Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Η κοιλάδα με τους θερμοπίδακες στη Ρωσία

Οι θερμοπίδακες ή γκέιζερ είναι ένα είδος θερμών πηγών που περιοδικά "εκρήγνυνται" και εκτοξεύουν στήλες θερμού νερού και ατμού. Για τη δημιουργία ενός θερμοπίδακα απαιτούνται πολύ ιδιαίτερες γεωλογικές συνθήκες και για το λόγο αυτό υπάρχουν λίγοι σε όλο τον κόσμο, γύρω στους 1.000.
Φωτογραφία Adreas Tille
Οι περισσότεροι θερμοπίδακες στον κόσμο βρίσκονται κυρίως σε τρεις περιοχές της Γης: στις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται το περίφημο Yellowstone, στη Νέα Ζηλανδία και στην Ισλανδία. Εκτός από αυτές τις περιοχές, θερμοπίδακες υπάρχουν και στη Ρωσία, στη Χιλή, στην Πολυνησία κ.ά., περιορισμένης όμως έκτασης.
Φωτογραφία Brocken Inaglory
Στη Ρωσία, στη χερσόνησο Kamchatka βρίσκεται μια περιοχή με τη δεύτερη μεγαλύτερη συγκέντρωση θερμοπιδάκων στον κόσμο, η οποία είναι η μοναδική στην Ευρασία. 
Ονομάζεται "Η κοιλάδα με τους θερμοπίδακες". 
Φωτογραφία Robert Nunn
Η περιοχή ανακαλύφτηκε και εξερευνήθηκε το 1941 από την γεωλόγο Τατιάνα Ουστίνοβα, η οποία έδωσε τα ονόματα στους πιο ισχυρούς και εντυπωσιακούς θερμοπίδακες. 
 Ωστόσο, συστηματική έρευνα της περιοχής ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. 
Φωτογραφία eriagn
Η κοιλάδα σχηματίστηκε λόγω της έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας και περιλαμβάνει περίπου 200 θερμοπίδακες και θερμές πηγές. Πρέπει εδώ να αναφέρω ότι, η χερσόνησος Kamchatka περιλαμβάνει τα "Ηφαίστεια της Kamchatka". Αυτά είναι μια σειρά από 160 περίπου ηφαίστεια, εκ των οποίων τα 29 είναι ενεργά. 
Φωτογραφία CityofpK
Η θερμοκρασία στην κοιλάδα, στα 500 μέτρα κάτω από το έδαφος της καλντέρας, έχει μετρηθεί στους 250 °C. Ο μεγαλύτερος θερμοπίδακας ονομάζεται "Γίγαντας" (Velican), ο οποίος μπορεί να εκτοξεύει πίδακα νερού σε ύψος 40 μέτρων. Υπάρχουν πίδακες που εκρήγνυνται κάθε 10-15 λεπτά, ενώ άλλοι κάθε 4-5 ώρες.
Φωτογραφία eriagn
Στις 3 Ιουνίου 2007, μια μεγάλη κατολίσθηση έπληξε την κοιλάδα. Ένα τεράστιο κύμα λάσπης και πέτρας κάλυψε τα δύο τρίτα της περιοχής. Η φυσική καταστροφή ήταν τεράστια και μη αναστρέψιμη. Οι μισοί περίπου θερμοπίδακες θάφτηκαν κάτω από λάσπη.
Φωτογραφία CityofpK
Παλαιότερα, στις 4 Οκτωβρίου 1981 η κοιλάδα είχε πληγεί ξανά και πάλι από φυσική καταστροφή. Ο τυφώνας Έλσα προκάλεσε δυνατές βροχές και η στάθμη του ποταμού Geysernaya ανέβηκε αρκετά μέτρα. Ένα δυνατό ρεύμα λάσπης και βράχων κατέστρεφε στο πέρασμά του τα πάντα. Ο θερμοπίδακας Bolshaya Pechka (Μεγάλος Φούρνος) καταστράφηκε εντελώς και η θερμή πηγή Malakhitovi Grot, που ήταν το στολίδι της κοιλάδας, υπέστη σοβαρές ζημιές.
Φωτογραφία eriagn
Η κοιλάδα με τους θερμοπίδακες μπορεί να γλύτωσε από τις φυσικές καταστροφές που την έπληξαν, δεν θα γλύτωνε όμως από την ανθρώπινη παρέμβαση. Αν από το 1967  δεν είχαν τεθεί περιορισμοί στις επισκέψεις τουριστών  και δεν είχαν εντελώς απαγορευθεί το 1977, τώρα η κοιλάδα θα ήταν σε άθλια κατάσταση. Καθένας επισκέπτης θεωρούσε σκόπιμο να παίρνει ένα σουβενίρ από την κοιλάδα.
Φωτογραφία eriagn
Η κοιλάδα με τους θερμοπίδακες είναι ακόμα ζωντανή και αποτελεί πόλο έλξης τουριστών και επιστημόνων. Δέχεται βέβαια περιορισμένο αριθμό επισκεπτών, περίπου 3000 ετησίως. 
Είναι ένας μικρός φυσικός θησαυρός. Το γεγονός ότι βρίσκεται σε μια από τις πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, κρυμμένη από τη φύση ανάμεσα στα βουνά της Kamchatka, ίσως αποτελεί έναν παράγοντα που θα βοηθήσει στη διαφύλαξή του.
Φωτογραφία CityofpK
Φωτογραφία CityofpK
Φωτογραφία CityofpK
Πηγές 1 2 3 4

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...