Σε όλη την ευρασιατική στέπα, στο Καζακστάν και την Κιργιζία, αλλά και στη Μογγολία και στην Κίνα η εκπαίδευση και το κυνήγι με τους αετούς είναι μια αρχαία τέχνη. Πιο διάσημο είναι το κυνήγι με χρυσαετούς, αλλά οι άνθρωποι στις περιοχές αυτές είναι γνωστοί και για την εκπαίδευση γερακιών, όπως ο πετρίτης, το διπλοσάινο και το στεπογέρακο.
Φωτογραφία Miki Badt
Η παράδοση του κυνηγιού με χρυσαετούς ξεκίνησε από τους Khitans, ένα νομαδικό λαό από τη Μογγολία και τη Μαντζουρία, γύρω στο 960 μ.Χ. Σήμερα, οι Κοζάκοι της οροσειράς Αλτάι στη δυτική Μογγολία είναι οι μόνοι άνθρωποι-περίπου 250-που συνεχίζουν την παράδοση και κυνηγούν με χρυσαετούς.
Φωτογραφία Miki Badt
Κάθε χρόνο, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου, στην επαρχία Bayan-Olgii της δυτικής Μογγολίας πραγματοποιείται παραδοσιακό φεστιβάλ, στο οποίο έφιπποι κυνηγοί τιμούν την κληρονομιά τους και ανταγωνίζονται με τους εκπαιδευμένους χρυσαετούς τους στο κυνήγι μικρών ζώων, όπως αλεπούδες και λαγούς.
Φωτογραφία Miki Badt
Φωτογραφία Miki Badt
Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του αετού και του κυνηγού είναι ολοφάνερη, κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων. Στο πρώτο αγώνισμα, οι αετοί απελευθερώνονται από την κορυφή ενός βουνού για να πιάσουν ένα κομμάτι κρέας που κρατούν οι κυνηγοί, που καλπάζουν με τα άλογά τους. "Σκίζουν" τον αέρα πετώντας με ταχύτητα που ξεπερνά τα 300 χλμ. την ώρα. Αετοί και κυνηγοί επικοινωνούν με κραυγές. Ο πιο γρήγορος αετός είναι ο νικητής.
Φωτογραφία Miki Badt
Φωτογραφία Miki Badt
Η ταχύτητα, η ευελιξία, η ακρίβεια, αλλά και η πιο παραδοσιακή φορεσιά είναι τα κριτήρια για την απονομή του πρώτου βραβείου. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, πραγματοποιούνται ακόμα ιπποδρομίες, αγώνες τοξοβολίας και το Bushkashi-ένα άθλημα της κεντρικής Ασίας. Η σχέση κυνηγού-αετού διαρκεί 6-8 χρόνια. Μετά οι θηλυκοί αετοί, που έχουν αιχμαλωτιστεί και εκπαιδευτεί σε νεαρή ηλικία απελευθερώνονται για να αναπαραχθούν. Η ανδροκρατούμενη παράδοση εξακολουθεί και περνά στις νεώτερες γενιές και μάλιστα σήμερα κάποιοι πατέρες διδάσκουν τις κόρες τους την παραδοσιακή τεχνική.
Φωτογραφία Miki Badt
Φωτογραφία Miki Badt
Φωτογραφία Miki Badt
Η παράδοση του κυνηγιού με χρυσαετούς ξεκίνησε από τους Khitans, ένα νομαδικό λαό από τη Μογγολία και τη Μαντζουρία, γύρω στο 960 μ.Χ. Σήμερα, οι Κοζάκοι της οροσειράς Αλτάι στη δυτική Μογγολία είναι οι μόνοι άνθρωποι-περίπου 250-που συνεχίζουν την παράδοση και κυνηγούν με χρυσαετούς.
Κάθε χρόνο, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου, στην επαρχία Bayan-Olgii της δυτικής Μογγολίας πραγματοποιείται παραδοσιακό φεστιβάλ, στο οποίο έφιπποι κυνηγοί τιμούν την κληρονομιά τους και ανταγωνίζονται με τους εκπαιδευμένους χρυσαετούς τους στο κυνήγι μικρών ζώων, όπως αλεπούδες και λαγούς.
Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του αετού και του κυνηγού είναι ολοφάνερη, κατά τη διάρκεια των αγωνισμάτων. Στο πρώτο αγώνισμα, οι αετοί απελευθερώνονται από την κορυφή ενός βουνού για να πιάσουν ένα κομμάτι κρέας που κρατούν οι κυνηγοί, που καλπάζουν με τα άλογά τους. "Σκίζουν" τον αέρα πετώντας με ταχύτητα που ξεπερνά τα 300 χλμ. την ώρα. Αετοί και κυνηγοί επικοινωνούν με κραυγές. Ο πιο γρήγορος αετός είναι ο νικητής.
Η ταχύτητα, η ευελιξία, η ακρίβεια, αλλά και η πιο παραδοσιακή φορεσιά είναι τα κριτήρια για την απονομή του πρώτου βραβείου. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, πραγματοποιούνται ακόμα ιπποδρομίες, αγώνες τοξοβολίας και το Bushkashi-ένα άθλημα της κεντρικής Ασίας. Η σχέση κυνηγού-αετού διαρκεί 6-8 χρόνια. Μετά οι θηλυκοί αετοί, που έχουν αιχμαλωτιστεί και εκπαιδευτεί σε νεαρή ηλικία απελευθερώνονται για να αναπαραχθούν. Η ανδροκρατούμενη παράδοση εξακολουθεί και περνά στις νεώτερες γενιές και μάλιστα σήμερα κάποιοι πατέρες διδάσκουν τις κόρες τους την παραδοσιακή τεχνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου