Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Γνωρίστε το οκάπι

Στα δάση βροχής του Κονγκό ζει ένα ιδιαίτερο σε εμφάνιση θηλαστικό ζώο, το οκάπι. Η επιστημονική του ονομασία είναι Okapia johnstoni και είχε κινήσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων από τα τέλη του 19ου αιώνα, από αναφορές του εξερευνητή της αφρικανικής ηπείρου Χένρι Στάνλεϊ.
Το έντονο "ενδιαφέρον" προκάλεσε τον αποδεκατισμό του ζώου από τους κυνηγούς που, σε συνδυασμό με τους συνεχείς εμφυλίους πολέμους στις περιοχές όπου ζει. Η απώλεια των ενδιαιτημάτων του από την εκτεταμένη υλοτομία και την παράνομη ανθρώπινη εγκατάσταση στις προστατευόμενες περιοχές και η λαθροθηρία έχουν ως αποτέλεσμα το ζώο να ενταχθεί στη λίστα των ζώων που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Παρά το γεγονός ότι το οκάπι ήταν άγνωστο στον δυτικό κόσμο μέχρι τον 20ό αιώνα, πιθανότατα είχε απεικονιστεί, από τις αρχές του πέμπτου αιώνα π.Χ. στην πρόσοψη του περίφημου υπόστυλου τέμπλου Apadana της Περσέπολης, ως δώρο από την Αιθιοπική ακολουθία προς το βασίλειο των Αχαιμενιδών. Για χρόνια, οι Ευρωπαίοι άποικοι στην Αφρική είχαν ακούσει για ένα ζώο που το έλεγαν «αφρικανικό μονόκερο». 
Επίσης, στο οδοιπορικό του για την εξερεύνηση του Κονγκό, ο περίφημος Χένρι Στάνλεϊ έκανε αναφορά για ένα είδος «γαϊδάρου» που οι ντόπιοι το ονομάζεται atti. Αργότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για το οκάπι. Οι παλαιοί εξερευνητές πιθανόν να είχαν δει την φευγαλέα φιγούρα του ζώου, καθώς διέφευγε μέσα από τους θάμνους και, επειδή το οπίσθιο μέρος του είναι ραβδωτό, το εκλάμβαναν ως κάποιο δασικό είδος ζέβρας.  Πολλοί ερευνητές χαρακτηρίζουν το οκάπι ως παράδειγμα ζωντανού απολιθώματος.
Το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του προδίδει την αρχέγονη συγγένειά του με την καμηλοπάρδαλη. Το σχήμα του σώματος του είναι παρόμοιο με εκείνο της καμηλοπάρδαλης, αλλά με πολύ βραχύτερο λαιμό και κοντύτερα πόδια, που ωστόσο παραμένουν αρκετά μακριά σε σχέση με το ισχυρό σώμα. Το οκάπι έχει σκούρα κοκκινωπή ράχη, με εντυπωσιακές οριζόντιες λευκές ρίγες, τόσο στα μπροστινά πόδια, όσο και στα πίσω  στοιχείο που το κάνει να μοιάζει με ζέβρα. 
Οι ραβδώσεις αυτές ενδεχομένως να βοηθούν τα νεαρά άτομα να ακολουθούν τις μητέρες τους μέσα στο πυκνό δάσος βροχής και μπορεί επίσης να χρησιμεύουν ως καμουφλάζ. Το τρίχωμά του είναι βελούδινο και με ελαιώδη υφή, ειδικά διαμορφωμένο για να απωθεί το νερό στο περιβάλλον του δάσους βροχής όπου απαντάται.
Το πιο εντυπωσιακό ανατομικό στοιχείο του οκάπι είναι η εξαιρετικά μεγάλη και ευέλικτη γλώσσα του. Έχει γκριζομπλέ χρώμα, είναι μυτερή και κολλώδης και μπορεί να φθάσει τα 35 εκ. σε μήκος. Χρησιμεύει στο ζώο για να αφαιρεί τα φύλλα και τα μπουμπούκια από τα δέντρα, αλλά και για να καθαρίζει το πρόσωπο σε όλη του την επιφάνεια, φθάνοντας μέχρι τις βλεφαρίδες και το εσωτερικό των αυτιών.
Το οκάπι είναι ζώο φυτοφάγο, κυρίως ημερόβιο και μοναχικό. Συνευρίσκονται μόνο για την αναπαραγωγή και συνήθως περιπλανώνται αναζητώντας τροφή στο δάσος και ακολουθούν σταθερά, πατημένα μονοπάτια μέσα στην πυκνή βλάστηση. Η εποχή του ζευγαρώματος είναι από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο. Μετά από περίοδο κύησης περίπου 15 μηνών, το θηλυκό γεννά ένα μικρό, με ύψος 75 εκ. και βάρος 20 κιλά, περίπου. Ακολουθεί την μητέρα του για λίγες ημέρες, μέχρι να μάθει να κρύβεται στους θάμνους, ενώ αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται στους 6 με 10 μήνες.
Το οκάπι είναι πλήρως προστατευόμενο είδος βάσει της νομοθεσίας του Κονγκό και αποτελεί εθνικό σύμβολο της χώρας αυτής.
Φωτογραφία  Postdlf

