Οι πανέμορφες λίμνες Plitvice στην Κροατία

Οι λίμνες Plitvice είναι ένα Εθνικό Πάρκο στην Κροατία, στην ορεινή περιοχή της Lica. Βρίσκονται στο οροπέδιο Plitvice, το οποίο περιβάλλεται από τρία βουνά, που αποτελούν μέρος των Δαλματικών Άλπεων. Το Εθνικό Πάρκο καλύπτει μια έκταση 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ενώ οι λίμνες ενώνονται σε απόσταση 8 χιλιομέτρων. Είναι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.

Φωτογραφία: Li-sung

 Τα ασβεστολιθικά πετρώματα (τραβερτίνες) που υπάρχουν στην περιοχή έχουν δημιουργήσει φυσικά φράγματα όπου ρέουν τα νερά των ποταμών κι έτσι έχουν σχηματιστεί οι λίμνες.

Ενώνονται μεταξύ τους με μια σειρά από καταρράκτες. Είναι γνωστές για τα εντυπωσιακά τους χρώματα. Το γαλάζιο, το πράσινο, το γκρι, το μπλε δημιουργούν ένα παραμυθένιο σκηνικό.Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με την ποσότητα των ορυκτών, των μικροοργανισμών που βρίσκονται στο νερό και την γωνία του ηλιακού φωτός.

Φωτογραφία: Ultratomio

Από το 1979, έχουν συμπεριληφθεί στη λίστα της UNESCO και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτικής Κληρονομιάς.

Η περιοχή είναι πλούσια σε χλωρίδα και πανίδα. Δάση με οξυές και έλατα, και μια ευρεία ποικιλία ζώων και πτηνών, όπως λύκος, καφέ αρκούδα, αετός, κουκουβάγια, λύγκας, αγριόγατα, βρίσκονται εκεί μαζί με πολλά άλλα κοινά είδη. Έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 126 είδη πουλιών.

Φωτογραφία: Roybb95

Από τα τέλη του 19ου αιώνα, οι λίμνες Plitvice, αποτελούν σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Χιλιάδες άνθρωποι απ' όλον τον κόσμο τις επισκέπτονται κάθε χρόνο.

Φωτογραφία: Ultratomio

Φωτογραφία: Raimondo

Πηγές: 1 2

Ο θαυμαστός κόσμος του ζωικού βασιλείου-Γνωρίζετε ότι...

Ψάρι κλόουν

Είναι ένα μικρό ψαράκι που συμβιώνει με τις θαλάσσιες ανεμώνες.

Όταν το θηλυκό πεθαίνει, το αρσενικό αλλάζει φύλο και γίνεται θηλυκό. Αυτό ονομάζεται διαδοχικός ερμαφροδιτισμός.

Τα ψάρια-κλόουν γεννιούνται όλα αρσενικά. Προέχει η αναπαραγωγή θηλυκών. Όταν το θηλυκό πεθαίνει, το κυρίαρχο αρσενικό μεταμορφώνεται σε θηλυκό. Σε μια ομάδα ψαριών-κλόουν, το μεγαλύτερο ψάρι είναι το θηλυκό και το δεύτερο μεγαλύτερο είναι ένα αρσενικό. Όλα τα άλλα ψάρια της ομάδας είναι ουδέτερα, δηλαδή δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τη λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων.

Φωτογραφία: Janderk
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα διαβάστε την εγγραφή εδώ

Χελώνες leatherback

Είναι γνωστές για τα μεγάλα ταξίδια τους στους ωκεανούς, από τη μια άκρη της Γης ως την άλλη, χωρίς διακοπή και χωρίς να χάνουν τον προσανατολισμό τους.

Πιστεύεται ότι χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό όρασης –βασιζόμενης στα αστέρια και τον ήλιο- και αίσθησης του μαγνητικού πεδίου της Γης για να μπορούν να κατευθυνθούν.

