Οι Kayapo είναι μια φυλή, αυτοχθόνων λαών στις πεδιάδες του Mato Grosso και Para, στη Βραζιλία, νότια από τη λεκάνη του Αμαζονίου και κατά μήκος του ποταμού Rio Hingu και τους παραπόταμούς του.
Το 2003 ο πληθυσμός της φυλής ήταν 7.096 άνθρωποι.
Φωτογραφία Valter Campanato
Αυτοαποκαλούνται Mebengokre, που σημαίνει "οι άνθρωποι από τον τόπο του νερού".
Αυτοαποκαλούνται Mebengokre, που σημαίνει "οι άνθρωποι από τον τόπο του νερού".
Υποομάδες της φυλής Kayapo είναι οι: Xikrin, Gorotire, Menkragnoti και οι Metyktire. Κατοικούν σε χωριά που έχουν δώδεκα καλύβες, από τις οποίες η κεντρική αποτελεί τόπο συγκέντρωσης για τους άντρες του χωριού, προκειμένου να συζητήσουν τα θέματα της κοινότητας. Μιλούν τη γλώσσα Kayapo.
Πιστεύουν ότι οι πρόγονοί τους έμαθαν πως να ζουν απλά από τα έντομα, όπως οι μέλισσες. Για το λόγο αυτό, οι μητέρες και τα παιδιά ζωγραφίζουν τα σώματά τους με σχέδια που μοιάζουν με αυτά των εντόμων. Πιστεύουν ότι έτσι μπορούν να επικοινωνούν με το Πνεύμα, που υπάρχει παντού-στο δάσος, στο ποτάμι κ.ά.
Φωτογραφία Tatiana_Reis
Μερικοί από τους άνδρες, κυρίως ηλικιωμένοι, εξακολουθούν να έχουν στο κάτω χείλος τους δίσκους. Οι νεώτεροι δεν ακολουθούν πια αυτήν την παράδοση.
Οι γυναίκες ξυρίζουν τα μαλλιά τους σε σχήμα V και οι άνδρες βάζουν φτερά δεμένα με ένα σχοινί στο κεφάλι τους. Τα φτερά συμβολίζουν το σύμπαν, ενώ το σχοινί συμβολίζει το σχοινί που χρησιμοποίησε ο πρώτος Kayapo, που πιστεύουν ότι έπεσε από τον ουρανό.
Φωτογραφία Valter Campanato
Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με αυτό. Τα παλιά χρόνια, όταν οι Kayapo ζούσαν στον ουρανό, δύο κυνηγοί ακολούθησαν ένα αγριογούρουνο στη φωλιά του. Εκεί είδαν μια τρύπα στο έδαφος. Μέσα από την τρύπα είδαν ένα όμορφο δάσος με πολλά ζώα. 'Εριξαν λοιπόν ένα σχοινί προς τη γη, που το είχαν δέσει από την άλλη μεριά. Έτσι όλοι οι Kayapo κατέβηκαν στη γη.
Φωτογραφία txfireguy
Πιστεύουν ότι οι πρόγονοί τους ζούσαν μακριά, "στον τόπο που ανατέλλει ο ήλιος". Δεν υπήρχε νύχτα. Κυνηγούσαν, ψάρευαν και κοιμούνταν την ημέρα. Δεν υπήρχε χθες ούτε αύριο. Μόνο το σήμερα. Δεν γνώριζαν τη φωτιά. Πιστεύουν ότι ο άνθρωπος έμαθε τη φωτιά από έναν ιαγουάρο.
Πηγή φωτογραφίας
Στη ζωή των Kayapo τα πάντα είναι κοινά για όλους. Κάθε οικογένεια έχει την δική της περιουσία (σπίτι, γη, εργαλεία), αλλά όλα γίνονται για το κοινό καλό του χωριού. Στο τέλος της ημέρας κανείς δεν μένει πεινασμένος. Όσα ψάρια ψαρέψουν, όσα φρούτα μαζέψουν είναι για όλους.
Γι' αυτούς, δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στα ουράνια και τα επίγεια πράγματα. Ο χώρος, ο χρόνος, το άτομο, η ομάδα, όλα είναι ιερά.
Φωτογραφία Tatiana_Reis
Πιστεύουν ότι οι πρόγονοί τους έμαθαν πως να ζουν απλά από τα έντομα, όπως οι μέλισσες. Για το λόγο αυτό, οι μητέρες και τα παιδιά ζωγραφίζουν τα σώματά τους με σχέδια που μοιάζουν με αυτά των εντόμων. Πιστεύουν ότι έτσι μπορούν να επικοινωνούν με το Πνεύμα, που υπάρχει παντού-στο δάσος, στο ποτάμι κ.ά.
Μερικοί από τους άνδρες, κυρίως ηλικιωμένοι, εξακολουθούν να έχουν στο κάτω χείλος τους δίσκους. Οι νεώτεροι δεν ακολουθούν πια αυτήν την παράδοση.
Οι γυναίκες ξυρίζουν τα μαλλιά τους σε σχήμα V και οι άνδρες βάζουν φτερά δεμένα με ένα σχοινί στο κεφάλι τους. Τα φτερά συμβολίζουν το σύμπαν, ενώ το σχοινί συμβολίζει το σχοινί που χρησιμοποίησε ο πρώτος Kayapo, που πιστεύουν ότι έπεσε από τον ουρανό.
Υπάρχει ένας μύθος σχετικά με αυτό. Τα παλιά χρόνια, όταν οι Kayapo ζούσαν στον ουρανό, δύο κυνηγοί ακολούθησαν ένα αγριογούρουνο στη φωλιά του. Εκεί είδαν μια τρύπα στο έδαφος. Μέσα από την τρύπα είδαν ένα όμορφο δάσος με πολλά ζώα. 'Εριξαν λοιπόν ένα σχοινί προς τη γη, που το είχαν δέσει από την άλλη μεριά. Έτσι όλοι οι Kayapo κατέβηκαν στη γη.
Πιστεύουν ότι οι πρόγονοί τους ζούσαν μακριά, "στον τόπο που ανατέλλει ο ήλιος". Δεν υπήρχε νύχτα. Κυνηγούσαν, ψάρευαν και κοιμούνταν την ημέρα. Δεν υπήρχε χθες ούτε αύριο. Μόνο το σήμερα. Δεν γνώριζαν τη φωτιά. Πιστεύουν ότι ο άνθρωπος έμαθε τη φωτιά από έναν ιαγουάρο.
Στη ζωή των Kayapo τα πάντα είναι κοινά για όλους. Κάθε οικογένεια έχει την δική της περιουσία (σπίτι, γη, εργαλεία), αλλά όλα γίνονται για το κοινό καλό του χωριού. Στο τέλος της ημέρας κανείς δεν μένει πεινασμένος. Όσα ψάρια ψαρέψουν, όσα φρούτα μαζέψουν είναι για όλους.
Γι' αυτούς, δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στα ουράνια και τα επίγεια πράγματα. Ο χώρος, ο χρόνος, το άτομο, η ομάδα, όλα είναι ιερά.
Όταν τα εδάφη τους και ο τρόπος ζωής τους, στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, απειλήθηκαν από τους υλοτόμους και τους μεταλλωρύχους, οι Kayapo δυναμικά προσπάθησαν να τους εκδιώξουν. Η επόμενη απειλή που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν τα μυστικά σχέδια της κυβέρνησης για τη δημιουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων στην περιοχή τους. Υπό την αρχηγία του Paulinho Paiakan, οργάνωσαν μια μεγάλη συγκέντρωση, τραβώντας έτσι τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους.
Πηγή φωτογραφίας
Η συγκέντρωση Altamira, όπως είναι γνωστή, ήταν μια πενθήμερη εκδήλωση, που έγινε στις 19-24 Φεβρουαρίου 1989, με την οποία οι Kayapo προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τους πάντες για την οικολογική καταστροφή που επιχειρούσε η κυβέρνηση της Βραζιλίας. Πάνω από 500 Kayapo και 100 μέλη από άλλους 40 αυτόχθονες λαούς, που οι Kayapo προσκάλεσαν, ένωσαν τη φωνή τους ενάντια στη δημιουργία των φραγμάτων και την καταστροφή του δάσους.
Φωτογραφία Renato Araujo
Η συγκέντρωση Altamira, όπως είναι γνωστή, ήταν μια πενθήμερη εκδήλωση, που έγινε στις 19-24 Φεβρουαρίου 1989, με την οποία οι Kayapo προσπάθησαν να ευαισθητοποιήσουν τους πάντες για την οικολογική καταστροφή που επιχειρούσε η κυβέρνηση της Βραζιλίας. Πάνω από 500 Kayapo και 100 μέλη από άλλους 40 αυτόχθονες λαούς, που οι Kayapo προσκάλεσαν, ένωσαν τη φωνή τους ενάντια στη δημιουργία των φραγμάτων και την καταστροφή του δάσους.
Ο Πάπας έστειλε επιστολή και ο ροκ σταρ Sting πήγε στην περιοχή κι έδωσε συνέντευξη τύπου, για να υποστηρίξει την εκδήλωση αυτή. Το αποτέλεσμα ήταν επιτυχημένο, αφού η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε, μετά από δύο εβδομάδες, ότι δεν θα χρηματοδοτήσει το σχέδιο για την δημιουργία των φραγμάτων.
Το δάσος του Αμαζονίου είναι το σπίτι τους.
Τους δίνει σπίτι, μεταφορικά μέσα, τροφή, φάρμακα. Τα ποτάμια, που είναι σημαντικά για τον τρόπο ζωής τους, μολύνονται από τους μεταλλωρύχους. Με το τρόπο αυτό μεταδίδονται ασθένειες στους ανθρώπους όλων των φυλών.
Το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων τους προέρχεται από καλλιέργειες σε κήπους μέσα στο δάσος. Δημιουργούν τους κήπους αυτούς με μια μέθοδο που την ονομάζουν "κόβω και καίω". Οι άντρες της φυλής κόβουν δέντρα και οι γυναίκες καίνε ό,τι έχει απομείνει.
Πηγή φωτογραφίας
Τους δίνει σπίτι, μεταφορικά μέσα, τροφή, φάρμακα. Τα ποτάμια, που είναι σημαντικά για τον τρόπο ζωής τους, μολύνονται από τους μεταλλωρύχους. Με το τρόπο αυτό μεταδίδονται ασθένειες στους ανθρώπους όλων των φυλών.
Το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων τους προέρχεται από καλλιέργειες σε κήπους μέσα στο δάσος. Δημιουργούν τους κήπους αυτούς με μια μέθοδο που την ονομάζουν "κόβω και καίω". Οι άντρες της φυλής κόβουν δέντρα και οι γυναίκες καίνε ό,τι έχει απομείνει.
Η κύρια καλλιέργεια είναι ενός φυτού, που μοιάζει με την πατάτα και ονομάζεται manioc. Το φυτό αυτό είναι δηλητηριώδες και επιφέρει το θάνατο. Οι Kayapo ξεφλουδίζουν τις ρίζες του και πιέζουν δυνατά ώστε να βγουν οι χυμοί του φυτού. Μετά από αυτή τη διαδικασία είναι μια ασφαλής τροφή, αλλά επιπρόσθετα την μαγειρεύουν. Το manioc αποτελεί μέρος της διατροφής τους σε καθημερινή βάση.
Πηγή φωτογραφίας
Οι Kayapo δεν καλλιεργούν μόνιμα μια εδαφική περιοχή. Μετά από δύο περίπου χρόνια μετακινούνται σε νέα περιοχή κι έτσι η προηγούμενη τίθεται σε αγρανάπαυση και αναδημιουργείται. Όσον αφορά στα φάρμακά τους, τα προμηθεύονται από τη φύση από 650 διαφορετικά φυτά που υπάρχουν στην περιοχής τους.
Έχουν δε, εμπορικές συμφωνίες με την Body Shop.
Πηγή φωτογραφίας
Οι Kayapo δεν καλλιεργούν μόνιμα μια εδαφική περιοχή. Μετά από δύο περίπου χρόνια μετακινούνται σε νέα περιοχή κι έτσι η προηγούμενη τίθεται σε αγρανάπαυση και αναδημιουργείται. Όσον αφορά στα φάρμακά τους, τα προμηθεύονται από τη φύση από 650 διαφορετικά φυτά που υπάρχουν στην περιοχής τους.
Έχουν δε, εμπορικές συμφωνίες με την Body Shop.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου