Φωτογραφία Dmotti
Το οροπέδιο Sella
Οι Δολομίτες είναι ένα σύμπλεγμα βουνών της βορειοανατολικής Ιταλίας. Εκτείνονται από τον ποταμό Adige στα δυτικά, μέχρι την κοιλάδα Piave στα ανατολικά. Τα βόρεια και τα νότια σύνορα ορίζονται από τις κοιλάδες Puster και Sugana.
Ένα Εθνικό Πάρκο και άλλα περιφερειακά πάρκα βρίσκονται στους Δολομίτες-τεράστιες εκτάσεις με δάση, βιότοπους και άγρια ζώα.
Τον Αύγουστο του 2009 ανακηρύχθηκαν από την ΟΥΝΕΣΚΟ φυσική κληρονομιά.
Τον Αύγουστο του 2009 ανακηρύχθηκαν από την ΟΥΝΕΣΚΟ φυσική κληρονομιά.
Φωτογραφία Gdr
Monte Civetta (3.220 μέτρα)
Φωτογραφία Chensinyan
Θέα από το πέρασμα Pordoi
Το όνομά τους οφείλεται στον Γάλλο γεωλόγο Deodat Gratetde Dolomieau, ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το ανθρακικό ορυκτό "δολομίτη". Ο δολομίτης αποτελεί κυρίαρχο συστατικό του ομώνυμου πετρώματος, το οποίο είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο, σχηματίζοντας ολόκληρα τμήματα όρεων.
Από αυτό το πέτρωμα έχουν σχηματιστεί οι Δολομιτικές Άλπεις και αυτό είναι υπεύθυνο για το χαρακτηριστικό σχήμα και χρώμα των βουνών αυτών.
Από αυτό το πέτρωμα έχουν σχηματιστεί οι Δολομιτικές Άλπεις και αυτό είναι υπεύθυνο για το χαρακτηριστικό σχήμα και χρώμα των βουνών αυτών.
Φωτογραφία Kazu89
Η λίμνη Carezza
Φωτογραφία Kiban
Marmolata-το ψηλότερο βουνό των Δολομιτικών Άλπεων (3.343 μέτρα)
Η περιοχή αυτή ήταν τμήμα της "θάλασσας της Τιθύος", απόλυτα υπαρκτής σύμφωνα, με τα γεωλογικά δεδομένα, με κοραλλιογενείς ατόλες, υφάλους και άλλους απίστευτους σχηματισμούς. Γεωλογικές ανακατατάξεις, εκρήξεις ηφαιστείων, στερεοποιημένη λάβα, ιζήματα έδωσαν σώμα και μορφή στα μεγαλειώδη αυτά βουνά, τα πιο όμορφα γλυπτά της Ευρώπης. Οι παγετώνες ολοκλήρωσαν αργότερα το έργο λαξεύοντας στην κυριολεξία, στον ήλιο και στο φως τις επιφάνειες των "χλωμών βουνών", όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι εξαιτίας του ανοιχτού γκρίζου χρώματος που έχουν.
Η περιοχή αυτή ήταν τμήμα της "θάλασσας της Τιθύος", απόλυτα υπαρκτής σύμφωνα, με τα γεωλογικά δεδομένα, με κοραλλιογενείς ατόλες, υφάλους και άλλους απίστευτους σχηματισμούς. Γεωλογικές ανακατατάξεις, εκρήξεις ηφαιστείων, στερεοποιημένη λάβα, ιζήματα έδωσαν σώμα και μορφή στα μεγαλειώδη αυτά βουνά, τα πιο όμορφα γλυπτά της Ευρώπης. Οι παγετώνες ολοκλήρωσαν αργότερα το έργο λαξεύοντας στην κυριολεξία, στον ήλιο και στο φως τις επιφάνειες των "χλωμών βουνών", όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι εξαιτίας του ανοιχτού γκρίζου χρώματος που έχουν.
