Κουκουβάγια - τι γνωρίζετε γι' αυτό το πτηνό;

Η κουκουβάγια ονομάζεται και γλαύκα και ανήκει στη βιολογική τάξη Γλαυκόμορφα, η οποία περιλαμβάνει περίπου 200 είδη αρπακτικών και στην πλειονότητά τους νυκτόβια πουλιά.

Η λέξη γλαυξ έχει άμεση σχέση με το γλαυκός-αυτός που έχει ανοιχτό γαλάζιο χρώμα και δόθηκε στα συγκεκριμένα πτηνά από τους αρχαίους Έλληνες εξαιτίας του λαμπερού και σπινθηροβόλου βλέμματος που έχουν.

Γλαύκες υπάρχουν σε όλες τις ηπείρους με εξαίρεση την Ανταρκτική.

Τυτώ η λευκή (Tyto alba)

Κοινές ονομασίες: Κλαψοπούλι, Πεπλόγλαυκα, Ανθρωποπούλι

Φωτογραφία  Lviatour

Όλες οι γλαύκες έχουν ανεπτυγμένες τις αισθήσεις της οράσεως και της ακοής.

Τα μάτια είναι τοποθετημένα μπροστά, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται στερεοσκοπική όραση, κάτι το οποίο είναι απαραίτητο σε κάθε θηρευτή, ώστε να μπορεί να κάνει σωστή εκτίμηση αποστάσεων και ταχυτήτων. 

Το κίτρινο χρώμα των ματιών τους υποδηλώνει ότι κυνηγούν με το φως του ήλιου, είναι δηλαδή ημινυχτόβια. Τους αρέσει να κυνηγούν το σούρουπο και την αυγή χωρίς όμως να αποκλείεται και το νυχτερινό κυνήγι. 

Άσιος ο ώτος (Asio otus)

Κοινές ονομασίες: Νανόμπουφος, μικρός Μπούφος

Φωτογραφία  Mindaugas Urbonas

Το δεξί αυτί είναι συνήθως τοποθετημένο πιο ψηλά από ότι το αριστερό με αποτέλεσμα ο ήχος να φτάνει στο δεύτερο αυτί καθυστερημένα κατά δέκατα του δευτερόλεπτου. 

Έτσι η χρονική διαφορά μεταξύ της καταγραφής του ίδιου ήχου της δίνει τη δυνατότητα εύρεσης του ακριβούς σημείου της ηχητικής πηγής. 

Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί έναν εικονικό χάρτη δίκην ραντάρ.

Άσιος ο φλογώδης (Asio flammeus)

Κοινή ονομασία: Βαλτόμπουφος

Φωτογραφία  Dario Sanches

Οι κουκουβάγιες μπορούν να περιστρέψουν το λαιμό και το κεφάλι τους 270 μοίρες κι έτσι μπορούν να δουν και πίσω τους, χωρίς να στρέψουν τον κορμό τους. Αυτό γίνεται γιατί έχουν αναπτύξει επιπλέον σπονδύλους στον αυχένα τους.

Αιγιωλιός ο πένθιμος (Aegolius funereus)

 Κοινή ονομασία: Χαροπούλι, Αιγωλιός

Φωτογραφία  Rex

Η κουκουβάγια για να θανατώσει τη λεία της τη χτυπά με το δυνατό ράμφος της στο πίσω μέρος του κεφαλιού της.

Έχουν την έμφυτη ικανότητα να πετούν σχεδόν αθόρυβα.

Αθηνά η νυκτία (Athene noctua)

 Κοινή ονομασία: Μικρή Κουκουβάγια

Φωτογραφία  Arturo Nikolai

Η μικρότερη κουκουβάγια ονομάζεται Elf (Micrathene whitneyi), η οποία ζυγίζει μόλις 31 γραμμάρια και έχει μήκος 13,5 εκατοστά.

Οι δύο μεγαλύτερες κουκουβάγιες είναι δύο αετοκουκουβάγιες. 

Ο ευρασιατικός μπούφος (Bubo bubo) και η κουκουβάγια με το όνομα Blakiston's Fish (Bubo blakistoni),που μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 60-71 εκατοστά, έχουν άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 2 μέτρα και το μέσο βάρος τους είναι περίπου 4,5 κιλά.

Βύας ο γνήσιος (Bubo bubo)

Κοινή ονομασία: Μπούφος

Φωτογραφία  Achim Raschka

Από την αρχαιότητα η κουκουβάγια ταυτιζόταν με τη σοφία. Οι αρχαίοι Έλληνες την θεωρούσαν σύμβολο της θεάς Αθηνάς.

Στριγξ η αείσκωψ (Strix aluco)

 Κοινή ονομασία: Χουχουριστής, Στριγγοπούλι, Χουχουλόγιωργας

Φωτογραφία  Arad

Ώτος ο σκωψ (Otus scops)

 Κοινή ονομασία: Γκιώνης

Φωτογραφία Dysmorodrepanis

Οι φωτογραφίες είναι από είδη κουκουβάγιας που ζουν στην Ελλάδα.

Πηγές   1   2  3