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Άνθρωποι του κόσμου

Άλλο ένα ταξίδι σε χώρες του κόσμου για να γνωρίσουμε, όχι τα όμορφα τοπία τους, αλλά τους όμορφους ανθρώπους. Άνθρωποι που δουλεύουν, αγωνίζονται, γιορτάζουν, παίζουν, διασκεδάζουν-πράγματα κοινά για όλους σε όποια γωνιά του πλανήτη κι αν ζούμε.

 Στην Κένυα η λίμνη Τουρκάνα είναι η μεγαλύτερη μόνιμη λίμνη στον κόσμο μέσα σε έρημο, και η μεγαλύτερη αλκαλική λίμνη στον κόσμο. Οι ντόπιοι εξακολουθούν και ψαρεύουν κατά μήκος των ακτών της λίμνης με παραδοσιακά χειροποίητα δίχτυα. Η περιοχή της λίμνης θεωρείται από πολλούς ανθρωπολόγους ως το λίκνο της ανθρωπότητας, λόγω της αφθονίας των απολιθωμάτων ανθρωποειδών.
Νέοι άνδρες στη Βομβάη ενώνουν τα χέρια τους, σχηματίζοντας μια ανθρώπινη πυραμίδα, κατά τη διάρκεια του Janmashtami, επέτειο γέννησης του θεού των Ινδουιστών Krishna. Το Dahi Handi, όπως είναι γνωστό, γιορτάζεται με τεράστιο ζήλο κι ενθουσιασμό. Το Handi είναι ένα πήλινο δοχείο γεμάτο με βουτυρόγαλα που είναι τοποθετημένο ψηλά. Σκοπός είναι, το πρόσωπο που θα βρεθεί στην κορυφή της πυραμίδας, να σπάσει το δοχείο χτυπώντας το με ένα αιχμηρό αντικείμενο.
Φωτογραφία Sudeep Mehta
Στην άγρια φύση της Παταγονίας, οι καουμπόηδες που ονομάζεται bagualeros  έρχονται αντιμέτωποι με το δυσκολότερο είδος κτηνοτροφίας στον πλανήτη. Εδώ, τους βλέπετε σε μια παύση από την αναζήτηση βοοειδών στη χερσόνησο Antonio Varas. Ελάχιστοι επιλέγουν τον τρόπο των bagualeros.  "Είναι μια όμορφη ζωή, αλλά σκληρή», λέει ο Sebastián García Iglesias (αριστερά).
Φωτογραφία  Tomás Munita
Η νεαρή μητέρα Mbukushu διασχίζει το Δέλτα του ποταμού Οκαβάνγκο στη Μποτσουάνα, του οποίου οι εποχιακές πλημμύρες φέρνουν ζωή σε μια άνυδρη γη.
Φωτογραφία  Frans Lanting
Μετά τη συγκομιδή, οι αγρότες στο χωριό Tat Vien στο Βιετνάμ περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους πλέκοντας. Ο άνδρας της φωτογραφίας πουλάει από το ποδήλατό τους παγίδες φτιαγμένες από μπαμπού. "Ίσως είναι ο πιο απλός τρόπος για να πιάσεις ψάρια. Βάλε μέσα λίγο δόλωμα και μετά από λίγες ώρες μάζεψέ τα γεμάτα με ψάρια, χέλια, καβούρια."
Φωτογραφία  Ly Hoang Long
Παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο στην παραλία Praia do Farol da Barra, στη Βραζιλία. Τα ψηλά κύματα, ο ήχος της θάλασσας, τα απίστευτα χρώματα του ήλιου και οι σιλουέτες των παικτών δημιούργησαν μια πολύ όμορφη φωτογραφία.
Φωτογραφία   Florian Goppold
Οι νομάδες στα βουνά Αλτάι στη Μογγολία στην καθημερινότητά τους βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σκληρή ανοιξιάτικη χιονοθύελλα, τις χαμηλές θερμοκρασίες και τους παγωμένους ανέμους.
Φωτογραφία Tariq Sawyer
Μια γόνδολα πλέει μέσα στα νερά του φημισμένου Μεγάλου Καναλιού της Βενετίας, στο ηλιοβασίλεμα. Οι γόνδολες της Βενετίας είναι βαμμένες με μαύρο χρώμα, σύμφωνα με νόμο του 17ου αιώνα, προκειμένου να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους ευγενείς για την πιο περίτεχνη βάρκα.
Φωτογραφία  Osamah Alajmi 
Μια αιώνια τριάδα κατευθυνόμενη προς τη Xiapu, μια περιοχή στην ανατολική Κίνα. "Είναι σαν ένα παραμύθι που ζωντανεύει"! Έτσι περιγράφει ο φωτογράφος την ιδιαίτερα ατμοσφαιρική φωτογραφία του.
Φωτογραφία Jonathan Chua Kiat
Μια ομάδα γυναικών Wakhi επιστρέφει από το ημερήσιο ταξίδι της στις όχθες του ποταμού Hunza, στο Πακιστάν έχοντας συγκεντρώσει ξύλα και ξερόκλαδα για τη φωτιά και το μαγείρεμά τους.
Φωτογραφία Matthieu Paley
Την περίοδο των πλημμυρών στο Δέλτα του ποταμού Mekong στο Βιετνάμ, άγρια νούφαρα αναπτύσσονται μέσα στους ορυζώνες, που έχουν καλυφθεί με νερό. Γίνονται παραδοσιακό φαγητό, όπως σαλάτα και ξινή σούπα με ψάρια.
Φωτογραφία  Nhiem Hoang
Ένας εργάτης βαδίζει στην άκρη μιας μικρής αλμυρής λίμνης. Οι βαθμιδωτές αλυκές Salinas de Maras βρίσκονται στην Ιερή Κοιλάδα βόρεια του Κούσκο, στο Περού.
Φωτογραφία  Cedric Favero


Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Στο Πολυλίμνιο Μεσσηνίας

Το Πολυλίμνιο Μεσσηνίας είναι ένας μικρός παράδεισος της πατρίδας μας. Πρόκειται για ένα καταπράσινο σύμπλεγμα αλλεπάλληλων λιμνών και καταρρακτών και βρίσκεται στην κοινότητα Χαραυγή, στο δήμο Μεσσήνης.
Φωτογραφία MoritzP  
Συνολικά, δεκαπέντε λίμνες-του Ιταλού, η Καδούλα, η Μαυρολίμνα, η Σταθούλα, η λίμνη Πανάγος είναι μερικές από αυτές. Κάποιες καλά κρυμμένες απαιτούν γνώσεις ορειβασίας, κάποιες απρόσιτες, όταν τα νερά του ποταμού φουσκώνουν. Κάποιες άλλες προσφέρουν θέαμα απίστευτης φυσικής ομορφιάς.  Οι μικροί καταρράκτες, τα τρεχούμενα νερά και η πυκνή βλάστηση γοητεύουν τους επισκέπτες.
Φωτογραφία Nick Maverick
Φωτογραφία  micanon
Ο καταρράκτης της Κάδης, της ομορφότερης ίσως λίμνης του συμπλέγματος, δεσπόζει ανάμεσα στα μεγάλα και κοφτερά βράχια του φαραγγιού, με τα νερά του να σκάνε πάνω στην επιφάνεια της λίμνης από ύψος 25 μέτρων. Μικρά φαράγγια, όμορφοι καταρράκτες και η πλούσια βλάστηση προσφέρουν όμορφες στιγμές πεζοπορίας μέσα στη φύση, μια εμπειρία μοναδική. Οι πιο τολμηροί δεν διστάζουν να κολυμπήσουν στα γαλαζοπράσινα και κρύα νερά.
Φωτογραφία vlassisd 
Φωτογραφία  polylimnio
Φωτογραφία  MoritzP
Φωτογραφία vlassisd 
Φωτογραφία Nick Maverick
Φωτογραφία vlassisd 
Φωτογραφία Nick Maverick
Φωτογραφία MoritzP
Φωτογραφία vlassisd 
Πηγές 1 2 3

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Οι αξιοσημείωτες συνήθειες της θαλάσσιας ενυδρίδας

Η θαλάσσια ενυδρίδα είναι θηλαστικό, ιθαγενές στις ακτές του βόρειου και ανατολικού Βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού. Είναι ένα ιδιαίτερα συμπαθητικό ζώο και οι εκφράσεις του πολλές φορές μοιάζουν με τις ανθρώπινες.
Η θαλάσσια ενυδρίδα έχει κάποιες αξιοσημείωτες συνήθειες σχετικά με την αναζήτηση και την κατανάλωση τροφήςΚυνηγά με σύντομες καταδύσεις, συχνά στον βυθό. Αχινοί, μαλάκια και καρκινοειδή, μύδια και κυδώνια, αλλά και κάποια είδη ψαριών είναι τα αγαπημένα της. Χρησιμοποιεί πέτρες για να αποσπάσει το θήραμα και για να ανοίξει τα όστρακα, γεγονός που την καθιστά ένα από τα λίγα είδη θηλαστικών που χρησιμοποιούν εργαλεία. Για να ανοίξει τα σκληρά