Οι χελώνες leatherback περνούν τη ζωή τους στον ωκεανό, παρόλο που γεννήθηκαν στην ξηρά.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα διαβάστε την εγγραφή εδώ

Το αλογάκι της Παναγίας

Το αρσενικό αλογάκι της Παναγίας, οδηγημένο από το γενετήσιο ένστικτο, καθώς κάνει έρωτα, η θηλυκιά, με μια επιδέξια κίνηση των μπροστινών ποδιών της βοηθάει το αρσενικό να εκσπερματίσει.......αποκεφαλίζοντάς το ,το οποίο και το καταβροχθίζει, ενώ το υπόλοιπο σώμα του αρσενικού συνεχίζει την ερωτική ελεγεία

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα διαβάστε την εγγραφή εδώ

Ο βάτραχος dart
Τα είδη αυτά, είναι όλα ως ένα βαθμό τοξικά. Τα επίπεδα τοξικότητας διαφέρουν από το ένα είδος στο άλλο.

Το πιο τοξικό είδος είναι ο Golden poison frog (Phyllobates terribillis), ο οποίος έχει αρκετή τοξίνη για να σκοτώσει κατά μέσο όρο δέκα έως είκοσι άντρες ή περίπου 10.000 ποντίκια. 

Φωτογραφία:  Freetoast
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα διαβάστε την εγγραφή εδώ

Ο βάτραχος "Μασκαρίνος"

Έχει το ρεκόρ για το μεγαλύτερο άλμα από στάση, που είναι στα 5,35 μέτρα

Η σαύρα "Βασιλίσκος"

Είναι το μοναδικό ερπετό που μπορεί να περπατάει πάνω στο νερό. Για το λόγο αυτό ονομάζεται "σαύρα Ιησούς Χριστός". 

Στο νερό, μπορεί να τρέξει με ταχύτητα 1,5 μέτρο το δευτερόλεπτο για περίπου 4,5 μέτρα.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα διαβάστε την εγγραφή εδώ

Ο Ιππόκαμπος

Μόνο αυτό το ψάρι κολυμπάει όρθιο σε κάθετη στάση. Έχει την ικανότητα με τον μακρύ και ελαστικό λαιμό του να «χτυπάει» τη λεία του από μεγάλη απόσταση. Με το μακρουλό του στόμα τρώει μικροσκοπικά οστρακοειδή και ψαράκια. Όταν αυτά περνούν μπροστά του τα ρουφάει σαν ηλεκτρική σκούπα. Ο ιππόκαμπος κολυμπάει άσχημα και πολύ αργά. Περνάει τη ζωή του κολλημένος σε βράχια και όταν θέλει να μετακινηθεί του χρειάζονται τουλάχιστον ένα με δύο λεπτά για να διασχίσει μία απόσταση 30 εκατοστών.   

Βασιλίσκος-η σαύρα που περπατάει στο νερό

Το όνομα της σαύρας αυτής είναι basiliskos και ανήκει στη οικογένεια Basiliskus.Το όνομά της προέρχεται από την ελληνική λέξη "βασιλίσκος" που σημαίνει "μικρός βασιλιάς".

Φωτογραφία: Stevenj

Ο βασιλίσκος έχει τη μοναδική ικανότητα να "περπατάει" στο νερό. Για το λόγο αυτό έχει χαρακτηριστεί ως "σαύρα-Ιησούς Χριστός". Στο νερό, μπορεί να τρέξει με ταχύτητα 1,5 μέτρα το δευτερόλεπτο για περίπου 4,5 μέτρα.

Όταν ο βασιλίσκος εντοπίσει κάποιον κίνδυνο, μπορεί να κολυμπήσει με μεγάλη ταχύτητα. Μπορεί επίσης να φωλιάσει μέσα στην άμμο.Οι μύες που υπάρχουν στα ρουθούνια του εμποδίζουν την άμμο να μπει στη μύτη του.
Μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 90 εκατοστά. Από αυτά 50 εκατοστά περίπου είναι η ουρά του. Το βάρος της φτάνει τα 200-500 γραμμάρια. Βρίσκεται στα τροπικά δάση της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής. Τρέφεται με έντομα, ψάρια, μικρά πουλιά, φίδια και λουλούδια.

Πηγή: 1  2  

Strelitzia-το πουλί του παράδεισου

Strelitzia

Η κοινή του ονομασία είναι πουλί του παράδεισου. Έχει εντυπωσιακά άνθη που μοιάζουν με κεφάλι τροπικού πουλιού. Είναι ενδημικό φυτό της Νότιας Αφρικής, όπου  είναι γνωστό ως crane flower-λουλούδι γερανός.

