Στη φωτογραφία βλέπετε ένα πυριτικό ορυκτό που ονομάζεται γρανάτης. Το όνομα γρανάτης προέρχεται από τη λατινική λέξη "grantum", η οποία αποδίδεται ως «ρόδι». Η ονομασία αποδόθηκε λόγω της ομοιότητας των κρυστάλλων με τους σπόρους του καρπού τόσο σε σχήμα όσο και σε χρώμα.
Οι γρανάτες είναι μια ομάδα πυριτικών ορυκτών. Η ευρεία αντίληψη είναι ότι όλοι οι γρανάτες είναι κόκκινοι, όπως ο γροσουλάριος που βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.
Φωτογραφία The Resistance
Αυτό όμως δεν αληθεύει. Τα περισσότερα μέλη έχουν πράγματι ως χρώμα αποχρώσεις του ερυθρού, ωστόσο παρατηρούνται χρώματα, όπως το κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μοβ, καφέ, μπλε, μαύρο, ροζ και άχρωμο. Ο πιο σπάνιος είναι ο μπλε γρανάτης που ανακαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στη Μαδαγασκάρη.
Ένας από τους πιο σπάνιους γρανάτες είναι και ο ουβαροβίτης με λαμπρό σμαραγδοπράσινο χρώμα.
Αυτό όμως δεν αληθεύει. Τα περισσότερα μέλη έχουν πράγματι ως χρώμα αποχρώσεις του ερυθρού, ωστόσο παρατηρούνται χρώματα, όπως το κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μοβ, καφέ, μπλε, μαύρο, ροζ και άχρωμο. Ο πιο σπάνιος είναι ο μπλε γρανάτης που ανακαλύφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, στη Μαδαγασκάρη.
Ένας από τους πιο σπάνιους γρανάτες είναι και ο ουβαροβίτης με λαμπρό σμαραγδοπράσινο χρώμα.
Όλα τα είδη των γρανατών έχουν παρόμοιες φυσικές ιδιότητες και κρυσταλλική μορφή, αλλά διαφέρουν ως προς τη χημική σύνθεση. Πολλά είδη γρανατών έχουν την ιδιότητα να αλλάζουν χρώμα. Στο φως της ημέρας, το χρώμα μπορεί να είναι μια απόχρωση του πράσινου, μπεζ, καφέ, γκρι και μπλε, αλλά υπό το φως πυρακτώσεως, εμφανίζεται ένα κοκκινωπό ή μωβ-ροζ χρώμα
Ο σπεσσάρτινος με πορτοκαλί-κίτρινο χρώμα έχει βρεθεί στη Μαδαγασκάρη και αποκαλείται γρανάτης μανδαρίνος. Στο Κολοράντο και το Μέιν των ΗΠΑ έχει ανευρεθεί με βιολετί-κόκκινο χρώμα.
Οι γρανάτες ανευρίσκονται σχεδόν παντού στον κόσμο. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι αρχαίοι Έλληνες, αλλά και ιθαγενείς της Αμερικής, όπως οι Αζτέκοι, χρησιμοποιούσαν τους γρανάτες για την κατασκευή κοσμημάτων. Σύμφωνα με το εβραϊκό Ταλμούδ ένας γρανάτης τεραστίων διαστάσεων φώτιζε την κιβωτό του Νώε κατά τη διάρκεια του κατακλυσμού. Από τότε θεωρείται ένα πετράδι κατάλληλο για ταξιδιώτες.
Ο ανδραδίτης απαντάται σε πολλές περιοχές και σε διαφορετικά χρώματα-μαύρο, οπότε ονομάζεται μελανίτης, κιτρινοπράσινο και έντονο πράσινο, οπότε ονομάζεται αδαμαντοειδής και χρησιμοποιείται ως ημιπολύτιμος λίθος.
Το πυρωπό πήρε το όνομά του από το κόκκινο χρώμα του. Οι πιο εντυπωσιακοί κρύσταλλοι πυρωπού προέρχονται από την Ρωσία και την Νότια Αφρική και χρησιμοποιούνται στην κοσμηματοποιία.
Λόγω της υψηλής σκληρότητάς τους οι γρανάτες χρησιμοποιούνται κυρίως ως λειαντικά μέσα. Οι πολύ διαυγείς και έγχρωμες ποικιλίες χρησιμοποιήθηκαν από την αρχαιότητα στην κοσμηματοποιία, ενώ είναι και αντικείμενο συλλογής από συλλέκτες ορυκτών.
Ο αλμανδίνης είναι ο πιο κοινός από όλους τους γρανάτες και αυτός που χρησιμοποιείται περισσότερο στην κοσμηματοποιία. Το χρώμα του ποικίλλει από ροζ έως καστανόμαυρο. Στη Βραζιλία υπάρχουν δείγματα με όμορφο κόκκινο χρώμα του ρουμπινιού.
Φωτογραφία Didier Descouens
Ο γρανάτης συμβολίζει την πίστη, το θάρρος και την ειλικρίνεια. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι είναι η πέτρα που προστατεύει τους πολεμιστές και συχνά την τοποθετούσαν στις ασπίδες τους, για να προστατευτούν από το κακό και την καταστροφή. Την ονόμαζαν "πέτρα του πολεμιστή". Θεωρείται ότι αποβάλλει την αρνητικότητα, φέρνει σταθερότητα στις φιλίες κι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Ο γρανάτης συμβολίζει την πίστη, το θάρρος και την ειλικρίνεια. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι είναι η πέτρα που προστατεύει τους πολεμιστές και συχνά την τοποθετούσαν στις ασπίδες τους, για να προστατευτούν από το κακό και την καταστροφή. Την ονόμαζαν "πέτρα του πολεμιστή". Θεωρείται ότι αποβάλλει την αρνητικότητα, φέρνει σταθερότητα στις φιλίες κι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου