10 από τα ομορφότερα χωριά της Γαλλίας

Με την εγγραφή αυτή θα ταξιδέψουμε στη Γαλλία. 

Θα γνωρίσουμε μερικά από τα πιο όμορφα χωριά του, που έχουν συμπεριληφθεί στη "Λίστα με τα ομορφότερα χωριά της Γαλλίας". Η λίστα αυτή δημιουργήθηκε από μια ανεξάρτητη ένωση, και περιλαμβάνει συνολικά 152 χωριά.
Ας δούμε δέκα από αυτά.

Eguisheim 

Το ταξίδι ξεκινάει από ένα χωριό που βρίσκεται στην Αλσατία, στην βορειοανατολική Γαλλία. Είναι, σε μεγάλο βαθμό, γερμανόφωνο χωριό και παράγει κρασί υψηλής ποιότητας. Η ανθρώπινη παρουσία υπάρχει από την παλαιολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν οι ανασκαφές. Το κέντρο του χωριού δέχεται πολλούς τουρίστες, αφού "ο δρόμος του κρασιού" στην Αλσατία περνά από εδώ.

Φωτογραφία Mschlindwein

Πηγή φωτογραφίας

Beynac-et-Cazenac

Στη νοτιοδυτική Γαλλία θα συναντήσουμε το χωριό αυτό και το Château de Beynac, το μεσαιωνικό κάστρο του. Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα και από τα πιο γνωστά στην περιοχή. Σκαρφαλωμένο πάνω σε έναν ασβεστολιθικό βράχο δεσπόζει στο χωριό και στη βόρεια όχθη του ποταμού Dordogne.

Φωτογραφία  Manfred Heyde

Πηγή φωτογραφίας

Monpazier 

Παραμένουμε στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου συναντάμε το χωριό Monpazier. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και οι κάτοικοί της ονομάζονται Monpaziérois. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο ποταμός Dordogne και το Château de Biron, ένα κάστρο του 12ου αιώνα.

Φωτογραφία  Manfred Heyde

Φωτογραφία  jpazam

Crissay-sur-Manse

Στην κεντρική Γαλλία βρίσκεται το χωριό αυτό. Τα σπίτια του είναι χτισμένα από λευκό ασβεστόλιθο. Βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Manse.
Τα ερείπια του κάστρου του 15ου αιώνα και η εκκλησία του Saint Maurice αποτελούν τα βασικά αξιοθέατα του χωριού. Τα μικρά σπίτια του, χτισμένα με την άσπρη πέτρα της περιοχής, με επικλινείς στέγες και τα στενά δρομάκια του το χαρακτηρίζουν.

Φωτογραφία  Gilbertus

Φωτογραφία Olivier Ffrench

Collonges-la-Rouge

Το χωριό αυτό είναι εξολοκλήρου χτισμένο από κόκκινο ψαμμίτη και υπάρχει από τον 8ο αιώνα. Οι κάτοικοί του ονομάζονται Collongeois. Ένα πολύ όμορφο χωριό και δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Έχει πολλά αξιόλογα μνημεία, όπως η εκκλησία του Αγίου Πέτρου (12ου αιώνα), αρκετά μεγάλα σπίτια που χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα κ.ά.

Φωτογραφία  Alertomalibu

Πηγή φωτογραφίας
Bruniquel 
Πάμε στη νότια Γαλλία και βρίσκουμε ένα μικρό, οχυρωμένο χωριό, με 561 κατοίκους. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 250 μέτρων από τον ποταμό Aveyron. Το χωριό είναι ένα γραφικό μείγμα από παλιά, ροζ πέτρα και κόκκινο κεραμίδι. Οι μεσαιωνικές πύλες και τα αμυντικά τείχη δεσπόζουν. Δύο φεουδαρχικά μεσαιωνικά κάστρα υπάρχουν στο χωριό.

Φωτογραφία  Ceridwen

Φωτογραφία  Ceridwen
Gordes 
Νοτιοδυτικά βρίσκεται το πανέμορφο αυτό χωριό, χτισμένο στην νότια άκρη του λόφου Plateau de Vaucluse. Οι κάτοικοι του ονομάζονται Gordiens. Στενά, λιθόστρωτα σοκάκια περνούν ανάμεσα στα ψηλά σπίτια, που είναι φτιαγμένα από άσπρη και γκρίζα πέτρα.

