Υπάρχουν περιοχές του πλανήτη μας στις οποίες ο άνθρωπος δεν έχει βάλει το χεράκι του, στο όνομα της "προόδου" και της "ανάπτυξης". Η φύση ανεπηρέαστη έκανε τη δουλειά της με τον μοναδικό τρόπο που αυτή ξέρει. Μια τέτοια περιοχή βρίσκεται στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρας. Πρόκειται για το αρχέγονο τροπικό δάσος βροχής Laurisilva.
Laurisilva ή δάσος δαφνών (Laurel forest) αποκαλείται το υποτροπικό δάσος που χαρακτηρίζεται από πλατύφυλλα, αειθαλή είδη δέντρων, που ανήκουν στην οικογένεια των δαφνών (Lauraceae) και φτάνουν σε ύψος μέχρι και τα 40 μέτρα. Χρειάζονται ένα οικοσύστημα με υψηλή υγρασία, όπως τα δάση των νεφών και άφθονες βροχοπτώσεις όλο το χρόνο.
Εκατομμύρια χρόνια πριν δαφνώνες κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ευρώπης. Τώρα πρωτογενή δαφνοδάση περιορίζονται σε νησιά του Ατλαντικού ωκεανού - στις Αζόρες, τη Μαδέρα και τις Καναρίους Νήσους. Στο νησί της Μαδέρας βρίσκεται το μεγαλύτερο δαφνοδάσος. Στο νότιο τμήμα διασώζεται ελάχιστο τμήμα του ιθαγενούς τροπικού δάσους βροχής του νησιού, το οποίο κάλυπτε παλαιότερα όλη την έκταση της Μαδέρας. Στο βορρά όμως, αρκετές κοιλάδες διατηρούν το χαρακτηριστικό δάσος, και η ευρύτερη περιοχή τους αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο.
Το 90% της έκτασης του δάσους (περίπου 15.000 εκτάρια) πιστεύεται ότι είναι αρχέγονο δάσος. Η Laurisilva της Μαδέρας είναι αξιοσημείωτη για τη βιολογική ποικιλομορφία της με τουλάχιστον 76 ενδημικά αγγειακά φυτικά είδη. Η οικολογία της Μαδέρας στηρίζεται εξ ολοκλήρου στο Laurisilva. Το δάσος προστατεύει το μικροκλίμα του νησιού και προσφέρει ένα σπίτι για τα είδη που υπάρχουν εδώ και μόνο εδώ. Ενδημικά είδη ζώων, πουλιών, νυχτερίδων, πεταλούδων εξαρτώνται από την ύπαρξη της πλούσιας και σπάνιας ενδημικής βλάστησης.
Φωτογραφία Castle Gate
Φωτογραφία Jnvalves
Φωτογραφία Jnvalves
Φωτογραφία Luismiguelrodrigues
Φωτογραφία Christiaan Arthur Hemerik
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου