Ένα σύντομο ταξίδι στον κόσμο

Ένα σύντομο ταξίδι στον κόσμο. Η επιλογή των σταθμών τυχαία. Σκοπός η ανάδειξη της ομορφιάς, της ποικιλομορφίας, της μοναδικότητας του πλανήτη Γη.

Ξεκινάμε!

Εθνικό Πάρκο Kootenay, Καναδάς

Φωτογραφία Yves Marcoux

Το Εθνικό Πάρκο Kootenay είναι μια έκταση 1.406 τετρ. χλμ. και αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ. Η γεωλογία του αποτελείται από ορεινά τοπία, που περιέχουν κορυφές βουνών, παγετώνες , λίμνες, ιαματικές πηγές, καταρράκτες, φαράγγια και σπηλιές. Τα απολιθώματα που βρέθηκαν στην περιοχή είναι ένας ακόμα λόγος, για τον οποίον το πάρκο συμπεριλήφθηκε στη λίστα της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Blue Pond, Χοκάιντο Ιαπωνία

Φωτογραφία Kent Shiraishi
Η "Μπλε Λίμνη", που ονομάστηκε έτσι λόγω του φωτεινού μπλε χρώματος των νερών της, είναι μια τεχνητή λίμνη, που δημιουργήθηκε όταν κατασκευάστηκε ένα φράγμα για να προστατευθεί η περιοχή από τους χειμάρρους λάσπης του κοντινού ηφαιστείου. Το φωτεινό μπλε χρώμα της οφείλεται πιθανώς στην παρουσία του υδροξειδίου του αργιλίου στο νερό.  Το χρώμα της λίμνης φαίνεται διαφορετικό ανάλογα με την οπτική γωνία και την ώρα της ημέρας.

Λίμνη Mývatn, Ισλανδία

Φωτογραφία Jonas Bendiksen

Η λίμνη Mývatn δημιουργήθηκε πριν από 2.300 χρόνια, μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη. Το γύρω τοπίο κυριαρχείται από ηφαιστειακές γεωμορφές, όπως οι "ψευδοκρατήρες" που βλέπετε στη φωτογραφία.
Στέππα, Μογγολία

 Φωτογραφία Mark Leong
Η Μογγολία είναι η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. Το έδαφός της είναι κυρίως πεδινό και κυριαρχούν οι στέπες. Περίπου το 30% του πληθυσμού είναι νομάδες ή ημι-νομάδες.

Επτά Χρωματιστές Γαίες, Μαυρίκιος

Φωτογραφία Stefano Cellai/SIME

Έντονα χρωματισμένοι αμμόλοφοι, στους οποίους κυριαρχούν επτά διαφορετικά χρώματα: κόκκινο, καφέ, βιολετί, πράσινο, μπλε, μοβ και κίτρινο. Ένας ιδιαίτερος γεωλογικός σχηματισμός, που αποτελεί ένα από τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα του Μαυρίκιου. 

Salar de Uyuni, Βολιβία

Φωτογραφία Phillie Casablanca

Η μεγαλύτερη αλυκή στον κόσμο βρίσκεται στην Βολιβία, κοντά στην κορυφή των Άνδεων σε υψόμετρο 3.656 μέτρα. Το εκτυφλωτικό λευκό χρώμα της αλυκής, το έντονο γαλάζιο του ουρανού, το ροζ των φλαμίνγκο, που αναπαράγονται εδώ, οι γιγάντιοι κάκτοι, τα βουνά και ηφαίστεια στην γύρω περιοχή δημιουργούν ένα μυστηριώδες και απόκοσμο τοπίο. Το Salar de Uyuni είναι η τεράστια λευκή θάλασσα του πλανήτη. Όταν βρέχει και η έκταση καλύπτεται από νερό δημιουργούνται εκπληκτικοί αντικατοπτρισμοί και η αλυκή μετατρέπεται στον μεγαλύτερο καθρέφτη της Γης.

Tassili n'Ajjer, Αλγερία

Φωτογραφία Brent Stirton

"Το οροπέδιο των ποταμών" είναι ένα τεράστιο οροπέδιο στη νοτιοανατολική Αλγερία, στα σύνορα της Λιβύης και του Νίγηρα, που καλύπτει μια έκταση 72.000 τετρ. χλμ.  Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον από γεωλογικής και αισθητικής άποψης, λόγω των γεωλογικών σχηματισμών των "πέτρινων δασών", του διαβρωμένου ψαμμίτη. Οι σχηματισμοί αυτοί κάνουν το τοπίο να μοιάζει σεληνιακό.  Το αποτέλεσμα της διάβρωσης είναι ο σχηματισμός 300 φυσικών αψίδων, μαζί με πολλές άλλες θεαματικές γεωμορφές. Οι προϊστορικές βραχογραφίες (περισσότερες από 15.000 μέχρι σήμερα), που χρονολογούνται από τη Νεολιθική Εποχή έχουν δώσει στην περιοχή τον χαρακτηρισμό του Μνημείου Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Λίμνη Assal, Τζιμπουτί

Φωτογραφία George Steinmetz
Η λίμνη Ασάλ είναι μια λίμνη κρατήρα στο κεντρικο-ανατολικό Τζιμπουτί. Είναι μια αλμυρή λίμνη και βρίσκεται 155 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, γεγονός που την καθιστά το χαμηλότερο σημείο στην Αφρική. Δεν υπάρχει σημείο εκροής από τη λίμνη κι έτσι το επίπεδο αλμυρότητας των νερών της είναι δέκα φορές μεγαλύτερο από αυτό της θάλασσας.
Εθνικό Πάρκο Keoladeo, Ινδία

Φωτογραφία James P. Blair
Στο Εθνικό Πάρκο Keoladeo στην Ινδία, κάθε χρόνο και κυρίως κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, φιλοξενούνται χιλιάδες πουλιά. Περισσότερα από 230 είδη πουλιών έχουν κάνει την περιοχή του πάρκου σπίτι τους. Από το 1971 αποτελεί προστατευόμενη περιοχή και Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Έρημος Atacama, Χιλή

Φωτογραφία Richard Nowitz

Η έρημος Ατακάμα στη βόρεια Χιλή είναι το πιο ξηρό μέρος του πλανήτη. Έχει ηλικία 15 εκατομμυρίων ετών, αποτελείται από λεκάνες αλάτων, άμμου και ξερής λάβας, και εκτείνεται από τις Άνδεις έως τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μια περιοχή της ερήμου έχει τόσο απόκοσμη εμφάνιση, που έχει συγκριθεί με αυτήν του Άρη.
Ποταμός Αλάτνα, Αλάσκα

Φωτογραφία Michael Christopher Brown

Ο ποταμός Αλάτνα βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Πύλες της Αρκτικής. Είναι ένα από τα πιο όμορφα ποτάμια των ΗΠΑ και πολύ δημοφιλές λόγω της ήρεμης ροής του και του υπέροχου τοπίου.
Γέφυρα Owachomo, Γιούτα

Φωτογραφία Jim Richardson
Μία από τις τρεις Φυσικές Γέφυρες-Εθνικά Μνημεία είναι η γέφυρα Owachomo. Οι τρεις φυσικές αψίδες Kachina, Owachomo και Sipapu βρίσκονται στο οροπέδιο του Κολοράντο και είναι αποτέλεσμα της διάβρωσης. Η Owachomo είναι η μικρότερη και λεπτότερη από τις τρεις, θεωρείται όμως η παλαιότερη.
Serengeti, Κένυα

Φωτογραφία Amnon Eichelberg
Ένα ολόκληρο οικοσύστημα, μια γεωγραφική περιοχή 30.000 τετρ. χλμ., ο τόπος που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη μετανάστευση χερσαίων θηλαστικών. Αυτό είναι το Σερενγκέτι.

Βερίγγειος Θάλασσα

 Φωτογραφία Christopher Zimmer

Ηλιοβασίλεμα σε μια ακτή στην Βερίγγειο Θάλασσα. Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης εποχής των παγετώνων, το επίπεδο της θάλασσας ήταν αρκετά χαμηλό έτσι ώστε μπορούσε να επιτρέψει στους ανθρώπους και σε άλλα ζώα να μεταναστεύσουν με τα πόδια από την Ασία στη Βόρεια Αμερική διαμέσου αυτού που ονομάζουμε σήμερα Βερίγγειο Πορθμό. Αναφέρεται συνήθως και ως η «Βερίγγεια γέφυρα» και θεωρείται από ορισμένους-αν και όχι από όλους-ότι είναι το πρώτο σημείο εισόδου των ανθρώπων στην Αμερική.

Οι Δώδεκα Απόστολοι, Αυστραλία

Φωτογραφία Richard Mikalsen

Στο Εθνικό Πάρκο Port Campbell, στην Βικτώρια της Αυστραλίας, τεράστιοι ασβεστολιθικοί βράχοι δεσπόζουν στην ακτή, προσελκύοντας το ενδιαφέρον πολλών τουριστών κάθε χρόνο. Το ύψος τους φτάνει τα 45 μέτρα, ενώ από την αρχή ήταν εννέα βράχοι. Πήραν όμως το όνομα "Δώδεκα Απόστολοι" για τουριστικούς λόγους. Το 2005, ένα βράχος ύψους 50 μέτρων κατέρρευσε κι έτσι έχουν απομείνει οκτώ. Η διάβρωση στη βάση των πυλώνων υπολογίζεται ότι είναι δύο εκατοστά κάθε χρόνο. Η δράση των κυμάτων στο "πρόσωπο" των βράχων αναμένεται ότι θα δημιουργήσει νέους πυλώνες στο μέλλον.

Συνεχίζεται ...