Φωτογραφία  Crazy farmer

Πηγή φωτογραφίας
Montrésor 
Το Montrésor βρίσκεται στην κεντρική Γαλλία, δίπλα στις όχθες του ποταμού Indrois. Ένα χωριό που σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο. Δεσπόζει το κάστρο του, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, χτισμένο πάνω σ' έναν βράχο. Είναι σαν να μην έχει αγγίξει ο χρόνος τους τοίχους, τους πύργους και την πύλη του, τα οποία έχουν παραμείνει ανέπαφα.

Φωτογραφία  Manfred Heyde

Πηγή φωτογραφίας
Autoire 

Άλλο ένα πανέμορφο χωριό της νοτιοδυτικής Γαλλίας. Βρίσκεται σε μια κοιλάδα με αμπέλια και οπωροφόρα δέντρα, δασώδεις λόφους, στην οποία δεσπόζουν επιβλητικοί βράχοι ασβεστόλιθου. Πανέμορφα παραδοσιακά σπίτια, με επικλινείς στέγες και καφέ κεραμίδια.

Φωτογραφία  Christophe.Finot

Πηγή φωτογραφίας
Château-Chalon
Στην παραδοσιακή επαρχία  Franche-Comté της ανατολικής Γαλλίας βρίσκεται το χωριό αυτό. Τα απομεινάρια ενός κάστρου του 13ου αιώνα και η αρχαία πύλη του οχυρού είναι από τα βασικά του αξιοθέατα. Βρίσκεται υπερυψωμένο με μια υπέροχη θέα προς τους αμπελώνες της Jura, που χρονολογούνται από τη Ρωμαϊκή εποχή.

Φωτογραφία  PRA

Φωτογραφία  Naru Kenji

Πηγή

Το Φαράγγι της Σαμαριάς-το μεγαλύτερο και ομορφότερο της Ευρώπης

Το φαράγγι της Σαμαριάς βρίσκεται στην Κρήτη, στο νομό Χανίων.

Πρόκειται για το ομορφότερο και επιβλητικότερο φαράγγι της Ευρώπης. 
Είναι επίσης και το μεγαλύτερο με μήκος 18 χιλιόμετρα.
Ξεκινάει από το Ξυλόσκαλο (υψόμετρο 1.227 μέτρα), στο οροπέδιο του Ομαλού και καταλήγει στο παραθαλάσσιο χωριό Αγία Ρούμελη στη νότια Κρήτη.

Φωτογραφία  Lapplaender

Το όνομά του το πήρε από το εγκαταλελειμμένο σήμερα χωριό της Σαμαριάς, που με τη σειρά του οφείλει το όνομα στην εκκλησία της Οσίας Μαρίας. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε κρησφύγετο επαναστατών και του τοπικού πληθυσμού.

Είναι Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας από το 1962.  Σκοπός ήταν να προστατευθούν στα 48.500 στρέμματα της έκτασης του τα σημαντικά και ιδιόμορφα στοιχεία που συνθέτουν την συναρπαστική φυσιογνωμία της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής. Επίσης έχει βραβευθεί με το Εθνικό Δίπλωμα προστασίας της φύσης (1971) και έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και καταφύγιο Άγριας Ζωής (1973).

Φωτογραφία  Lapplaender

Φιλοξενεί πολλά ενδημικά είδη πουλιών και ζώων, το πιο γνωστό από τα οποία είναι ο κρητικός αίγαγρος γνωστός και σαν κρι-κρι. Ακόμα εδώ ζει ο κρητικός ασβός ή άρκαλος, το κρητικό κουνάβι ή ζούριδα, ο κρητικός αγαθαποντικός, η κρητική νυφίτσα ή καλογιαννού κ.ά. Επίσης μπορεί κανείς να δει να πετούν όρνια και γυπαετοί-από τα πιο σπάνια και απειλούμενα πουλιά στην Ευρώπη. Πολύ πιθανόν ακόμα να δει σπιζαετούς και χρυσαετούς.

Φωτογραφία  ctsnow

Αναφέρεται ότι υπάρχουν 450 είδη φυτών και σύμφωνα με το νόμο δεν επιτρέπεται να αφαιρεθεί ούτε ένα λουλούδι. Τα 70 περίπου από αυτά είναι ενδημικά είδη, όπως ο δίκταμος, ο έβενος, η αμπελιτσιά και η τραχεία Πεύκη η κρητική. Το βούπλευρο και η μυοσοτύς ζουν αποκλειστικά στο φαράγγι. Η ονοβρύς, το ελίχρυσο και το κεφαλάνθηρο είναι από τα πολύ σπάνια, που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. 

Φωτογραφία  Stuart McLeman

Μεγάλη είναι εδώ η ποικιλία των βιότοπων-περιοχών όπου ζουν, αναπαράγονται και εξελίσσονται οι μορφές της άγριας ζωής. 
Ο κάθε ένας έχει τις ιδιαιτερότητές του από άποψη γεωμορφολογίας, κλίματος, εδάφους, φυτών και ζώων: τα ορεινά λιβάδια, τα σπήλαια, τα δάση από σφαντάμια, από πεύκα ή από κυπαρίσσια, οι ορθοπλαγιές και οι πετροπλαγιές, οι πουρναρότοποι και οι φρυγανότοποι, τα τρεχούμενα νερά και οι όχθες τους, οι περιοχές με χαρουπιές, σχίνους και πικροδάφνες.

Φωτογραφία  DAMFAST

 Είναι απίστευτα γοητευτική η συνεχής τους εναλλαγή. Στους βιότοπους αυτούς συγκαταλέγονται και εκείνοι που δέχονται, πιο έντονα την ανθρώπινη επίδραση, όπως ο οικισμός της Σαμαριάς και τα σημεία γύρω από το κεντρικό μονοπάτι. Κάθε χρόνο περισσότεροι από τριακόσιες χιλιάδες φυσιολάτρες από όλο τον κόσμο το διαβαίνουν. Είναι μια εμπειρία που κάθε επισκέπτης των Χανίων πρέπει να ζήσει. Η διάσχισή του διαρκεί 6 έως 8 ώρες και συνίσταται να γίνεται με οργανωμένες εκδρομές. Η είσοδος του φαραγγιού βρίσκεται στην τοποθεσία Ξυλόσκαλο, που είναι και το υψηλότερο σημείο του οροπεδίου του Ομαλού. Από εκεί ξεκινά μια μαγευτική διαδρομή. Τα τοπία εναλλάσσονται και η φύση αποκαλύπτει το μεγαλείο της. Αιωνόβια κυπαρίσσια και τεράστια δένδρα, πηγές με κρυστάλλινο πόσιμο νερό, θεόρατοι βράχοι και πανύψηλα βουνά (2.000 μέτρα), μαγεύουν κάθε πεζοπόρο. 

Φωτογραφία  JuanJ

Στη μέση περίπου της διαδρομής βρίσκεται το χωριό Σαμαριά, που σήμερα είναι ακατοίκητο. Κατά τη διάρκεια της ξεχωριστής αυτής διαδρομής υπάρχουν και πολλά στενώματα, που ονομάζονται "πόρτες". Το στενότερο, γνωστό ως Σιδερόπορτα, έχει πλάτος τρία μέτρα και το κατακόρυφο ύψος των δύο πλευρών φτάνει μέχρι και τα 700 μέτρα. 

Φωτογραφία  Lapplaender

Τοπία άγρια και απειλητικά που όμως αξίζει να δεις. Το τέλος της διαδρομής καταλήγει σ’ έναν σε ένα ξερό χείμαρρο. Τότε το φαράγγι «ανοίγει» και φανερώνει ένα άλλο έρημο χωριό, την Αγία Ρούμελη. Εκεί, είναι και η έξοδος του φαραγγιού προς το Λιβυκό πέλαγος.

