Γνωρίστε την εκπληκτική οχιά Eyelash-το φίδι με τις βλεφαρίδες

Eyelash Viper ( Bothriechis schlegelii )-ένα είδος οχιάς, δηλητηριώδες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. 
Μικρά και δενδρόβια, αυτά τα φίδια χαρακτηρίζονται από μεγάλη χρωματική ποικιλία. Υπάρχουν κίτρινα φίδια, όπως στο βίντεο που ακολουθεί, αλλά και πράσινα, κόκκινα, καφέ, ακόμα και ροζ. 

Φωτογραφία Benjamint444
Είναι από τα πιο όμορφα φίδια του κόσμου, αλλά και από τα πιο δηλητηριώδη. Το δέρμα τους, στο σημείο πάνω από τα μάτια τους είναι υπερυψωμένο, σαν να έχουν βλεφαρίδες. Έτσι πήρε και το όνομά του αυτό το φίδι. 

Φωτογραφία  Tad Arensmeier
Είναι ένα μικρό είδος φιδιού, που δεν ξεπερνά τα 75 εκατοστά. Τρέφεται με πολλά πράγματα, που νομίζει κανείς ότι δεν μπορούν να χωρέσουν στο στόμα του. Τρωκτικά, βατράχια, σαύρες, αλλά και μικρά πουλιά.  

Φωτογραφία   kapl_renate
Δεν είναι επιθετικό φίδι, αλλά δεν θα διστάσει να επιτεθεί αν κάποιος το ενοχλήσει.

Στο φανταστικό βίντεο θα δείτε πόσο γρήγορα αυτές οι οχιές μπορούν να χτυπήσουν το στόχο τους.

Πηγές  1  2 

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου

Η ζούγκλα του Αμαζονίου, όπως είναι επίσης γνωστό το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, είναι ένα υγρό δάσος πλατύφυλλων, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης του Αμαζονίου, στη Νότια Αμερική. Αυτή η λεκάνη περιλαμβάνει επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 5,5 εκατομμύρια καλύπτονται από το τροπικό δάσος. Η περιοχή περιλαμβάνει εδάφη που βρίσκονται σε εννέα χώρες. Το μεγαλύτερο μέρος του δάσους βρίσκεται μέσα στη Βραζιλία, περίπου το 60% του δάσους, ακολουθεί το Περού με ποσοστό 13% και στη συνέχεια η Κολομβία, η Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, η Βολιβία, η Γουιάνα, το Σουρινάμ και η Γαλλική Γουιάνα. 

Φωτογραφία  Pfly
Το δάσος του Αμαζονίου αντιπροσωπεύει πάνω από το μισό των δασικών εκτάσεων του πλανήτη. Αποτελεί το μεγαλύτερο και το πλουσιότερο σε είδη , από όλα τα τροπικά δάση. 

Το όνομα Αμαζόνιος το έδωσε ο Ισπανός κατακτητής Francisco de Orellana, ο οποίος διέπλευσε τον ποταμό την περίοδο 1541-1542. 
Στην πορεία του συνάντησε φυλές γυναικών, που πολεμούσαν κι έτσι έδωσε στον ποταμό το όνομα αυτό.

Φωτογραφία  Ivan Mlinaric

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου είναι απαράμιλλο σε βιοποικιλότητα. Ένα στα δέκα από γνωστά είδη ζει στο δάσος αυτό. Η περιοχή φιλοξενεί 2,5 εκατομμύρια είδη εντόμων, δεκάδες χιλιάδες φυτά και περίπου 2.000 είδη πουλιών και θηλαστικών. Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον 40.000 χιλιάδες είδη φυτών, 3.000 ψάρια, 1.294 πουλιά, 427 θηλαστικά, 428 αμφίβια και 378 ερπετά έχουν ταξινομηθεί επιστημονικά στην περιοχή. 

Φωτογραφία  JorgeBRAZIL
Ένα στα πέντε, από όλα τα πουλιά του κόσμου ζει στο δάσος του Αμαζονίου. Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει στην περιοχή της Βραζιλίας μόνο 96.660-128.843 ασπόνδυλα είδη. Εκτιμάται ότι σε ένα τετραγωνικό χιλιόμετρο μπορεί να υπάρχουν περισσότερα από 1.000 είδη δέντρων και χιλιάδες άλλα είδη φυτών. 

Φωτογραφία  Lisa Cuccarese Brown

Στο τροπικό δάσος του Αμαζόνιου ζουν και πολλά επικίνδυνα είδη. Ανάμεσα στα μεγαλύτερα αρπακτικά είναι ο μαύρος caiman, ένα είδος κροκόδειλου, ο ιαγουάρος, το κούγκαρ και το ανακόντα. 
Στον ποταμό, το ηλεκτρικό χέλι μπορεί να προκαλέσει σοκ, το οποίο μπορεί να αναισθητοποιήσει ή και να σκοτώσει. Τα πιράνχας είναι γνωστά για το γεγονός ότι δαγκώνουν και τραυματίζουν ανθρώπους. Διάφορα είδη δηλητηριωδών βατράχων dart. Οι νυχτερίδες βαμπίρ μπορούν να μεταδώσουν τον ιό της λύσσας. Υπάρχουν επίσης πολλά παράσιτα και είδη που είναι φορείς ασθενειών.

Ο μαύρος caiman
Φωτογραφία  Exlibris

Ο δηλητηριώδης βάτραχος dart
Φωτογραφία  Freetoast

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου αποτελεί ένα ζωτικό πνεύμονα για το πνιγηρό περιβάλλον του πλανήτη. Το 20% του οξυγόνου του πλανήτη παράγεται από αυτό.

Η αποψίλωση των δασών είναι ο μεγάλος κίνδυνος για το δάσος του Αμαζονίου. Ανάμεσα στο 1991 και το 2000 μεγάλες εκτάσεις του δάσους χάθηκαν και μετατράπηκαν σε βοσκοτόπια και γεωργικές εκτάσεις. Καταστράφηκε τόσο μεγάλο μέρος του δάσους, ώστε να είναι ορατές με γυμνό μάτι από το διάστημα οι αποψιλωμένες περιοχές.

Φωτογραφία  stephenk1977
Η Βραζιλία είναι παγκοσμίως η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα σόγιας. Πολλά αμφιλεγόμενα έργα μεταφορών, που εξυπηρετούν τις ανάγκες των καλλιεργητών σόγιας, αναπτύσσονται μέσα στην περιοχή του δάσους. Η χρησιμοποίηση των εδαφών που προκύπτουν από την μαζική αποψίλωση, για την φύτευση και την καλλιέργεια σόγιας είναι ο πιο φτηνός και σίγουρος τρόπος καλλιέργειας για τους παραγωγούς.

Φωτογραφία  JorgeBRAZIL
Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αποψίλωσης στα έτη 200-2005 ήταν κατά 18% υψηλότερος σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Από το 2004 έχει υπάρξει μια σημαντική μείωση του ρυθμού αποψίλωσης, περίπου κατά 60%.
Η Βραζιλία προικίστηκε με το ένα τρίτο των τροπικών δασών του πλανήτη. Είναι όμως και 0 μεγαλύτερος καταστροφέας τους. 
Περισσότερο από το 20% του δάσους έχει καταστραφεί για πάντα.

Φωτογραφία  Ivan Mlinaric

Οι περιβαντολλόγοι ανησυχούν για την μείωση της βιοποικιλότητας που θα προκύψει από την καταστροφή του δάσους, όπως επίσης και για την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα, η οποία θα μπορούσε να επιταχύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη. 
Μια μελέτη, που έγινε το 2009 έδειξε ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 4 °C, έως το 2100, θα σκοτώσει το 85% του δάσους, ενώ μια αύξηση κατά 3 °C, θα σκοτώσει το 75% του δάσους.

Φωτογραφία bayucca
Το 2008, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, ήταν υποψήφιο ως ένα από τα "Νέα επτά θαύματα του κόσμου".
Το 2009 ήταν πρώτο στην κατάταξη, στην κατηγορία Ε, που αφορούσε τα δάση, τα Εθνικά Πάρκα και τα φυσικά καταφύγια.

Πηγή

Πώς επανέρχεται στη θέση της μια αναποδογυρισμένη χελώνα;

Μπορεί μια χελώνα που έχει ανατραπεί να επανέλθει στην κανονική της στάση;

Για ζώα όπως οι χελώνες και τα σκαθάρια, με σκληρό ραχιαίο περίβλημα, είναι ζωτικής σημασίας το να μπορούν να γυρίσουν, αν έχουν πέσει με την πλάτη. Ειδάλλως, θα είναι εντελώς ανήμπορα. Τέτοιου είδους ατυχήματα συμβαίνουν όταν, για παράδειγμα, προσπαθούν να περάσουν πάνω από εμπόδια, ή όταν τα αρσενικά παλεύουν μεταξύ τους. Σε ορισμένα είδη χελωνών, τα αρσενικά προσπαθούν να ανατρέψουν το ένα το άλλο.

Οι χελώνες έχουν αναπτύξει διάφορες τεχνικές για να μπορούν να γυρίσουν σε κανονική στάση. Οι τεχνικές αυτές εξαρτώνται κυρίως από το σχήμα του καβουκιού στα διάφορα είδη. Οι θαλάσσιες χελώνες έχουν, κατά κανόνα, ένα πεπλατυσμένο σκληρό καβούκι, με μυτερές άκρες, ένα σχήμα, δηλαδή, ιδανικό για πλεύση. Αν μια τέτοια χελώνα βρεθεί με την πλάτη προς τα κάτω, τεντώνει όσο γίνεται το λαιμό της έξω από το καβούκι της, ώστε στη συνέχεια να πιέσει κόντρα στο έδαφος, για να ανασηκωθεί το καβούκι της σε κάθετη θέση και να μπορέσει να γυρίσει στην κανονική της στάση.

Οι χερσαίες χελώνες, αντίθετα, έχουν κατά κανόνα ψηλά, θολωτά καβούκια, για καλύτερη προστασία από τα σαρκοβόρα. Τα είδη με πολύ θολωτά καβούκια έχουν πολύ κοντό λαιμό για να μπορούν να κάνουν χρήση της ίδιας τεχνικής με αυτή της θαλάσσιας χελώνας. Έτσι, οι χελώνες αυτές χρησιμοποιούν μια τεχνική που βασίζεται στη βαρύτητα. Συγκεκριμένα, κινούν έντονα τα άκρα τους και μετατοπίζουν το κέντρο βάρους του σώματός τους, βοηθούντος και του ιδιαίτερα καμπύλου σχήματος του καβουκιού τους.

Μαθηματικοί του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης απέδειξαν πρόσφατα ότι ορισμένα θολωτά καβούκια έχουν ακριβώς εκείνο το σχήμα που είναι το βέλτιστο γι’ αυτή την τεχνική. Στα είδη χελωνών στα οποία τα αρσενικά παλεύουν μεταξύ τους, προσπαθώντας να ανατρέψουν το ένα το άλλο, το καβούκι των αρσενικών έχει σχήμα πολύ πιο κατάλληλο για επαναφορά απ’ ό,τι το καβούκι των θηλυκών.

Άλλα είδη χελωνών χρησιμοποιούν ένα συνδυασμό των δύο προαναφερόμενων τεχνικών.

Πηγή

Giethoorn-ένα χωριό χωρίς δρόμους

Φωτογραφία  Huji

Αποκαλείται η "Βενετία του Βορρά" ή ""Βενετία της Ολλανδίας".

Το Giethoorn-ένα χωριό της Ολλανδικής επαρχίας Overijssel. Ιδρύθηκε το 1230μ.Χ.  από πρόσφυγες της περιοχής της Μεσογείου. Έχει 2.600 κατοίκους και είναι ένα παγκοσμίως γνωστό τουριστικό θέρετρο της Ολλανδίας.

Φωτογραφία   © BraCom (Bram)

Φωτογραφία  LeshyNL

Στο παλιό τμήμα του χωριού δεν υπάρχουν δρόμοι και δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Σήμερα υπάρχει ένα μονοπάτι για ποδήλατα. Όλες οι μεταφορές γίνονται από το νερό στα πολλά κανάλια του χωριού. 

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία  LeshyNL

7,5 χιλιόμετρα με τέτοια κανάλια νερού διασχίζουν το χωριό και ο μόνος τρόπος για να μετακινηθείς είναι από αυτά με βάρκα ή περπατώντας στις περίπου 50 μικρές ξύλινες γέφυρες.

Φωτογραφία  dekoning_peter

Φωτογραφία  twiga_swala

Οι βάρκες κινούνται με ηλεκτρισμό, προκειμένου ο θόρυβος να μην διαταράσσει τη γαλήνη του χωριού. 

Οι περισσότερες από αυτές μπορούν να μεταφέρουν μέχρι και οκτώ άτομα.

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία  rspeur

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία  mook88

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Φωτογραφία © BraCom (Bram)

Ένα γραφικό και ειδυλλιακό μέρος για ξεκούραστες διακοπές!!

Φωτογραφία   CrazyPhunk

Πηγές  1  2

Το νεφέλωμα του Ωρίωνα-θαυμάστε την εκπληκτική ομορφιά του

Φωτογραφία  ESO

Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, γνωστό και ως Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνος (μια ακριβέστερη ονομασία, καθώς στον αστερισμό Ωρίωνα υπάρχουν αρκετά άλλα νεφελώματα), αλλά και ως Μεσιέ 42 (Μ42), είναι ένα διάχυτο νεφέλωμα νότια από τη Ζώνη του Ωρίωνα. 

Φωτογραφία  NASA

Είναι ένα από τα φαινομενικώς φωτεινότερα νεφελώματα, ορατό με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό. Το M42 απέχει από εμάς 1.344 ± 20 έτη φωτός. Περιλαμβάνει την κοντινότερη στη Γη περιοχή παραγωγής νέων αστέρων. Η πραγματική του διάμετρος εκτιμάται σε 24 έτη φωτός. Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ένα από τα πλέον ερευνηθέντα και φωτογραφημένα ουράνια σώματα.

Φωτογραφία  Ioannidis Panos

Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων και πλανητών από τη βαρυτική κατάρρευση νεφών διαστρικού αερίου και σκόνης. Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί στην πραγματικότητα τμήμα ενός πολύ μεγαλύτερου νεφελώματος, που είναι γνωστό ως Σύμπλεγμα Μοριακών Νεφών του Ωρίωνα και εκτείνεται σε ολόκληρο τον αστερισμό, περιλαμβάνοντας τον Βρόχο του Μπάρναρντ, το Νεφέλωμα Αλογοκεφαλή, το M43, το M78 και το Νεφέλωμα της Φλόγας. Γένεση αστέρων παρατηρείται σε ολόκληρο το Νεφέλωμα του Ωρίωνα και εξαιτίας αυτής της διαδικασίας η περιοχή εκπέμπει άφθονο υπέρυθρο φως.

Φωτογραφία  Kauczuk

Το Μ42 είναι ορατό με γυμνό μάτι τις νύχτες χωρίς φεγγάρι, καθώς γίνεται αντιληπτό ως το μεσαίο «αστέρι» στο ξίφος του Ωρίωνος, το οποίο σχηματίζουν οι τρεις αστέρες που εκτείνονται νότια από τη Ζώνη. Το «αστέρι» αυτό φαίνεται θολό σε παρατηρητές με οξεία όραση και η νεφελώδης του φύση γίνεται προφανής αν το παρατηρήσουμε με ένα ζευγάρι κιάλια ή με ένα μικρό τηλεσκόπιο.

Φωτογραφία  Hewholooks

Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί ένα παράδειγμα «αστρικού μαιευτηρίου», όπου γεννιούνται νέα άστρα. Παρατηρήσεις του έχουν αποκαλύψει περίπου 700 αστέρες σε διάφορα στάδια του σχηματισμού τους μέσα στο νεφέλωμα.

Φωτογραφία  NASA

Ο πολιτισμός των Μάγια στην Κεντρική Αμερική είχε ένα θρύλο για την περιοχή του Ωρίωνα (Ξιμπάλμπα). Η πυροστιά που φαντάζονταν εκεί ζωγραφιζόταν με μία θολούρα φωτιάς στη μέση που αντιστοιχούσε στο Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Το γεγονός αυτό αποτελεί καθαρή ένδειξη ότι Νεφέλωμα είναι ορατό με γυμνό μάτι ως θολή κηλίδα, σε αντίθεση με τα σημειακά άστρα.

Φωτογραφία Luiscalcada

Πηγή

Όλυμπος-ένας από τους ομορφότερους νησιωτικούς παραδοσιακούς οικισμούς

Η Όλυμπος είναι παραδοσιακός οικισμός της Καρπάθου. Θεωρείται ένας από τους ομορφότερους νησιωτικούς οικισμούς του Αιγαίου. 

Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 250 μέτρων, κατά μήκος του αυχένα που συνδέει δύο βουνοκορφές της βόρειας Καρπάθου. Η δυτική πλευρά της Ολύμπου είναι απόκρημνη και στέκεται πάνω από γκρεμό που καταλήγει στην θάλασσα ενώ η ανατολική της πλευρά είναι πιο ομαλή και της προσφέρει πρόσβαση στο επίνειό της, το Διαφάνι. 

Φωτογραφία   giotse

Φωτογραφία   wimbledonian

Στην αρχαιότητα οι κυριότερες πόλεις της βόρειας Καρπάθου ήταν η Βρυκούς και η Νίσυρος που ήταν χτισμένες στην ακτή γύρω από το στενό μεταξύ Καρπάθου και Σαρίας. Τον 7ο αιώνα μ.Χ. λόγω των πειρατικών επιδρομών, κυρίως Σαρακηνών πειρατών, οι κάτοικοι των αρχαίων πόλεων εγκατέλειψαν τις αρχικές τους εστίες και αναζήτησαν καταφύγιο σε ορεινότερα και πιο δυσπρόσιτα σημεία του νησιού με αποτέλεσμα να ιδρύσουν τον σημερινό οικισμό. 

Φωτογραφία   @rild

Ο οικισμός χτίστηκε ακολουθώντας την αρχιτεκτονική των μεσαιωνικών νησιωτικών οικισμών και την εικόνα αυτή διατηρεί σχεδόν αναλλοίωτη μέχρι σήμερα. 
Την ονομασία Όλυμπος την οφείλει στο παλαιότερο όνομα του βουνού στο οποίο χτίστηκε, το οποίο σήμερα ονομάζεται προφήτης Ηλίας.

Φωτογραφία   karstalipp

Η Όλυμπος παρέμεινε απομονωμένη από τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας, ακόμα και από την υπόλοιπη Κάρπαθο με αποτέλεσμα να αναπτύξει ξεχωριστή παράδοση, πολλά στοιχεία της οποίας διατηρεί ακόμα. Χαρακτηριστική είναι η παραδοσιακή φορεσιά της περιοχής που φοριέται ακόμα και σήμερα από τις γυναίκες της Ολύμπου. Επίσης, οι κάτοικοι μιλάνε την τοπική τους διάλεκτο, αρκετά δυσνόητη για τους επισκέπτες. Η διάλεκτος αυτή διατηρεί πολλά δωρικά στοιχεία.

Πηγή φωτογραφίας

                                                      Φωτογραφία  perras1d

Τα παλιά, καλοδιατηρημένα σπίτια, οι γραφικοί πέτρινοι ανεμόμυλοι και οι παλιές εκκλησίες του χωριού, όπως της Παναγίας που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, του Αγίου Ονούφριου και της Παναγίας της Χρυσοβαλάντου,  είναι τα στοιχεία που εντυπωσιάζουν. 

Φωτογραφία   gaxy

                                                    Φωτογραφία   cindytookoff

Μέχρι την δεκαετία του 1980 ο δρόμος που συνέδεε τον οικισμό με το υπόλοιπο νησί ήταν ιδιαίτερα δύσβατος με αποτέλεσμα η επικοινωνία του οικισμού με την υπόλοιπη Κάρπαθο να γίνεται κυρίως μέσω θαλάσσης από το λιμάνι του Διαφανίου. Η βελτίωση του οδικού δικτύου βοήθησε πολύ την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής η οποία ήταν ραγδαία μετά το 1990.

Το επίνειο της Ολύμπου, το Διαφάνι. 

Ένα γραφικό ψαροχώρι, με βοτσαλωτές παραλίες, που φημίζονται για τα καθαρά νερά τους.

                                                   Φωτογραφία   Ouf69

                                               Φωτογραφία  gaxy

Πηγή

Εντυπωσιακοί μονόλιθοι του πλανήτη

Τι ακριβώς είναι ένας μονόλιθος;;

Πρόκειται για ένα γεωλογικό σχηματισμό, όπως ένα βουνό, που αποτελείται από έναν μόνο ογκώδη βράχο. Μονόλιθοι υπάρχουν σε όλες τις περιοχές του πλανήτη και διάλεξα κάποιους από αυτούς, για να γνωρίσουμε.

Pedra da Gávea

Εντυπωσιακός μονόλιθος, ύψους 842 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Βρίσκεται στη Floresta da Tijuca, στο Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία. Αν κοιτάξετε προσεκτικά την φωτογραφία θα δείτε σχηματισμένο ένα ανθρώπινο, μάλλον βλοσυρό πρόσωπο, αποτέλεσμα της διάβρωσης, που έχει υποστεί ο γρανιτένιος βράχος.

Φωτογραφία  Parigot

Aso Rock

Ένας μεγάλος γεωλογικός σχηματισμός, ο οποίος βρίσκεται στα περίχωρα της Αμπούζα, της πρωτεύουσας της Νιγηρίας. Ένας μονόλιθος 400 μέτρων, που αποτελεί το χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης.

