Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Λαγομηλιά ή "η σκούπα του χασάπη"

Η Λαγομηλιά ή Ρούσκος ο κεντρωτός (Ruscus aculeatus) είναι ένας αγκαθωτός αειθαλής θάμνος, που φτάνει σε ύψος έως ένα μέτρο και απαντά στα δάση της Ελλάδας και της Βαλκανικής, καθώς και στην Δυτική Ασία. Χαρακτηρίζεται από τους σφαιρικούς κόκκινους καρπούς του, που συνδέονται με τα φύλλα του με έναν μικρό μίσχο. Αυτό το χαρακτηριστικό δίνει στο φυτό μια παράξενη εμφάνιση. Στην πραγματικότητα, τα φύλλα του είναι διακλαδώσεις, μερικά τροποποιημένα στελέχη, σε σχήμα λογχοειδές, με μυτερές αγκαθωτές άκρες. 
Τα άνθη του είναι πρασινωπά και ελάχιστα ευδιάκριτα. Οι καρποί του ωριμάζουν το φθινόπωρο, ωστόσο μένουν προσκολλημένοι στο φυτό όλο το χειμώνα και αυτή είναι η αιτία που το φυτό αυτό συλλέγεται σαν διακοσμητικό για να χρησιμοποιηθεί σε χριστουγεννιάτικες συνθέσεις. Ο καρπός του χρησιμοποιείται επίσης και ως φαρμακευτικό βότανο.
Στα αγγλικά, η λαγομηλιά είναι γνωστή ως "η σκούπα του χασάπη" (Butcher's Broom)Λέγεται ότι ιδιαίτερα οι χασάπηδες χρησιμοποιούσαν σκούπες που έφτιαχναν από ώριμα κλαδιά για να καθαρίσουν τα υπολείμματα από τα σφάγια.
Πηγές 1 2


2 σχόλια:

  1. ΡΟΥΣΚΟΥΣ ΡΙΖΑ ΕΥΡΩΠΗΣ
    Ο Ρούσκος ο κεντρωτός , γνωστός λαϊκά και σαν Λαγομηλιά, είναι ένας αρκετά κοινός, αειθαλής θάμνος της οικογένειας των Λιλιειδών, ενδημικός στις μεσογειακές περιοχές από τις Αζόρες μέχρι το Ιράν. Είναι ένας πολυετής θάμνος ύψους 25 μέχρι 100 εκατ., ο οποίος εμφανίζει θηλυκό και αρσενικό γένος σε δύο διαφορετικά φυτά και τα δύο γένη έχουν λεία, στρογγυλά σκουρο-πράσινα στελέχη. Ο ρούσκος επίσης έχει μεγάλη ιστορία για τη χρήση του στη βοτανική ιατρική. Κατά τον πρώτο αιώνα ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως καθαρτικό και διουρητικό. Το δέκατο έβδομο αιώνα ο βοτανολόγος Nicholas Culpeper πρότεινε ένα αφέψημα από τη ρίζα για πόση και ένα κατάπλασμα από τους καρπούς και τα φύλλα για να διευκολύνει το δέσιμο των σπασμένων οστών. Όμως, το φάρμακο αυτό δεν έγινε ποτέ δημοφιλές ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Αμερική και σπάνια σημειώνεται στις επίσημες φαρμακευτικές αναφορές. Ο ρούσκος δεν χρησιμοποιείται σήμερα πολύ, αλλά θεωρείται ότι έχει θετική επίδραση στους κιρσούς και τις αιμορροΐδες, Στην ευρωπαϊκή παράδοση, τα υπέργεια τμήματα αλλά και η ρίζα συνιστούνται σαν διουρητικά και καθαρτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΡΟΥΣΚΟΥΣ ΡΙΖΑ ΕΥΡΩΠΗΣ
    Ο Ρούσκος ο κεντρωτός , γνωστός λαϊκά και σαν Λαγομηλιά, είναι ένας αρκετά κοινός, αειθαλής θάμνος της οικογένειας των Λιλιειδών, ενδημικός στις μεσογειακές περιοχές από τις Αζόρες μέχρι το Ιράν. Είναι ένας πολυετής θάμνος ύψους 25 μέχρι 100 εκατ., ο οποίος εμφανίζει θηλυκό και αρσενικό γένος σε δύο διαφορετικά φυτά και τα δύο γένη έχουν λεία, στρογγυλά σκουρο-πράσινα στελέχη. Ο ρούσκος επίσης έχει μεγάλη ιστορία για τη χρήση του στη βοτανική ιατρική. Κατά τον πρώτο αιώνα ο Διοσκουρίδης το αναφέρει ως καθαρτικό και διουρητικό. Το δέκατο έβδομο αιώνα ο βοτανολόγος Nicholas Culpeper πρότεινε ένα αφέψημα από τη ρίζα για πόση και ένα κατάπλασμα από τους καρπούς και τα φύλλα για να διευκολύνει το δέσιμο των σπασμένων οστών. Όμως, το φάρμακο αυτό δεν έγινε ποτέ δημοφιλές ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Αμερική και σπάνια σημειώνεται στις επίσημες φαρμακευτικές αναφορές. Ο ρούσκος δεν χρησιμοποιείται σήμερα πολύ, αλλά θεωρείται ότι έχει θετική επίδραση στους κιρσούς και τις αιμορροΐδες, Στην ευρωπαϊκή παράδοση, τα υπέργεια τμήματα αλλά και η ρίζα συνιστούνται σαν διουρητικά και καθαρτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...