες. Κάμπιες νυχτοπεταλούδων της οικογένειας Dalceridae, που αριθμεί 84 είδη. Ονομάζονται κάμπιες γυμνοσάλιαγκες και απαντώνται στη Νότια και Κεντρική Αμερική.



Yucca elata-το σαπουνόδεντρο

Στη λευκή έρημο του Νέου Μεξικού, σε δύσκολες συνθήκες, ευδοκιμεί το φυτό που βλέπετε στη φωτογραφία. Είναι το  Yucca elata ή αλλιώς σαπουνόδεντρο. Είναι φυτό σκληραγωγημένο, αναπτύσσεται σε ξηρές αμμώδεις περιοχές και χρειάζεται πολύ ήλιο.
Οι ιθαγενείς Αμερικάνοι χρησιμοποιούσαν τις ίνες από τα φύλλα του για να φτιάξουν σανδάλια, ζώνες, υφάσματα, καλάθια, χαλιά κ.ά. Μέσα στον κορμό και τις ρίζες του υπάρχει μια ουσία πλούσια σε σαπωνίνες. Στο παρελθόν η ουσία αυτή χρησιμοποιούνταν ως σαπούνι, για τη θεραπεία της πιτυρίδας και της τριχόπτωσης. Όπως καταλαβαίνετε, αυτός είναι και ο λόγος που το φυτό ονομάζεται σαπουνόδεντρο.
Το είδος είναι εγγενές στην νοτιοδυτική Βόρεια Αμερική και αναπτύσσεται στις ερήμους της νοτιοδυτικής Γιούτα, της νότιας Νεβάδα, στο βόρειο Μεξικό και στην έρημο Σονόρα. Το ύψος του μπορεί να φτάσει και τα 4,5 μέτρα. Τα λουλούδια του είναι λευκά κι έχουν σχήμα καμπάνας.

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η μαμά ελεφαντίνα και το μικρό της

Ο ελέφαντας έχει τη μεγαλύτερη περίοδο κυοφορίας από οποιοδήποτε άλλο θηλαστικό-σχεδόν δύο χρόνια. Τα νεογέννητα ελεφαντάκια έχουν ύψος 85 εκατοστών και ζυγίζουν περίπου 120 κιλά. Η μαμά ελεφαντίνα είναι σίγουρα πολύ ανθεκτική! Κανένα άλλο ζώο της γης δεν γεννά μεγαλύτερα μωρά.
Φωτογραφία Foto Martien
Τα νεογέννητα μικρά μπορούν αμέσως να σταθούν στα πόδια τους και να ακολουθήσουν τη μαμά τους και ολόκληρο το κοπάδι. Αποτελούν συνήθως το κέντρο της προσοχής για όλο το κοπάδι. Το έργο της μαμάς ελεφαντίνας μόλις αρχίζει. Ο δεσμός της  με το μωρό της είναι ο πιο ισχυρός από κάθε άλλο ζώο στη Γη. Αν το μωρό είναι θηλυκό μένει συνήθως με τη μητέρα του μέχρι την ενηλικίωσή του. Είναι όμως πολύ πιθανό να παραμείνει μαζί της μέχρι να πεθάνει, σε βαθιά γεράματα.
Φωτογραφία   blieusong
Το αρσενικό μωρό-ελέφαντας παραμένει κι αυτό με τη μητέρα του μέχρι να ενηλικιωθεί. Ο δεσμός όμως μητέρας και γιου δεν είναι για μια ζωή. Όταν φτάνει στην εφηβεία-σε ηλικία 12 ετών-γίνεται πολύ ενοχλητικός. Θέλει συνεχώς να παλεύει με άλλους ελέφαντες ή να φλερτάρει. Η μητέρα και η γιαγιά του τον οδηγούν στην άκρη του κοπαδιού, για να συμμορφωθεί. 
Φωτογραφία   _Mrs_B
Τις πρώτες μέρες της ζωής του ένα μικρό ελεφαντάκι χρειάζεται την απόλυτη στήριξη της μητέρας του. Τα πόδια είναι ασταθή και στηρίζεται στην αφή, την όσφρηση και την ακοή του, καθώς η όρασή του δεν είναι καλή. Τη δεύτερη βδομάδα είναι πιο σταθερό κι έχει καλύτερο έλεγχο του σώματός του. Μετά τον πρώτο μήνα, μπορεί να σηκώσει και να κρατήσει αντικείμενα στο στόμα του. Δεν μπορεί όμως να ρουφήξει νερό με την προβοσκίδα του. Εξακολουθεί να εξαρτάται από τη μητέρα του, η οποία είναι πάντα δίπλα του.
Φωτογραφία  safari-partners
Τους τρεις πρώτους μήνες τρέφεται με το γάλα της μητέρας του. Θηλάζει μέχρι τον έκτο μήνα της ζωής του, οπότε γίνεται πιο ανεξάρτητο όσον αφορά στη σίτισή του. Χρειάζονται εννέα μήνες για να τελειοποιηθούν τα πόδια, το στόμα και η προβοσκίδα του. Μετά από ένα χρόνο είναι ικανό να φροντίσει τον εαυτό του. Χρειάζεται όμως ακόμα τη μητέρα του για να το προστατεύει από τα αρπακτικά.
Φωτογραφία  safari-partners
Η σωματική επαφή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη μητέρα και το μικρό. Είναι μια μορφή επικοινωνίας. Όταν κινούνται, οι μητέρες αγγίζουν τα μικρά τους με την προβοσκίδα ή το πόδι τους όταν αυτά είναι δίπλα τους ή με την ουρά τους όταν είναι πίσω τους. Όταν ένα μικρό θέλει να ξεκουραστεί θα ακουμπήσει πάνω στα μπροστινά πόδια της μητέρας του κι όταν θέλει να θηλάσει θα αγγίξει το στήθος ή το πόδι της.
Φωτογραφία  Radha Rangarajan 
Φωτογραφία   Stephen Oachs (ApertureAcademy.com)
Πηγές 1 2


Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Ο νυχτερινός ουρανός

Απολαύστε τον καθαρό νυχτερινό ουρανό μέσω του εκπληκτικού time-lapse βίντεο, που δημιούργησε ο φωτογράφος Vincent Brady. 
Δείτε το βίντεο σε πλήρη οθόνη!!




Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Αγριοϋάκινθοι-σαν παραμύθι

Το δάσος Hallerbos είναι ένα δάσος στο Βέλγιο, που καλύπτει μια έκταση 552 εκταρίων. Κάθε άνοιξη, το δάσος γίνεται μπλε από τους όμορφους αγριοϋάκινθους ή καμπανούλες, που κατακλύζουν το έδαφος και το κάνουν να μοιάζει παραμυθένιο!
Θαυμάστε το!!

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Ο ναός Pura Ulun Danu Bratan

Φωτογραφία  Jonathan in Bali
Στη φωτογραφία βλέπετε έναν Ινδουιστικό ναό, που αποτελεί ένα από τα πολυφωτογραφημένα μέρη του Μπαλί. Ο ναός Pura Ulun Danu Bratan βρίσκεται στη δυτική όχθη της λίμνης Bratan και δίνει την ψευδαίσθηση ότι επιπλέει στο νερό. Χτίστηκε το 1633 και είναι αφιερωμένος στην Ida Batara Dewi Ulun Danu, θεά της λίμνης.

Η λίμνη Bratan, γνωστή και ως "Λίμνη του Αγίου Όρους", είναι μία από τις τρεις ηφαιστειακές λίμνες, οι οποίες βρίσκονται στα κεντρικά υψίπεδα του Μπαλί, σε μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που ονομάζεται Bedugul.
Φωτογραφία  krishmahaputra
Φωτογραφία balbo42
Φωτογραφία   Larterman
Φωτογραφία  insect safari
Πηγές 1 2

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Οι μοναδικοί αμμόλοφοι της Αλάσκας

Αμμόλοφοι στην Αλάσκα;; κι όμως υπάρχουν!!

Το εθνικό πάρκο της κοιλάδας Kobuk βρίσκεται στη βορειοδυτική Αλάσκα 40 χλμ. βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Την μεγάλη κοιλάδα διασχίζει ο ποταμός Kobuk , του οποίου το μεσαίο τμήμα περιστοιχίζεται από οροσειρές. Σε αυτήν την περιοχή βρίσκονται προστατευμένα μοναδικά χαρακτηριστικά της Αλάσκας και ένα από τα παράδοξά της-οι αμμοθίνες της.
Το πάρκο είναι γνωστό για τους μεγάλους αμμόλοφους, οι οποίοι καλύπτουν έκταση 200 χιλιάδων στρεμμάτων. Το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής καλύπτεται από την τούνδρα και αρκτικά δάση, εκτός από τρεις ομάδες αμμόλοφων-τους Μεγάλους  αμμόλοφους του ποταμού Kobuk, τους Μικρούς αμμόλοφους του ποταμού Kobuk και τους αμμόλοφους του ποταμού Hunt. Αυτές οι τρεις ομάδες καλύπτουν έκταση 20.500 στρεμμάτων και αποτελούν τους μοναδικούς ενεργούς αμμόλοφους της Αρκτικής.
Οι αμμοθίνες σχηματίστηκαν από τη διαβρωτική δύναμη των παγετώνων, φτάνουν σε ύψος τα 30 μέτρα και σταθεροποιούνται από τη βλάστηση της περιοχής. Οι αμμόλοφοι είναι προσβάσιμοι μετά από πολύωρη κι επίπονη πεζοπορία. Στο πάρκο οι καιρικές συνθήκες γίνονται ακραίες, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους -46 βαθμούς Κελσίου τις νύχτες του Ιανουαρίου, ενώ το καλοκαίρι ο μέσος όρος κυμαίνεται από 18-29 βαθμούς.
Πηγές 1 2 3

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...