όστρακα, κοπανά την λεία της και με τα δύο πόδια σε ένα βράχο τοποθετημένο στο στήθος της. Είναι το μόνο θαλάσσιο ζώο ικανό να σηκώνει και να αναποδογυρίζει πέτρες, πράγμα το οποίο συχνά κάνει με τα μπροστινά του πόδια όταν αναζητά λεία. Επίσης, είναι το μόνο θαλάσσιο θηλαστικό που πιάνει ψάρια με τα μπροστινά του πόδια και όχι με τα δόντια.
Αν και μπορεί να κρατήσει την αναπνοή της έως και πέντε λεπτά, οι καταδύσεις της διαρκούν περίπου ένα λεπτό και όχι περισσότερο από τέσσερα. Όταν ανέβει στην επιφάνεια, η θαλάσσια ενυδρίδα τρώει ενώ επιπλέει ανάσκελα, χρησιμοποιώντας τα μπροστινά πόδια της για να σχίζει την τροφή και να την φέρνει στο στόμα της.
Φωτογραφία  "Mike" Michael L. Baird
Η μητέρα ενυδρίδα είναι πολύ αφοσιωμένη στο μικρό της.  Μία μητέρα δίνει στο βρέφος της σχεδόν συνεχή προσοχή, λικνίζοντάς το στο στήθος της μακριά από το παγωμένο νερό και περιποιούμενη προσεκτικά την γούνα του.Όταν αναζητεί τροφή, αφήνει το κουτάβι της να επιπλέει στο νερό, κάποιες φορές τυλιγμένο σε κέλπιες για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να παρασυρθεί. Αν το κουτάβι δεν κοιμάται, κλαίει δυνατά ωσότου αυτή επιστρέψει. Είναι γνωστό ότι μητέρες ενυδρίδες μεταφέρουν τα κουτάβια τους για μέρες μετά τον θάνατό τους. Η θνησιμότητα των κουταβιών είναι υψηλή, κατ᾽εκτίμηση, μόνο το 25% επιζούν στον πρώτο χρόνο.
Φωτογραφία  mlipyan
Οι θαλάσσιες ενυδρίδες έχουν την τάση να ξεκουράζονται μαζί σε ομάδες του ίδιου φύλου που καλούνται σχεδίες. Μία σχεδία συνήθως περιλαμβάνει 10 έως 100 ζώα, με τις σχεδίες αρσενικών να είναι μεγαλύτερες από αυτές των θηλυκών. Η μεγαλύτερη σχεδία που έχει παρατηρηθεί ποτέ περιελάμβανε πάνω από 2.000 θαλάσσιες ενυδρίδες. Για να μην παρασύρονται στα ανοιχτά όταν ξεκουράζονται ή τρώνε, οι θαλάσσιες ενυδρίδες τυλίγονται στις κέλπιες.
Φωτογραφία  Andrew Reding
Φωτογραφία  K Schneider
Η θαλάσσια ενυδρίδα είναι ένα είδος κλειδί, στο μεγαλύτερο μέρος της ζώνης διαβίωσής τους, ελέγχοντας τους πληθυσμούς των αχινών οι οποίοι διαφορετικά θα προκαλούσαν εκτεταμένες ζημιές στα οικοσυστήματα των δασών κελπιών (φαιοφύκη). Κατατάσσεται στα κινδυνεύοντα είδη αφού ο παγκόσμιος πληθυσμός τους έχει μειωθεί πολύ..

