Ο Φασιανός (Phasianus) είναι γένος πτηνών, που ανήκει στην οικογένεια Φασιανίδες και στην τάξη Ορνιθόμορφα. Υπάρχουν περίπου 25 είδη, με καταγωγή από την Ασία. Σήμερα, με την ανθρώπινη παρέμβαση, το πτηνό έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο.
Φωτογραφία gary noon
Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Αργοναύτες έφεραν στην Ευρώπη το φασιανό τον κοινό (Phasianus colchicus). Μάλιστα, το όνομά του το οφείλει στον ποταμό Φάσι στην Κολχίδα, όπου φέρονται να τον συνάντησαν για πρώτη φορά. Αυτό που είναι ιστορικά βεβαιωμένο είναι ότι οι Ρωμαίοι μετέφεραν τον φασιανό δυτικά, μέχρι τη Βρετανία, ενώ από εκεί τον μετέφεραν οι άποικοι στην Αμερική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Φωτογραφία pondhawk
Φωτογραφία Frankyboy5
Ο Φασιανός χαρακτηρίζεται από έντονο φυλετικό διμορφισμό καθώς ο θηλυκός φασιανός είναι μικρότερος σε μέγεθος από τον αρσενικό και δεν έχει εντυπωσιακά χρώματα. Η ουρά του είναι πολύ μακριά και φθάνει περίπου τα 40 εκατοστά. Χαρακτηριστική είναι επίσης η βραχνή φωνή του.
Φωτογραφία valiant ho
Φωτογραφία SuperJew
Φωτογραφία C. P. Ewing
Ο Φασιανός είναι κυρίως εδαφόβιο ζώο, απαντά σε ανοιχτά δάση, σε άλση, σε συστάδες δέντρων, θαμνώδεις εκτάσεις και αγρούς. Είναι παμφάγος, τρέφεται όμως κυρίως με σπόρους. Είναι ικανός να σκάψει με το ένα πόδι στο χιόνι για να βρει τροφή κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η άριστη όραση και ακοή τον βοηθούν να αντιλαμβάνεται τα αρπακτικά. Ο κοινός Φασιανός πετάει με πολύ ισχυρά φτεροκοπήματα, αλλά σπάνια φτάνει πολύ ψηλά, όταν όμως απειλείται προτιμά να κρυφτεί παρά να πετάξει.
Φωτογραφία pattymcgann
Φωτογραφία Snowyowls
Οι φασιανοί μπορούν να τρέξουν με την ταχύτητα των 12 έως 16 χλμ. ανά ώρα και να πετάξει με ταχύτητα 56 έως 72 χλμ. ανά ώρα. Μπορούν επίσης να κολυμπήσουν. Ο αρσενικός Φασιανός συγκροτεί ένα χαρέμι από τρία θηλυκά. Τα αρσενικά αναπαράγονται μέχρι τον θάνατό τους. Ο θηλυκός φασιανός γεννά περίπου 60 αυγά και η επώαση διαρκεί 24 μέρες. Οι νεοσσοί μπορούν αμέσως να ακολουθήσουν τη μητέρα τους στην αναζήτηση τροφής. Εντός δύο μηνών γίνονται και ικανά να πετάξουν.
.jpg/800px-Blood_Pheasant_-_Bhutan_S4E8016_(15548067195).jpg)
Φωτογραφία Francesco Veronesi
Φωτογραφία coniferconifer
Οι κυριότεροι θηρευτές των φασιανών είναι οι αλεπούδες, τα γεράκια και οι κουκουβάγιες που κυνηγούν τα μικρά πουλιά, ενώ ρακούν και μεφίτιδες τρέφονται με τα αυγά τους. Οι φασιανοί έχουν χαμηλό ποσοστό επιβίωσης. 35% των νεαρών πουλιών πεθαίνουν πριν φτάσουν στην ηλικία των 6 έως 10 εβδομάδων. Μόνο το 2-3% των πουλιών καταφέρνουν να επιβιώσουν μέχρι την ηλικία των 3 ετών. Μπορούν να επιβιώσουν μέχρι και 3 χρόνια στην άγρια φύση.
Φωτογραφία P. Stubbs photo
Φωτογραφία mattjstrong
Φωτογραφία Richard Crossley
Φωτογραφία Snowyowls
Φωτογραφία Robert tdc
Φωτογραφία Andrew Duncalf
.jpg)
Φωτογραφία Francesco Veronesi
Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Αργοναύτες έφεραν στην Ευρώπη το φασιανό τον κοινό (Phasianus colchicus). Μάλιστα, το όνομά του το οφείλει στον ποταμό Φάσι στην Κολχίδα, όπου φέρονται να τον συνάντησαν για πρώτη φορά. Αυτό που είναι ιστορικά βεβαιωμένο είναι ότι οι Ρωμαίοι μετέφεραν τον φασιανό δυτικά, μέχρι τη Βρετανία, ενώ από εκεί τον μετέφεραν οι άποικοι στην Αμερική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.
Ο Φασιανός χαρακτηρίζεται από έντονο φυλετικό διμορφισμό καθώς ο θηλυκός φασιανός είναι μικρότερος σε μέγεθος από τον αρσενικό και δεν έχει εντυπωσιακά χρώματα. Η ουρά του είναι πολύ μακριά και φθάνει περίπου τα 40 εκατοστά. Χαρακτηριστική είναι επίσης η βραχνή φωνή του.
Ο Φασιανός είναι κυρίως εδαφόβιο ζώο, απαντά σε ανοιχτά δάση, σε άλση, σε συστάδες δέντρων, θαμνώδεις εκτάσεις και αγρούς. Είναι παμφάγος, τρέφεται όμως κυρίως με σπόρους. Είναι ικανός να σκάψει με το ένα πόδι στο χιόνι για να βρει τροφή κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η άριστη όραση και ακοή τον βοηθούν να αντιλαμβάνεται τα αρπακτικά. Ο κοινός Φασιανός πετάει με πολύ ισχυρά φτεροκοπήματα, αλλά σπάνια φτάνει πολύ ψηλά, όταν όμως απειλείται προτιμά να κρυφτεί παρά να πετάξει.
Οι φασιανοί μπορούν να τρέξουν με την ταχύτητα των 12 έως 16 χλμ. ανά ώρα και να πετάξει με ταχύτητα 56 έως 72 χλμ. ανά ώρα. Μπορούν επίσης να κολυμπήσουν. Ο αρσενικός Φασιανός συγκροτεί ένα χαρέμι από τρία θηλυκά. Τα αρσενικά αναπαράγονται μέχρι τον θάνατό τους. Ο θηλυκός φασιανός γεννά περίπου 60 αυγά και η επώαση διαρκεί 24 μέρες. Οι νεοσσοί μπορούν αμέσως να ακολουθήσουν τη μητέρα τους στην αναζήτηση τροφής. Εντός δύο μηνών γίνονται και ικανά να πετάξουν.
Οι κυριότεροι θηρευτές των φασιανών είναι οι αλεπούδες, τα γεράκια και οι κουκουβάγιες που κυνηγούν τα μικρά πουλιά, ενώ ρακούν και μεφίτιδες τρέφονται με τα αυγά τους. Οι φασιανοί έχουν χαμηλό ποσοστό επιβίωσης. 35% των νεαρών πουλιών πεθαίνουν πριν φτάσουν στην ηλικία των 6 έως 10 εβδομάδων. Μόνο το 2-3% των πουλιών καταφέρνουν να επιβιώσουν μέχρι την ηλικία των 3 ετών. Μπορούν να επιβιώσουν μέχρι και 3 χρόνια στην άγρια φύση.