Φωτογραφία Hanno
Το πέρασμα Gardena στο νότιο Τιρόλο
Φωτογραφία Much89
Antelao-η δεύτερη ψηλότερη κορυφή (3.262 μέτρα)
Είναι ένας από τους πλέον αξιόλογους τουριστικούς προορισμούς της Ευρώπης, χειμώνα-καλοκαίρι, αληθινό παράδεισο αλπινιστών και οδοιπόρων.
Χιλιάδες άνθρωποι απ' όλες τις μεριές του κόσμου δεν διστάζουν να αναρριχηθούν στις απότομες πλαγιές τους, να διασχίσουν κοιλάδες με άρωμα αγριολούλουδου, να κατασκηνώσουν σε αλπικές λίμνες και ποτάμια.
Σκι κατά τους χειμερινούς μήνες, ορειβασία, πεζοπορία, αναρρίχηση, άλματα βάσης, αλεξίπτωτο πλαγιάς καθώς και αιωροπτερισμός το καλοκαίρι, στο τέλος της άνοιξης και στις αρχές του φθινοπώρου.
Χιλιάδες άνθρωποι απ' όλες τις μεριές του κόσμου δεν διστάζουν να αναρριχηθούν στις απότομες πλαγιές τους, να διασχίσουν κοιλάδες με άρωμα αγριολούλουδου, να κατασκηνώσουν σε αλπικές λίμνες και ποτάμια.
Σκι κατά τους χειμερινούς μήνες, ορειβασία, πεζοπορία, αναρρίχηση, άλματα βάσης, αλεξίπτωτο πλαγιάς καθώς και αιωροπτερισμός το καλοκαίρι, στο τέλος της άνοιξης και στις αρχές του φθινοπώρου.
Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου διοργανώνεται αγώνας δρόμου με ποδήλατα, σε μια διαδρομή που καλύπτει επτά ορεινά περάσματα των Δολομιτών.
Φωτογραφία Noclador
Το πέρασμα Campolongo στο Τρεντίνο
Φωτογραφία Ciwi
Το Langkofel (3.181 μέτρα) στο νότιο Τιρόλο
Φωτογραφία Pini
Οι πύργοι Vajolet
Ο μαγικός αυτός τόπος περιβάλλεται από ένα θρύλο, που λέει: κάποτε ζούσαν εδώ ξωτικά, νεράιδες και νάνοι, που είχαν κρύψει τους θησαυρούς τους στις κορυφές των βουνών. Ένας από αυτούς ήταν οι περίφημοι ροδώνες με τα κόκκινα τριαντάφυλλα, που κάλυπταν και καλύπτουν ολόκληρες περιοχές πιο χαμηλά.
Οι άνθρωποι όμως της πεδιάδας τους ανακάλυψαν. Τότε οι νάνοι για να τους τιμωρήσουν μετέτρεψαν αρκετούς ροδώνες σε βράχια και έκαναν τους ανθρώπους να μην μπορούν να τους δουν, ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα. Ξέχασαν όμως την ώρα που δύει ο ήλιος, όταν απλώνεται στις ράχες εκείνο το κοκκινωπό χρώμα. Έτσι οι ροδώνες ξαναζωντάνεψαν και το φαινόμενο αυτό σήμερα λέγεται "Enrosadura".
Οι άνθρωποι όμως της πεδιάδας τους ανακάλυψαν. Τότε οι νάνοι για να τους τιμωρήσουν μετέτρεψαν αρκετούς ροδώνες σε βράχια και έκαναν τους ανθρώπους να μην μπορούν να τους δουν, ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα. Ξέχασαν όμως την ώρα που δύει ο ήλιος, όταν απλώνεται στις ράχες εκείνο το κοκκινωπό χρώμα. Έτσι οι ροδώνες ξαναζωντάνεψαν και το φαινόμενο αυτό σήμερα λέγεται "Enrosadura".
Θέαμα απλώς μαγικό!!
Φωτογραφία Merlo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου