Η αρχαία πόλη Πέτρα στην Ιορδανία

Πέτρα, για αυτή τη πόλη που είναι λαξευμένη μέσα στο βράχο ο Τζον Μπέργκον έδωσε το χαρακτηρισμό «Η ροδοκόκκινη πόλη που είναι αρχαία σαν το μισό το χρόνου».

Ιδρύθηκε γύρω στον 6ο αιώνα π.Χ. και αποτελεί σύμβολο για την Ιορδανία. Από το 1985 έχει χαρακτηριστεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ, η οποία την περιέγραψε ως ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά της πολιτιστικής κληρονομιάς του ανθρώπου. Επίσης το BBC την έχει επιλέξει ως ένα από τα 40 πράγματα που πρέπει να δει κανείς πριν πεθάνει. 

Βρίσκεται στην πλαγιά του όρους Χορ, σε μια κοιλάδα που εκτείνεται από τη Νεκρά θάλασσα μέχρι τον κόλπο της Άκαμπα.

Ο χάρτης της πόλης

Φωτογραφία: Hobe 

Το όνομα που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της πόλης, οι Ναβαταίοι ή Ναμπάτου όπως τους αποκαλούσαν οι Μεσοποτάμιοι λαοί, ήταν Ράκμου που σημαίνει «Βράχος με χρωματιστές ραβδώσεις». Σύμφωνα με τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό του 4ου αιώνα π.Χ., τον Ιερώνυμο από τη Καρδία, το όνομα Πέτρα δόθηκε από τους Έλληνες εμπόρους επειδή οι κάτοικοι της πόλης γιόρταζαν την εποχή της άνοιξης μια θεότητα στην οποία προσέφεραν διάφορα αγαθά, ως θυσία, πάνω σε μια μεγάλη πέτρα. 
Η μεγάλη αυτή πέτρα βρίσκεται νοτιοδυτικά της αρχαίας πόλης και σήμερα ονομάζεται Ουμ-αλ-Μπιγιάρα.

Ο πρώτος δυτικός εξερευνητής που είδε τη πόλη Πέτρα, μετά την εγκατάλειψη της από τους κατοίκους της, ήταν ο Ελβετός Γίοχαν Λούντβιχ Μπούρκχαρντ, ο οποίος έφυγε τον Αύγουστο του 1812 από τη Δαμασκό και μέσω της πόλης Αμμάν και της Οδού των Βασιλέων ταξίδεψε προς το νότο. 
Φτάνοντας στη κοιλάδα Ουάντι Μούσα ζήτησε να προσφέρει θυσία στο Τζεμπέλ Χαρούν, πάνω στο όρος Ααρών εκεί που βρίσκεται ο τάφος του αδερφού του Μωυσή. Για να φτάσει στο όρος πέρασε μέσα από την εγκαταλελειμμένη πόλη της Πέτρας όπου κατέγραψε όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για αυτήν στο ταξιδιωτικό του ημερολόγιο το οποίο εκδόθηκε το 1822.

Όλη η πόλη της Πέτρας με τα κτίσματα της είναι λαξευμένη πάνω σε μαλακά ψαμμιτικά πετρώματα και αποτελεί ένα ζωντανό μνημείο ενός αξιοθαύμαστου πολιτισμού. Η αρχιτεκτονική της πόλης έχει έντονη την επίδραση των Ελλήνων και των Ρωμαίων, ειδικά των τελευταίων που αφού την κατέκτησαν ήθελαν να αφήσουν το στίγμα της εξουσίας τους και σε αυτή τη γωνία της αυτοκρατορίας τους. 

Ο δρόμος Σικ-Siq

Με μήκος ενός χιλιομέτρου, μέσα από θεόρατους βράχους ύψους 100 μέτρων.

Στο τέρμα του φαίνεται το θησαυροφυλάκιο.

Φωτογραφία: Bernard Gagnon

Τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια είναι το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων, το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15.000 ατόμων, τα λουτρά, ο εμπορικός δρόμος, ο βασιλικός τάφος της Υδρίας, ο τάφος του Ρωμαίου στρατιώτη, η πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα που τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι Ναβαταίοι για να λατρέψουν την άνοιξη, το δρόμο Σικ που αποτελεί το πέρασμα για να μπει κανείς στη πόλη της Πέτρας με τοίχους ύψους 50 μέτρων και τέλος τη μεγάλη τελετουργική πλατεία Ζιμπ Ατούφ με δυο οβελίσκους ύψους 6 μέτρων, αφιερωμένους στους Αλ-Ούτσα και Ντουσχάρα που ταυτίζονταν με την Αφροδίτη και το Δία αντίστοιχα.

Το θησαυροφυλάκιο ή αλλιώς Χαζνέ Φαραούν -Al Khazneh 

Φωτογραφία: Bernard Gagnon

Το Μοναστήρι

Φωτογραφία: Berthold Werner

Η περιοχή στις μέρες μας απειλείται από την κατάρρευση των αρχαίων δομών, την διάβρωση λόγω των πλημμυρών, την ακατάλληλη αποχέτευση των ομβρίων υδάτων και τον ανεξέλεγκτο τουρισμό. 
Σε μια προσπάθεια να μειωθούν οι επιπτώσεις των προηγούμενων απειλών , το 1989 ιδρύθηκε η Petra National Trust (PNT), η οποία έχει συνεργαστεί με πολλούς τοπικούς και διεθνείς φορείς, για τον σχεδιασμό έργων με σκοπό την προστασία, την διατήρηση και την συντήρηση της αρχαίας πόλης.

Οι βασιλικοί τάφοι

Πηγή φωτογραφίας

Πηγές: 1 2