Φωτογραφία: Mbz1

Το είδος Strelitzia Nikolai, γνωστό ως "γιγάντιο λευκό πουλί του παραδείσου" είναι το μεγαλύτερο. Μπορεί να φτάσει τα 10 μέτρα σε ύψος κι έχει εντυπωσιακά λευκά και μπλε άνθη. Τα άλλα είδη φτάνουν συνήθως τα 2-3,5 μέτρα σε ύψος. Τα φύλλα του είναι μεγάλα (30-200 cm μήκος και 10-80 cm πλάτος) και μοιάζουν με τα φύλλα της μπανάνας.

Φωτογραφία: Raul654

Το είδος Strelitzia reginae (στρελίτζια της βασίλισσας) είναι ένα διακεκριμένο καλλωπιστικό φυτό. Ονομάστηκε έτσι προς τιμή της Charlotte του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτζ, σύζυγο του βασιλιά Γεώργιου III. 
Τα λουλούδια του διαρκούν πολύ, ακόμα κι όταν κοπούν παραμένουν όμορφα έως και δύο εβδομάδες. Αποτελεί φυτό-σύμβολο για της πόλη του Λος Άντζελες των ΗΠΑ.

Φωτογραφία James Steakley
Η Strelitzia alba (λευκή στρελίτζια), η Strelitzia caudata (στρελίτζια του βουνού) και η  Strelitzia juncea (ένα από τα πιο ανθεκτικά είδη στο κρύο) είναι τρία ακόμη είδη του πανέμορφου αυτού φυτού, το οποίο συμβολίζει την ελευθερία, την μεγαλοπρέπεια και την καλή προοπτική.

Φωτογραφία  Dominik

Φωτογραφία  Lithium57

Φωτογραφία ShineB

Φωτογραφία Myukew

Φωτογραφία Gemini1980's sister

Φωτογραφία Prenn

Πηγή: 1

Εκπληκτικές φωτογραφίες ψαριών του ωκεανού

Απολαύστε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα με πανέμορφα ψάρια του ωκεανού, τα οποία πλαισιώνονται από μαγευτικά τοπία…

Πηγή: http://www.otherside.gr

Οι καταρράκτες του ποταμού Iguazu

Ο ποταμός Iguazu βρίσκεται στα σύνορα της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Το όνομα Iguazu σημαίνει "μεγάλα νερά". Οι καταρράκτες χωρίζουν τον ποταμό στο άνω και κάτω Iguazu. Ξεκινά από την πόλη Curitiba, διασχίζει κατά ένα μεγάλο μέρος την Βραζιλία και καταλήγει στα σύνορα της Βραζιλίας με την Αργεντινή.

Φωτογραφία Ametxa

Ο θρύλος λέει ότι ένας θεός σχεδίαζε να παντρευτεί μια όμορφη γυναίκα που ονομαζόταν Naipi. Αυτή όμως έφυγε με τον θνητό εραστή της, τον Taroba, με ένα κανό. Πάνω στην οργή του ο θεός έκοψε το ποτάμι στα δύο, δημιουργώντας τους καταρράκτες και καταδίκασε έτσι του δύο εραστές σε μια ατελείωτη πτώση.

Φωτογραφία S23678

Ο πρώτος Ευρωπαίος που ανακάλυψε τους καταρράκτες ήταν ο Ισπανός Conquistador Álvar Núñez Cabeza de Vaca το 1541, από τον οποίο έχει πάρει το όνομά του ένας από τους καταρράκτες, στην πλευρά της Αργεντινής. Επίσης ανακαλύφθηκαν εκ νέου, από τον Boselli, στα τέλη του 19ου αιώνα και απ' αυτόν ονομάστηκε άλλος ένας καταρράκτης στην πλευρά της Αργεντινής.

Φωτογραφία Feffef

Το σύστημα αυτό των καταρρακτών αποτελείται από 275 καταρράκτες σε μήκος 2,7 χιλιομέτρων, από τον ποταμό Iguazu. Μερικοί από τους επιμέρους καταρράκτες έχουν ύψος περίπου 82 μέτρα, αν και η πλειοψηφία τους φτάνει στα 64 μέτρα περίπου.

Φωτογραφία Lucag

Ο πιο εντυπωσιακός από όλους είναι ο καταρράκτης με το όνομα "the devil's throat". Έχει σχήμα U, ύψος 82 μέτρα, πλάτος 150 μέτρα και μήκος 700 μέτρα. Ο καταρράκτης αυτός σηματοδοτεί τα σύνορα Βραζιλίας-Αργεντινής.

Φωτογραφία Feffef
Είναι ένα θαύμα του φυσικού κόσμου και έχει οριστεί από την UNESCO ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς.

Οι περισσότεροι επισκέπτες φτάνουν στους καταρράκτες από την πλευρά της Αργεντινής, από την πόλη Puerto Iguazu.

Φωτογραφία S23678

Φωτογραφία Magnus Manske

Φωτογραφία Feffef

Πηγή 1

Ο δηλητηριώδης βάτραχος dart

Ο δηλητηριώδης βάτραχος dart, μέλος της οικογένειας Dendrobatidae, ζει στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Γενικά βρίσκεται σε τροπικά δάση, στην Βολιβία, Βραζιλία, Κολομβία, Βενεζουέλα και αλλού.

Αντίθετα από τους περισσότερους βατράχους, τα είδη αυτά είναι ενεργά κατά τη διάρκεια της ημέρας. 

Φωτογραφία:  Freetoast

Dendrobates tinctorius 
(γνωστός και ως dyeing dart frog)

Το σώμα τους είναι χρωματισμένο με έντονα χρώματα και έχει πολύπλοκα σχέδια. Τα είδη που ανήκουν στην οικογένεια αυτή, είναι όλα ως ένα βαθμό τοξικά. Τα επίπεδα τοξικότητας διαφέρουν από το ένα είδος στο άλλο. Το πιο τοξικό είδος είναι ο Golden poison frog (Phyllobates terribillis), ο οποίος έχει αρκετή τοξίνη για να σκοτώσει κατά μέσο όρο δέκα έως είκοσι άντρες ή περίπου 10.000 ποντίκια. 
Πολλά είδη είναι υπό εξαφάνιση. 

Φωτογραφία:  Factumquintus
Phyllobates terribilis

Αυτά τα αμφίβια αποκαλούνταν dart frogs, από τους Ινδιάνους που χρησιμοποιούσαν τις τοξικές εκκρίσεις τους, για να δηλητηριάζουν τις άκρες των βελών τους. Στην πραγματικότητα , από τα 175 είδη, μόνο για τα τρία από αυτά έχει τεκμηριωθεί ότι χρησιμοποιούνταν για το σκοπό αυτό. 

Φωτογραφία: LiquidGhoul

Phantasmal poison frog

Το μέγεθός τους είναι μικρό, συνήθως φτάνουν το 1,5 εκατοστό, αν και μερικοί μπορεί να φτάσουν τα 6 εκατοστά. Το βάρος τους δε, είναι περίπου 2 γραμμάρια.

Ο έντονος χρωματισμός τους συνδέεται με την τοξικότητά τους. Υποστηρίζεται ότι δεν συνθέτουν το δηλητήριο τους, αλλά το δεσμεύουν από τα αρθρόποδα που τρώνε, όπως σαρανταποδαρούσες, μυρμήγκια και ακάρεα. 

 Για το λόγο αυτό, αν γεννηθούν και μεγαλώσουν σε αιχμαλωσία δεν είναι τοξικοί. Υπάρχουν κάποια ζώα, που αντέχουν το δηλητήριό των βατράχων αυτών, όπως το φίδι του εδάφους στον Αμαζόνιο (Liophis Epinephelus)

Φωτογραφία: Olei

Dendrobates t. tinctorius

Πολλά είδη βατράχων dart είναι αφοσιωμένοι γονείς. Τόσο τα αρσενικά, όσο και τα θηλυκά συχνά φιλονικούν για την περιοχή τους. Ένα αρσενικό θα αγωνιστεί για την καλύτερη φωλιά, από την οποία θα μπορεί να καλεί το θηλυκό για το ζευγάρωμα. Το θηλυκό φιλονικεί για την φωλιά που επιθυμεί και συχνά εισβάλλει στην φωλιά ενός άλλου θηλυκού, για να καταβροχθίσει τα αυγά του.

 Dendrobates azureus

 Dendrobates leucomelas