Φωτογραφία DAMFAST

Φωτογραφία  JuanJ

Πηγές  1  2  3

Η μυστηριώδης λίμνη με τους 600 σκελετούς

  Η Roopkund, γνωστή ως η "λίμνη των σκελετών", αποτελεί ένα μέρος γεμάτο από άλυτους γρίφους. Βρίσκεται στην βιομηχανική περιοχή των μακρινών Ινδιών, Uttarakand, στα Ιμαλάια Όρη, σε υψόμετρο 5.000 μ.

  Ουσιαστικά αποτελεί έναν τάφο τεραστίων διαστάσεων που φιλοξενεί τουλάχιστον 600 κουφάρια, που κανείς μέχρι σήμερα δεν δύναται να απαντήσει στα εύλογα ερωτήματα: σε ποιους ανήκαν και πως βρέθηκαν εκεί.


  Ανακαλύφθηκε τυχαία το 1942 και από τότε αποτελεί πόλο έλξης για εκείνους που αγαπούν το μυστήριο. Για να φτάσει κανείς εκεί, απαιτείται ταξίδι τεσσάρων ημερών από την κοντινότερη κατοικημένη περιοχή.

Γρίφος πρώτος: από πότε βρίσκονται εκεί οι σκελετοί!

 Οι πρώτες διαδικασίες χρονολόγησης με άνθρακα που διεξήχθησαν σε αυτούς τους σκελετούς, τους τοποθετούν μεταξύ του 12ου και του 15ου αιώνα.  Ακολούθησε νέα ραδιοχρονολόγηση, η οποία έδειξε τον 9ο αιώνα.

Γρίφος δεύτερος: τι οδήγησε στο θάνατο τόσους ανθρώπους!

  Οι επιστήμονες του Λονδίνου και του Hyderabad που εξέτασαν τα κρανία, διαπίστωσαν ότι φέρουν πολλά κατάγματα. Πιθανολογούν ότι προκλήθηκαν εξαιτίας πτώσης μεγάλων χαλαζόκοκκων που συνοδεύτηκε από κάποια μεγάλη χιονοθύελλα. Αυτό βοήθησε να διατηρηθούν πολλά από  τα λείψανα σε καλή κατάσταση, στο εσωτερικό της λίμνης.

Γρίφος τρίτος: γιατί πήγαν στην περιοχή!

  Δεδομένου ότι το Roopkund δεν ήταν ποτέ μια σημαντική περιοχή, ούτε αναφέρεται πουθενά ως τόπος προσκυνήματος, για να προσελκύσει τόσο μεγάλες ομάδες ανθρώπων, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα "πώς βρέθηκαν εκεί;".

  Οι θεωρίες που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί, είναι πολλές. Μερικοί υποστηρίζουν ότι επρόκειτο για περιπλανώμενους Θιβετιανούς εμπόρους. Το πρόβλημα είναι πως η Roopkund απέχει πολύ από τους εμπορικούς δρόμους της Ινδίας, άρα δεν είχαν κανέναν λόγο οι έμποροι να βρεθούν εκεί.

  Άλλοι, λένε ότι πρόκειται για προσκυνητές και άλλοι για νεκρούς από κάποια άγνωστη -μη καταγεγραμμένη ιστορικά- μάχη που έγινε στην περιοχή.

Η θεωρία των ερευνητών του National Geographic

  Η ανάλυση του DNA στους σκελετούς, έδειξε ότι άνηκαν σε δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων:  η μία ήταν εξαιρετικά κοντή και η άλλη είναι αισθητά πιο ψηλή. Αυτό πύκνωσε το μυστήριο και οδήγησε μια ομάδα Ευρωπαίων και Ινδών επιστημόνων, να ενώσουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να αποκωδικοποιήσουν τα καλά κρυμμένα μυστικά της λίμνης.  Η αποστολή χρηματοδοτήθηκε από το National Geographic Channel και οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν (δεξιά) συγκέντρωσαν τα βλέμματα όλου του κόσμου.


  Σύμφωνα με τη δική τους θεωρία , οι νεκροί ήταν μάλλον μέρος μιας θρησκευτικής πομπής, της "Nanda Jaat Yatra",  η οποία γινόταν κάθε 12 χρόνια! Απόγονοι των βασιλιάδων του Garhwal οργάνωναν ταντρικές τελετουργίες, αφιερωμένες στη περίφημη "Sri Yantra". Σύμφωνα με την παράδοση 5000 ετών, αυτή ήταν "η αναπνοή της Θεότητας", μέσω της οποίας εξελίχθηκε ο κόσμος.  

  Εκατοντάδες σκέψεις περνούν από το νου. Ουδεμία όμως απάντηση με απτές αποδείξεις υπάρχει για να συμπληρωθεί το πάζλ της μυστηριώδης εικόνας. Μια σειρά από αποσυντιθέμενα σώματα στοιχειώνουν τη λίμνη. Κουβαλούν τη δική τους ιστορία που έχουν φροντίσει να κρύψουν στα παγωμένα νερά. Εμείς πότε θα τη μάθουμε;

Δείτε το τρέιλερ ενός ντοκιμαντέρ για τη λίμνη των σκελετών

Πηγή

Παιώνια-ένα όμορφο αγριολούλουδο

Η Παιώνια είναι ένα γένος ιδιαίτερα όμορφου αγριολούλουδου, που συναντάται στην ελληνική ύπαιθρο και γενικότερα στη Μεσόγειο. Είναι επίσης εγγενές στην Ασία και την δυτική Βόρεια Αμερική. 

Paeonia suffruticosa

Φωτογραφία  Charvex

Paeonia mascula

Φωτογραφία  Lycaon

Εκτιμάται ότι σε ολόκληρο τον πλανήτη μας υπάρχουν περίπου 360.000 φυτά. Από αυτά υπολογίζεται ότι 10.000 υπάρχουν στην Ευρώπη, από τα οποία  6.000 ζουν στην Ελλάδα.   Πέντε διαφορετικά είδη παιώνιας συναντώνται συνολικά στην Ελλάδα. Από αυτές η πιο διαδεδομένη είναι η Paeonia mascula που φύεται σε πολλά βουνά της Ελλάδας ενώ σπανιότερες και ιδιαίτερα όμορφες είναι η Παιώνια του Κλούσιου που φύεται στην Κρήτη και στην Κάρπαθο και οι ντόπιοι ονομάζουν πηγουνιά καθώς και η Παιώνια της Ρόδου-Λευκή παιώνια που είναι ενδημική στην Ρόδο.  

Παιώνια η Ροδία

Φωτογραφία Giorgos Pastrikos

Paeonia ludlowii

Φωτογραφία  BerndH

Οι παιώνιες έχουν εντυπωσιακά, μεγάλα άνθη με διάμετρο που ξεπερνάει τα 10 εκατοστά, συνήθως κόκκινα λευκά η ρόδινα. Έχουν ύψος που φτάνει τα 70 με 80 εκατοστά και μεγάλα παλαμοσχιδή φύλλα. Αναπτύσσονται σε ενδιάμεσα ή μεγάλα υψόμετρα και η περίοδος ανθοφορίας τους διαρκεί όλη την άνοιξη.

Paeonia californica

Φωτογραφία  NoahElhardt

Πιστεύεται ότι η παιώνια πήρε το όνομα της από τον Παίωνα ή Παιάνα που φαίνεται ότι ήταν μια θεότητα της θεραπείας αφού είχε θεραπεύσει τον Άδη και τον Άρη από τραύματα. Ο μύθος που έχει σχέση με το λουλούδι λέει πως ο Παίων ήταν μαθητής του Ασκληπιού, του θεού της υγείας και της ιατρικής. Κάποτε,  η Λητώ (μητέρα του Απόλλωνα και θεά της γονιμότητας), του δίδαξε πως να αποκτήσει μια μαγική ρίζα που φύτρωνε στον Όλυμπο η οποία απάλυνε τον πόνο των γυναικών κατά τον τοκετό. Ο Ασκληπιός ζήλεψε και αποπειράθηκε να σκοτώσει το μαθητή του. Ο Δίας έσωσε τον Παίωνα από την οργή του Ασκληπιού μεταμορφώνοντάς τον στο λουλούδι της παιώνιας. Πάντως οι σπόροι της παιώνιας  χρησιμοποιούνταν για τις έγκυες γυναίκες στην αρχαιότητα.

Paeonia veitchii

Φωτογραφία  Christer Johansson
Η παιώνια έχει παράδοση ως φαρμακευτικό βότανο. Η ρίζα του είδους Paeonia lactiflora έχει χρησιμοποιηθεί συχνά σε παραδοσιακά φάρμακα στην Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία. Είναι παραδοσιακό σύμβολο στην Κίνα, όπου είναι γνωστό και ως "λουλούδι του πλούτου και της τιμής".

Στην Ιαπωνία η Paeonia suffruticosa ονομάζεται "βασιλιάς των λουλουδιών" και η Paeonia lactiflora "πρωθυπουργός των λουλουδιών"

Paeonia rockii

Φωτογραφία George Chernilevsky
Paeonia lactiflora

Φωτογραφία  Ulf Eliasson

Πηγές  1  2  3

Η αγάπη της μάννας

Το μεγαλείο της μητρικής αγάπης στο ζωικό βασίλειο.

Απολαύστε τις υπέροχες φωτογραφίες

Φωτογραφία Beverly & Pack

Φωτογραφία  zhouxuan12345678

Φωτογραφία  gwoggie

Φωτογραφία  croydon35

Φωτογραφία  TLW Photography

Φωτογραφία  frozencycler

Φωτογραφία  Ted_Roger_Karson

Φωτογραφία  Tojosan

Φωτογραφία  MBogers

Φωτογραφία  John & Mel Kots

Φωτογραφία  Flat World

Το Θεογέφυρο στον ποταμό Καλαμά

Ο Θύαμις ή Θύαμης ή Καλαμάς είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ηπείρου και ο έβδομος μεγαλύτερος στην Ελλάδα. Θύαμις είναι το αρχαίο όνομά του, ενώ Καλαμάς αποκαλούνταν στο παρελθόν ο μεγαλύτερος παραπόταμός του, αλλά με το πέρασμα του χρόνου οι δύο ονομασίες ταυτίστηκαν. 

Φωτογραφία  petalouda1980

 Το μήκος του είναι 115 χιλιόμετρα. Οι πηγές του βρίσκονται στο όρος Δούσκο, κοντά στα σύνορα του νομού Ιωαννίνων με την Αλβανία. Η λεκάνη απορροής του έχει έκταση 1.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιλαμβάνει πλήθος παραποτάμων και πηγών. Εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, βόρεια της Ηγουμενίτσας, σχηματίζοντας Δέλτα. 

Φωτογραφία  dkilim

Κατά τη διαδρομή του ο ποταμός σχηματίζει σε πολλά σημεία καταρράκτες. Ο εντυπωσιακότερος από αυτούς έδωσε το όνομά του στο χωριό Καταρράκτης. Επίσης κοντά στο χωριό Λίθινο, ο Θύαμις περνά μέσα από έναν τεράστιο διαβρωμένο βράχο, ο οποίος έχει πάρει το σχήμα τοξωτής γέφυρας. 

Φωτογραφία  dkilim 

Το φυσικό αυτό φαινόμενο ονομάζεται ¨Θεογέφυρο". Γεφύρι φτιαγμένο από τον Θεό. 

Έτσι το αποκαλούσαν ανέκαθεν οι κάτοικοι της περιοχής. Αλλά και οι ιστορικοί έτσι το μνημονεύουν. Είναι δημιούργημα των ορμητικών νερών του ποταμού. Έχει μήκος 45 μέτρα και πλάτος 3-4 μέτρα και βρίσκεται 20 περίπου μέτρα πιο ψηλά από τα νερά του ποταμού. Το σχήμα του όμοιο με αυτό που το ανθρώπινο χέρι έχει δώσει στα διάφορα πέτρινα γεφύρια. Τοξωτό. Με την διαφορά ότι η φύση, που πήρε την θέση του ανθρώπινου παράγοντα στην προκειμένη περίπτωση, δεν ήταν τόσο λεπτομερειακή. Τόσο τελειομανής. Περιορίστηκε στο να δώσει ένα βασικό σχήμα στο γεφύρι και απέφυγε τις λεπτομέρειες.

