Ο ποταμός Νιαγάρας όπως και το σύνολο της λεκάνης των Μεγάλων Λιμνών-Great Lakes, των οποίων το ποτάμι αποτελεί μέρος, είναι κληρονομιά της τελευταίας εποχής των Παγετώνων.
18.000 έτη πριν το βόρειο Οντάριο ήταν καλυμμένο από πάγους με πάχος 2-3 χιλιομέτρων. Στη συνέχεια, καθώς οι πάγοι έλιωναν έρεαν τεράστιες ποσότητες νερού στην περιοχή όπου δημιουργήθηκαν η λίμνη Erie, ο ποταμός Νιαγάρας και η λίμνη Οντάριο. Μέσω των γκρεμών του Νιαγάρα το νερό καταλήγει στον Ατλαντικό ωκεανό.
Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα είναι σύμπλεγμα καταρρακτών του ποταμού Νιαγάρα, στα διεθνή σύνορα μεταξύ του Οντάριο στον Καναδά και της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική.
Η λέξη "Νιαγάρας" προέρχεται από το όνομα μιας πόλης των Ινδιάνων Iroquois που λέγεται «Οngniaahra», και είχε την έννοια «σημείο της γης που έχει κοπεί στα δύο».
Πηγή φωτογραφίας
18.000 έτη πριν το βόρειο Οντάριο ήταν καλυμμένο από πάγους με πάχος 2-3 χιλιομέτρων. Στη συνέχεια, καθώς οι πάγοι έλιωναν έρεαν τεράστιες ποσότητες νερού στην περιοχή όπου δημιουργήθηκαν η λίμνη Erie, ο ποταμός Νιαγάρας και η λίμνη Οντάριο. Μέσω των γκρεμών του Νιαγάρα το νερό καταλήγει στον Ατλαντικό ωκεανό.
Οι Καταρράκτες του Νιαγάρα είναι σύμπλεγμα καταρρακτών του ποταμού Νιαγάρα, στα διεθνή σύνορα μεταξύ του Οντάριο στον Καναδά και της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Είναι οι πιο ισχυροί καταρράκτες στη Βόρεια Αμερική.
Η λέξη "Νιαγάρας" προέρχεται από το όνομα μιας πόλης των Ινδιάνων Iroquois που λέγεται «Οngniaahra», και είχε την έννοια «σημείο της γης που έχει κοπεί στα δύο».
Δεν έχουν μεγάλο ύψος είναι όμως εξαιρετικά πλατείς. Περισσότερο από 6 εκατομμύρια κυβικά πόδια (168.000 m³) νερού πέφτουν κάθε λεπτό κατά την περίοδο της υψηλής ροής, και σχεδόν 4 εκατομμύρια κυβικά πόδια (110.000 m³) κατά μέσο όρο. Το ένα πέμπτο του συνόλου του γλυκού νερού στον κόσμο βρίσκεται στις τέσσερις Μεγάλες Λίμνες-Great Lakes-Michigan, Huron, Superior και Erie. Όλες εκρέουν στον ποταμό Νιαγάρα και τελικά στους καταρράκτες. Στο τέρμα των καταρρακτών το νερό ταξιδεύει για άλλα 15 μίλια, μέχρι να φτάσει στην πέμπτη από τις Μεγάλες Λίμνες, την λίμνη Οντάριο.
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα αποτελούνται από δύο μεγάλα τμήματα που χωρίζονται από το νησί Goat (το νησί της γίδας): οι καταρράκτες Horseshoe, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Καναδική πλευρά των συνόρων, και των Americans Falls στην Αμερικανική πλευρά. Οι μικρότεροι Bridal Veil Falls βρίσκονται επίσης στην αμερικανική πλευρά, αλλά διαχωρίζονται από τους άλλους με το νησί Luna.
Οι καταρράκτες Horseshoe
Φωτογραφία Ujjwal Kumar
Φωτογραφία Jkelly
Φωτογραφία Ujjwal Kumar
Στους Καναδικούς Horseshoe Falls ρέει το 90% των νερών του ποταμού Νιαγάρα. Ονομάζονται έτσι λόγω του σχήματος που έχουν, που μοιάζει με πέταλο αλόγου. Πέφτουν από ύψος 53 μέτρων και έχουν πλάτος 790 μέτρα ενώ οι American Falls πέφτουν από ύψος 21-30 μέτρων και έχουν πλάτος 320 μέτρα.
Είναι φημισμένοι τόσο για την ομορφιά τους όσο και ως πολύτιμη πηγή υδροηλεκτρικής ενέργειας. Κάθε χρόνο προσελκύουν 12 εκατομμύρια τουρίστες στην μαγευτική ομορφιά τους. Καθώς πέφτουν τα νερά δημιουργείται ένας τρομερός ήχος.
Τα βράδια οι καταρράκτες φωτίζονται από έντονους προβολείς, που τους δίνουν διαφορετικά χρώματα.
Πηγή φωτογραφίας
Αξιοσημείωτα γεγονότα:
Στις 29 Μαρτίου του 1848 η ροή του νερού σταμάτησε τελείως και στους δύο καταρράκτες, γιατί είχε παγώσει το νερό του ποταμού για αρκετές ώρες. Ήταν η μοναδική φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Οι καταρράκτες στην πραγματικότητα δεν πάγωσαν, αλλά σταμάτησε η ροή τους σε κάποιο σημείο. Άνθρωποι πήγαιναν στο σημείο αυτό και μάζευαν αντικείμενα από τον ποταμό!
Πηγή φωτογραφίας
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα σταμάτησαν να ρέουν, μετά από 12.000 χρόνια συνεχόμενης ροής. Το γεγονός αυτό συνέβη τον Ιούνιο του 1969 και κράτησε για 6 μήνες, όταν μια ομάδα μηχανικών του Αμερικάνικου στρατού βελτίωνε την υγιή ροή των καταρρακτών εκτρέποντας 273.000 λίτρα νερού του ποταμού του Νιαγάρα προς την Καναδική μεριά των συνόρων. Έχτισαν ένα φράγμα 186 μέτρων στον ποταμό και μετατόπισαν ένα μεγάλο ποσοστό από πέτρες από τη βάση των καταρρακτών. Οι Αμερικάνοι μηχανικοί έκαναν επίσης και ένα γεωλογικό τεστ για αν σιγουρευτούν ότι όλες οι άλλες πέτρες ήταν ασφαλείς. Οι καταρράκτες του Νιαγάρα, τελικά, ξαναγέμισαν στις 25 Νοεμβρίου του 1969, όταν οι μηχανικοί ανατίναξαν το φράγμα τους.
Το ιστορικό αυτό γεγονός είδαν πάνω από 2.500 άνθρωποι.
Τα βράδια οι καταρράκτες φωτίζονται από έντονους προβολείς, που τους δίνουν διαφορετικά χρώματα.
Αξιοσημείωτα γεγονότα:
Στις 29 Μαρτίου του 1848 η ροή του νερού σταμάτησε τελείως και στους δύο καταρράκτες, γιατί είχε παγώσει το νερό του ποταμού για αρκετές ώρες. Ήταν η μοναδική φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Οι καταρράκτες στην πραγματικότητα δεν πάγωσαν, αλλά σταμάτησε η ροή τους σε κάποιο σημείο. Άνθρωποι πήγαιναν στο σημείο αυτό και μάζευαν αντικείμενα από τον ποταμό!
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα σταμάτησαν να ρέουν, μετά από 12.000 χρόνια συνεχόμενης ροής. Το γεγονός αυτό συνέβη τον Ιούνιο του 1969 και κράτησε για 6 μήνες, όταν μια ομάδα μηχανικών του Αμερικάνικου στρατού βελτίωνε την υγιή ροή των καταρρακτών εκτρέποντας 273.000 λίτρα νερού του ποταμού του Νιαγάρα προς την Καναδική μεριά των συνόρων. Έχτισαν ένα φράγμα 186 μέτρων στον ποταμό και μετατόπισαν ένα μεγάλο ποσοστό από πέτρες από τη βάση των καταρρακτών. Οι Αμερικάνοι μηχανικοί έκαναν επίσης και ένα γεωλογικό τεστ για αν σιγουρευτούν ότι όλες οι άλλες πέτρες ήταν ασφαλείς. Οι καταρράκτες του Νιαγάρα, τελικά, ξαναγέμισαν στις 25 Νοεμβρίου του 1969, όταν οι μηχανικοί ανατίναξαν το φράγμα τους.
Το ιστορικό αυτό γεγονός είδαν πάνω από 2.500 άνθρωποι.
Μόνο 14 άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να διασχίσουν τους καταρράκτες.
Κατά τα τελευταία 10 χρόνια δύο τολμηροί έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να κατακτήσουν τον Νιαγάρα.
Άποψη των Horseshoe Falls και Bridal Veil Falls
Φωτογραφία Saffron Blaze
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου