Ο Ταΰγετος, η υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία ελληνική μυθολογία και πήρε την ονομασία του από την Ταϋγέτη, μία από τις επτά Ατλαντίδες ή Πλειάδες, κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του Λακεδαίμονα και μητέρα του Ευρώτα.
Η περιοχή του Δυτικού Ταΰγετου έχει υμνηθεί από τον Όμηρο για το περίφημο κρασί του τον Δένθη, το φυσικό οχυρό Δενθιάδες και τους κατοίκους του τους Δενθάλιους, που κατοικούσαν στην όμορφη Δενθαλιάτιδα Χώρα.
Φωτογραφία Prof. Mortel
Εκεί, σκαρφαλωμένα στις βορειοδυτικές πλαγιές του Ταΰγετου συναντάμε μικρά χωριά-η Αλαγονία, η Αρτεμισία, το Καρβέλι, το Λαδά, οι Πηγές, η Νέδουσα. Αυτά τα χωριά, στα ομηρικά χρόνια αποτελούσαν την Δενθαλιάτιδα Χώρα, μια περιοχή που λόγω της μεγάλης στρατιωτικής σημασίας της αποτελούσε πάντα το μήλο της έριδας μεταξύ των Μεσσηνίων και των Λακώνων.
Φωτογραφία mfromhere
Φωτογραφία Vagelis Papacharalabous
Φωτογραφία elisert
Λίγα λόγια για τα χωριά:
Η Αλαγονία ή Σίτσοβα είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά 799 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε πλαγιά της οροσειράς του Μαλεβού ή Αγίου Παντελεήμονα, που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταΰγετου. Χίλια περίπου μέτρα από την πλατεία του χωριού υπάρχει τοπίο με μεγάλους βράχους, ψηλά πλατάνια, άφθονα νερά και μικρό καταρράκτη. Πρόκειται για την παραδοσιακή βρύση Νίκα και τη θέση Λουκά.
Η περιοχή του Δυτικού Ταΰγετου έχει υμνηθεί από τον Όμηρο για το περίφημο κρασί του τον Δένθη, το φυσικό οχυρό Δενθιάδες και τους κατοίκους του τους Δενθάλιους, που κατοικούσαν στην όμορφη Δενθαλιάτιδα Χώρα.
Εκεί, σκαρφαλωμένα στις βορειοδυτικές πλαγιές του Ταΰγετου συναντάμε μικρά χωριά-η Αλαγονία, η Αρτεμισία, το Καρβέλι, το Λαδά, οι Πηγές, η Νέδουσα. Αυτά τα χωριά, στα ομηρικά χρόνια αποτελούσαν την Δενθαλιάτιδα Χώρα, μια περιοχή που λόγω της μεγάλης στρατιωτικής σημασίας της αποτελούσε πάντα το μήλο της έριδας μεταξύ των Μεσσηνίων και των Λακώνων.
Ο ποταμός Νέδωνας ή Νέδοντας είναι κοινός παρονομαστής για τα χωριά αυτά, αφού βρίσκονται στη λεκάνη απορροής των υδάτων του. Ο ποταμός πηγάζει από τις δυτικές πλαγιές του Ταύγετου, σε υψόμετρο 1100 μέτρων και μετά από διαδρομή 30 χλμ. εκβάλει στον Μεσσηνιακό κόλπο, δυτικά της Καλαμάτας. Το πανέμορφο και πολύ εντυπωσιακό τοπίο, η ποιότητα και η ποικιλία της βλάστησης καθιστούν την περιοχή του ποταμού Νέδοντα ιδιαίτερα σημαντική.
Λίγα λόγια για τα χωριά:
Η Αλαγονία ή Σίτσοβα είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο αμφιθεατρικά 799 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε πλαγιά της οροσειράς του Μαλεβού ή Αγίου Παντελεήμονα, που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταΰγετου. Χίλια περίπου μέτρα από την πλατεία του χωριού υπάρχει τοπίο με μεγάλους βράχους, ψηλά πλατάνια, άφθονα νερά και μικρό καταρράκτη. Πρόκειται για την παραδοσιακή βρύση Νίκα και τη θέση Λουκά.
Φωτογραφία akrale
Η Αρτεμισία ή Τσερνίτσα, με πολλά και αξιόλογα ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία, όπως η ιστορική Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ. Στη θέση Άγιος Πολύκαρπος ή Λαγού χάνι εντυπωσιάζει το πανέμορφο πέτρινο εξάτοξο γεφύρι με ομοιόμορφα και ισομεγέθη τόξα χτισμένο το 1901 με την χαρακτηριστική γκρίζα πέτρα της περιοχής, μοναδικό στην Πελοπόννησο.
Φωτογραφία taygetios
Οι Πηγές ή Μικρή Αναστάσοβα, χτισμένο αμφιθεατρικά στα 760 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε μια τοποθεσία πλούσια σε βλάστηση και νερά.
Το Καρβέλι ή Κουτσαβά Καρβέλι, με το περίφημο Μοναστήρι της Σιδερόπορτας, το οποίο μαζί με τα άλλα μοναστήρια (Μαρδάκι, Μελέ και Βελανιδιάς), αποτέλεσαν φωτεινούς φάρους της πορείας του ελληνισμού και ορμητήρια της επανάστασης του 1821.
Το Λαδά ή Κουτσαβά Λαδά, χτισμένο στους νότιους πρόποδες του Αγίου Γεωργίου που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταϋγέτου, με τον μεγαλοπρεπή ναό των Ταξιαρχών, που ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό κωδωνοστάσιό του. Στη θέση Μάτια υπάρχει δίτοξο γεφύρι, που συνδέει το χωριό με το Καρβέλι.
Φωτογραφία Panegyrics of Granovetter
Η Αρτεμισία ή Τσερνίτσα, με πολλά και αξιόλογα ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία, όπως η ιστορική Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στο Μελέ. Στη θέση Άγιος Πολύκαρπος ή Λαγού χάνι εντυπωσιάζει το πανέμορφο πέτρινο εξάτοξο γεφύρι με ομοιόμορφα και ισομεγέθη τόξα χτισμένο το 1901 με την χαρακτηριστική γκρίζα πέτρα της περιοχής, μοναδικό στην Πελοπόννησο.
Οι Πηγές ή Μικρή Αναστάσοβα, χτισμένο αμφιθεατρικά στα 760 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας σε μια τοποθεσία πλούσια σε βλάστηση και νερά.
Το Καρβέλι ή Κουτσαβά Καρβέλι, με το περίφημο Μοναστήρι της Σιδερόπορτας, το οποίο μαζί με τα άλλα μοναστήρια (Μαρδάκι, Μελέ και Βελανιδιάς), αποτέλεσαν φωτεινούς φάρους της πορείας του ελληνισμού και ορμητήρια της επανάστασης του 1821.
Το Λαδά ή Κουτσαβά Λαδά, χτισμένο στους νότιους πρόποδες του Αγίου Γεωργίου που είναι ένα από τα πολλά πρόβουνα του Ταϋγέτου, με τον μεγαλοπρεπή ναό των Ταξιαρχών, που ξεχωρίζει για το εντυπωσιακό κωδωνοστάσιό του. Στη θέση Μάτια υπάρχει δίτοξο γεφύρι, που συνδέει το χωριό με το Καρβέλι.
Η Νέδουσα ή Μικρή Αναστάσοβα, χτισμένη σε υψόμετρο 701 μέτρων, αριστερά και δεξιά του Μεγαλοαναστασοβίτικου ρέματος ή ρέματος της Νέδουσας, με το οποίο συμβάλλει ο ποταμός Νέδοντας. Σημαντικά αξιοθέατα του χωριού είναι το Πέτρινο Μονότοξο Γεφύρι του Παντελικού, η ιστορική μονή Μαρδακίου, η προτομή και το σπίτι του Νικηταρά, οι δύο νερόμυλοι, τα πανέμορφα πέτρινα εξωκλήσια, με αυτό του Άγιου Στράτηγου να ξεχωρίζει, αφού είναι χτισμένο μέσα σε σπηλιά στην είσοδο του χωριού, o γερο-πλάτανος στη θέση Καμίνια που στο εσωτερικό του χωράει έως και δέκα άτομα.
Φωτογραφία elisert
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω για τη Χορηγόσκαλα, μια τοποθεσία ηρωισμού και θυσίας. Πρόκειται για ένα στενό βραχώδες κι επικίνδυνο πέρασμα και βρίσκεται στα μεθόρια της Αρτεμισίας, της Νέδουσας και του Δυρραχίου. Ονομάζεται "το Ζάλογγο της Μεσσηνίας" αφού εδώ, στις 21 Μαΐου 1826, είκοσι περίπου Ελληνίδες με τα παιδιά τους εγκλωβίστηκαν στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν από την αρπακτική μανία των Τουρκοαιγυπτίων και θυσιάστηκαν. Πολέμησαν μέχρι τέλους, κρατώντας δρεπάνια, κασμάδες, δικράνια και πέτρες. Δεν δέχτηκαν να πέσουν στα χέρια των εχθρών και προτίμησαν να γκρεμιστούν από τα τρομερά βράχια της Χορηγόσκαλας.
Πίνακας συμβολικός:
Οι άγνωστες Ελληνίδες πέφτουν από τα βράχια. Στα βράχια σχηματίζονται ηρωικές μορφές προγόνων. Στο πρώτο πλάνο, μικρή Ελληνίδα ξυπόλυτη –σέρνοντας τα βάσανα της Φυλής και με το βλέμμα στο κενό-, ακολουθεί την ίδια μοίρα…
Ευχαριστώ τον κο Σταύρο Καλυβιώτη για τις πληροφορίες και το λεύκωμα που μου έστειλε σχετικά με τη Χορηγόσκαλα. Όσοι ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα γι΄αυτό το ιστορικό γεγονός επισκεφτείτε την ιστοσελίδα
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/06/blog-post_50.html
 |
| Πίνακας ζωγραφικής Σταύρου Καλυβιώτη: « 21-22 Μαΐου 1826 Οι Αντρειωμένες Γυναίκες της Χορηγόσκαλας». (Λάδι σε μουσαμά, 60 Χ 80). |
Οι άγνωστες Ελληνίδες πέφτουν από τα βράχια. Στα βράχια σχηματίζονται ηρωικές μορφές προγόνων. Στο πρώτο πλάνο, μικρή Ελληνίδα ξυπόλυτη –σέρνοντας τα βάσανα της Φυλής και με το βλέμμα στο κενό-, ακολουθεί την ίδια μοίρα…
Ευχαριστώ τον κο Σταύρο Καλυβιώτη για τις πληροφορίες και το λεύκωμα που μου έστειλε σχετικά με τη Χορηγόσκαλα. Όσοι ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα γι΄αυτό το ιστορικό γεγονός επισκεφτείτε την ιστοσελίδα
http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/06/blog-post_50.html