Φωτογραφία  dkilim

Η διαδρομή του Θύαμη, μετά την πεδιάδα της Βελλάς, συνεχίζεται μέσα από απότομους βράχους και γκρεμούς. Ειδικότερα μετά το χωριό Καταρράκτης η μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια, που υποχρέωνε, χρόνια τώρα, τα νερά του Καλαμά να κονταροχτυπιούνται με τους βράχους. Αργά αλλά υπομονετικά σ' αυτή την ιδιόμορφη μονομαχία τα νερά ήταν αυτά που άλλαξαν τη μορφή του τοπίου.

Οι βράχοι σιγά-σιγά νικήθηκαν. Υποχώρησαν. Η διάβρωση του εδάφους από τα νερά ήταν τέτοια στο πέρασμα του χρόνου, που οι χαράδρες μεγάλωσαν. Το τοπίο έγινε ακόμη πιο εντυπωσιακό ακόμη πιο όμορφο.

Φωτογραφία  dkilim

Συνηθίζεται κάθε τι μεγάλο, αξιοθαύμαστο ή και δύσκολα ερμηνευόμενο, να αγκαλιάζεται από παραδόσεις και θρύλους. Έτσι και για το Θεογέφυρο.

  Μια παράδοση λοιπόν λέει για την κατασκευή του:...Μια γυναίκα λεχώνα από το Λίθινο μια μέρα πήγε στο Μοναστήρι για ν΄ ανάψει τα καντήλια του, αφήνοντας πίσω το παιδί της να κοιμάται. Το πέρασμα του ποταμού πρώτα γινόταν με μια λιάσα. Με μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα. Καθώς έφθασε στο μοναστήρι άρχισε να πέφτει δυνατή βροχή. Το ποτάμι θέριεψε. Τα νερά του ανέβηκαν πολύ και παρέσυραν την ξύλινη γέφυρα. Στο γύρισμά της η λεχώνα γυναίκα βλέπει την γέφυρα να λείπει και γεμάτη αγωνία για το πως θα περάσει απέναντι σκύβει, γονατίζει και προσεύχεται:"...Θεέ μου τι θα κάνω τώρα που είμαι λεχώνα και θα πρέπει να βυζάξω το παιδί μου. Θα ξυπνήσει και θα κλαίει..." είπε στην προσευχή της. Τότε με μιας τα νερά του ποταμού υποχώρησαν και στο σημείο που ήταν η ξύλινη γέφυρα, χάθηκαν. Είχαν χωνέψει κάτω από μια μεγάλη πέτρα για να βγουν και πάλι στην επιφάνεια λίγα μέτρα πιο κάτω. Η λεχώνα μόλις διαπίστωσε ότι μπορεί να περάσει απέναντι έτρεξε στο σπίτι της και τάϊσε το παιδί της, που στο μεταξύ μόλις είχε ξυπνήσει. Αφού το τάισε τότε συνειδητοποίησε τι ακριβώς έγινε στο ποτάμι. Τρέχει χτυπάει την καμπάνα του χωριού φωνάζοντας "...Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα!! Ελάτε χωριανοί έγινε θαύμα!! Ο Θεός χάλασε την ξύλινη γέφυρα και έφτιαξε μια δική του..."

Φωτογραφία  dkilim

Μαζεύτηκαν οι χωριανοί και πήγαν στο σημείο της διάβασης, όπου διαπίστωσαν πραγματικά το ποτάμι να περνάει κάτω από έναν βράχο ο οποίος σχημάτιζε ένα φυσικό γεφύρι.

Έτσι λοιπόν η παράδοση λέει ότι σχηματίστηκε το γεφύρι. Ο Θεός άκουσε την προσευχή της γυναίκας και δημιούργησε ένα γεφύρι για να περάσει αυτή απέναντι να ταΐσει το μικρό της αγγελούδι. Για τον λόγο αυτό οι κάτοικοι του χωριού έβγαλαν το γεφύρι ΘΕΟΓΕΦΥΡΟ, ονομασία η οποία είναι γνωστή ως τα σήμερα.

Πρόκειται για ένα υπέροχο φυσικό τοπίο με πλούσια βλάστηση δίπλα στα καθαρά νερά του ποταμού.

Φωτογραφία dkilim

Πηγές  1  2