Ανί - μια ερειπωμένη μεσαιωνική πόλη, η οποία βρίσκεται στην Τουρκία στα σύνορα με την Αρμενία. Χτισμένη σε υψόμετρο 1.464 μέτρων ήταν η πρωτεύουσα του μεσαιωνικού βασιλείου της Αρμενίας.
Φωτογραφία haigoes
Στις αρχές του 11ου αιώνα το Ανί απόκτησε τη φήμη "της πόλης με τις σαράντα πύλες" και "της πόλης με τις χίλιες και μία εκκλησίες". Στο παρελθόν ήταν σταυροδρόμι εμπορικών δρόμων. Ο δρόμος του μεταξιού, με τον οποίον γινόταν εμπόριο μεταξύ της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και της Κίνας, περνούσε από το Ανί.
Το Ανί έφτασε την ακμή κατά την μακρά βασιλεία του βασιλιά Γκαγκίκ Ι (989-1020).
Το Ανί έφτασε την ακμή κατά την μακρά βασιλεία του βασιλιά Γκαγκίκ Ι (989-1020).
Ο καθεδρικός ναός στο Ανί
Φωτογραφία Antonio
Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού
Οι δύο άνθρωποι που κάθονται μέσα στο ναό, φανερώνουν το μέγεθός του.
Φωτογραφία Bjørn Christian Tørrissen
Τα θρησκευτικά μνημεία, τα παλάτια και οι οχυρώσεις θεωρούνται από τις καλύτερες κατασκευές από τεχνική και αισθητική πλευρά στον κόσμο. Όλες οι κατασκευές στο Ανί είχαν κατασκευαστεί με το τοπικό ηφαιστειογενές πέτρωμα βασάλτη το οποίο εύκολο λαξεύεται και υπάρχει σε ποικιλία χρωμάτων, από κρεμώδες κίτρινο έως τριανταφυλλί-κόκκινο και το κατάμαυρο.
Η εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου
Φωτογραφία Ego
Στην ακμή της η πόλη είχε 150.000-200.000 κατοίκους και ανταγωνιζόταν την Κωνσταντινούπολη, την Βαγδάτη και το Κάιρο. Παρόλα τα μεγαλεία, η πόλη εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε για αιώνες.
Η εκκλησία της Αγίας Σωτηρίας
Η εκκλησία είχε διατηρηθεί σε καλό βαθμό μέχρι το 1955 όταν το ανατολικό μισό κατέρρευσε κατά την διάρκεια μιας καταιγίδας.
Φωτογραφία Ggia
Γιατί όμως ερήμωσε αυτό το πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο;;
Το Ανί λεηλατήθηκε και οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν από διάφορες στρατιές. Σελτζούκοι Τούρκοι, Κούρδοι, Μογγόλοι, Πέρσες πολιόρκησαν, κατέλαβαν, λεηλάτησαν την πόλη αυτή, από το 1072 έως και τα μέσα του 18ου αιώνα, που η πόλη τελικά εγκαταλείφθηκε.
Το Τέμενος Μινουτσίρ
Φωτογραφία Ggia
Το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, Ευρωπαίοι ταξιδιώτες ανακάλυψαν το Ανί και έγινε γνωστό στη δύση, δημοσιεύοντας περιγραφές σε επιστημονικά και ταξιδιωτικά περιοδικά.
Το 1892 οι πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές έγιναν στο Ανί, χρηματοδοτούμενες από την Ακαδημία των Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης και καθοδηγούμενες από τον Ρώσο αρχαιολόγο Νικολάϊ Μαρ. Σε μεγάλο μέρος της πόλης έγιναν ανασκαφές, μεγάλος αριθμός κτηρίων βγήκε στην επιφάνεια και έγιναν μετρήσεις οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν σε μελέτες και δημοσιεύσεις σε ακαδημαϊκά περιοδικά, οδηγοί για τα μνημεία γράφτηκαν.
Ο ναός του Αγίου Γρηγορίου
(του βασιλιά Γκαγκίγκ)
(του βασιλιά Γκαγκίγκ)
Φωτογραφία Ggia
Έγιναν επιδιορθώσεις σε κτήρια τα οποία είχαν μεγάλο κίνδυνο να κατολισθήσουν. Ένα μουσείο δημιουργήθηκε για να στεγάσει τα δεκάδες χιλιάδες ευρήματα των ανασκαφών. Το μουσείο στεγάστηκε σε δύο κτήρια, στο Τέμενος Μινουτσίχρ (Minuchihr) και σε ένα ειδικά κτισμένο πέτρινο κτήριο για το σκοπό αυτό.
Η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων
Φωτογραφία Ggia
Το Ανί σήμερα είναι μια πόλη φάντασμα, ακατοίκητη για πάνω από τρεις αιώνες και βρίσκεται μέσα σε στρατιωτική ζώνη στα σύνορα με την Αρμενία.
Η παραμέληση, οι σεισμοί, οι βανδαλισμοί, τα λατομεία, οι ερασιτεχνικές αναστηλώσεις και ανασκαφές αλλά και οι πολιτικές "πολιτισμικών εκκαθαρισμών" τα τελευταία χρόνια έχουν συμβάλει στην περαιτέρω καταστροφή των μνημείων.
Το Τέμπλο της φωτιάς
Ένα από τα αρχαιότερα μνημεία στο Ανί
Φωτογραφία Ggia
Παρόλο που η περιοχή του Ανί βρίσκεται κάτω από στρατιωτικό έλεγχο δεν υπάρχουν περιορισμοί στην επίσκεψη και ο οδηγός της Lonely Planet εκδόσεων Μαρτίου 2011 προτείνει την επίσκεψη στο Ανί ανάμεσα στα 18 καλύτερα μέρη της Τουρκίας.
Ο ναός του Αγίου Γρηγορίου των Αμπουγχανρέντς
Φωτογραφία Fragwürdig
Οι Τουρκικές αρχές έχουν δηλώσει ότι καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί ο χώρος. Τον Οκτώβριο 2010 μια έκθεση της "Global Heritage Fund" συμπεριέλαβε και το Ανί στην λίστα με τα μνημεία από όλο το κόσμο όπου κινδυνεύουν από ανεπανόρθωτη απώλεια και καταστροφή επικαλούμενη ως αίτια την ανεπαρκή διαχείριση και λεηλασία.
Η εκκλησία Κιζκαλέ (το κάστρο της κόρης)
Φωτογραφία Ggia
Φωτογραφία Ggia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου