Μεσόγειος: ταχύτατη άνοδος της στάθμης των υδάτων

Με ταχύτατους ρυθμούς ανεβαίνει η στάθμη των νερών της Μεσογείου, όπως φαίνεται από το πρωτοποριακό ισπανικό σύστημα παρατήρησης της θάλασσας, με το οποίο δουλεύουν οι ερευνητές του Ισπανικού Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, οι Ισπανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον Μανουέλ Βάργκας Γιάνεθ του Ισπανικού Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου, που παρουσίασαν τις εκτιμήσεις τους σε μελέτη με τίτλο «Κλιματική Αλλαγή στην Ισπανική Μεσόγειο», αποδίδουν την ανοδική τάση των υδάτων της Μεσογείου, κυρίως στην επίδραση της κλιματικής αλλαγής λόγω ανόδου της θερμοκρασίας.

Όπως επισημαίνουν οι Ισπανοί επιστήμονες, η στάθμη της Μεσογείου ανέβαινε ένα ως ενάμιση χιλιοστό κάθε χρόνο έπειτα από το 1943, ωστόσο τελευταία παρατηρείται επιτάχυνση της ανόδου, με αποτέλεσμα από το 2000 και μετά, η στάθμη να έχει ανέβει κατά 20 εκατοστά περίπου.

Η μελέτη, που βασίζεται σε ένα ισπανικό θαλάσσιο σύστημα παρατήρησης, πρωτοποριακό στην Ευρώπη, επιβεβαιώνει ότι η αυξάνεται τόσο η θερμοκρασία των νερών της Μεσογείου, όσο και η αλατότητά της.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η μελέτη δεν αποδίδει τις παραπάνω τάσεις μόνο στην κλιματική αλλαγή, αλλά και σε φυσικές, κυρίως ατμοσφαιρικές, μεταβολές.

Σημειώνεται ότι στην επιφάνεια της θάλασσας της Μεσογείου, η θερμοκρασία αυξήθηκε τον 20ο αιώνα σε βαθμό ανάλογο με τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας στην περιοχή, γύρω στους 0,7 έως 0,8 βαθμούς συνολικά.

Πηγή

Η ροζ ακρίδα

Chorthippus parallelus-ένα κοινό είδος ακρίδας. 

Ζει σε υγρές περιοχές της Ευρώπης και της Ασίας, με μεγάλη βλάστηση. Η θηλυκή φτάνει σε μήκος τα 2 εκατοστά και λίγο μεγαλύτερη από την αρσενική , που φτάνει το 1,5 εκατοστά. 

Το χρώμα τους καθορίζεται γενετικά και συνήθως  είναι το πράσινο, αλλά μπορεί να είναι και καφέ, μοβ, ακόμα και ..... ροζ!! 

Όταν ο εντεκάχρονος Daniel Tate στην Αγγλία βρήκε μια ροζ ακρίδα, στην αρχή νόμισε ότι ήταν λουλούδι. Μετά κατάλαβε ότι ήταν έντομο. 

Σπάνιο ναι, αλλά ... υπάρχει!!!

Δείτε τις φωτογραφίες.

Πηγή φωτογραφίας

Πηγή φωτογραφίας

Πηγή φωτογραφίας

Πηγή φωτογραφίας

Πηγή

Ρόντα-Μια πόλη στην άκρη του γκρεμού

Η Ρόντα είναι μια πόλη της Ισπανίας, που βρίσκεται 100 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Μάλαγα. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 35.000 κάτοικοι. 

Γύρω από την πόλη υπάρχουν τα ερείπια προϊστορικού οικισμού, που χρονολογείται από τη Νεολιθική εποχή. 

Φωτογραφία  nigelf

Η Ρόντα είναι μια ορεινή πόλη, η οποία βρίσκεται σε υψόμετρο 750 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το φαράγγι El Tajo πάνω στο οποίο βρίσκεται η πόλη έχει ύψος περισσότερο από 100 μέτρα. Ο ποταμός Guadalevín διασχίζει την πόλη και την χωρίζει στα δύο. Τρεις γέφυρες συνδέουν τις δύο πλευρές της πόλης. 

Φωτογραφία  Carlos Sieiro del Ni

Η Puente Romano-Ρωμαϊκή γέφυρα που είναι γνωστή και με το όνομα Puente San Miguel, η Puente Viejo-Παλιά γέφυρα, γνωστή και ως Puente Arabe και η Puente Nuevo-Νέα γέφυρα, της οποίας η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1793.  Η Puente Nuevo είναι η ψηλότερη από τις γέφυρες (φτάνει τα 120 μέτρα).

 Και οι τρεις γέφυρες είναι πολύ επιβλητικές. 

Φωτογραφία   Albányai Mária

Φωτογραφία  Chodaboy

Φωτογραφία  phillipstony

Φωτογραφία Jesse Varner  Πηγή

Αισθάνεται ο εγκέφαλος;

Έχω ακούσει πως ο εγκέφαλος δεν αισθάνεται και γι’ αυτό μπορεί να χειρουργηθεί χωρίς αναισθησία. Πώς γίνεται τότε να έχουμε πονοκέφαλο;

Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος δεν έχει αισθητήριους υποδοχείς στον ίδιο τον εγκέφαλο. Γι’ αυτό οι χειρουργοί μπορούν να κάνουν τομή στον εγκεφαλικό ιστό ενός ανθρώπου χωρίς αυτός να νιώσει τίποτα. Υπάρχουν όμως πολυάριθμοι αισθητήριοι υποδοχείς στις εγκεφαλικές μεμβράνες και στο κρανίο, και γι’ αυτό η αναισθησία είναι απαραίτητη, όταν πρόκειται να χειρουργηθεί κάποιος στον εγκέφαλο.

Όταν έχουμε πονοκέφαλο, αυτό τις περισσότερες φορές οφείλεται σε πρόβλημα που βρίσκεται έξω από τον εγκέφαλο – π.χ., στον αυχένα, τη ρινική κοιλότητα ή τα δόντια. Καθώς τα σήματα πόνου μεταφέρονται από την πάσχουσα περιοχή στον εγκέφαλο μέσω των αισθητήριων νεύρων, αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο πόνος να γίνεται αντιληπτός στο κεφάλι. Κατά συνέπεια, μπορούμε να πούμε ότι ο πόνος που εμφανίζεται, π.χ., σε ένα δόντι, μεταφέρεται από το δόντι στον εγκέφαλο, και έτσι τον βιώνουμε σαν πονοκέφαλο.

Εξαίρεση αποτελεί η ημικρανία, η οποία οφείλεται στη μεγάλη διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων του εγκεφάλου. Μέσω του αισθητήριου νεύρου του προσώπου, του τρίδυμου νεύρου, ο πόνος «μεταφέρεται» στην επιφάνεια, όπου καταγράφεται ως πόνος. Αντίθετα, σοβαρότατες ασθένειες του ίδιου του εγκεφάλου, όπως οι όγκοι, δεν προκαλούν πάντα πονοκεφάλους.

Πηγή

Πλανήτης Γη

Το παραθαλάσσιο χωριό Βουρβουρού στη Χαλκιδική

Η Βουρβουρού είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό και παραθεριστικός οικισμός της επαρχίας Σιθωνίας, στη Χαλκιδική. 

Οι παραλίες της (Βουρβουρού, Λιβάρι, Ξιφάρα, Καρύδι, Μπάρα, Φάβα) και οι φυσικές ομορφιές της προσελκύουν κάθε χρόνο πολλούς επισκέπτες. 

Η παραλία Βουρβουρού

Πηγή φωτογραφίας

Φωτογραφία  Edal 

Απέναντι από τη Βουρβουρού και σε κοντινή απόσταση από την ακτή φαίνεται ένα σύμπλεγμα εννέα νησιών, (Αμπελίτσι, Καλόγρια, Περιστέρι, Άγιος Ισίδωρος, Πρασονήσι), που περιβάλλουν το σημαντικότερο και μεγαλύτερο, το Διάπορο. 

Το Διάπορο είναι αρκετά μεγάλο νησί, με τεράστιο φυσικό κόλπο, μήκους 700 μέτρων, τον Κρυφτό, ο οποίος χρησιμεύει ως τόπος ελλιμενισμού για τα καράβια, όταν η θάλασσα γίνεται τρικυμιώδης. Ο κόλπος καταλήγει σε αβαθή νερά, που παραμένουν πάντα θερμά. Το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού καλύπτεται από πευκοδάσος. 

Η παραλία Καρύδι

Φωτογραφία  Christaras 

Φωτογραφία  Pablo2310

Ο επισκέπτης μπορεί να δει τον οικισμό του διδακτικού προσωπικού του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, ο οποίος αποτελεί πρότυπο οικισμού σε πανελλήνια κλίμακα, καθώς επικρατεί απόλυτος σεβασμός προς το περιβάλλον. 

Επίσης από την κορυφή του όρους Ίταμος μπορεί να δει ολόκληρη τη Χαλκιδική και το Αιγαίο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μνημείο των Αεροπόρων.

Το μνημείο των πεσόντων αεροπόρων

Πηγή φωτογραφίας

Η εκκλησία του Αγίου Θεωνά

Φωτογραφία   Alex V.

Η παραλία Φάβα

Πηγή φωτογραφίας

 Στον οικισμό βρίσκονται πολλά ξωκλήσια, όπως της Παναγίας της Βουρβουρούς,  που γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, του Προφήτη Ηλία και του Θεωνά. 

Η περιοχή κατοικούνταν από τα παλιά χρόνια, όπως μαρτυρούν τα ερείπια από τον προβυζαντινό ναό του Αγίου Ανδρέα, που βρέθηκαν στο νησί Διάπορος. 

Είναι γνωστή από το 10ο αιώνα ως "Γη των Βουρβούριων".  

Αξιόλογο επίσης είναι και το "μέγα τείχος", οχυρωματικό έργο άγνωστης εποχής, που έκοβε την επικοινωνία του κύριου κορμού της Σιθωνίας με την υπόλοιπη Χαλκιδική.

Φωτογραφία  esox hunter

Φωτογραφία  ΦΩΤΑΚΟΣ 

Το Λιβάρι

Φωτογραφία  Hatzis House

Φωτογραφία fifilynx

Πηγή

Πολική αρκούδα κολυμπούσε ασταμάτητα για 9 ημέρες

Απόσταση 687 χιλιομέτρων διένυσε μια πολική αρκούδα που κολυμπούσε εννιά ημέρες ασταμάτητα.

Οι επιστήμονες που διεξάγουν έρευνα για τις αρκούδες στη Θάλασσα Μποφόρ, βόρεια της Αλάσκα, εκτιμούν ότι αυτή η πρωτοφανής αντοχή ενδεχομένως οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.

Όπως είναι γνωστό, οι πολικές αρκούδες κολυμπούν μεταξύ της ξηράς και των πάγων για να κυνηγήσουν φώκιες.

Οι επιστήμονες όμως τονίζουν ότι το λιώσιμο των πάγων, που συνεχίζεται με ταχύτατους ρυθμούς, αναγκάζει τις αρκούδες να κολυμπούν μεγαλύτερες αποστάσεις, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία τους και τις μελλοντικές γενιές.

Στην έκθεσή τους οι ερευνητές από το αμερικανικό Ινστιτούτο Γεωλογικών Ερευνών αποκαλύπτουν για πρώτη φορά στοιχεία για τις αρκούδες που κολυμπούν μακρινές αποστάσεις.

«Αυτή η αρκούδα κολυμπούσε ασταμάτητα για 232 ώρες και διένυσε 687 χιλιόμετρα σε νερά όπου η θερμοκρασία κυμαινόταν στους 2 με 6 βαθμούς Κελσίου», δήλωσε ο ερευνητής George M. Durner.

«Το γεγονός ότι ένα ζώο που περνά τον περισσότερο χρόνο του στους πάγους μπορεί να κολυμπήσει συνεχόμενα σε τόσο παγωμένα νερά είναι εκπληκτικό», προσέθεσε.

Αν και στο παρελθόν οι επιστήμονες είχαν μελετήσει τις αρκούδες στην ανοιχτή θάλασσα, είναι η πρώτη φορά που παρακολούθησαν ολόκληρη τη διαδρομή ενός ζώου.

Αυτό κατέστη δυνατό με μια συσκευή ανίχνευσης ενσωματωμένη στο κολάρο που φόρεσαν στη θηλυκή αρκούδα.

Όπως προέκυψε από την έρευνα, το επικό ταξίδι είχε μεγάλο κόστος.  Η αρκούδα έχασε το 22% του λίπους της αλλά και το αρκουδάκι της που ήταν περίπου ενός έτους.

«Το μικρό χρειαζόταν να σπαταλήσει περισσότερη ενέργεια για να κάνει αυτό το ταξίδι» εξήγησε ο ερευνητής George M. Durner, προσθέτοντας ότι οι συνθήκες στη Θάλασσα Μποφόρ γίνονται όλο και πιο δύσκολες για τις πολικές αρκούδες.

Πηγή

Vardzia - Η εκπληκτική πόλη των σπηλαίων στην Γεωργία

Η πόλη των σπηλαίων Vardzia βρίσκεται στην νότια Γεωργία, κοντά στην πόλη Aspindza, στην αριστερή όχθη του ποταμού Mtkvari. 

Στην πραγματικότητα είναι ένα μοναστήρι, σκαμμένο μέσα στο βουνό Erusheli. 

Φωτογραφία Wojciech Bijok

Φωτογραφία  Wojciech Bijok

Η πόλη αυτή χτίστηκε το 1185 από τη βασίλισσα Ταμάρ και σκοπός της ήταν η προστασία των πολιτών από τους Μογγόλους. 

Η βασίλισσα Ταμάρ, παρά τη νεαρή ηλικία της και παρά το γεγονός ότι πολεμήθηκε από πολλούς λόγω του φύλου της,  κυβέρνησε τη χώρα για 29 χρόνια. 

Φωτογραφία  Πηγή φωτογραφίας

Πάνω από έξι χιλιάδες διαμερίσματα σε 13 επίπεδα αποτελούν αυτή την πόλη, η οποία περιλαμβάνει ακόμα μια εκκλησία, μια αίθουσα θρόνου και ένα περίπλοκο σύστημα άρδευσης και ύδρευσης. 

Φωτογραφία  Lidia Ilona

Φωτογραφία  Henri Bergius

Η μόνη πρόσβαση για την πόλη αυτή ήταν κάποιες καλά κρυμμένες σήραγγες κοντά στον ποταμό Mtkvari. 

Ένας σεισμός που έγινε το 1283 κατέστρεψε σχεδόν τα δύο τρίτα της πόλης, εκθέτοντας τις σπηλιές της  σε κοινή θέα. Κατάστρεψε επίσης το σύστημα άρδευσης. 

Οι Πέρσες το 1551 επιτέθηκαν στην πόλη, την λεηλάτησαν και έσφαξαν τους μοναχούς. Ουσιαστικά τερμάτισαν τη ζωή της. 

Φωτογραφία  DAVID HOLT

Φωτογραφία  DAVID HOLT

Φωτογραφία  henribergius

Η πόλη Vardzia σήμερα είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Οι σπηλιές συντηρούνται από μια μικρή ομάδα μοναχών και είναι επισκέψιμες.

Φωτογραφία  DAVID HOLT

Φωτογραφία  Tiniko Dzadzamia

Πηγή

Κουκουβάγια - τι γνωρίζετε γι' αυτό το πτηνό;

Η κουκουβάγια ονομάζεται και γλαύκα και ανήκει στη βιολογική τάξη Γλαυκόμορφα, η οποία περιλαμβάνει περίπου 200 είδη αρπακτικών και στην πλειονότητά τους νυκτόβια πουλιά.

Η λέξη γλαυξ έχει άμεση σχέση με το γλαυκός-αυτός που έχει ανοιχτό γαλάζιο χρώμα και δόθηκε στα συγκεκριμένα πτηνά από τους αρχαίους Έλληνες εξαιτίας του λαμπερού και σπινθηροβόλου βλέμματος που έχουν.

Γλαύκες υπάρχουν σε όλες τις ηπείρους με εξαίρεση την Ανταρκτική.

Τυτώ η λευκή (Tyto alba)

Κοινές ονομασίες: Κλαψοπούλι, Πεπλόγλαυκα, Ανθρωποπούλι

Φωτογραφία  Lviatour

Όλες οι γλαύκες έχουν ανεπτυγμένες τις αισθήσεις της οράσεως και της ακοής.

Τα μάτια είναι τοποθετημένα μπροστά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται στερεοσκοπική όραση, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο σε κάθε θηρευτή, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκτίμηση αποστάσεων και ταχυτήτων. 

Το κίτρινο χρώμα των ματιών τους υποδηλώνει ότι κυνηγούν με το φως του ήλιου, είναι δηλαδή ημινυχτόβια. Τους αρέσει να κυνηγούν το σούρουπο και την αυγή χωρίς όμως να αποκλείεται και το νυχτερινό κυνήγι. 

Άσιος ο ώτος (Asio otus)

Κοινές ονομασίες: Νανόμπουφος, μικρός Μπούφος

Φωτογραφία  Mindaugas Urbonas

Το δεξί αυτί είναι συνήθως τοποθετημένο πιο ψηλά από ότι το αριστερό με αποτέλεσμα ο ήχος να φτάνει στο δεύτερο αυτί καθυστερημένα κατά δέκατα του δευτερόλεπτου. 

Έτσι η χρονική διαφορά μεταξύ της καταγραφής του ίδιου ήχου της δίνει τη δυνατότητα εύρεσης του ακριβούς σημείου της ηχητικής πηγής. 

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί έναν εικονικό χάρτη δίκην ραντάρ.

Άσιος ο φλογώδης (Asio flammeus)

Κοινή ονομασία: Βαλτόμπουφος

Φωτογραφία  Dario Sanches

Οι κουκουβάγιες μπορούν να περιστρέψουν το λαιμό και το κεφάλι τους 270 μοίρες κι έτσι μπορούν να δουν και πίσω τους, χωρίς να στρέψουν τον κορμό τους. Αυτό γίνεται γιατί έχουν αναπτύξει επιπλέον σπονδύλους στον αυχένα τους.

Αιγιωλιός ο πένθιμος (Aegolius funereus)

 Κοινή ονομασία: Χαροπούλι, Αιγωλιός

Φωτογραφία  Rex

Η κουκουβάγια για να θανατώσει τη λεία της τη χτυπά με το δυνατό ράμφος της στο πίσω μέρος του κεφαλιού της.

Έχουν την έμφυτη ικανότητα να πετούν σχεδόν αθόρυβα.

Αθηνά η νυκτία (Athene noctua)

 Κοινή ονομασία: Μικρή Κουκουβάγια

Φωτογραφία  Arturo Nikolai

Η μικρότερη κουκουβάγια ονομάζεται Elf (Micrathene whitneyi), η οποία ζυγίζει μόλις 31 γραμμάρια και έχει μήκος 13,5 εκατοστά.

Οι δύο μεγαλύτερες κουκουβάγιες είναι δύο αετοκουκουβάγιες. 

Ο ευρασιατικός μπούφος (Bubo bubo) και η κουκουβάγια με το όνομα Blakiston's Fish (Bubo blakistoni),που μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 60-71 εκατοστά, έχουν άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 2 μέτρα και το μέσο βάρος τους είναι περίπου 4,5 κιλά.

Βύας ο γνήσιος (Bubo bubo)

Κοινή ονομασία: Μπούφος

Φωτογραφία  Achim Raschka

Από την αρχαιότητα η κουκουβάγια ταυτιζόταν με τη σοφία. Οι αρχαίοι Έλληνες την θεωρούσαν σύμβολο της θεάς Αθηνάς.

Στριγξ η αείσκωψ (Strix aluco)

 Κοινή ονομασία: Χουχουριστής, Στριγγοπούλι, Χουχουλόγιωργας

Φωτογραφία  Arad

Ώτος ο σκωψ (Otus scops)

 Κοινή ονομασία: Γκιώνης

Φωτογραφία Dysmorodrepanis

Οι φωτογραφίες είναι από είδη κουκουβάγιας που ζουν στην Ελλάδα.

Πηγές   1   2  3

Ξυπνούν οι αρκούδες από τη χειμερία νάρκη;

Τι συμβαίνει όταν οι αρκούδες πέφτουν σε χειμερία νάρκη; Είναι δυνατόν να ξυπνήσουν; Τι ισχύει για τα υπόλοιπα ζώα;

Η χειμερία νάρκη της αρκούδας είναι μια μορφή ύπνου, κατά τη διάρκεια του οποίου οι ζωτικές λειτουργίες ελαχιστοποιούνται. Ενώ, όταν η αρκούδα κοιμάται κανονικά, η καρδιά της χτυπάει με 40-50 παλμούς το λεπτό, κατά τη χειμερία νάρκη πάλλεται μόλις 6–19 φορές το λεπτό. Ακόμα και η λειτουργία των πνευμόνων ελαχιστοποιείται στις 6 ανάσες το λεπτό. Οι αρκούδες έχουν συνήθως θερμοκρασία σώματος 37 βαθμούς, αλλά κατά τη χειμερία νάρκη η θερμοκρασία τους πέφτει στους 32 περίπου βαθμούς. Η σχετικά μικρή πτώση της θερμοκρασίας επιτρέπει στην αρκούδα να ξυπνήσει, αν διαισθανθεί, για παράδειγμα, ότι κινδυνεύει.

Η ικανότητα της αφύπνισης ξεχωρίζει την αρκούδα από τα περισσότερα άλλα ζώα που κοιμούνται καθ’ όλο το χειμώνα. Οι σκαντζόχοιροι και οι σκίουροι, για παράδειγμα, δεν πέφτουν σε νάρκη, αλλά σε λήθαργο, οπότε σχεδόν το σύνολο των φυσιολογικών τους λειτουργιών αδρανοποιείται. Η θερμοκρασία του σώματος αυτών των ζώων πέφτει περίπου στους 4 βαθμούς και η λειτουργία της καρδιάς τους μειώνεται από τους 200 στους 5 παλμούς το λεπτό.

Οι αρκούδες, κατά τη χειμερία νάρκη, αξιοποιούν επίσης αποτελεσματικά τις εκκρίσεις τους. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούν τα ούρα για την παραγωγή πρωτεϊνών, αποφεύγοντας έτσι την απώλεια μυϊκής μάζας.
Πηγή