Στα δάση βροχής του Κονγκό ζει ένα ιδιαίτερο σε εμφάνιση θηλαστικό ζώο, το οκάπι. Η επιστημονική του ονομασία είναι Okapia johnstoni και είχε κινήσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων από τα τέλη του 19ου αιώνα, από αναφορές του εξερευνητή της αφρικανικής ηπείρου Χένρι Στάνλεϊ.
Το έντονο "ενδιαφέρον" προκάλεσε τον αποδεκατισμό του ζώου από τους κυνηγούς που, σε συνδυασμό με τους συνεχείς εμφυλίους πολέμους στις περιοχές όπου ζει. Η απώλεια των ενδιαιτημάτων του από την εκτεταμένη υλοτομία και την παράνομη ανθρώπινη εγκατάσταση στις προστατευόμενες περιοχές και η λαθροθηρία έχουν ως αποτέλεσμα το ζώο να ενταχθεί στη λίστα των ζώων που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Παρά το γεγονός ότι το οκάπι ήταν άγνωστο στον δυτικό κόσμο μέχρι τον 20ό αιώνα, πιθανότατα είχε απεικονιστεί, από τις αρχές του πέμπτου αιώνα π.Χ. στην πρόσοψη του περίφημου υπόστυλου τέμπλου Apadana της Περσέπολης, ως δώρο από την Αιθιοπική ακολουθία προς το βασίλειο των Αχαιμενιδών. Για χρόνια, οι Ευρωπαίοι άποικοι στην Αφρική είχαν ακούσει για ένα ζώο που το έλεγαν «αφρικανικό μονόκερο».
Επίσης, στο οδοιπορικό του για την εξερεύνηση του Κονγκό, ο περίφημος Χένρι Στάνλεϊ έκανε αναφορά για ένα είδος «γαϊδάρου» που οι ντόπιοι το ονομάζεται atti. Αργότερα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για το οκάπι. Οι παλαιοί εξερευνητές πιθανόν να είχαν δει την φευγαλέα φιγούρα του ζώου, καθώς διέφευγε μέσα από τους θάμνους και, επειδή το οπίσθιο μέρος του είναι ραβδωτό, το εκλάμβαναν ως κάποιο δασικό είδος ζέβρας. Πολλοί ερευνητές χαρακτηρίζουν το οκάπι ως παράδειγμα ζωντανού απολιθώματος.
Το ιδιαίτερο παρουσιαστικό του προδίδει την αρχέγονη συγγένειά του με την καμηλοπάρδαλη. Το σχήμα του σώματος του είναι παρόμοιο με εκείνο της καμηλοπάρδαλης, αλλά με πολύ βραχύτερο λαιμό και κοντύτερα πόδια, που ωστόσο παραμένουν αρκετά μακριά σε σχέση με το ισχυρό σώμα. Το οκάπι έχει σκούρα κοκκινωπή ράχη, με εντυπωσιακές οριζόντιες λευκές ρίγες, τόσο στα μπροστινά πόδια, όσο και στα πίσω στοιχείο που το κάνει να μοιάζει με ζέβρα.
Οι ραβδώσεις αυτές ενδεχομένως να βοηθούν τα νεαρά άτομα να ακολουθούν τις μητέρες τους μέσα στο πυκνό δάσος βροχής και μπορεί επίσης να χρησιμεύουν ως καμουφλάζ. Το τρίχωμά του είναι βελούδινο και με ελαιώδη υφή, ειδικά διαμορφωμένο για να απωθεί το νερό στο περιβάλλον του δάσους βροχής όπου απαντάται.
Το πιο εντυπωσιακό ανατομικό στοιχείο του οκάπι είναι η εξαιρετικά μεγάλη και ευέλικτη γλώσσα του. Έχει γκριζομπλέ χρώμα, είναι μυτερή και κολλώδης και μπορεί να φθάσει τα 35 εκ. σε μήκος. Χρησιμεύει στο ζώο για να αφαιρεί τα φύλλα και τα μπουμπούκια από τα δέντρα, αλλά και για να καθαρίζει το πρόσωπο σε όλη του την επιφάνεια, φθάνοντας μέχρι τις βλεφαρίδες και το εσωτερικό των αυτιών.
Το οκάπι είναι ζώο φυτοφάγο, κυρίως ημερόβιο και μοναχικό. Συνευρίσκονται μόνο για την αναπαραγωγή και συνήθως περιπλανώνται αναζητώντας τροφή στο δάσος και ακολουθούν σταθερά, πατημένα μονοπάτια μέσα στην πυκνή βλάστηση. Η εποχή του ζευγαρώματος είναι από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο. Μετά από περίοδο κύησης περίπου 15 μηνών, το θηλυκό γεννά ένα μικρό, με ύψος 75 εκ. και βάρος 20 κιλά, περίπου. Ακολουθεί την μητέρα του για λίγες ημέρες, μέχρι να μάθει να κρύβεται στους θάμνους, ενώ αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται στους 6 με 10 μήνες.
Το οκάπι είναι πλήρως προστατευόμενο είδος βάσει της νομοθεσίας του Κονγκό και αποτελεί εθνικό σύμβολο της χώρας αυτής.
Φωτογραφία Postdlf
.JPG/1024px-Coralito_(Nertera_granadensis).JPG)