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Νερτέρα-το φυτό με τις κοραλλένιες χάντρες

Κοραλλένιες χάντρες, μαξιλαράκι για καρφίτσες, κοραλλένια βρύα, δάκρυα μωρού-όλα είναι κοινές ονομασίες που χρησιμοποιούνται για ένα φυτό- την νερτέρα.

Η Νερτέρα η γραναδένσειος (Nertera granadensis) είναι ένα από τα 15 είδη του γένους ανθοφόρων φυτών Νερτέρα. Το όνομα προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά, από τη λέξη νέρτερος, που σημαίνει χαμηλός. Τα φυτά του γένους έχουν έρπουσα ανάπτυξη, μόλις μερικά εκατοστά πάνω από το χώμα.
Φωτογραφία mingiweng
Φωτογραφία Diucón
Είναι ένα καλλωπιστικό φυτό και μάλιστα το μοναδικό είδος του γένους που καλλιεργείται σε εσωτερικούς χώρους. Η εμφάνισή του είναι μάλλον ασυνήθιστη. Στις αρχές του καλοκαιριού εμφανίζονται μικρά άσπρα και πράσινα ανθάκια. Αυτά θα δώσουν τη θέση τους σε μικροσκοπικούς κόκκινους ή πορτοκαλί καρπούς. Μοιάζουν με μικρά ντοματάκια ή πορτοκαλάκια. Οι λιλιπούτειοι καρποί, οι οποίοι είναι ελαφρώς δηλητηριώδεις, καλύπτουν σχεδόν όλο το φύλλωμα και διατηρούνται μέχρι τον χειμώνα. 
Φωτογραφία mingiweng
Η Νερτέρα η γραναδένσειος έχει μια ασυνήθιστα εκτεταμένη διηπειρωτική κατανομή. Απαντάται σε περιοχές του Ειρηνικού Ωκεανού, από τη νότια Χιλή και την δυτική Αργεντινή,  βόρεια προς τη Γουατεμάλα και στη Χαβάη, τη Νέα Ζηλανδία, την ανατολική Αυστραλία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, την Παπούα Νέα Γουινέα, τις Φιλιππίνες και την Ταϊβάν. Στις τροπικές περιοχές του Δυτικού Ειρηνικού ευδοκιμεί μόνο σε μεγάλα υψόμετρα.
Φωτογραφία  alex monro
Φωτογραφία University of Hawaii Museum
Φωτογραφία  Barry Hammel
Φωτογραφία  Andreas Kay

Πηγές 1 2


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...