Φωτογραφία  Jujufilms

Uluru

Ένας τεράστιος υπερυψωμένος βράχος από κόκκινη άμμο, που βρίσκεται στη βόρεια Αυστραλία και κυριαρχεί στην περιοχή. Είναι μια ιερή τοποθεσία για τους ντόπιους κατοίκους Pitjantjatjara, οι οποίοι του έδωσαν το όνομά του. Είναι επίσης γνωστός και με το όνομα Ayers Rock. Έχει ύψος 348 μέτρα και περιφέρεια 9,4 χιλιόμετρα. Έχει την ιδιότητα να αλλάζει χρώματα ανάλογα με το φως του ήλιου. Κατά το ηλιοβασίλεμα παίρνει έντονο κόκκινο χρώμα και αποτελεί ένα ιδιαίτερα αξιόλογο θέαμα.

Φωτογραφία  altapwdr

Ο πύργος του διαβόλου

Ο περίεργος αυτός γεωλογικός σχηματισμός βρίσκεται στην πολιτεία Γουαϊόμινγκ των ΗΠΑ και έχει πάρει το όνομά του από τον τεράστιο όγκο του,που τον κάνει να ξεχωρίζει εύκολα από τον περιβάλλοντα χώρο. Το ύψος του είναι μεγαλύτερο από 380 μέτρα, ελάχιστα μικρότερο από εκείνο του Empire State Building, του μέχρι πριν από κάποια χρόνια ψηλότερου κτηρίου στον κόσμο.

Φωτογραφία  Zimbres

Ο βράχος του Γιβραλτάρ

Ίσως ο πιο διάσημος βράχος του κόσμου.

Ένα μονολιθικό, ασβεστολιθικό ακρωτήριο με ύψος 426 μέτρα. Βρίσκεται στο νότιο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου, στην είσοδο της Μεσογείου.

Φωτογραφία  ubichan 

Zuma Rock

Ο τεράστιος αυτός μονόλιθος, ύψους 725 μέτρων, βρίσκεται στη Νιγηρία. Βόρεια της πρωτεύουσας Αμπούζα, μερικές φορές αναφέρεται ως "πύλη προς την Αμπούζα".

Φωτογραφία  Jeff Attaway

Ben Amera

Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος μονόλιθος στον πλανήτη και ο μεγαλύτερος στην Αφρική. Βρίσκεται στη Μαυριτανία, στα σύνορα με τη δυτική Σαχάρα. Στην περιοχή υπάρχουν και άλλοι μικρότεροι μονόλιθοι.

Φωτογραφία  Giraudon Francis

El Capitan

Ένας γρανιτένιος μονόλιθος, 910 μέτρων, ο οποίος βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Yosemite. Αποτελεί αγαπημένη πρόκληση για τους αναρριχητές.

Φωτογραφία  MikeMurphy 

Peña de Bernal

Σε μια μικρή μεξικάνικη πόλη, στο San Sebastián Bernal, βρίσκεται αυτός ο μονόλιθος, ύψους 350 μέτρων. Διαμορφώθηκε 100 εκατομμύρια χρόνια πριν, κατά την διάρκεια της Ιουρασικής περιόδου.

Φωτογραφία  Dominik

Sugarloaf Mountain

Ένας μονόλιθος από γρανίτη και χαλαζία, με ύψος 396 μέτρα, ο οποίος βρίσκεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο στη Βραζιλία.

Φωτογραφία Gfonsecabr
Κάλαμος
Στην Ανάφη βρίσκεται ο δεύτερος ψηλότερος μονόλιθος της Μεσογείου, μετά το Γιβραλτάρ. Αποτελεί το εντυπωσιακότερο φυσικό αξιοθέατο του νησιού και πρόκληση για τους αναρριχητές. Μάλιστα, ο Γάλλος περιηγητής του 18ου αι., Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ, τον αποκαλεί τον πιο τρομακτικό βράχο του κόσμου. Στην κορυφή του Καλάμου (460μ.),  βρίσκεται η μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, που κτίσθηκε το 1715, δίπλα σε ερείπια μεσαιωνικού οχυρού. Στη βόρεια πλευρά του Καλάμου βρίσκεται και το Δρακοντόσπηλο, ένα ενδιαφέρον σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που όμως είναι πολύ δύσκολα προσβάσιμο.

Φωτογραφία Anne-Claude F

Πηγή