Τα Quetzal είναι εντυπωσιακά χρωματιστά πτηνά που ανήκουν στην οικογένεια trogon. Η επιστημονική τους ονομασία είναι Pharomachrus mocino.
Ζουν σε δάση και δασώδεις περιοχές, κυρίως σε υγρά υψίπεδα στη Νότια και Κεντρική Αμερική και βρίσκονται υπό εξαφάνιση. Είναι πολύ σπάνιο να βρεθεί ένα quetzal, αλλά μπορεί να βρεθεί στο Μεξικό, στην Κόστα Ρίκα, στο Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Νικαράγουα και στον Παναμά. Ζει σε υψόμετρο 4000-10000 πόδια.
Έχουν πράσινο ή χρυσοπράσινο χρώμα στα φτερά, στην πλάτη,στο στήθος και στο κεφάλι και κόκκινη κοιλιά.Το θηλυκό quetzal έχει συνήθως πιο καφετί χρώμα. Αυτά τα, σε μεγάλο βαθμό μοναχικά πουλιά, τρέφονται με φρούτα, έντομα και μικρά σπονδυλωτά π.χ. βατράχους, σαύρες. Παρά το λαμπρό φτέρωμά τους, μπορεί να είναι δύσκολο να τα διακρίνει κανείς μέσα στο δάσος.
Έχουν πράσινο ή χρυσοπράσινο χρώμα στα φτερά, στην πλάτη,στο στήθος και στο κεφάλι και κόκκινη κοιλιά.Το θηλυκό quetzal έχει συνήθως πιο καφετί χρώμα. Αυτά τα, σε μεγάλο βαθμό μοναχικά πουλιά, τρέφονται με φρούτα, έντομα και μικρά σπονδυλωτά π.χ. βατράχους, σαύρες. Παρά το λαμπρό φτέρωμά τους, μπορεί να είναι δύσκολο να τα διακρίνει κανείς μέσα στο δάσος.
Τα quetzals ήταν πολύ σημαντικά για τους Ινδιάνους στο Μεξικό και την κεντρική Αμερική. Δεν ζουν στη αιχμαλωσία και για το λόγο αυτό έχουν γίνει σύμβολα της ελευθερίας. Η μεγάλη πράσινη ουρά συμβόλιζε τη γονιμότητα. Μόνο οι ευγενείς και οι ιερείς μπορούσαν να φορούν φτερά από quetzal. Οποιοσδήποτε άλλος φορούσε ή είχε σκοτώσει quetzal, μπορούσε να θανατωθεί.
Το quetzal σχετίζεται επίσης με τον Quetzalcoatl, ο οποίος είναι ο θεός του ανέμου στο Μεξικό και τοπικός ήρωας. Στις σύγχρονες μέρες η Γουατεμάλα έχει ανακηρύξει το quetzal σε εθνικό πτηνό της, λόγω της ομορφιάς του και του συμβολισμού του (σύμβολο της ελευθερίας). Επίσης, έχει ονομάσει το εθνικό της νόμισμα quetzal.
Η αποψίλωση των δασών αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την επιβίωση των quetzals, αφού οι εκτάσεις δασών συνεχώς μειώνονται. Επίσης, παγιδεύονται από τους αγρότες και πωλούνται σε Ευρωπαίους και Αμερικανούς συλλέκτες. Πολλά μουσεία και ζωολογικοί κήποι ήθελαν quetzals. Τα πουλιά όμως δεν ζουν σε αιχμαλωσία. Αυτά έχουν οδηγήσει σε μείωση του πληθυσμού τους.
Στις χώρες που ζουν τα quetzals υπάρχουν νόμοι που τα προστατεύουν. Απαγορεύεται να σκοτώσεις quetzals ή να τα αιχμαλωτίσεις. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι νόμοι δεν είναι αυστηροί και δεν εφαρμόζονται.
Σε μια προσπάθεια για τη διάσωση των quetzals έχουν δημιουργηθεί Εθνικοί Δρυμοί, όπου μπορούν να ζουν τα quetzals χωρίς να κινδυνεύουν. Ο πρώτος Εθνικός Δρυμός δημιουργήθηκε το 1972 και ονομάζεται "Guatemala Volcano Atitlan". Δυστυχώς τα πάρκα αυτά είναι μικρά, για να ανταποκριθούν στις εποχικές μεταναστεύσεις των quetzals. Ο τουρισμός βοηθά τα πάρκα αυτά να γίνουν πιο πλούσια, με αποτέλεσμα περισσότερη γη για τα quetzals.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου